Atak z użyciem materiałów wybuchowych na Armina Pappergera, Wyłączyć Rheinmetall!

W nocy z 28 na 29 kwietnia 2024 r. przeprowadziłyśmy atak na posiadłość Armina Pappergera w Hermannsburgu, przy ulicy Turnerstraße na rogu Immenhoop, gdzie urządzenie zapalające zostało umieszczone na jego szopie ogrodowej. Papperger jest dyrektorem generalnym Rheinmetall, jednego z największych graczy w niemieckim przemyśle zbrojeniowym.

Papperger czuje się w Südheide jak w domu. W otoczeniu wojskowych poligonów i niedaleko centrum szkolenia bojowego GÜZ w Altmark. Fabryka Rheinmetall w Unterlüß znajduje się zaledwie kilka kroków stąd. To tutaj tysiące robotników przymusowych pracowało w zakładach Rheinmetall-Borsig dla niemieckiej gospodarki wojennej. W regionie, w którym po wojnie schronienie znalazło wielu narodowych socjalistów, w tym Adolf Eichmann i morderca z Jaskiń Adreatyńskich, Kappler. W regionie, w którym w latach 80. i 90. regularnie odbywały się nazistowskie ćwiczenia wojskowe. Niedaleko domu Pappergera znajduje się Munster, jedna z największych baz wojskowych w Niemczech. W tym środowisku czuje się bezpiecznie i dobrze akceptowany, w tym przez swoich przyjaciół, z którymi myśliwy hobbysta od czasu do czasu udaje się na łowy. Ale dzisiejszy wieczór mógł mu zasygnalizować, że nie ma tylko przyjaciół i że jego ustronie nie jest bezpieczne.

Rheinmetall jest jednym z beneficjentów tak zwanego „przełomu”. Widać to wyraźnie na podstawie kilku liczb: od 2022 r. kurs akcji Rheinmetall wzrósł pięciokrotnie; sam Papperger kilkukrotnie uzupełniał swój portfel akcji akcjami Rheinmetall. W 2023 r. Grupa, która awansowała do indeksu DAX, zwiększyła swoje obroty do 7,2 mld euro, a jej celem na 2024 r. jest 10 mld euro. Przed lutym 2022 r. roczna produkcja pocisków artyleryjskich wynosiła 70 000 sztuk, 350 000 w 2023 r. i 700 000 w 2024 r. Po przejęciu hiszpańskiej firmy Expal, Rheinmetall postrzega siebie jako największego na świecie producenta amunicji artyleryjskiej. W ceremonii wmurowania kamienia węgielnego pod nowy zakład produkcyjny w Unterlüß wzięli udział kanclerz federalny Olaf Scholz, ambasador Ukrainy i minister obrony Boris Pistorius („Niemcy muszą stać się gotowe do wojny”). Nowa fabryka ma produkować 200 000 pocisków rocznie.

Papperger jest jednym z menadżerów przemysłu zbrojeniowego o szczególnie dużej obecności w mediach. Czasy, w których przemysł zbrojeniowy cierpiał z powodu swojego wizerunku, dobiegły końca. W marcu 2024 r. wicekanclerz Robert Habeck zapewnił na spotkaniu 20 najważniejszych niemieckich producentów broni: „Potrzebujemy tego przemysłu!”. Pewne siebie i ofensywne maszyny do zabijania mogą być teraz prezentowane i reklamowane. Rheinmetall ma do zaoferowania nie tylko amunicję, ale przede wszystkim czołgi: bojowe wozy piechoty Lynx i Puma, czołg kołowy Boxer i czołg przeciwlotniczy Skyranger. Dla czołgu Leopard Rheinmetall produkuje lufę. Rheinmetall gromadzi również zapasy różnych starych typów czołgów, które zostały sprzedane Ukrainie wraz z amunicją z dużym zyskiem. Oferowana jest również produkcja części do amerykańskiego myśliwca F35.

Rheinmetall planuje, produkuje i zabija nie tylko w skali krajowej. Grupa zatrudnia ponad 30 000 pracowników na całym świecie w 28 krajach. Na Ukrainie planowany jest nowy zakład produkcji amunicji, a latem 2024 r. ma tam również zostać otwarty zakład konserwacji czołgów. Ponadto planowana jest produkcja bojowych wozów piechoty. W planach jest również fabryka artylerii, a Rheinmetall opracowuje zupełnie nowy typ czołgu bojowego. W USA Rheinmetall bierze udział w przetargach i jest bliski wygrania wartego 45 miliardów dolarów kontraktu na następcę bojowego wozu piechoty Bradley. Rozwój rynku rosyjskiego jest na razie wykluczony. Jednak jeszcze w 2011 roku Rheinmetall zawarł kontrakt z rosyjskim rządem na dostawę centrum szkoleniowego dla rosyjskiej armii i widział siebie w roli pioniera i otwieracza drzwi.

Tak zwany zwrot nie oznacza jednak tylko gigantycznego przezbrojenia i nowych rekordowych zysków dla przemysłu zbrojeniowego. Oznacza również reorientację całego społeczeństwa na wojnę. Politycy z niemal wszystkich partii prześcigają się w propozycjach. Przywrócenie obowiązkowej służby wojskowej, edukacja wojskowa w szkołach, powiązanie badań naukowych z wojskiem…
Fakt, że armie i przemysł zbrojeniowy są największymi niszczycielami środowiska, pożerają gigantyczne ilości zasobów i oczywiście są również największymi producentami gazów cieplarnianych.

Walka z niszczeniem klimatu to także walka z wojną, wojskiem i przemysłem zbrojeniowym!
Wojna zaczyna się tutaj, zatrzymajmy ją tutaj!
Wyłącz system zniszczenia!

Wolność dla Danieli!

Siła i szczęście dla wszystkich osób ze skrajnej lewicy pozostających w ukryciu przed organami ścigania, oraz będących gotowymi by uderzyć w struktury władzy!

Źródło: de.indymedia

(tłumaczenie z Dark Nights)