Tag Archives: Airbnb

///, Świat

Ateny, Grecja: Ataki na lokale Airbnb, hotele i kamery monitoringu na Egzarchii

Poniższe zgłoszenie odpowiedzialności zostało umieszczone na Athens Indymedia 24 kwietnia.

Obrazek jest mapą dla każdej osoby, która chciałaby wiedzieć, gdzie można znaleźć niektóre z tych pajęczych dziur stolicy.

Chociaż starałem się być bardzo wierny oryginalnemu tekstowi, jest kilka drobnych poprawek dla czytelności w języku angielskim. Na przykład w pierwszym zdaniu, gdzie nudno mówię “prime real estate”, oryginał użył kolokwializmu “φιλέτο”, dosłownie filet, ale metaforycznie oznacza najlepszą część czegoś… ale potem w moich próbach tłumaczenia idiomów na angielski, jestem zawsze okrutnym rzeźnikiem żywego języka moich towarzyszy,..

Ataki na lokale Airbnb, hotele i kamery monitoringu na Egzarchii

W dziewiczym lesie, dzikiej górze, spokojnym czystym morzu, pięknej okolicy kapitalista widzi pierwszorzędną nieruchomość, nowe pole inwestycji i zysku. W świecie, w którym żyjemy, w świecie władzy państwowej i kapitalistycznej organizacji gospodarki, nie ma niczego, co nie miałoby jakiejś wartości wymiennej, co nie byłoby wycenione w pieniądzu.

Natura kapitału zobowiązuje do ciągłej ekspansji jako warunku jego przetrwania i reprodukcji. Wszystko w przyrodzie i społeczeństwie jest celem i wektorem wyzysku. W mikrokosmosie tego procesu, dzielnica Egzarchia została ostatnio poddana jednemu z najbardziej nieubłaganych ataków ze strony państwa i kapitału, jakie miały miejsce w ciągu ostatnich dziesięcioleci.

Podobnie jak wiele innych dzielnic w centrum Aten, Egzarchia jest wciąż obszarem “niewyeksploatowanym” dla różnego rodzaju inwestorów na dużą skalę. Dzielnica w centrum miasta, w samym środku jego wizytówki, która została “pozostawiona w tyle” pod względem infrastruktury, wielkich inwestycji i oferowania zysków kapitalistycznej machinie.

Ale Egzarchia to także dzielnica szczególna. Różni się od innych dzielnic centrum, które pozostały “zdegradowane” i niewykorzystane i dla których przewiduje się taką samą przyszłość “rozwoju”. Jest to dzielnica ruchów, walk, upolitycznionej młodzieży, radykalizmu, anarchistów. Państwo ma dobry powód, by poświęcić tak wiele swoich sił i środków na podporządkowanie, gentryfikację, oczyszczenie, normalizację Egzarchii, a następnie zaoferować ją, pod państwowymi auspicjami, inwestorom. Państwo wie, że tradycyjnie Egzarchia jest punktem odniesienia dla ruchów radykalnych, “kwaterą główną” wroga wewnętrznego. W ostatnich latach, a ze szczególną intensywnością w okresie rządów Nowej Demokracji, państwo prowadzi to, co wyobraża sobie jako ostateczną walkę o tę dzielnicę.

Continue reading Ateny, Grecja: Ataki na lokale Airbnb, hotele i kamery monitoringu na Egzarchii →

///, Świat

Ateny, Grecja: Oświadczenie o odpowiedzialności za atak na stacji metra Syngrou/Fix

W ostatnich czasach obserwujemy nasilenie represji państwowych, które bez wątpienia mają na celu likwidację wcześniejszych zdobyczy społecznych i klasowych. Intensyfikacja ta przejawia się w brutalnym tłumieniu strajków robotniczych, w wkroczeniu sił policyjnych na uniwersytety oraz w rozszerzeniu ataku i represji na wszelkie formy oporu społecznego i klasowego (od powtarzających się ataków policyjnych na marsze i zgromadzenia po niedawny atak na koncert na uniwersytecie w Salonikach*). Wśród powyższych, kolejny z głównych szczytów tego ataku ma miejsce w Egzarchii, pod pretekstem budowy przystanku metra i przebudowy wzgórza Strefi, państwo przypuściło bezprecedensowy atak, próbując zmienić polityczne i społeczne korelacje w obrębie dzielnicy. Stała obecność policji MAT oraz OPKE (uzbrojony oddział policjantów w stylu SWAT) odgrywających rolę wojsk okupacyjnych w celu dalszej terytorializacji totalitarnej doktryny porządku i bezpieczeństwa w dzielnicy jest najbardziej uderzającym znakiem tej nowej strategii i nowej rzeczywistości, którą państwo chce narzucić.

Jednak to, co dzieje się w Egazrchiii, ma również bardzo specyficzny wymiar ekonomiczny i klasowy, ponieważ zarówno przystanek metra, jak i przebudowa wzgórza Strefi wpisują się w bardziej ogólne plany kapitału i państwa dotyczące rekonfiguracji tkanki miejskiej poprzez procesy przebudowy i gentryfikacji, których jedynym celem jest stworzenie nowych pól zysku na plecach klasy robotniczej. Pojawiające się jeden po drugim airbnb, alternatywne bary itp. w połączeniu z metrem i przebudową Strefi oraz armią okupacyjną, która próbuje stłumić wszelkie formy oporu, tworzą warunki niezbędne do metodycznego przekształcenia dzielnicy w politycznie

Na wszystkie te plany państwa i kapitału, jak dotąd i pomimo ciągłych represji, był silny opór w postaci ciągłych zgromadzeń i marszów, które odbywają się w dzielnicy Egzarchia, a także ataków na różne cele bezpośrednio związane z tym, co dzieje się w dzielnicy. Tak więc my z kolei postanowiliśmy w sobotę 1/10 zaatakować przystanek metra Syngrou/Fix niszcząc biletomaty, barierki metra i bankomaty znajdujące się wewnątrz metra. Nasz atak ma być wkładem w walkę z planami kapitału i państwa, we współpracy z Attiko Metro, dotyczącymi dzielnicy Egzarchii. Walka o wolną Egzarchię jako centrum walki, tak jak istniała historycznie, nie jest tłumiona, ale raczej wymaga zaostrzenia. W tym momencie nakazami walki musi być umasowienie i pełny front ataku na mechanizmy represyjne i firmy, które czerpią zyski z zubożenia społeczeństwa.

Towarzyszx

* W piątek 17 września doszło do zamieszek podczas koncertu na uniwersytecie w Salonikach w Grecji. Podczas występu greckiego piosenkarza Thanasisa Papakonstantinou na Uniwersytecie Arystotelesa, policja zaatakowała gazem łzawiącym i granatami hukowymi zatłoczoną przestrzeń. Między studentami a policją rozpoczęły się trwające około godziny starcia. Kilka osób zostało rannych, a ponad 5 tysięcy osób rozproszyło się z powodu konfliktu. Atak przywołał przeszłość junty wojskowej z lat siedemdziesiątych, kiedy to koncerty były atakowane przez policję za samo zgromadzenie zbyt dużej liczby osób w przestrzeni publicznej, jak na przykład zamieszki, które miały miejsce podczas koncertów Rolling Stones i Roriego Gallaghera. https://www.msn.com/en-gb/news/world/riot-ensues-during-university-concert-in-greece/vp-AA11Vvpy

(tłumaczenie z Dark Nights)

///, Świat

Saloniki, Grecja: Komunikat w sprawie podpalenia samochodu burmistrza Dimitrisa Demourtzidisa

Życie w metropoliach jest duszne. W ostatnich latach obserwujemy, jak miejska bestia staje się coraz większa i wciąga życie w swoje objęcia. Gliniarze i donosiciele czają się za każdym rogiem, bieda i ubóstwo odbijają się w każdym aspekcie życia codziennego, ucisk (pracowniczy, seksualny, rasowy) jest brutalną rzeczywistością, a krąg “wolności” i “oddechów życia” coraz bardziej się zawęża. W tym duszącym uścisku kapitalizm przypomina nam, że jesteśmy materiałem zbędnym dla jego maszyn, które produkują bez końca i pragną zysku.

Projekty gentryfikacyjne są dobitnym przyznaniem przez państwo, że istniejemy tylko po to, by dla niego produkować. Place, parki, dzielnice, które niegdyś były zawłaszczane przez ich mieszkańców, są gentryfikowane przez pracę i przekazywane turystom i miejskim burżujom. Drogie kawiarnie, serwisy airbnb, kamery monitoringu, rosnąca liczba turystów, ogólny wzrost kosztów życia – to tylko niektóre z konsekwencji przebudowy. Konsekwencje, które prowadzą do wysiedlenia ludzi, którzy kiedyś mieszkali w tych dzielnicach, ponieważ nie są w stanie poradzić sobie z nową sytuacją. Tak zwana “gentryfikacja” tworzy więc obszary (miejskie) “twierdze”, w których wzrasta kontrola społeczna i represje, podczas gdy inne obszary miejskie ulegają gettoizacji i ubożeniu. Segregacja dzielnic w miastach i ich tak wyraźne zróżnicowanie wyraźnie ułatwiają pracę policji w zakresie mapowania i nadzoru.

Taki projekt realizowany jest na obszarze byłej jednostki wojskowej imienia Pavlosa Meli. W planach burmistrza Dimitrisa Demourtzidisa znalazła się ogromna przestrzeń w obrębie zamkniętego więzienia metropolitalnego, którą każdy może sobie dowolnie przywłaszczyć.

A teraz kilka słów o dżentelmenie”, o którym mowa.

Ten prawicowy śmieć jest w polityce od 25 roku życia, co, jak się wydaje, dało mu okazję do nawiązania “silnych przyjaźni”. W sprawie projektu “Antonis Tritsis”, dotyczącego przebudowy obozu wojskowego Pavlos Mela, spotkał się z ówczesnym wiceministrem spraw wewnętrznych Steliosem Petsasem, wiceministrem spraw wewnętrznych Macedonii i Tracji Kalafatisem Stavrosem oraz biskupem Stavroupolis-Neapolis Varnavasem. Spotkanie było “udane”, sądząc po tym, że zatwierdzono kwotę 10 mln euro na ten projekt. W ubogiej dzielnicy miasta, której mieszkańcy pozbawieni są podstawowych potrzeb (ogrzewanie, elektryczność itp.), Demourtzidis postanawia poprosić o 10 mln euro i przeznaczyć je na miejsce, w którym on i jego przyjaciele będą urządzać festiwale. W rzeczywistości ta szumowina miała czelność pozwać do sądu grupy mieszkańców, którzy chcieli się sprzeciwić jego “wspaniałym” planom.

Z tych powodów 27 marca o świcie postanowiliśmy podpalić samochód Demourtzidisa, który stał na tyłach ratusza w Stavroupoli.

Ten atak to niewielki wkład w rozpowszechnianie się akcji bezpośrednich w martwej ciszy miasta. Granice stale się zawężają. Państwo rozpoczęło nowe polowanie na czarownice, z nowymi cyklami oskarżeń, nowymi kodeksami karnymi, policjantami na uniwersytetach, gentryfikacją obszarów, intensyfikacją kontroli itd. Ale pętla, którą dla nas utkali, stanie się szubienicą, którą znajdą przed sobą, a nasza nienawiść stanie się wściekłością, która kopnie stołek, ponieważ nasza wściekłość na to, czego nienawidzimy, jest naszą bronią i jest się czego obawiać.

Solidarność i siła dla tych, którzy są więźniami w rękach państwa

Za anarchię

Nocni Strażnicy Płomienia

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

 

 

///, Świat

Ateny, Grecja: Podpalenie ministerstwa kultury za gentryfikację Exarchii

Rano, 19 kwietnia 2019 grupa posługująca się imieniem zabitego miesiąc wcześniej studenta Mahira Mete Kula* dokonała podpalenia Ministerstwa Kultury na Exarchii. Skłot mieszkalny migrantów Clandestina, na którym dokonano ewikcji dzień wcześniej porankiem, jest własnością tego ministerstwa. Tego samego dnia co Clandestina, 18 kwietnia policja dokonała ewikcji anarcho-feministycznego skłotu Cyclopi, a kilka dni wcześniej skłotu migrantów Azadi, skłotu New Babylon oraz skłotu Arachovis 44.

W Exarchii szaleje okropna gentryfikacja, demolowanie i zamykanie skłotów, zabranianie anty-autorytarnych wydarzeń na Strefi, pojawiająca się wszędzie dewelopersko-turystyczna firma Airbnb, budująca się stacja metro, gwałtownie rozprzestrzeniający się “zielony ekonomizm”, policja która stale patroluje okolicę, czyli wszystkie symptomy “niewidocznej” wojny, którą deklarowało państwo i kapitalizm.

W sieci metropolii najbardziej totalitarne zwyczaje są wyrażane poprzez relacje między ludźmi. Jedynym celem jest gromadzenie kapitału z każdego modelu produkcji i każdego modelu “postępowej” konsumpcji. Oczywiście Exarchia nie mogła być pominięta w planach władz. Kapitalistyczna inwazja to wojna. Wojna przeciwko ludziom, których nie uważa się za produktywnych i nadających się do wykorzystania, takich jak migranci bez dokumentów, „nielegalni” sprzedawcy uliczni, wywłaszczyciele i osoby używające substancji. Poprzez ukazywanie własnej solidarności grupa staje po jednej ze stron tej wojny, by wspierać ciemiężonych. Żaden atak ani ewikcja nie zostanie bez odpowiedzi grupy.

 Anarchiści starają się dobrze poznać z uchodźcami i migrantami na Exarchii i wszędzie dookoła. Chcą zjednoczyć się z dziką młodzieżą. Ponieważ jeśli nie stworzą więzi z multi-kulturowym proletariatem, jak mogliby mówić o wspólnym wyzwoleniu?

Od wspólnego spędzania czasu, skłotowania budynków, wspólnych zamieszek, wywłaszczania bogactwa metropolii, rozmawiania o problemach, rozwijania myśli i sposobu działania, do ucieczki od wszelkich dogmatów i odcięcia się od narzuconego schematu życia, do obiektywnego krytycyzmu. Bądźmy ludźmi, którzy nie będą figurami w historii, lecz tymi co ją piszą. Nie urodziliśmy się jako „doskonali” antyautorytarni ludzie i nie mamy takich żądań od nikogo. Podczas walki pogłębia się wrażliwość i wiedza.

*grupa “Mahir Mete Kul”

*Mahir Mete Kul był studentem i komunistą pochodzącym z Turcji, który został zabity 24/3/2019, mając 22 lata, przez próbę ucieczki przed terrorem Erdogana używając dmuchanego pontonu. Przez członkostwo w “Revolutionary Youth”, został natychmiast wtrącony do więzienia na 10 miesięcy, był torturowany a następnie, po odsiadce zabroniono mu przekraczać granic kraju. Wyrzucono go z uniwersytetu a cała rodzina została pod kontrolą władzy. Jego starania o lesze życie legły w gruzach. Władza zabiła Mahira. Nie zapomnimy, nie przebaczymy. Szacunek pamięci – Wsparcie jego rodziny i towarzyszy.