Dla rewolucyjnego anarchisty Alfredo Bonanno

6 grudnia w wieku 86 lat zmarł anarchistyczny towarzysz Alfredo Bonanno. Alfredo był emblematyczną postacią insurekcyjnej tendencji ruchu anarchistycznego. Jego działalność polityczna obejmowała cały zakres praktyk bojowych ruchu, a jego pisma poruszały wiele kwestii teoretycznych, historycznych i ideologicznych, takich jak kwestia powstania i organizacji politycznej, rewolucji i walki zbrojnej, współczesnych tendencji kapitalizmu, relacji między narodem a klas. Pisał z ogromną oryginalnością i przenikliwością, co plasuje go wśród najważniejszych współczesnych myślicieli anarchistycznych.

Jego rewolucyjna działalność często powodowała, że był celem represji zarówno we Włoszech, jak i w Grecji, gdzie od początku lat 90. utrzymywał bliskie kontakty polityczne, uczestnicząc w wydarzeniach politycznych, inicjatywach międzynarodowych, ruchach solidarnościowych i projektach redakcyjnych. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że niektóre z jego prac, takie jak “Theory and Practise of Insurrection”, odcisnęły silne piętno na kształtowaniu się greckiego ruchu anarchistycznego lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych.

Alfredo został aresztowany w październiku 2009 r., w wieku 72 lat, wraz z towarzyszem Christosem S. w pobliżu Trikali, oskarżony o napad na bank. Pomimo niepewnego stanu zdrowia i wzięcia odpowiedzialności za napad przez towarzysza Christosa S., Alfredo został poddany mściwemu aresztowi prewencyjnemu aż do procesu w listopadzie 2010 roku i późniejszego wydalenia. Został skazany na cztery lata więzienia za “zwykły współudział” w napadzie i wydalony z Grecji. Do końca życia nie zaprzestał walki, rzucając wyzwanie prześladowaniom, wcielając w życie ponadczasową zasadę “walki do końca”.

Podczas uwięzienia Alfredo w więzieniu Korydallos, trzech kolejnych członków naszego kolektywu miało zaszczyt mieszkać z nim przez pewien czas. Niekończące się rozmowy na więziennym dziedzińcu, zawsze z różnymi zdaniami, zawsze z wzajemnym szacunkiem. Zapamiętamy go w upale sierpnia 2010 r., w dusznej celi nr 15 pierwszego skrzydła, czytającego i piszącego na krześle, mówiącego nam, że dla anarchistów czytanie powinno być naturalną koniecznością, zawsze będziemy pamiętać go jako życzliwą postać, jedną z postaci, które zainspirowały nas do przyłączenia się do ruchu anarchistycznego w okresie dorastania. Ale przede wszystkim zapamiętamy go takim, jakim był: anarchistycznym rewolucjonistą, wiecznym partyzantem, wiecznym wrogiem państwa i kapitału.

Żegnaj towarzyszu… pozdrawiamy cię tymi wyjątkowymi słowami, które nigdy nie przestaną nas zachwycać: “Walka rewolucyjna jest jak morze, z którym walka byłaby daremnym szaleństwem, musimy dostosować się do wyczucia fal, pływać raz z mocą, raz z lekkością, chwytać impet życia, który morze w sobie kryje, aby dotrzeć do upragnionego celu. Trudna sztuka pływaka kryje w sobie polityczny sens działania mniejszości. Ten ostatni podkreśla jego klasowe znaczenie, eksplodując nagle jako owoc rewolucyjnej pamięci i jako wskazówka dla obecnego starcia “.

Kontratak klasowy (Grupa Anarchistów i Komunistów)
[Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)

(tłumaczenie z Abolition Media)