4 sierpnia 2024 r. / informativoanarquista
Przetłumaczone przez Act for freedom now!
Otrzymane pocztą elektroniczną 4/08/2024
Switch Off! Oświadczenie o ataku zapalającym na fabrykę cementu „Melon” i „Río Maipo Aggregates”. (3 sierpnia, sektor San Juan de Llolleo, region Valparaíso, Chile).
„Jesteśmy stosami gruzu i ziarenkami piasku w kołach zębatych maszyny, która posuwa się nieubłaganie i ciężkimi krokami. Jesteśmy czynnikami powodującymi zakłócenia w maszynowni”.
– Grupa Volcano
W nocy z soboty na niedzielę, 3 sierpnia, w towarzystwie sił rzecznych postanowiliśmy zaatakować fabrykę cementu „Melon” i firmę „Río Maipo Aggregates S.A.”(1) zlokalizowane w okolicach ujścia rzeki Maipo. Naszym celem było sparaliżowanie ich funkcjonowania, wchodząc do obu obiektów i podpalając ich linie produkcyjne, logistykę i biura administracyjne za pomocą 10 urządzeń zapalających, co doprowadziło do całkowitego zniszczenia obiektów w tej lokalizacji, a tym samym konsolidując nasz trzeci akt sabotażu ze znacznymi szkodami dla fabryk, które żerują i zagrażają życiu wzdłuż rzeki Maipo. Akt ten zwraca część dziesięcioleci szkód wyrządzonych ziemi i środowiskom, w których działają, przyczyniając się w ten sposób do walki z dewastacją. Jedynym sposobem, w jaki możemy godnie zareagować na niszczenie ziemi i naszego życia, jest całkowite zniszczenie tego, co ją niszczy.
W tym sektorze, a także wzdłuż innych odcinków rzeki, działalność związana z wydobyciem cementu i kruszyw przynosi ekologiczne ofiary i degradację społeczności zamieszkujących środowisko, przekształcając je w kolejną strefę wyniszczenia (działają tam łącznie 4 fabryki betonu, cementu i kruszyw). Nie pozostało to bez znaczenia dla miejscowej ludności, która demonstrowała przeciwko skutkom wywołanym przez funkcjonowanie tej nikczemnej działalności przemysłowej, choć poza tym konkretnym konfliktem w tej okolicy stajemy się częścią tego konfliktu, wprowadzając w życie nasz anarchistyczny kurs na rewolucyjną przemoc z przekonaniem o tym, że jest to konkretna i niezbędna metoda zaostrzenia konfliktu o ziemię i całkowite wyzwolenie.
Melon to firma cementowa działająca w Chile, która obecnie znajduje się w rękach potężnego konglomeratu korporacyjnego z siedzibą w Peru (Breca Group, z rodziny Brescia-Cafferata), który planuje rozszerzyć swoją działalność w zakresie eksploatacji ziemi na całą południową Abya Yala, dodając tę działalność do pozostałych sektorów gospodarki, w których już działa. Z kolei firma zajmująca się kruszywami „Maestranza y Planta de Áridos Rio Maipo S.A.” [Zakład i Warsztat Kruszywa Rio Maipo] działa aktywnie w sektorze rzeki Maipo w gminach Santo Domingo i San Antonio w regionie Valparaiso. Ma to miejsce po próbie rozpoczęcia działalności w gminie Navidad (Rancagua, VI Region) bez uzyskania odpowiedniej zgody komisji ds. oddziaływania na środowisko w regionie, co dowodzi ich całkowitej obojętności na szkodliwe skutki eksploatacji ziemi i rzek. Oprócz tych dwóch fabryk, które zostały zaatakowane, w okolicy znajdują się dwie inne fabryki betonu/cementu; jedną z nich jest „San Juan Cementos” międzynarodowej grupy UNACEM, która również dewastuje ziemię w różnych krajach Abya Yala (USA, Ekwador, Chile, Peru i Kolumbia).
Wpływ obu działalności na środowisko jest dobrze znany, powoduje degradację rzek i skażenie środowiska, a także szkodzi życiu i ekosystemom środowisk, w których działają. Nie bez powodu inne terytoria pierwszego świata, modele, do których niektórzy tak bardzo aspirują, zakazują działalności wydobywczej kruszyw w zbiornikach wodnych. Wydobywanie kruszyw i minerałów z brzegów rzek szkodzi ich biegowi i przepływowi, generując zapadliska, które są zwielokrotniane w górę rzeki w efekcie domina (zjawisko zwane erozją regresywną lub wsteczną). Niszczy to żyjącą tam florę i faunę oraz sprzyja osuwaniu się ziemi lub podobnym zjawiskom. Wpływ produkcji cementu nie jest niewielki, ponieważ stanowi 7% emisji CO2 na poziomie globalnym (trzykrotnie więcej niż ruch lotniczy, co plasuje go na trzecim miejscu wśród najbardziej zanieczyszczających gałęzi przemysłu). Ponadto, wszystkie te absurdalne i ogromne ilości cementu produkowane codziennie na całym świecie (blisko 150 ton jest zużywanych w każdej sekundzie) są wytwarzane z surowców takich jak żwir, kamyki i kamienie, które są pobierane z ujść rzek lub poprzez wiercenie w ziemi w celu wydobycia minerałów. Ogromne połacie plaż są zrównywane z ziemią i pożerane w celu wydobycia niezbędnego piasku.
Te gałęzie przemysłu istnieją po to, aby rozpowszechniać obecny cywilizowany model życia, w którym każdego dnia cement pokrywa coraz większą część ziemi, miażdżąc ją i ukrywając, aby zrobić miejsce niewdzięczności wobec tego, co rdzenne, wznosząc ogromne konstrukcje poprzez odpowiednie przemieszczanie lub niszczenie siedlisk dzikich zwierząt i roślinności, które dają życie ekosystemom. Dzieje się tak dzień po dniu bez przerwy, rozszerzając miasto coraz bardziej na obrzeża i wzniesienia, zmiatając w ten sposób to, co naturalne na danym terytorium. Tam, gdzie parki są piękne, stanowią jedynie funkcjonalną bańkę w mieście pośrodku całego cementowego gówna. Woda deszczowa nie jest odpowiednio odprowadzana do ziemi, upał w betonowym mieście jest duszący i nie ma już nawet ziemi do sadzenia. Wszystko to jest cementowe, a do jego utrzymania i reprodukcji potrzebny jest przemysł wydobywczy, niszczący środowisko. Ta szara i nieprzejrzysta forma życia ma poważne konsekwencje i nie są one dla nas bez znaczenia.
Zrozumienie, że te firmy stanowią część tej rozległej machiny wydobywczej, obecnej na całym świecie i szybko przekształcającej całą Abya Yala w strefę ofiar; że eksploatacja ziemi jest istotną arterią dominacji; że działalność przemysłowa odpowiedzialna za zmiany klimatu spowodowane globalnym ociepleniem nie ma prawdziwego interesu w powstrzymaniu ich dewastacji, ale raczej stara się udawać ekologizm i nowe źródła energii, które są również szkodliwe dla ekosystemów i naszego życia; a przede wszystkim, mając jasność, że każdy z nas jest jedynym, który może walczyć z postępem dewastacji, widzimy pilną potrzebę zaatakowania przemysłu, który niszczy ziemię. Dołączamy naszą akcję i inicjatywę do internacjonalistycznej kampanii „Switch Off!”, o której pisaliśmy w poprzednim artykule zatytułowanym „Konflikt w Abya Yala i jego związek z »Switch Off!«: Anarchistyczne głosy o koniecznej walce o Ziemię”.
Wyłączyć! Cementownie i wydobycie kruszyw!
Wyłączyć! Świat dewastacji i system zniszczenia!
Niech ten ogień będzie wsparciem dla towarzyszy, którzy zadali ciosy na innych terytoriach na całym świecie, takich jak ataki w Niemczech na cementownie „HeidelbergMaterials AG” i „Cemex”, dla towarzyszy sabotażystów gazociągu Mountain Valley U.S.A., dla sprawców ataków na Teslę, wśród różnych innych aktów sabotażu i zniszczenia na całym świecie. Wiedząc, że atak musi być natychmiastowy i na wszystkich terytoriach, na których znajdują się obiekty i środki osób odpowiedzialnych za dewastację, przyczyniamy się do dialogu poprzez bezpośrednie i konfrontacyjne działania, bez cienia nadziei w procesach instytucjonalnych lub podmiotach zbawczych. Dla tych, których znajdujemy w ofensywie, zachęta i miłość <3
Działamy również w solidarności z walką o autonomię Mapuche, która konsekwentnie pozostaje z podniesioną głową pomimo kolonizacyjnej ofensywy państwa chilijskiego i argentyńskiego, odpowiadając na przemysł ekskrektywistyczny ogniem i pociskiem i bez wahania.
Ale ofensywa państwa miała miejsce nie tylko w Wallmapu; represyjna polityka na całym terytorium nasiliła się w rękach socjaldemokracji, która zintensyfikowała swoją autorytarną politykę policyjną przeciwko całemu temu obszarowi, który jest antagonistyczny wobec interesów kapitału i państwa. Nadaje ona ładną twarz swoim antyrewolucyjnym działaniom, podnosząc fałszywe flagi walki, udając, że jest ekologiczna, pro humanitarna, za „ludami rdzennymi” i przeciwko przemocy ze względu na płeć, udowadniając nie tylko, że jest oszustwem w każdym z tych obszarów, ale także umacniając coś przeciwnego. Widzimy to w eskalacji represji w Wallmapu, w nieproporcjonalnym i mściwym wyroku na naszego anarchistycznego towarzysza Francisco Solara, w zmediatyzowanym represyjnym polowaniu w historycznie bojowej dzielnicy Villa Francia, w ustawie antysquatowej, która bezkrytycznie kryminalizuje i karze zajmowanie ziemi przez mieszkańców bez domów, w budowie nowych więzień o zaostrzonym rygorze. Wszystko to wśród wielu innych rażących działań, które przynoszą korzyści potężnym ze szkodą dla wyzyskiwanych i walczących, takich jak uwolnienie i całkowita bezkarność za czyny policyjnych drani, takich jak świnie Crespo i Sebastian Zamora, zabójców Cristiána Valdebenito i Pablo Merchanta, a także w wielu innych przypadkach. Solidaryzujemy się ze wszystkimi, którzy ponieśli konsekwencje represji, w tym więzienia, okaleczenia, prześladowania i morderstwa.
Wszystko to jest ni mniej, ni więcej, tylko dziełem „ludowego” rządu, który przybył, by powstrzymać „faszyzm”, rządu dowodzonego przez tych, którzy w kluczowym momencie wyciągnęli rękę po władzę, by zgodzić się na stłumienie rewolty i powstrzymać wszelką możliwość eskalacji powszechnej przemocy. Wszystko to jest dziełem tych, którzy liczyli na wsparcie iluzorycznych głosów rzekomo bojowych środowisk. W obliczu tego demonstrujemy nasze całkowite odrzucenie współudziału w milczeniu, wiktymizacji i unieruchomieniu tych samozwańczych rewolucyjnych sektorów, które w odpowiednim czasie próbowały przekonać nas, że udział w demokracji może być dobrym pomysłem. Brzydzimy się każdym, kto pod skrzydłami walki aktywnie podtrzymuje i uczestniczy w systemie wyborczym i demokracji przedstawicielskiej, które tylko bronią struktury neoliberalnego i policyjnego reżimu, ponieważ instytucjonalizm i jego sprawiedliwość zawsze będą sprzyjać tym, którzy rządzą i ich represyjnym ramionom. Jesteśmy zniesmaczeni tymi środowiskami, które nazywają siebie „anarchistami” lub „rewolucjonistami” i były częścią wyborczego spektaklu konstytucji i tego rządu. Ci, którzy dziś, zamiast dokonać głębokiej samokrytyki i pobudzić zdecydowany krok do ofensywnych działań, milczą po ugryzieniu się w język i dziś ulegają unieruchomieniu i jałowym dyskusjom, które niewiele robią, aby zakończyć tę rzeczywistość, która nas niepokoi. Jedyną odpowiedzią w obliczu brutalnych represji, uwięzienia naszych towarzyszy, egzekucji politycznych i państwa policyjnego jest i będzie autonomiczna walka i bezpośrednie działanie, z dala od instytucjonalizmu i demokratycznych pułapek. Zostało to powiedziane z wyprzedzeniem, licząc na stulecia historycznych doświadczeń walki, a dziś, plując i rzucając to w twarze tych urojonych uczestników demokracji, powtarzamy raz jeszcze: nie ma nic do negocjowania z wrogiem, jedyną drogą jest konflikt, bez półśrodków i nieśmiałości, ogień do progresywizmu i otwarta wojna przeciwko wszelkiej władzy!
W tym sierpniowym miesiącu, naładowanym pamięcią o Santiago Maldonado i Macarenie Valdés, kontynuujemy podążanie ścieżką bezpośredniej konfrontacji, rozprzestrzeniając ogień przeciwko dewastacji, dając życie i ciągłość bojowej pamięci o naszych zmarłych.
Ponadto łączymy się z apelem o tydzień międzynarodowej agitacji na rzecz Francisco Solara, towarzysza obecnie więzionego przez państwo z 86-letnim wyrokiem i w mściwym reżimie izolacji. Odkładamy na bok wiktymistyczne dyskursy i atakujemy władzę tam, gdzie się ona znajduje, ponieważ jest to jedyny sposób, w jaki możemy wydostać Francisco z izolacji. A im częstsze będą te ataki, tym większy będzie ich wpływ, a ponadto wzrośnie ich zdolność do wywierania destrukcyjnego wpływu, co z pewnością wzmocni przejawy anarchistycznej solidarności.
„Rozumiemy, że jedynym sposobem na utrzymanie się przy życiu jest uderzenie w ciemiężców. Wiemy, że władza nie upadnie wraz z tymi atakami, ale to nie powód, byśmy siedzieli z założonymi rękami. Uderzamy, ponieważ nie wyobrażamy sobie bierności obywateli w naszym życiu. Dystansujemy się od formalnych struktur bojowych, aby wziąć przyjemność z ataku w swoje ręce, zjednoczeni w powinowactwie.
Uwolnijmy niszczycielską wrogość!”
-SEDITIOUS COMPLICITIES /FACTION FOR VENGEANCE
Mocny, ciepły i serdeczny uścisk dla Francisco Solara, Aldo, Lucasa, Móniki Caballero, Tomása, Joaquína Garcíi, Pandy, Rusio, Tortugi, więźniów Mapuche, więźniów Villa Francia i więźniów anarchistycznych na całym świecie. Pchnięcie, oddech, gest i mrugnięcie, przetłumaczone przez ogień przeciwko przemysłom dominacji i dewastacji, czyniąc je częścią tego ekspansywnego ognia wyzwolenia.
Natychmiastowe uwolnienie samotnika Facundo Jones Huala, który prowadzi strajk głodowy w więzieniach stanu Chile.
Od Wallmapu po Palestynę, zbrojny opór jest konieczny przeciwko kolonialnej okupacji. Działania przeciwko ludobójstwu są wykonalne na wszystkich kontynentach, aby zniszczyć kolonializm, gdziekolwiek się znajduje. Od rzeki do morza, Palestyna będzie wolna.
„Atakujemy przemysł i gospodarkę, które czerpią korzyści z kolonializmu i niszczenia przyrody oraz sprawiają, że przyszłość warta życia staje się coraz mniej możliwa!”
Wyłącz! System zniszczenia.
Wyłącz maszynę. Zniszcz maszynę.
Bau, Claudia, Mauri, Angry, tortuguita i wszyscy anarchiści, którzy zginęli w akcji, idziecie z nami w ofensywie.
Za anarchię, za ziemię, za nasze życie.
Komórka powstańcza dla Maipo. Nowa subwersja.
Uwaga od Informativo Anarquista:
(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)