W przeciwieństwie do niejednego powieściopisarza, Follet wie czym jest anarchizm i wczuwa się w psychikę anarchistycznego bojownika.
Rok 1914. Nad Europą wisi groźba wojny. W obliczu zagrożenia rosnącą potęgą militarną Niemiec Winston Churchill, Pierwszy Lord Admiralicji, dąży do zawarcia tajnego sojuszu wojskowego z Rosją. Na rozmowy do Londynu przybywa wysłannik cara, książę Aleksy Orłow. Zawarciu przymierza sprzeciwiają się rosyjscy anarchiści, przebywający na wygnaniu w Szwajcarii, którzy chcą zapobiec wciągnięciu rosyjskiego ludu w w wojenna rzeźnię. Młody anarchista Feliks Krzesiński zgłasza się na ochotnika do niebezpiecznej misji zgładzenia Orłowa. Śmierć księcia doprowadziłaby do zerwania negocjacji i odmieniła losy przyszłej wojny. Czy Feliksowi uda się wykonać zadanie? W Londynie rozpoczyna się obława na zamachowca…
Zapraszamy do lektury wywiadu z Petrosem, który swego czasu mieszkał i aktywizował w Polsce. W czasie naszej rozmowy Petros zastrzegł, że wyrażone poglądy są jego osobistą perspektywą, która w żaden sposób nie była konsultowana ani weryfikowana przez społeczność Prosfygiki. Dokument programowy skłotu znajdziesz 
Aby dostać numer konta na który można wpłacać pieniądze należy skontaktować się z anarchistycznym radiem Fragmata działającym w Atenach:
Ludwig Wiebo jest pastorem. W pobliżu jego domu dokonano odwiertów gazu ziemnego. Wkrótce po tym okoliczne zwierzęta zaczęły umierać, członkowie społeczności mieć problemy zdrowotne, a kobiety serię poronień. Po kilku latach ignorowania alarmowych doniesień i bezsilnych protestów wobec przedstawicieli przemysłu naftowego i gazowego, charyzmatyczny Ludwig postanowił przeciwstawić się okolicznościom, rozpoczynając własną kampanię sabotażową w czasie której wysadzał własność firm niszczących środowisko i ludzi. Reżyser filmu jest ateistą, jego bohater chrześcijaninem, jednak historia radykalnego oporu przeciw kapitalistycznym koncernom wykracza daleko poza kontekst motywów religijnych i jako taka stanowi cenną ilustrację opowiadają o walce jednostki z władzą.
Anarchoprymitywizm – teoria i praktyka, idea i styl życia, długofalowy projekt oporu i nowej rzeczywistości. Przez wielu krytykowany, obśmiewany, uznawany za odrealnioną, pozbawioną całkowicie zdrowego rozsądku fantasmagorię lub bezcelowy i destrukcyjny nihilizm. Mimo tego od kilkudziesięciu lat konsekwentnie rozwijany na łamach czasopism i zinów takich jak “Fifth Estate”, “Green Anarchy” czy “Black and Green Review” oraz w licznych publikacjach teoretyków nurtu – Johna Zerzana, Frediego Perlmana, Derricka Jensena, Johna Moora czy Kevina Tuckera. Czym więc właściwie jest anarchoprymitywizm i co proponuje?
Grecja: Jak co roku, greccy anarchiści powitali Nowy Rok przed bramą więzienia Korydallos, w solidarności ze swoimi uwięzionymi towarzyszami. W porównaniu do poprzednich lat, aktywistom udało się podejść wyjątkowo blisko żeńskiego bloku więzienia oraz zorganizować demonstrację wokół bloku męskiego. Nie doszło do żadnej interwencji ze strony służb więziennych.
Dlaczego akurat Aalejandro tak zainteresował naszego autora? Byli przecież inni, sławniejsi, tacy, którzy zapisali się na kartach historii rewolucji? Narrator sam nie wie do końca dlaczego: „Rzeczywiście, dlaczego? Czy dlatego, że jego przypadek był pierwszym z całej serii podobnych przypadków, które wyznaczyły pewną epokę? Czy dlatego, że był najbardziej niedorzeczny? Czy dlatego, że był najtragiczniejszy?. Czy też po prostu dlatego, że jego postać i jego historia mają w sobie coś nieodparcie wzruszającego, coś co mimo swych konsekwencji moralnych i politycznych jest jak zdjęcie rentgenowskie peruwiańskiego nieszczęścia.” 
