Michael na początku lat 80. opuszcza swój dom rodzinny w Tyrolu by zostać księdzem. Wkrótce jako jezuita nowicjusz zostaje wysłany do Ameryki Południowej, gdzie ma opiekować się ubogimi.
Osiem lat później ogłoszono go przywódcą jednego z boliwijskich oddziałów partyzanckich, przeprowadzającego ataki zbrojne i polityczne porwania. Michael zginął w starciu z policją. Zostawił po sobie listy adresowane do rodziny, nagrania boliwijskich pieśni religijnych i ludowych oraz dziennik dokumentujący partyzanckie akcje.
Jego najbliżsi, na podstawie przekazanych im pamiątek, do tej pory próbują zrozumieć, co działo się z Michaelem przez te wszystkie lata.
https://www.youtube.com/watch?v=fSYIfdjCcLY
Anarchiści od zawsze byli zwolennikami rewolucji, walki zbrojnej i akcji bezpośredniej. Ktokolwiek kwestionuje związki anarchizmu z przemocą wyzwoleńczą, wydaje się pozostawać ślepy na całą historie zmagań jednostki i ruchów społecznych z władzą, które próbowała zazwyczaj przekupić albo utopić we krwi. Anarchiści kwestionowali taktykę negocjacji i kompromisów, dążąc do otwartego ataku i rozprawienia z rządzącymi; uprawiali apologię spontaniczności i gwałtownych zrywów, które niekontrolowane przez żadne siły, miały przeobrazić się w radykalny bunt znoszący dominujący porządek. Anarchizm nigdy nie ukrywał, że odrzucenie to będzie musiało dokonać się na drodze zbrojnej rewolucji, nie dlatego, że tak postanowili anarchiści, lecz ponieważ, jak pokazuje historia, władza nie oddaje ludziom wolności dobrowolnie. Wolność trzeba wziąć sobie siłą.
Continue reading Nieprzystosowany – “Kwestia wojowniczego ducha” →
Antyfaszyzm. Nihilizm. Anarchizm. Antykapitalizm.
