Tag Archives: Burnside

Kanada: Manifest więźniów protestujących w więzieniu Burnside w Nowej Szkocji

Notka od redakcji:

Jako Anarchiści zdajemy sobie sprawę z niemożliwości ustanowienia sprawiedliwego systemu więziennego, gdyż cały koncept więzienia oparty jest na odbieraniu podstawowej wolności jednostkom. Jednakże popieramy starania więźniów o osiągnięcie lepszych standardów życia w obrębie istniejącego systemu, gdyż ich sytuacja jest zbyt tragiczna, aby mogli pozwolić sobie na walkę jedynie o obalenie systemu, które nie jest możliwe za życia wielu, jeżeli nie wszystkich z obecnie więzionych. Popieramy ich walkę o podstawowe prawa do ludzkich warunków życia i solidaryzujemy się ze wszystkimi osadzonymi w kanadyjskim więzieniu Burnside, jak i w innych więzieniach na całym świecie. Jednak na każdym kroku podkreślamy, że reformy nie są rozwiązaniem problemu, problemem jest sam system więziennictwa, któremu należy położyć kres.

24 Września 2018

My, więźniowie Burnside, zjednoczyliśmy się w walce o zmianę; wszyscy jesteśmy zjednoczeni w pokojowym proteście.

Wzywamy do pomocy z zewnątrz, pomocy w solidarności z nami. Wierzymy, że zmiany dokonamy tylko w kolektywnym działaniu.

Zdajemy sobie sprawę z położenia pracowników więzienia, którzy jako pracownicy również doświadczają niesprawiedliwości. Żądamy otoczenia bardziej produktywnego w rehabilitacji, które wspiera wszystkich zaangażowanych w system. Ta polityka będzie również korzystna dla pracowników więzienia.

Nasze głosy powinny być wzięte pod uwagę w programie i polityce tego więzienia. Zmiany, których żądamy dla naszych warunków są rozsądne i stoją w poparciu dla praw człowieka.

Organizatorzy tego protestu stwierdzają, że jesteśmy składowani jako więźniowie, nie traktowani jak ludzkie istoty. Próbowaliśmy, poprzez skargi, rozmowy, negocjacje, petycje i inne oficjalne i nieoficjalne formy poprawić sytuację, w której się znajdujemy. Teraz wzywamy także tych, którzy popierają nas zza tych murów, aby stanęli z nami w proteście.

Dołączamy w tym proteście do naszych braci w więzieniach w Stanach Zjednoczonych, którzy wzywają do strajku więźniów od 21 sierpnia do 9 września. Wspieramy żądania naszych towarzyszy w USA i łączymy się z nimi w wołaniu o sprawiedliwość.

Nasze żądania w Nowej Szkocji są jednak inne i w porównaniu skromniejsze. Jesteśmy częścią międzynarodowego wezwania o sprawiedliwość i rozpoznajemy korzenie tego konfliktu w powszechnej historii zmagań i wyzwolenia.

Nie jesteśmy pierwsi i nie będziemy ostatni.

Zdajemy sobie sprawę, że niesprawiedliwość z jaką się mierzymy w więzieniu jest zakorzeniona w kolonializmie, rasizmie i kapitalizmie. Wrzesień jest miesiącem bogatym w historię zmagań ludzi czarnoskórych z obu Ameryk.

Pierwszy statek przewożący zniewolonych Afrykanów dopłynął do Jamestown w Wirginii w 1619. Ponad dwieście lat temu, pierwsza skuteczna rewolta niewolników stworzyła pierwszy niepodległy czarny naród, Haiti. We wczesnym dziewiętnastym wieku, przewroty rozpoczęli Gabriel Prosser i Nat Turner, a w 1850, po uchwalaniu Fugitive Slave Act, Harriet Tubman rozpoczęła akcję Kolei Podziemnej do Kanady. Wiek później, Marsz na Waszyngton, Powstanie Wattsa i policyjne ataki na MOVE (organizacja wyzwolenia czarnoskórych założona w 1972, związana z ruchem anarchoprymitywizmu – przyp. tłum.) naznaczyły wrzesień jako czas wielkich nadziei i możliwości, ale i wielkiego bólu.

W Kanadzie, dziesiątego września obchodzimy Dzień Sprawiedliwości Więźnia, ku pamięci wszystkich, którzy zginęli w areszcie w tym kraju.

Zdajemy sobie również sprawę z ofiar poniesionych przez towarzyszy naszego losu, tych, którzy walczyli aby zakończyć nieludzkie, rasistowskie akty wobec więźniów. George Jackson, jeden z najaktywniejszych w walce o prawa Amerykańskich więźniów został zamordowany w San Quentin we wrześniu 1971, dołączyli do niego Jonathan Jackson, William Christmas James McClain WL Nolen i inni.

We wrześniu 1978 w San Quentin, aktywista Khatari Gaulden zmarł, po tym jak odmówiono mu adekwatnej opieki zdrowotnej po obrażeniach powstałym w niewyjaśnionych okolicznościach. Aby uhonorować jego imię i aby walczyć dalej o sprawiedliwość dla więźniów, koalicja aktywistów z wewnątrz i spoza więziennych murów powołała Komitet Organizacji Czarnego Września. Rozpoczynając się strajkami w “obozach koncentracyjnych” Kalifornii, Czarny Wrzesień przeleje się przez więzienia w całej Ameryce.

W tym duchu, razem z tymi uwięzionymi na południe od granicy, my, więźniowie Burnside, kontynuujemy to dziedzictwo. Nie jesteśmy agresywni, stajemy tylko do walki o proste kwestie ludzkiej sprawiedliwości.

Jesteśmy zorganizowani wszyscy razem, ponieważ obecne warunki muszą ulec zmianie. Nasze żądania są następujące:

  1. Lepsza Opieka Zdrowotna

Prowincja (podstawowa jednostka administracyjna Kanady – przyp. tłum.) ma obowiązek zapewnić adekwatną i etyczną opiekę zdrowotną dla wszystkich. Niektóre z problemów, z którymi się zmagamy w naszym systemie zdrowotnym to:

-odcięcie od potrzebnych leków lub opóźnienia w ich dostarczaniu

-długi okres oczekiwania na prześwietlenia i inne usługi medyczne

-brak opieki dla przewlekle i ciężko chorych

-brak dostępu do spotkań ze specjalistą

-odrzucanie potrzeby kontaktu z lekarzem

-za mało pracowników obsługi lekarskiej

-brak współczucia i opieki w kwestiach zdrowotnych.

Wielu więźniów zmaga się z poważnymi problemami ze zdrowiem psychicznym, uzależnieniem i przewlekłymi chorobami, spowodowanymi biedą. Oczywiście zdajemy sobie też sprawę, że otoczenie więzienia jest przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Opieka zdrowotna to prawo: bycie pozbawionymi opieki zdrowotnej nie jest częścią naszych wyroków.

  1. Programy Resocjalizacyjne

Jesteśmy uczeni, że celem więzienia jest nasza resocjalizacja. Pytamy: w jaki sposób jesteśmy resocjalizowani, jeżeli nie istnieją prawie żadne programy pomagające nam zdobyć pracę, edukację i zdolności, które pomogą nam zostać produktywnymi członkami społeczeństwa?

Potrzebujemy programów, które zaadresują problemy ze zdrowiem psychicznym i uzależnieniem; nauczą zdolności przydatnych w zatrudnieniu; ułatwią rozpożądzanie finansami; pomogą zbudować zdrowe relację z naszymi rodzinami i pomogą wrócić do społeczeństwa.

Jaki jest cel więzienia, jeżeli wychodzimy z niego z niczym lub w gorszej sytuacji niż weszliśmy?

  1. Sprzęt Ćwiczebny, Rekreacja

Ćwiczenia są często dla nas niezbędne, aby zachować zdrowie fizyczne i psychiczne. Potrzebujemy sprzętu, aby ćwiczyć i pracować na zewnątrz. Trening pomaga zredukować stres i zajmuje naszą uwagę w zdrowy sposób, pomagając nam uporać się z otoczeniem więzienia.

Często nie otrzymujemy czasu spędzonego na powietrzu, do którego mamy prawo zapisane w Akcie Korekcji. Jest to złamanie tych praw, które rzekomo już mamy. Żądamy adekwatnego czasu na świeżym powietrzu, w świetle słonecznym i możliwości ćwiczeń.

  1. Wizytacje

Jeżeli jesteśmy przeszukiwani w celu znalezienia narkotyków, czy innych przemytów, chcemy zadać pytanie: Dlaczego jesteśmy powstrzymywani przed wizytacjami z naszymi rodzinami? Skoro skanery powstrzymują przemyt przed dostaniem się na teren więzienia, nie ma żadnego argumentu za bezpieczeństwem jako powodem dlaczego nie możemy spotykać naszych najbliższych, rodziny i znajomych.

Wielu z nas jest rodzicami. Żądamy możliwości wizyt, które pozwolą naszym dzieciom zobaczyć nas nie zza szklanej bariery.

  1. Osobiste Ubrania i Obuwie

Jeżeli jesteśmy przeszukiwani w celu znalezienia narkotyków, czy innych przedmiotów z przemytu powinniśmy mieć pozwolenie na noszenie ubrań z zewnątrz więzienia.

Ubrania i obuwie, które zapewnia więzienie jest często nieadekwatne. Byliśmy wyposażani w buty różnych rozmiarów, buty, które nie pasują, natomiast nie byliśmy wyposażani w odzież zimową jak rękawiczki, które pozwoliłyby nam wychodzić na zewnątrz.

Noszenie naszych własnych ubrań pomaga zapobiec instytucjonalizacji, pozwala nam zawsze mieć adekwatny obiór i czuć się w pełni jak istoty ludzkie.

  1. Taka sama jakość jedzenia jak w każdym innym więzieniu

Żądamy wartoświowego posiłku w każdym więzieniu, posiłku, który respektuje potrzeby ludzi z każdego zaplecza religijnego i kulturowego. Nie rozumiemy dlaczego pewne produkty mogą być zapewnione w jednej prowincji, ale nie w innej. Jeżeli produkty będą zapewnione w jednej placówce, nie powinno być powodów, aby nie zapewnić ich w drugiej.

Żądamy od prowincji wrażliwości na potrzeby dietetyczne więźniów różnych kultur. Długi czas zmagamy się z zapewnieniem jadłospisu dla osób religijnych. Wielu choruje z powodu poważnych braków w diecie. Jest to nieakceptowalne podważenie naszych podstawowych praw, w tym wolności wyznania.

  1. Obieg Powietrza

Żądamy od prowincji poprawienia kondycji obiegu powietrza w więzieniu. Podczas niedawnych fal gorąca, życie więźniów, zwłaszcza tych przewlekle chorych, było zagrożone.

  1. Zdrowa Kantyna

Żądamy zdrowych produktów dodanych do kantyny. Więźniowie suplementują swoją dietę produktami zakupionymi za pomocą własnych pieniędzy lub pieniędzy od rodziny. Nie wierzymy, że zaopatrywanie nas jedynie w produkty pełne cukru i chemikaliów pomaga nam dbać o nasze zdrowie. Śmieciowe jedzenie jest eliminowane ze szkół, szpitali i innych instytucji, dlaczego więc ludzie w więzieniu są ograniczeni do tych szkodliwych wyborów?

  1. Żadnych limitów dla wizytacji

Spotkania z naszą rodziną pomagają nam przyspieszyć naszą integrację ze społeczeństwem i dają nam potrzebne wsparcie. Nasze rodziny zmuszane są do wkładania środków w system poprzez płacenie za telefony i kantynę. Jeżeli więzienie może zarabiać na naszych rodzinach, dlaczego spotykamy się z ograniczeniami w ilości spotkań z nimi?

  1. Dostęp do Biblioteki

Żądamy od prowincji natychmiastowego dopuszczenia nas do biblioteki. Materiały prawne w bibliotece są nam potrzebne by walczyć w sądzie o swoje prawa.

Nie powinniśmy być ograniczani w naszych staraniach o edukację.

***

Powiedzmy to jeszcze raz. Nasze żądania są rozsądne i promują podstawowe warunki naszego bytowania. Zdajemy sobie sprawę, że więzienny kompleks w założeniu ma nas dzielić. Jednak jesteśmy zjednoczeni w naszym działaniu. Nie dadzą rady posegregować nas wszystkich.

Wzywamy ludzi świadomych poza kratami, by przyłączyli się do rozpowszechniania tego manifestu, do adresowania Ministra Sprawiedliwości i Departamentu Sprawiedliwości, aby poparli nasze żądania. Aby zobowiązali się uczyć na temat warunków więziennych, i zaczęli działać solidarnie w naszej sprawie.

Wysyłamy wiadomość nadziei naszym towarzyszom w więzieniach w kraju i na całym świecie.

“Mówi się, że nikt naprawdę nie pozna narodu, dopóki nie wejdzie do jego więzień. Naród nie powinien być oceniany przez to jak traktuje obywateli wyższej klasy, lecz przez to jak traktuje obywateli niższej”

-Nelson Mandela

(tłumaczył Mych Wąsowski z Act For Freedom Now!)