Insurekcyjni towarzysze proponują analizę nowych, przydatnych pojęć, których przyswojenie daje nam szanse na zrozumienie błędów dzięki którym współczesny anarchizm zamiast odzyskiwać siłę i przejść do ataku, słabnie, staczając się na pozycje defensywnej i pacyfistycznej obrony, która zamiast anarchizmu rewolucyjnego promuje zdegenerowany anarchizm obywatelski z jego kulturą bezsilnego pokojowego protestu i panicznym lękiem przed stosowaniem przemocy.

Tymi pojęciami są WIKTYMIZACJA i ANTY-ŚLEDZTWO czyli zwrot anarchizmu w obliczu represji ku zagadnieniom technicznym natury prawnej, który odkłada na bok polityczną tożsamość anarchii aby wykreować zwiktymizowany obraz anarchisty jako niewinnej ofiary, prześladowanej przez państwo za swoje ideały.

W Grecji kontr-śledztwa manifestowały się poprzez nadużywanie pojęcia “państwowego spisku”, co w efekcie prowadziło do osłabienia reakcji na rzeczywiste spiski stosowane przez państwo. Inaczej mówiąc, “kontr-śledztwo” to taktyka wielu anarchistów, którzy postępują bardziej jak adwokaci niż anarchiści, starając się dowieść, że są “niewinni” i nie zagrażają państwu i nie mają nic wspólnego z łamaniem prawa.

W Polsce przejawia się poprzez dochodzenie przez anarchistów swoich “obywatelskich praw” w sądzie, najczęściej poprzez skarżenie się na działania policji, zwane “nadużyciami” w zgodzie z kulturą demokratycznego języka, piętnującego nie samo istnienie policji, ale jej “złe” zachowania, które można naprawić lub skontrować na drodze legalnych działań prawnych oraz medialnego nacisku i opinii publicznej. Tym samym zamiast rozwijać strategie anarchistycznego ataku i tworzyć pole otwartego, nienegocjowalnego konfliktu, anarchiści kończą jako pokojowa grupa obywatelskiego nacisku, stosująca działania, podsuwane jej przez sam system, o której naprawczych działaniach ciepło pisze Gazeta Wyborcza, z niezwykła regularnością linkowana na anarchistycznych profilach FB.

O historii i rozwoju tego patologicznego zjawiska wśród włoskich anarchistów przeczytacie wkrótce w tekście anarchistycznego zamachowca, członka Komórki Olga – FAI/IRF, Alfredo Cospito pt. “U źródeł wiktymizacji”, który ukaże się w najnowszym numerze Innego Świata, a nieco później zostanie wydany w formie większej broszury przygotowywanej przez Wydawnictwo Grecja w Ogniu.

O problemie wiktymizacji przeczytacie też w tekście Gerasimosa Tsakalosa, bojownika Konspiracyjnych Komórek Ognia, zatytułowanym “O zjawisku wiktymizacji w środowisku anarchistycznym”.

Zapraszamy do lektury!

Niech anarchia wybucha słysznym gniewem, rozniecając ogień gniewu na mrocznych ścieżkach nocy, omijając odrażające, sterylne klatki sal sądowych, gdzie nasze życie staje się tylko numerem akt w rękach lokajów systemu, którzy gardzą naszymi marzeniami i buntowniczą swobodą z jaką podążamy przez życie na naszych własnych zasadach!  NIech wybuchaja bomby naszej nieokiełznanej wyobraźni!