Otrzymano 21.04.2018:
Aresztowania anarchistów
Jesień 2017 r. państwo rosyjskie aktywnie uczestniczy w wojnie syryjskiej. Stosunki międzynarodowe są niszczone przez aneksję Krymu, militarne interwencje i groźby. Społeczeństwo pamięta morderstwo wybitnego opozycyjnego polityka Niemcowa. Setki imigrantów politycznych i kilkudziesięciu więźniów politycznych. Sankcje handlowe i ceny energii niszczą gospodarkę. Masowe protesty przeciwko korupcji i strajk przewoźników towarowych, wojna partyzancka islamistów na południu – taka jest rzeczywistość Rosji. Już za kilka miesięcy odbędą się wybory prezydenckie.
W październiku pojawiły się pogłoski, że pewna liczba anarchistów została aresztowana w Penza. Ale na stronach internetowych nie ma nic. Trudno jest uzyskać jakąkolwiek informację. Nawet liczba zatrzymanych nie jest znana. Tylko niektóre fragmenty wycieków informują, że departament antyterrorystyczny FSB (tajne służby) jest zaangażowany w aresztowania. Trudno w to uwierzyć, ponieważ w Penza od kilku lat nie było żadnych radykalnych działań. Wydaje się, że plotki są niewiarygodne, przesadne.
Nagle wewnątrz kręgów anarchistycznych pojawiły się wieści od jednego z aresztowanych. Prosi wszystkich, których zna, o ucieczkę i informuje, że “FSB ma metody, które są skuteczne”. Ci towarzysze, którzy zakładali najgorsze, natychmiast zniknęli.
Przez trzy miesiące sprawa była pokryta mgłą nieprzejrzystości, dopóki nie zaczęła się nowa fala aresztowań. W Petersburgu zatrzymano Wiktora Filinkowa, Igora Szyszkina i Juliana Bojarszynowa. Ilya Kapustin, kolega z pracy jednego z aresztowanych, również został zatrzymany. Po przesłuchaniu został zwolniony. Opowiedział o torturach i wyjechał do Finlandii, gdzie poprosił o azyl polityczny. W tej chwili sprawa została szeroko rozpowszechniona i pojawiły się szczegółowe informację dotyczące tortur.
O azyl polityczny w Finlandii poprosiła także Aksenova Alexandra, żona Filinkowa. Śledczy uważają ją za ideolożkę “Sieci”, która przeszła szkolenie wojskowe na Ukrainie.
Podziemie
Według FSB aresztowani należą do podziemnej organizacji anarchistycznej “Sieć”, która składa się z kilku niezależnych grup. Cele sieci, według służb, to podburzanie ludzi podczas masowych protestów, ataki na władze podczas wyborów prezydenckich i Pucharu Świata, fizyczne zniszczenie szefów lokalnych administracji, przywódców partii “Jedna Rosja” i szefów pododdziałów agencji spraw wewnętrznych oraz obalenie porządku konstytucyjnego.
Wiadomo tylko, że anarchiści przeprowadzili szkolenie wojskowe w lesie. Uczestnicy nauczyli się taktyki bitewnej, pirotechniki, technik przetrwania, pierwszej pomocy. Zapis wideo takiego szkolenia jest do dyspozycji FSB. Niemniej jednak nie ma dowodów na radykalne działania, a więźniowie nie są nawet oskarżani o popełnianie takich czynów.
https://www.youtube.com/watch?v=MKfDKW2Duq4
Chronologia aresztowań
W październiku i listopadzie 2017 r. W Penza aresztowano członków lokalnej grupy “Sieci”:
Egor Zorin
Ilya Shakursky
Wasilij Kukowicz
Dmitry Pchelintsev
Andrey Chernov
Arman Sagynbaev
Wiek – od 21 do 27 lat.
Dwaj inni uczestnicy grupy Penza “5.11”, zgodnie z materiałem śledztwa, uciekli. Podczas przeszukiwania mieszkań i samochodów pracownicy FSB odnaleźli pistolety, granaty, proch strzelniczy i materiały wybuchowe. Aresztowania odbywały się nie równocześnie, ale odbyły się w ciągu dwóch tygodni. Jednak niewiele osób skorzystało z okazji, aby uciec.
Według tych samych materiałów śledczych, Filinkov i Shishkin, zatrzymani pod koniec stycznia 2018 r., byli członkami grup petersburskich. Do jakiej grupy przypisano Boyarshinova wciąż nie wiadomo. Oprócz aresztowania, FSB zakłada członkostwo w petersburskich grupach co najmniej ośmiu dodatkowym osobom. Ponadto, w odniesieniu do moskiewskiej grupy “MSK” wymieniono jeszcze dwie. Ponadto FSB ogłosiła istnienie oddziału “Sieć” na Białorusi. Później KGB zatrzymało białoruskiego anarchistę, ale nie wiadomo, czy jest to związane z “Sprawą sieci”.
Zeznania
Głównym dowodem są zeznania zatrzymanych. Niestety, wśród 9 osób tylko Wasilij Kuksov i Julian Boyishin odmówili zeznań. Wszyscy inni opowiedzieli o sobie i swoich towarzyszach.
“Przyszedł zamaskowany mężczyzna, który trzymał w dłoni zakrwawioną chusteczkę, to wtedy usłyszałem imię Kuksova. Wtedy uświadomiłem sobie, że z pokoju obok dochodzą jęki “(Shakursky)
Pracownicy FSB natychmiast, wraz z klasycznymi biciem, zaczęli używać tortur przez porażenie prądem. Zwykle operatorzy stosowali amortyzatory elektryczne, ale w niektórych przypadkach używali elektrod.
“Zawiązali mi oczy zatkali usta skarpetką. Do moich kciuków na nogach przyklejone były jakieś przewody, poczułem pierwszy ładunek prądu, od którego nie mogłem powstrzymać jęków i drżenia. Powtarzali tę procedurę, dopóki nie obiecałem powiedzieć tego, co chcieli usłyszeć. Od tego czasu zapomniałem słowa “nie” i powiedziałem wszystko, co śledczy mi kazali”. “(Shakursky)
Wstrząsy elektryczne były stosowane dziesiątki razy, na całym ciele, w tym na narządach płciowych.
“Rażono mnie prądem po nogach gdy ręcę miałem skute kajdankami. Czasem bito w plecy lub szyję … Poddałem się prawie natychmiast, w ciągu pierwszych dziesięciu minut. Krzyknąłem: “Powiedz mi, co powiedzieć, wszystko ci powiem!” – ale przemoc się nie skończyła. “(Filinkov)
Ważne jest, aby podkreślić, że agenci stosowali tortury nawet po aresztowaniu, i po odwiedzinach Publicznej Komisji Nadzoru (PMC). Podczas wizyty u Filinkowa obserwatorzy praw człowieka odkryli ślady uderzeń, siniaków i oparzeń po porażeniu prądem elektrycznym. Ale to nie powstrzymało tortur.
Funkcjonariusze zmusili ich do nauki na pamięć “zeznań”, które chcieli usłyszeć, złe odpowiedzi powodowały kolejne tortury. Rozdzielili role sami i arbitralnie dobierali fakty, przepisując je wielokrotnie.
“Zadawano mi pytania, gdy nie znałem odpowiedzi – byłem bity, jeśli odpowiedź nie pokrywała się z ich [oczekiwaniami] – byłem bity, jeśli zapomniałem, co powiedzieli – byłem bity. “(Filinkov)
“Śledczy kilka razy zabrał kartki z moim” zeznaniem “z pokoju. Stało się jasne, że cała ta historia, sponsorowana przez oficerów FSB, ma redaktorów naczelnych, którzy obserwują, że nic nie wychodzi z ich ogólnego założenia.”
Nie tylko oskarżeni, ale także świadkowie byli torturowani. Funkcjonariusze porwali Ilyę Kapustina, współpracownika Shishkina.
“Chcę najmocniej przeprosić ludzi, którzy z mojego powody mieli problemy, przykro mi, chłopaki!” (Shishkin)
“Kiedy nie znałem odpowiedzi na niektóre pytania, na przykład, kiedy nie rozumiałem, o kim lub o czym mówię, razili mnie prądem w okolicy pachwiny lub boku brzucha. Rażono mnie prądem elektrycznym, żebym powiedział, że ten lub mój przyjaciel zorganizuje coś niebezpiecznego. “(Kapustin)
Pchelintsev Dmitry wisiał do góry nogami z dynamem przyczepionym do palców. Był torturowany do tego stopnia, że ”dotknęli mojej szyi i sprawdzili, że nie umarłem z …”. Później Dmitry zgłosił tortury u prawnika. Potem znów był torturowany i ostrzegano go, że jeśli ponownie “coś powie”, sfingują jego samobójstwo i pokażą nagranie wideo krewnym.
Andrei Chernov, oprócz tortur, był również zagrożony faktem, że jego brat również zostanie uwięziony.
Boyarshin został pobity po tym, jak został zatrzymany za odmowę składania zeznań. Później został przeniesiony do aresztu “Gorelovo”, gdzie na wejściu został pobity przez klawiszy. Więzienie to ma złą sławę, na rozkaz władz, więźniów bito, gwałcono, torturowano. Proces tortur kontrolowany jest przez funkcjonariuszy FSB. Śledczy domagają się, aby Julian zeznawał, ale na razie jest silny.
Nielegalna solidarność
FSB nie zatrzymała się na figurach “sprawy sieci”. Niespodziewanie zaczęli powstrzymywać krytykę i solidarność z aresztowanymi. Pierwsze uderzenie zostało podjęte przez obrońców praw człowieka, którzy wydali krytyczne oświadczenia. Dinar Idrisov, który powiedział, że przed wyborami prezydenckimi planowane jest zamiatanie ludzi, którzy znajdowali się w bazie Centrum “Extremism” (innej agencji bezpieczeństwa), został pobity przy wejściu do jego domu. Innych dziennikarzy, którzy podjęli działania solidarnościowe przeszukiwano.
FSB przesłuchiwało z anarchistkę Sofikę Arifjanovą, chcieli ją zmusić do zeznania, że anarchiści rzekomo popierają ruch nacjonalistów z otoczenia Maltseva, którego zwolennicy zostali masowo zatrzymani w listopadzie 2017 r. Krótko przed aresztowaniami Maltsev nagle oświadczył że jest anarchistą, co nie może być zbiegiem okoliczności.
W styczniu 2018 r. Anarchiści moskiewscy przeprowadzili akcje ulicznej solidarności, w tym porozbijali szyby w oknach biura partii “Jedna Rosja” i wrzucili petardy do środka. Kilka dni później siły specjalne włamały się do mieszkań Eleny Gorban i Aleksieja Kobaidze, przeszukano ich i przewieziono na posterunek policji w celu przesłuchania.
W lutym 2018 r. W Czelabińsku odbyła się akcja solidarnościowa, przed oddziałem FSB umieszczono transparent z hasłem “FSB – główny terrorysta”. Kilka dni później spetsnaz zatrzymał anarchistę Dmitrija Tsibukovskiego bezpośrednio w fabryce, gdzie on pracował. Zatrzymano także trzy kolejne osoby. Tsibukovsky i Maxim Anfalov byli bici i torturowani elektrycznymi wstrząsami. Zostali zmuszeni do przyznania się do winy i złożenia obciążających zeznań.
“Bili mnie pałką po brzuchu, nogach, rękach – czułem się, jakby coś gorącego rozlewało się po całym ciele. Najbardziej nieprzyjemne były uderzenia prosto w kajdnaki, którymi byłem skuty. Najbardziej bolesne trafienia padały na ręcę, które kazali mi trzymać wyciągnięte. To było bardzo bolesne. “(Anfalov)
“Ponieważ nie chciałem mówić przez długi czas, lekarz zastosował mi elektrowstrząsy. Poraził mnie co najmniej pięć razy w okolicy uda. Po każdym razie pytał, czy zdecydowałem się już coś powiedzieć. Ból płynący z prądu był nie do zniesienia i postanowiłem “przyznać się”, zgodnie ze scenariuszem FSB. Dla mnie w tej chwili ważne było wyjście z tej sytuacji. Podczas przesłuchania agent napisał zeznanie i dał mi do podpisu. “(Tsibukovsky)
Safonova Anastasia nie była torturowana, ale została zmuszona do wysłuchania tortur Tsibukovskyego, jej chłopaka.
“Podczas rozmowy miałem okazję porozmawiać z Safonova na wewnętrznym telefonie z sąsiednim pokojem, w którym znajdowała się Safonova. Powiedziano mi, że muszę przekonać ją, aby potwierdziła moje słowa, a następnie pozwolą nam iść razem. “(Tsibukovsky)
Z Dmitrija Semenova gliniarze sobie drwili, zmuszając go do pozostania w pozycji pół-przysadzistej przez długi czas.
“Przynieśli aparaturę, powiedzieli, że to jakiś paralizator, przywiązali mnie do krzesła i powiedzieli, że mam ostatnią szansę napisania zenzań, ale wciąż ich nie napisałem” (Semenov)
Od tortur został uratowany przez prawnika, który szybko zjawił się na miejscu.
W lutym anarchista Jewgienij Karakaszew został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji w Eupatorii (Krym). Został oskarżony o podżeganie do nienawiści i publiczne nawoływanie do terroryzmu. Podstawą był film “Primorye Partyzantów”, grupy bojowej Rissuan Dalekiego Wschodu, która działała do 2010 roku.
Na początku marca, w Sewastopolu (Krym), członkowie represyjnych struktur włamali się do domu anarchisty Aleksieja Szestakowicza. Założyli mu na głowę torbę fioliową i zabrali do autobusu, gdzie został powalony na podłogę.
“Buty odleciały – wcześniej zdjęli sznurówki. Założyli torbę na mojej głowie, gdy powietrze się skończyło zacząłem się dusić. Próbuję oddychać, zaciskają się jeszcze bardziej. Minęło dziesięć czy dwadzieścia minut. W tym czasie podnieśli mi ręce za kajdanki, wykręcając je. Mówią mi: “Krzycz” Jestem zwierzęciem! “. Krzyczę – puścili. Zaczęli wykręcać mi kciuk u dłoni co całkowicie mnie znokautowało. Kiedy było już naprawdę źle, zapytał: Czy to cię w ogóle nie rusza? “(Shestakovych)
Shestakovich został skazany na 11 dni aresztu za publikowanie zakazanych utworów w sieci społecznościowej. Po odbyciu swojej kary Ilya przeprowadził się na Ukrainę.
W marcu w Moskwie zatrzymano siedem osób, anarchistę Światosława Rechkalowa i jego kolegę, a także kilku lewicowców, którzy zostali później zwolnieni.
“Moje i sąsiada ręce były związane więzami za naszymi plecami, z zawiązanymi oczami czarną taśmą siedzieliśmy w w bagażniku mikrobusu. Mówią mi, że niewłaściwe jest działanie o charakterze nielegalnym w walce z niesprawiedliwością. Konieczna jest współpraca z władzami i angażowanie się w działania społecznie użyteczne. Ktoś powiedział z uśmieszkiem: “Cóż, myślę, że taki zmotywowany rewolucjonista ze względu na swoje poglądy będzie cierpiał. Dwie lub trzy osoby zaczęły mnie bić. Uderzenia nie były mocne, ale moc prądu elektrycznego wzrosła, co stało się dość bolesne. Ktoś z tyłu chwycił mnie za spodnie, zaczęli szarpać i krzyczeć, że teraz wezmą się za moje jaja. Potem powiedziałem, że jestem gotowy porozmawiać [zeznawać przeciwko sobie, ale nie przeciwko innym] “(Rechkalov)
Przebieg sprawy w Rosji
Wielu rosyjskich anarchistów i dziennikarzy interpretuje tę historię na swój własny sposób. Aresztowani anarchiści nazywani są amorficznymi terminami “antyfaszyści” lub “lewicowi aktywiści” i całkowicie zaprzeczają istnieniu podziemia anarchistycznego, uznając je za fantazje FSB. Jaki jest tego cel?
Przede wszystkim pragnienie wpływania na opozycyjne nastawioną część społeczeństwa, aby historia mogła uzyskać maksymalny rezonans i współczucie oraz zebrać niezbędne pieniądze dla prawników. Oczywiście cel został osiągnięty, represje są szeroko omawiane, aktywiści praw człowieka dołączyli do solidarności.
Oczywiście, że w sądzie niektórzy z aresztowanych odrzucają winę, a niektórzy aktywiści zakładają, że opinia publiczna pomoże w uzyskaniu łagodnego wyroku … Rodzice towarzyszy chcą w to uwierzyć, nie mogą zaakceptować tego, co nieuniknione.
Ale czy naprawdę można w to uwierzyć? Czy opinia publiczna przeszkodziła w skazaniu Pussy Riot? Czy chroniło to protestujących w 2012 roku? Czy pomogło to Dmitrikowi Buchenkowowi uniknąć oczywistego fałszywego oskarżenia? Społeczeństwo zapomni o więźniach w ciągu 1-2 lat, a jedyną rzeczą, jaką pozostanie skazanym, to niewiele bliskich osób i ich własne credo, które nie pozwoli im wpaść w otchłań lat rozpaczy. Liczenie na opinię publiczną jako dźwignia nacisku na rosyjską władzę jest niebezpiecznym złudzeniem.
Nie można nie zrozumieć, że nasi towarzysze będą uwięzieni, demonstracyjnie i okrutnie. Z faktu, że niektórzy ludzie chcą pomóc zatrzymanym we wskazany sposób lub chcą przekonać się o fikcji “Sieci”, obiektywna rzeczywistość się nie zmieni. A masa anarchistów i FSB wiedzą, że podziemia anarchistyczne nie są fikcją.
Jak dotąd, z powodu “samoograniczenia” anarchiści tracą własną tożsamość. Daje to fałszywe wrażenie, że FSB złapało prawie przypadkowych lewicowców, którzy tylko grali w gry airsoftowe i dzielili się mglistymi “antyfaszystowskimi” poglądami. Słowo “anarchista” w odniesieniu do towarzyszy pojawia się coraz rzadziej w środkach masowego przekazu, gubimy się w bezimiennym “antyfaszyzmie”. Anarchiści pojawiają się na obrazach ofiar terroru państwowego, jako osoby nie mające ambicji antyreżimowych, swojej politycznej twarzy. Musisz zapłacić cenę bezosobowości, gdy chcesz uzyskać współczucie większości.
A co właściwie myśli większość? Wraz z zaostrzeniem reżimu wzrasta frustracja liberałów i legalnych sposobów walki. Bezpośrednia konfrontacja z władzami wywoła coraz więcej sympatii. Rosja przeszła już ten etap na początku XX wieku, kiedy rewolucjoniści sprowokowali powszechną sympatię społeczeństwa.
Anarchiści nie powinni się wstydzić. Zasadniczo możemy zaprzeczyć jakiejkolwiek “winy” w sądzie. Jednak anarchista, odrzucając zarzuty, nie może porzucić swojej tożsamości, swoich idei. Nikt nie może potępić samej istoty zarzutów, w atakach na władze nie ma nic złego, aby się ich wstydzić i unikać. Władza chciałaby przede wszystkim, gdyby ze względu na iluzoryczne szanse w sądzie sami anarchiści ujawnili radykalne metody. Wszystko, co mogą zrobić zatrzymani towarzysze, to zakłócić nastawienie FSB do pokuty i samozaparcia, aby przejść nadchodzący proces z honorem. Właśnie to w tym wszyscy musimy pomóc.
Międzynarodowy wydźwięk sprawy
Nie wiemy, czy robiono to świadomie czy nie, ale działania międzynarodowego ruchu anarchistycznego okazały się mylące. Na przykład CrimethInc powtarza wersję praw człowieka, zmuszając ich do podpisywania fałszywych zeznań przyznających się do udziału w ewidentnie wymyślonej sieci terrorystycznej.
20 kwietnia rosyjski kanał telewizyjny zademonstrował film propagandowy, w tym wideo ze szkolenia wojskowego, które w niczym nie przypomina gier airsoftowych.
Takie podejście, jak zastępowanie rzeczywistości dowolną interpretacją (choć z dobrymi intencjami), niszczy zaufanie wewnątrz ruchu. Jeśli nie możesz powiedzieć prawdy – milcz, ale nie mów kłamstwa.
Prawda jest taka, że aresztowani to anarchiści, nie ma żadnego nieanarchistycznego antyfaszysty, ani ludzi, którzy na pierwszym miejscu określają się jako antyfaszyści. FSB nie chwyta też żadnych anarchistów o pewnym kierunku społeczno-rewolucyjnym.
Czy jednak oznacza to, że nie ma falsyfikacji? Ani trochę.
Falsyfikacje
Oczywiście, wewnętrzne instrukcje FSB pozwoliły agentom na użycie określonego zestawu tortur według własnego uznania, głównym celem jest uzyskanie wyniku. Wcześniej publikowanie faktów dotyczących tortur z reguły wstrzymywało egzekutorów, woleli nie podejmować ryzyka. Teraz rozgłos nikomu nie przeszkadza, agenci obnoszą się ze swoją nieograniczoną mocą.
Według towarzyszy, agenci naciskają na bardzo nieprawdopodobne wersje, na przykład o finansowaniu z Iranu lub powiązaniach z nacjonalistycznym ruchem “Bombardowanie Wstępne”. W ten sposób śledczy sztucznie przeceniają znaczenie podziemnej organizacji anarchistów. Przy takich metodach dochodzenia nikt nie może wiarygodnie stwierdzić, gdzie jest prawda, i gdzie jest fikcja. Takie metody umożliwiają tworzenie całkowicie fałszywych przypadków, jak miało to miejsce od dłuższego czasu w odniesieniu do imigrantów.
Takie fałszerstwa przypominają osławioną praktykę sądów Stalina. W 30stych latach roku wobec aresztowanych rosła z roku na rok i osiągnęła poziom wyrafinowanych średniowiecznych tortur. Europejscy antyfaszyści, którzy zostali przesłuchani przez gestapo, a później zostali aresztowani przez NKGB [proto-KGB] w ZSRR, zapewnili, że oczywiste jest pożyczanie arsenału tortur od nazistów. W tym samym czasie dochodziło do coraz większego fałszowania śledztwa, aż do absolutnie fikcyjnych, według których osądzano przypadkowych ludzi.
Nie ma żadnych gwarancji, że nie ma przypadkowych ludzi w tej sprawie, czy broń została zasadzona i dokładnie, która z nich, czy cele organizacji nie są fikcją. Dzięki takim metodom dochodzenia fałszowanie przestaje różnić się od rzeczywistości: w wyniku tortur prawie każdy da niezbędne zeznania.
Konkluzje
Jednym z celów tortur była ich demonstratywność. Rozkaz ten pojawił się z góry, nie była to tylko metoda, aby znokautować lub sfabrykować zeznania. FSB chce przekonać anarchistów i wszelkie ruchy antyreżimowe, że nawet lojalne zachowanie po aresztowaniu nie zabezpieczyłoby przed torturami. Te tortury są profilaktyczne i zastraszające.
Rosyjski rząd, jak każdy reżim autorytarny, nie może istnieć bez wizerunku wroga, zewnętrznego lub wewnętrznego. Ale ludzie od czasów sowieckich przyzwyczaili się do wiecznej “groźby Zachodu” i jej szpiegów. Dlatego społeczeństwo jest coraz częściej popychane na stronę brutalnej masakry “wrogich sił publicznych”. W tym celu aktywnie promuje się temat ekstremizmu i eliminuje się nowych “wrogów”.
Teraz nadeszła kolej na anarchistów, aby odgrywać rolę “wroga”. Było to widoczne kilka lat temu, gdy władze zaczęły tworzyć fałszywe przypadki ekstremizmu. FSB nie dba o prawdziwe radykalne działania, teraz ludzie są sądzeni po prostu za ich intencje, za ideologię. We współczesnej Rosji, nazywanie się samego siebie anarchistą-rewolucjonistą, stał się zbrodnią. Wróciliśmy do czasów carskich.
Rosja zmierza ku faszyzmowi, najgorsze jest przed nami.
Kwiecień 2018
Szczegóły dotyczące pomocy finansowej
PayPal: abc-msk@riseup.net
yandex wallet: 41001160378989
Bitcoin: 1EKGZT2iMjNKHz8oVt7svXpUdcPAXkRBAH
Litecoin: LNZK1uyER7Kz9nmiL6mbm9AzDM5Z6CNxVu
Etherium: 0x2fc6dC7871c4D828c033f64A815a67Cd8E5434D6
Monero: 4BrL51JCc9NGQ71kWhnYoDRffsDZy7m1HUU7MRU4nUMXAHNFBEJhkTZV9HdaL4gfuNBxLPc3BeMkLGaPbF5vWtANQn4wNWChXhQ8vao8MA
Zcash: t1dX9Rpupi77erqEbdef3T353pvfTp9SAt1
(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)