Prezydentura Trumpa upływa pod znakiem zwiększonej aktywności zarówno faszystów, jak antyfaszystowskiego oporu. Strategie i taktyki opracowane pierwotnie w kontekście europejskim rozprzestrzeniły się w USA, a tymczasem w Rosji tak nazistowska przemoc, jak antyfaszystowski aktywizm zmniejszyły się do zaledwie ułamka w porównaniu ze szczytowym okresem przypadającym na lata 2002-2011. W poniższym tekście aktywista rosyjskiego ruchu antyfaszystowskiego proponuje kilka sposobów na to, jak przygotowywać się do fizycznej konfrontacji z faszystami.
Publikując ten tekst chcielibyśmy ułatwić komunikację między osobami zwalczającymi faszyzm w różnych warunkach na całym świecie. Uważamy, że dla antyfaszystów nauka płynąca z historii i doświadczenia innych jest nieodzowna. Rosyjski model akcji antyfaszystowskiej osiągnął swoje granice przez czynniki wewnętrzne, jak opisano poniżej, ale my powinniśmy zadbać, aby dziś nie popełniać tych samych błędów. Ponadto przypominamy czytelnikom o politycznych, społecznych i prawnych różnicach między rosyjskimi a amerykańskimi realiami; nic się nie osiągnie, siedząc w więzieniu za posiadanie broni (chyba , że jest to ostateczność). Na dłuższą metę faszyzmu nie da się pokonać tylko dzięki odwadze lub sile zbrojnej, ale poprzez budowanie szeroko zakrojonego, opartego na uczestnictwie ruchu, który zajmuje się problemami społecznymi i gospodarczymi, których faszyści używają do rekrutowania nowych członków swoich organizacji.
Antifascist Attitude, film dokumentalny z roku 2008. Dostępna opcja napisów w języku angielskim.
Wprowadzenie autora
Niestety, nie da się szczegółowo opisać historii rosyjskiego antyfaszyzmu, bo ta historia nie została jeszcze opowiedziana. Jak na razie posiłkować się można dwoma tekstami, które pojawiły się w latach 2009-2011 (czyli zanim stało się jasne, że sytuacja się zmienia).
Istnieje wiele powodów, dla których zarówno faszystowski terror, jak i antyfaszystowski aktywizm drastycznie zmniejszyły się w Rosji w ciągu ostatniej dekady. Po pierwsze, rosyjskie społeczeństwo jest znacznie mniej patologiczne, niż kiedyś. Podczas kryzysu gospodarczego w latach 90. całe społeczności były niszczone przez narkotyki i przestępczość; ludzie urodzeni w latach 80. XX w. byli najbardziej poszkodowani. Kiedy to pokolenie w następnej dekadzie skończyło dwudziestkę, było podatne na przemoc i chaos. Prawie wszyscy nazistowscy terroryści urodzili się w latach 80-tych, a większość z tych urodzonych później (tych, którzy nadal żyją i nie siedzą w więzieniu) jakoś się uspokoiła.
Po drugie, policja również poważniej traktuje faszystów i antyfaszystów. Dziesięć lat temu można było przekupić policjantów, aby wybrnąć z kłopotów; czasami można było nawet przekupić oficerów FSB (następcy KGB). W dzisiejszych czasach psy kontaktują się z Centrum Przeciwdziałania Ekstremizmom (E-Center) lub FSB, a oni już nie przyjmują łapówek. Rząd ostro stłumił także subkulturę stadionowych chuliganów, która była największą rosyjską subkulturą młodzieżową.
Continue reading Uwagi na temat antyfaszystowskiej samoobrony 10 lekcji rosyjskiego antyfaszyzmu