W 2015 roku towarzyszka z Amsterdamu został aresztowana. Została oskarżona o udział w napadzie banku Aachener w Akwizgranie w 2013 roku. Po kilku miesiącach spędzonych w areszcie prewencyjnym i kilku tygodniach prób, została ostatecznie uniewinniona i zwolniona. Niemniej jednak można założyć, że prokuraturze w Akwizgranie nie spodoba się ten werdykt i skieruje się do sądu rewizyjnego.

W kwietniu i czerwcu 2016 roku, dwaj inni towarzysze, tym razem z Barcelony, zostali aresztowani i uwięzieni przez państwo hiszpańskie, oskarżeni przez prokuratora o udział w innym napadzie na bank. Obydwoje byli następnie poddani ekstradycji do Niemiec w czerwcu 2016 roku, gdzie pozostają oni od tego czasu w ramach systemu U-Haft (Śledcze więzienie prewencyjne). Proces przeciwko nim rozpoczął się w styczniu 2017 roku w sądzie w Akwizgranie i będzie trwał aż do 22 maja 2017 roku.

Nie dziwi nas, że ci, którzy sprzeciwiają się i zwalczają nędze tego świata, wykutą na dominacji są atakowani, ścigani i karani. Nie jesteśmy zainteresowani dyskusją o winie lub niewinności, jest to język którym posługują się nasi wrogowie, a my tego odmawiamy. Nasi wrogowie postępują zgodnie z logiką separacji i kategoryzacji jednostek, aby potem mieć możliwość zamykania tych niechcianych. Dzielimy z oskarżonymi towarzyszami niechęć do tego systemu, a także niechęć w kierunku systemu więziennego, który utrwala różnice między dobrymi obywatelami i tymi, którzy zasługują na karę.

Nienawidzimy wszelką represyjną infrastrukturę wszystkich państw, podobnie jak nienawidzimy dalekosiężne macki Kościoła, wraz z jego długą tradycją ucisku. Kościół jest częścią państwa, związany jest bezpośrednio z bankami i bierze udział w utrzymaniu kontroli, która jest nałożona na nas codziennie.

Podjęto znaczne kroki w rozwoju i roli represji w naszym codziennym życiu. Nowe technologie i postęp w rozszyfrowaniu DNA, analizy biometrycznej i kamery tworzą całą rzesze instrumentów i sposobów stosowanych do badania, lustrowania i kontroli. Stanowią one część konstrukcji, część naszego wroga przeciwko któremu stawiamy czoła i którego chcemy zniszczyć.

Współpraca policji, sędziów i detektywów z różnych państw jest starą strategią, która została zaktualizowana w Europie aby przyczyniać się do szybszego, bardziej wyrazistego i okrutnego systemu kapitalistycznego.

Z żyłami nabrzmiałymi z wściekłości, w sile i odwadze wyruszamy na ulice. Wzmocnieni przy każdym represyjnym uderzeniu, stoimy wraz z naszymi towarzyszami. Poprzez kontynuację naszych zmagań i poprzez naszą solidarność  pokazujemy pragnienie zniszczenia systemu którego nie chcemy i nie potrzebujemy.

Jest to wezwanie do solidarności z anarchistami oskarżonymi o rozbój w Akwizgranie. Jest to wezwanie do utrzymania więzi między rebeliantami i uciskanymi na całym świecie.

Używamy naszych możliwości by sabotować i atakować, niszczyć strukturę władzy. Wykorzystujemy naszą wyobraźnię aby wyrazić solidarność, pokazując ją we wszystkich jej odmianach, podczas gdy nasza determinacja pobudza nas do kontynuowania naszych zmagań.
Wzywamy zatem do wyrażenia solidarności z towarzyszami w dniach od 17 do 23 kwietnia.

 

Nic nie jest zakończone, nasze zmagania prą dalej!

Dopóki wszyscy będą wolni!
Solidarność z towarzyszami przed sądem w Akwizgranie.
Wolność dla nich! Wolność dla wszystkich!
Dla buntu! Dla anarchii!