Co najmniej od dwóch lat staram się publikować jak najwięcej informacji dotyczących akcji anarchistycznych i ruchu w Indonezji. Po pierwsze idealnie pasuje do profilu strony, po drugie robię to z premedytacją na złość marksistą powtarzającym jak mantrę, że “nie ma anarchizmu w trzecim świecie”. Wygląda na to, że mamy do czynienia z dużym i różnorodnym ruchem. Od insurekcjonistów i zadymiarzy z czarnego bloku, po syndykalistów i skłotersów okupujących terytorium lotniska, które państwo chce rozbudować (zupełnie jak w La Zad). Wszystkie informacje jakie udało nam się zdobyć znajdziecie tutaj, można śmiało powiedzieć, że anarchizm w Indonezji jest tak silny jak we Francji czy Włoszech. Kulminacją tego bardziej drapieżnego anarchizmu w Indonezji są zamieszki z okazji 1 maja, widzieliśmy czarny blok atakujący komisariat, niszczenie mienia, starcia z policją i całą późniejszą represyjno-solidarnościową historię. Zobaczmy zatem jak towarzyszki i towarzysze z Indonezji uderzyli w państwo i kapitał w tym roku.
-K.
Zamieszki
W Bandung anarchistek i anarchistów na 1 majowym demie było około 1000 osób w tym liczny czarny blok. W pewnym momencie policja postanowiła zaatakować tłum, w którym oprócz zadeklarowanych rewolucjonistów było również sporo zwyczajnych osób. Pretekstem były pojawiające się “akty wandalizmu”, powybijane szyby i pomalowane ściany na trasie przejścia czarnego bloku. Aresztowanych zostało 619 anarchistek i anarchistów, troje wciąż pozostaje w rękach państwa.
W Dżakarcie doszło do niewielkich zamieszek między anarchistami a policją, która blokowała drogę. Doszło do ataku na policyjną blokadę, dzięki czemu 1 majowe demo złożone ze związkowców i syndykalistów mogło przejść dalej.
W Makassar aresztowano 21 osób, a policyjne patrole krążyły po mieście polując na towarzyszki i towarzyszy, którym jednak udało się dokonać zniszczenia restauracji McDonalds.
W Surabaya były dwie różne anarchistyczne 1 majowe akcje. Pierwsze demo zorganizowali związkowcy z innymi lewakami, trzy osoby zostały aresztowane, lecz wkrótce wypuszczone. Drugie demo zorganizowali anarchiści, zarówno syndykaliści jak i indywidualiści, trzy osoby zostały mocno pobite przez policję.
Represje
Po pierwsze wiele towarzyszek i towarzyszy jest poszukiwanych przez służby państwowe za udział w zamieszkach oraz działalność anarchistyczną. Celem ataku państwa zapewne pozostaną osoby związane ze środowiskiem i możemy się podziewać nadchodzącej fali represji. Podczas samych majowych wydarzeń policja popisała się niezwykłą brutalnością, a państwowe służby zaciętością w tropieniu i porywaniu anarchistek i anarchistów.
https://twitter.com/AnarchistsWW/status/1123556323868549121?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1123556323868549121&ref_url=https%3A%2F%2Fmpalothia.net%2Findonesia-may-day-riot-amp-amp-clashes-in-bandung-150-arrests%2F
Police have been using excessive force and abused May Day protesters in Bandung, West Java.
More than 200 protesters were arrested, beaten, kicked, shaved, stripped naked. Nothing could justify such abuses.
2 journalists recording the violence also became victims themselves. pic.twitter.com/3qZ3OZTNJg
— Veronica Koman 許愛茜 (@VeronicaKoman) May 1, 2019
Solidarność
W Yogyakarcie gdzie rok temu miało miejsce największe anarchistyczne wystąpienie podczas 1 maja, studenci masowo wyrazili swoją solidarność z zatrzymanymi w Bandung, za co 11 osób zostało poddanych państwowym represją.
Banery solidarnościowe zaczynają pojawią się w Europie.
Poniżej oświadczenie anarchistycznej biblioteki Catut:
“Jesteśmy dziećmi pracowników lub robotników, którzy pracują w fabrykach, biurach, magazynach, warsztatach, restauracjach i wszędzie tam, gdzie nasi rodzice kłaniają się pracodawcy.
Jesteśmy wyrzuconymi ze szkół, ponieważ musimy pomóc naszym rodzicom.
Jesteśmy dziećmi, które same wykluczają się ze szkoły, ponieważ odmawiamy kontynuowania nowoczesnego systemu niewolnictwa płacowego.
Jesteśmy studentami, którzy pracują w niepełnym wymiarze czasu, dzieląc czas między nauką a pracą zastraszani na terenie kampusu i w miejscu pracy.
Jesteśmy pokoleniem, które uczy się, jak być niewolnikami i być przekształconym w gotowe produkty dla przemysłu.
Musimy zapłacić drogie czesne, aby zostać zniewolonym.
Jesteśmy potencjalnymi pracownikami, zastępującymi naszych rodziców, którzy stracili godność, którzy czują się gorsi z powodu bycia etykietowanymi głupcami, ciężko pracują w produkcji, w trudzie długich godzin pracy, niskich płac i wysokiego ryzyka w środowisku pracy.
Jesteśmy przyszłością. Rozpoczęliśmy nowy rodział w stronę inne przyszłości. Wieku bez ucisku i niewoli.
My jesteśmy waszymi dziećmi.
****
Solidarność z ponad 600 naszymi przyjaciółmi, którzy doświadczyli przemocy w Bandungu.
Nikt nie jest wolny, dopóki wszyscy nie będą wolni!”
#mayday
#mayday2019
****
https://www.instagram.com/pustakacatut/
(opracowano na podstawie źródeł z Mpalothia)