Tag Archives: Zamieszki

Cardiff, Walia: Noc zamieszek, po tym jak dwóch ściganych przez policję nastolatków ginie na skuterze

22/5/23 – Noc zamieszek w Ely, Cardiff po tym, jak dwóch nastolatków w wieku 15 i 16 lat…, ściganych przez policję, zginęło w wypadku na skuterze. Tłumy walczyły z policją za pomocą kamieni i fajerwerków, rozbijały i paliły samochody oraz ustawiały inne płonące barykady do wczesnych godzin porannych 23/5/23.

Media donoszą o 4 policjantach w szpitalu i kilkunastu innych rannych. Początkowo policja zaprzeczała, że ścigała dwóch nastolatków i spowodowała ich śmierć, zrzucając winę na “plotki” w mediach społecznościowych, które zostały powtórzone przez ich kolegów w gazetach i wiadomościach telewizyjnych. Następnego dnia zmienili wersję wydarzeń po opublikowaniu nagrania wideo pokazującego policyjną furgonetkę ścigającą nastolatków na kilka minut przed wypadkiem.

(tłumaczenie z Abolition Media)

Santiago, Chile: Płomienne zamieszki z okazji Dnia Młodego Kombatanta

Instituto Nacional

We wtorek, 28 marca, około 30 zakapturzonych studentów rozwinęło transparent i wzniosło barykady oraz skonfrontowało się za pomocą koktajli Mołotowa z obecnością carabineros (COP), w przeddzień “dnia młodego kombatanta”. Trzech z nich zostało zatrzymanych, dwóch trafiło do aresztu prokuratury i ostatecznie zostało zwolnionych bez środków zapobiegawczych.

Na transparentach czytamy: “Dzięki wam pozostajemy zbuntowani i świadomi. Luisa Toledo obecna” oraz “Uwolnić Gunei”.

Poniżej prezentujemy niektóre ze zdjęć:

Continue reading Santiago, Chile: Płomienne zamieszki z okazji Dnia Młodego Kombatanta

USA: Relacja z marszu, przeciwko Cop City w Atlana Forest

5 marca 2023 r.

Uczestniczyłam w marszu, aby zatrzymać Cop City. Rzadko kiedy czułam się tak bezpiecznie w tłumie. Między 300-400 osób w maskach, bluzach z kapturami, z tarczami i transparentami, skandowało unisono “jesteśmy nie do zatrzymania, inny świat jest możliwy” i “viva, viva, tortuguita”.

Spokojnie, podeszliśmy do południowego przecięcia linii energetycznej na terenie Starej Farmy Więziennej w Atlancie. Pomaszerowaliśmy w kierunku policji, znajdującej się na dalekiej północnej bramie. Po drodze wiele osób zrywało niezliczone metry ogrodzenia z błota, pierwszej fazy “prekonstrukcji” przeprowadzonej dla Cop City. Prace te prowadziła firma Brent Scarborough na zlecenie Brasfield & Gorrie. Kiedy dotarliśmy do policji, rozproszyli się. Tłum z łatwością i pewnością siebie zniszczył cały ich sprzęt, w tym przyczepę operacyjną, reflektory, pojazdy. Ten akt masowego zbiorowego sabotażu został dokonany metodycznie i bez niepokoju. Niektórzy bohatersko odpierali policję, która zbliżała się do bramy, co dawało reszcie z nas przestrzeń, której potrzebowaliśmy, aby poświęcić czas potrzebny do osiągnięcia naszych celów.

Po zakończeniu sabotażu tłum wspólnie opuścił teren. Nikt nie został aresztowany za udział w tej akcji, wbrew temu, w co mogą wierzyć media i konferencje prasowe policji.

Godzinę później policja zaatakowała Weelaunee People’s Park. Zaatakowali festiwal muzyczny odbywający się w ramach tygodnia akcji. Agencje odpowiedzialne za atak na festiwal to Georgia State Patrol, FBI, GBI, APD, Sandy Springs PD i Department of Natural Resources. Festiwal znajdował się w odległości co najmniej jednej mili od miejsca sabotażu. W festiwalu wzięło udział ponad 1000 osób dzień wcześniej, a setki wciąż wlewały się na teren na drugi dzień.

Po tym, jak policja zaatakowała niektórych uczestników koncertu, wiele małych grup pracowało, by odeprzeć ich z terenu parkingu. W oddali wciąż słyszałam odgłosy wybuchających fajerwerków. Zostałam uratowana przez kogoś, kto strzelał fajerwerkami do policji na ścieżce rowerowej. State Patrol strzelał do nas gazem łzawiącym. Strzelali do nas kulkami pieprzowymi. Wokół mnie przypadkowi ludzie odbijali innych z rąk policji, rzucali kamieniami i uciekali do lasu. Nie wiem, kim oni byli. Nie znam ich tożsamości, języka, pochodzenia etnicznego, płci. Nie mogę ich oceniać na podstawie żadnej z tych cech. Nie mogę wiedzieć, czy byliśmy przyjaciółmi, czy moglibyśmy być przyjaciółmi. Nie wiem, czy są to ludzie, z którymi spędzałbym czas. Mogę ich oceniać tylko po ich czynach. W tym sensie byli bohaterami. Wiele, wiele osób uniknęło aresztowania lub pomagało innym w ucieczce.

Około 19:30 leżałam brzuchem do dołu, ukryta pod zaroślami. Byłam ociekają potem, pokryta zadrapaniami. Nade mną unosił się dron. Nad dronem krążył helikopter. Słyszałem psy poszukiwawcze po drugiej stronie rzeki w Prison Farm.

Myślałam, że zostanę schwytana. Nie wpadłam w panikę, ale byłam jej bliska. I wtedy usłyszałam muzykę. Tam gdzie byłem było cicho, ale usłyszałem ją. To sprawiło, że płakałam. Byłam przerażona, wdzięczna i zainspirowana.

Festiwal muzyczny nie został odwołany. Nie wiedziałam wtedy o tym, ale zespoły nie przestały grać, nawet gdy policja celowała w nich z karabinów, nawet gdy na pole RC wjechała opancerzona ciężarówka. Kiedy policja podeszła do festiwalu, było wciąż ponad 100 osób, wszyscy połączyli ręce. Zażądali, by pozwolono im odejść. Wygrali.

Spędziłam prawie dwie godziny próbując uciec z lasu. Żałuję, że nie było mnie na festiwalu muzycznym. Żałuję, że nie zostałam oddzielona od ludzi, którzy mnie uratowali, anonimowych ludzi w maskach, którzy rzucali kamieniami i pomagali ludziom, którzy w panice upadli na ziemię. Następnym razem postaram się bardziej trzymać z tłumem. Następnym razem będę trzymała się z rzucającymi kamieniami lub, jeśli będzie mi dane, z tancerzami, matkami, DJ-ami.

Otrzymane przez e-mail.

(tłumaczenie z Abolition Media)

Grecja w chaosie i bólu – 8 dni gniewu, protestów i zamieszek z powodu 57 zmarłych w katastrofie kolejowej (wideo)

Grecja: kraj pogrążony w żałobie, wciąż w szoku, po śmierci 57 osób w katastrofie kolejowej w Tempe, najbardziej śmiertelnej w kraju i jednej z najgorszych w Europie.

8 dni później zmarli pasażerowie, głównie młodzi studenci, są nadal chowani, a ludzie nadal protestują przeciwko zbrodni popełnionej przez neoliberalny rząd i prywatną firmę, która zdecydowała się poświęcić bezpieczeństwo pasażerów dla zysku, w wyniku czego pociąg pasażerski przewożący ponad 350 osób wjechał w pociąg towarowy tuż przed północą we wtorek 28 lutego 2023 r., po tym jak znalazły się one na tym samym torze, głównie z powodu braku wyposażenia technicznego i niekompetencji zawiadowcy stacji, powodując, że przednie wagony stanęły w płomieniach. Trwające rewelacje o brakach kadrowych i substandardowym wyposażeniu ujawniły niebezpieczny stan sprywatyzowanej sieci kolejowej. To był rzeczywiście wypadek, który mógł się zdarzyć.

Od 8 dni prawie wszystkie protesty w Atenach są brutalnie atakowane przez tak zwaną “żałobną” policję, na polecenie rządu Mitsotakisa, który udaje, że go to obchodzi, a nawet zamyka wszystkie stacje metra wokół miejsca rozpoczęcia protestu, aby zniechęcić ludzi do przyłączenia się do niego. Taka jest szczerość rządu i skrucha za krew 57 osób na ich rękach.

Na kilka miesięcy przed wyborami parlamentarnymi sytuacja w Grecji jest nieprzewidywalna, a przestępczy rząd zatrudnia policjantów do atakowania i rozbijania czuwań żałobnych, demonstracji i protestów, w miejscu, gdzie nie ma sprawiedliwości, ani pokoju.

* Większość materiału w tym filmie została nakręcona podczas 5 dnia protestów w Atenach, w niedzielę, 5 marca 2023 r.

wideo z piątku 3 marca 2023 roku, trzeci dzień:

wideo: czwartek, 2 marca 2023, dzień drugi

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

Volos, Grecja: Oświadczenie odpowiedzialności za zniszczenie siedziby Nowej Demokracji podczas marszu 6 grudnia

Podczas dzisiejszego marszu miała miejsce interwencja polityczna, a konkretnie wtargnięcie do biur partii Nowa Demokracja. Zniszczyłyśmy szklane wejście, następnie weszłyśmy na 2 piętro, gdzie wyważyłyśmy drzwi i obrzuciłyśmy wszystko białą farbą.

Powyższa akcja miała miejsce przy okazji próby zamordowania przez państwo 16-letniego K. Fragoulisa w przeddzień 6 grudnia, wybuchu w kotłowni, który doprowadził do śmierci ucznia w szkole podstawowej w Serres oraz prowokacyjnej postawy premiera, który podarował każdemu gliniarzowi premię 600 euro.

PRZECIWKO PAŃSTWU I KAŻDEMU RZĄDOWI

ORGANIZUJEMY SIĘ HORYZONTALNIE PRZECIWKO HIERARCHII I REAGUJEMY NA ULICACH

NIE PRZYZWYCZAJAĆ SIĘ DO ŚMIERCI I REPRESJI

NIE CHODZIŁO O BENZYNĘ, NIE CHODZIŁO O PIENIĄDZE.

POLICJANCI STRZELALI, BO BYŁ ROMEM.

OKUPOWAĆ THOLOS (Uniwersytet w Tesalii)

(tłumaczenie z Dark Nights)

Saloniki, Grecja: Atak koktajlami Mołotowa na policjantów i zamieszki z 6 grudnia, w rocznicę zabicia Alexisa Grigoropoulosa (wideo)

Szeroko zakrojone ataki na policjantów w centrum Salonik po marszu dla Alexandrosa Grigoropoulosa, który został zabity przez policjantów w 2008 roku, przerodziły się w zamieszki 6 grudnia. Od 5 grudnia trwają rozległe zamieszki w Atenach i Salonikach, protesty w wielu miastach kraju, po tym jak zastrzelono 16-letniego Roma Kostasa Fragoulisa. W tym samym czasie społeczności romskie na przedmieściach Salonik, Aten i innych miast powstają, walcząc z policjantami na zewnątrz szpitala, w którym leczony jest Kostas, a nawet przed sądem, w którym pojawił się policyjny morderca. W ich dzielnicach wzniesiono barykady z płonących opon i pojazdów. W Joaninie posterunek policji został zaatakowany podczas protestu, w Volos partia rządząca Nowa Demokracja miała zniszczoną swoją lokalną siedzibę, na stacji metra w Atenach policjant został osaczony i musiał być uratowany przez szumowiny z jednostki specjalnej OPKE, które są również wykorzystywane do prób stłumienia zamieszek w obszarach romskich. Spontaniczne ataki nasilają się, podczas gdy Romowie wzywają do powstania i planowane są dalsze protesty przed sądem i szpitalem.

Nic się nie skończyło, wszystko trwa…

A tutaj podpalony gliniarz:

(tłumaczenie z Dark Nights)

Ateny, Grecja: Sceny z zamieszek na terenie Egzarchii po tym, jak 16-latek został postrzelony w głowę przez policjantów w Salonikach (wideo)

5 grudnia 2022 r.
Stało się to we wczesnych godzinach poniedziałkowego dnia 5 grudnia 2022 roku, gdy 16-letni dzieciak został postrzelony w głowę przez greckiego policjanta z jednostki motocyklowej DIAS podczas pościgu samochodowego w Salonikach.

Oskarżono go, że zatankował swojego pick-upa benzyną o wartości 20 euro i odjechał ze stacji benzynowej bez płacenia. Na wieść o tym i jego tragicznym stanie fizycznym, jeszcze tego samego dnia w mieście Saloniki, położonym na północy Grecji, wybuchły zamieszki. W tym samym czasie, w Atenach, wieczorem 5 grudnia odbyło się kilka różnych protestów. Protest w Egzarchii, który odbył się przed pomnikiem Alexisa Grigoropoulosa (15-letniego dzieciaka, który został zastrzelony przez policjanta 6 grudnia 2008 roku, co zapoczątkowało wydarzenia, które doprowadziły do masowych zamieszek w całej Grecji, znanych jako grudniowa rewolta) szybko przerodził się w marsz, który doprowadził do zamieszek, co widać na filmie.

Należy zaznaczyć, że na dziś 6 grudnia w dziesiątkach miast i miasteczek w całej Grecji zaplanowano protesty upamiętniające grudniową rewoltę i zamordowanie 15 lat temu przez policję w Egzarchii Alexandrosa Grigoropoulosa.

(tłumaczenie z Dark Nights)

 

Santiago, Chile: Starcia z policją na uczelniach

12 września na dwóch uczelniach w Santiago (Liceo de Aplicación i Internado Nacional Barros Arana) wzniesiono barykady i bannery, oraz rozrzucano ulotki, a w gliniarzy poleciały mołotowy. Protestujące osoby sprzeciwiają się obecności Carabinieros w miejscach edukacji.

Na uczelni imienia Barrosa Arany (INBA) grupa studentów przemaszerowała do Muzeum Pamięci i Praw Człowieka, aby uczcić pamięć zamordowanych i zaginionych 49 lat po zamachu stanu.

Wywieszono transparenty i rozrzucono broszury z napisami: “Za zamordowanych w dyktaturze”, “Za wszystkie serca uciszone przez państwo i wszystkich towarzyszx zamordowanych w dyktaturze: ogniem i bronią studenci i lud upamiętniają ich. Nie przebaczymy, nie zapomnimy!”, “Towarzysze Pablo Vergara i Aracely Romo obecni, teraz i zawsze!”, “Naszym najlepszym hołdem jest kontynuowanie walki”, “Od pamięci do propozycji ludowej, Liceo de Aplicación”.

Continue reading Santiago, Chile: Starcia z policją na uczelniach

Bogota, Kolumbia: Zaatakowano posterunek policji, 3 policjantów rannych

Rok po zamordowaniu przez policję studenta Javiera Ordoñeza, w środę 8 września 2021 r. w dzielnicy Brasilia w Bogocie zaatakowano posterunek policji i raniono trzech policjantów.

Zorganizowane grupy osób rewolucjonistycznych walczyły tego dnia z siłami państwa, barykady z płonących opon blokowały ulice ma na południu i północy miasta.

Podczas walk spłonął również policyjny motocykl.

(źródło Dark Nights)

Kolumbia: Dwanaście dni oporu w Kolumbii

Kolumbia. 9 maja. 2021. Strajk Narodowy trwa już 12. dzień. Eksplozja społeczna wywołana przez projekt nowej reformy podatkowej w kraju sprawiła, że ulice są pełne ludzi malujących, tańczących i krzyczących “Dość” nieudanemu rządowi Ivána Duque i polityce śmierci i przemocy, która została wdrożona, a która pogorszyła się podczas tych dni mobilizacji społecznej.

Przemoc policyjna, militaryzacja i terroryzm państwowy to smutny bilans, jaki przyniosły nam te dni, ale nie rozmywają one oporu ani nie zmniejszają horyzontu demonstracji w kraju.

Popularne dzielnice się organizują

Tak masowych mobilizacji nie widziano od czasu Strajku Narodowego z listopada 2019 roku, gdzie zjednoczyły się różne sektory społeczeństwa. Tym razem jednak mobilizacja była zdecentralizowana w porównaniu z minionymi demonstracjami.

W głównych miastach przyjęto strategiczne punkty koncentracji, które zostały już oznaczone jako “miejsca oporu” z liniami frontu, brygadami medycznymi, kuchniami społecznymi i dużą ilością sztuki. Dzielnice zmieniły swoją dynamikę, aby oddać wszystko strajkowi; w wielu przypadkach nawet samo życie.

  • W Cali: Puerto Resistencia, Sameco, Siloé i La Luna były stałe i z masowym udziałem. Wsparcie ze strony Gwardii Rdzennej z Regionalnej Rady Rdzennej Cauca -CRIC- pozwoliło na zjednoczenie wielu ruchów. “Walking the talk” [przyp. tłum.: potwierdzić własne słowa czynami], jak mówią Starsi, w kierunku wspólnego celu.
  • W Medellín: Parque de Los Deseos – teraz nazwany “Parque de la Resistencia”-, Aranjuez i La Comuna 13 wypełniły swoje ulice godnością i oporem.
  • Bogota: Suba, Kennedy, Ciudad Bolivar i mityczne centrum miasta były miejscami codziennych zgromadzeń podczas tych 12 dni strajku.
  • Cúcuta, Bucaramanga, Pereira, Ibagué, Neiva i Popayán wyznaczyły puls głównych miast. Ciągłość demonstracji doprowadziła do masowych demonstracji w mieście.
  • Od dużych i małych gmin, demonstracje i struktury organizacyjne społeczności nie ustają. Dabeiba – Antioquia; Chinácota – Northe de Santander; Turbaco – Chocó; Gachancipá – Cundinamarca również skandują “Duque chao”.

Determinacja w wioskach

Ten strajk narodowy ma wszystko. Pomimo faktu, że główne miasta skradły światło reflektorów, terytoria i ruchy chłopskie, czarne i rdzenne pokazały swoją determinację poprzez wielką narodową mobilizację.

Rdzenna ludność Minga z CRIC wspierająca ludność w mieście Cali; Proces Czarnych Społeczności w mieście Popayán i na drogach północnej Cauca; ruch chłopski w Arauca i Páramo de Santurbán; i wiele innych procesów organizacyjnych ludności przeszło w tryb Strajku Narodowego.

“Ani minuty ciszy”

Przemoc policyjna, oblężenie, cenzura mediów i terroryzm państwowy sprawiły, że przez 12 nocy na ulicach panował niepokój i napięta cisza. Według danych organizacji pozarządowej Temblores, Instytutu Studiów na rzecz Rozwoju i Pokoju -Indepaz- oraz Kampanii Obrony Wolności, od 28 kwietnia do 6 maja odnotowano 1876 przypadków przemocy policyjnej, wśród których najbardziej niepokojące jest 47 zabójstw dokonanych przez siły bezpieczeństwa, 963 arbitralnych zatrzymań, 12 kobiet, które padły ofiarą przemocy seksualnej i 216 domniemanych zaginięć.

Kolumbijskie społeczeństwo wystosowało ostrzeżenia zarówno do społeczności międzynarodowej, jak i do różnych organizacji zajmujących się prawami człowieka, aby powstrzymać masakrę sponsorowaną przez rząd Ivána Duque. Jednak w ostatnich dniach sytuacja przybrała inny obrót.

Obecność pojazdów z cywilami, które zaczęły masowo strzelać do demonstrantów, była w niektórych miejscach sposobem działania. Dzięki szybkiej reakcji Guardia Indígena w Cali udało się zatrzymać jeden z tych pojazdów i sprawdzić, czy należy on do Policji Narodowej.

Ale to nie tylko przemoc fizyczna na ulicach. Cenzura, przerwy w dostawie Internetu i prądu nie wydają się być tak “przypadkowe”, jak twierdzi Ministerstwo Technologii Informacyjnych i Komunikacyjnych, które powiązało te awarie z ogólnoświatowymi aktualizacjami na portalach społecznościowych i poufnymi awariami w krajowych sieciach telefonicznych i internetowych.

Opór i determinacja na ulicach

Ludzie się nie zatrzymują. Mobilizacja i organizacja, które zostały osiągnięte, stanowią kamień milowy w ruchu społecznym. Śmierć na ulicach, głosy Nicolása Guerrero, Nicolása Trujillo, Yeissona Angulo i wszystkich tych, którzy zginęli w ciągu ostatnich 12 dni, wydają się wzmacniać opór Kolumbijczyków.

Ulice są nadal zatłoczone, pomimo strachu i terroru, który rząd, a głównie uribizm [przyp. tłum.: autorytarno prawicowa kolumbijska doktryna polityczna, wywodząca się z mysli byłego prezydenta Kolumbii, Alvaro Uribe], próbował zaszczepić. Obalenie reformy zdrowia i dymisja Ivána Duque wydają się być najbardziej popularnymi hasłami wśród ludzi, młodzieży, która jest pewna jednego: “Nigdy więcej uribizmu”.


Źródło: Colombia INFORMA