Bon Soir!
Wieczorem 28 lutego, sześć pojazdów Securitas (prywatnej firmy ochroniarskiej) zostało podpalonych na stacji kolejowej Anhalter. Securitas pilnowali wejścia do okupowanej szkoły na Ohlauer Strasse w Kreuzbergu, dzielnicy Berlina przez ostatnie 2 lata, zmuszając przebywających tam uchodźców do egzystencji przypominającej życie w więzieniu. Poprzez wystawienie jej mieszkańców na ciągłe prześladowania ich liczba stale się zmniejszała – wielu zniknęło w więzieniu, zostało deportowanych lub otrzymało zakaz osiedlania się.
Gdybyśmy mogli mocniej utożsamić się z niewolnikami społeczeństwa, to moglibyśmy się teraz skarżyć na to, że „pilnowanie” kosztuje podatników miliony euro. Ale nie, bo wtedy musielibyśmy skarżyć się na złe warunki pracy w sektorze ochroniarskim. Przeciwnie pracujemy nad zniszczeniem mostów łączących to społeczeństwo, które są wciąż utrzymywane przez sektor ochroniarski w celu integracji nawet częściowo autonomicznego środowiska za pomocą zniechęcających działań.
Oto dlaczego spoglądamy na siebie nawzajem z roziskrzonym spojrzeniem i zdajemy sobie sprawę że ukierunkowany gniew wzrasta w wielu odległych/oddalonych regionach tego gównianego świata. Czytamy o zamieszkach w Szwecji, kipiącej wściekłości w Szwajcarii i atakach przeciwko strażnikom systemu we Francji. Nie będziemy dalej celebrować naszego powinowactwa w tajemnicy, ale uwidocznimy to poprzez dostrzegalne pozostałości spalonych opon, budynków i całych dzielnic miasta. Tak jak mówią nasi towarzysze w Grecji, my też chcemy podpalić noce wygodnego społeczeństwa i przekształcić nasze miasto w nieuregulowany plac boju.
Istnieją jednostki, które nie wpadły w niewolę systemu i wytworzyły swój własny punkt widzenia, by nie popaść w tą samą niełaskę. Odzyskiwanie ostatnich opok i bunt przeciwko temu niewolnictwu/barbarzyństwu jest coraz silniejsze. Dedykujemy ten atak tym nazwiskom, które poznaliśmy, a także wzmocnieniu ich w ich walce oraz by utrzymać żywą:
Tamarze Sol przebywającej w więzieniu na terytorium zdominowanym przez państwo chilijskie, za jej zemstę na najemniku bezpieczeństwa. Nikosowi Maziotisowi i Poli Poupie, którzy są zmuszeni walczyć w sądzie przeciwko statusowi zakładnika dla ich dziecka. Lambrosowi Foundasowi, który został zastrzelony 7 lat temu w walce przeciwko świniom w Atenach.
Niezliczonym uciekinierom , którzy zostali zamordowani w imię UE na granicach przez prywatnych i rządowych najemników lub są pilnowani przez prywatne firmy ochroniarskie w obozach deportacyjnych.
My, Conspiracy of Vengeful Arsonists (Spisek Mściwych Podpalaczy) zwracamy się do anarchistycznych komórek dokonujących akcji bezpośrednich na całym świecie, by wsparły projekt z niemieckojęzycznych krajów wykorzystania szczytu G20 do wzmocnienia naszych wspólnych działań. W tym sensie należy odnieść się do idei nieformalnej koordynacji. Dla nas nie będzie to szczyt z towarzyszącymi mu chwilowymi protestami, lecz próba stworzenia nieokiełznanych warunków bez wysuwania jakichkolwiek żądań politycznych.
Conspiracy of Vengeful Arsonists
(Spisek Mściwych Podpalaczy)