Oświadczenie końcowe Bałkańskich Anarchistycznych Targów Książki 2023

PONAD MURAMI NACJONALIZMU I WOJNY!
SOLIDARNOŚĆ I OPÓR PRZECIWKO MACHINIE ŚMIERCI!

Od 6 do 9 lipca około 800 towarzyszx ze wszystkich regionów Bałkanów, Europy i spoza niej zebrało się w Lublanie w Słowenii, aby wziąć udział w Bałkańskich Targach Książki Anarchistycznej (BAB) 2023. Targi obchodziły w tym roku swoje 20-lecie. Ponad stu wydawców, dystrybutorów i kolektywów z międzynarodowego ruchu anarchistycznego i antyautorytarnego zaprezentowało swoje książki, publikacje i inne materiały dotyczące bieżących walk społecznych na całym świecie. BAB jest czymś więcej niż spotkaniem wydawców, ponieważ stanowi punkt zbieżny dla towarzyszx z Bałkanów i spoza nich, aby uczyć się od siebie nawzajem. Dlatego też w dziesiątkach interesujących dyskusji i warsztatów, które odbywały się równolegle z samymi targami książki, wzięło udział nawet kilkaset osób. Polityczna interwencja w Lublanie w postaci demonstracji przeciwko wojnie, nacjonalizmowi, patriarchatowi, granicom i kapitałowi, w której wzięło udział do 1000 osób w sobotni wieczór, została spontanicznie zainicjowana przez zgromadzenie uczestników BAB i samodzielnie przez nich zorganizowana. Było to wyraźne i konkretne potwierdzenie internacjonalistycznego charakteru tego zgromadzenia i naszego ruchu w ogóle. Liczne języki, które można było usłyszeć w hasłach, wykrzykiwanych podczas demonstracji i wypisanych na transparentach, są nie tylko symbolicznym stwierdzeniem, ale konkretnym wyrazem naszego internacjonalizmu i polityki jedności w różnorodności. Możemy być różni, pochodzić z różnych miejsc i organizować się na różne sposoby, ale wszyscy dzielimy tę samą pasję do wolności i walki o życie i godność. Dla nas jest całkowicie jasne: wszędzie na świecie – od Bałkanów po Rosję i Ukrainę – wrogiem jest kapitał i państwo; wrogowie ludu zasiadają wszędzie w bankach i parlamentach!

Od Warszawy po Belgrad i Barcelonę, od Ankary po Kopenhagę i Londyn, od Sydney po Valparaiso i Bogotę, od Sofii po Paryż i Rzym, od Nikozji po Ateny i Moskwę: towarzysze z całego świata spotkali się w Lublanie, by dzielić się pomysłami, analizami i perspektywami. Dyskutowaliśmy o naszych doświadczeniach, praktykach, modelach organizacji i walki oraz sposobach uczestnictwa w ruchach społecznych i szerszych procesach rewolucyjnych. Wszystko to z zamiarem znalezienia punktów zbieżnych, zbudowania wspólnego kierunku, który obejmuje różnorodność taktyk oraz sformułowania strategicznych propozycji i alternatyw. Wszystko to może pomóc nam zmobilizować nasze siły i inspiracje, aby stawić czoła wyzwaniom i problemom społecznym, przed którymi stoją nasze ruchy i społeczeństwa w kontekście wielorakich sposobów, w jakie polityczna, gospodarcza i społeczna destrukcja jest realizowana przez rządy globalnego kapitalizmu.

RAZEM PRZECIWKO WOJNIE, GRANICOM, PATRIARCHATOWI I KAPITALIZMOWI!

Naszym punktem wyjścia do analizy i walki jest wspólne zrozumienie roli kapitalizmu i państw ze splecionymi systemami dominacji, wyzysku i ucisku, takimi jak patriarchat, seksizm, nacjonalizm i rasizm, w niszczeniu społeczeństw, ludzi, przyrody i środowiska. Wszystkie ostatnie kryzysy – ciągła intensyfikacja ataków na klasy ludowe, kolonizacja i okupacja naszych miast i wsi przez kapitał i policję, radykalizacja represji i przemocy państwowej, a wreszcie militaryzacja i wojna, potwierdzają naszą analizę z przeszłości: kapitalizm to kryzys, a kapitalizm to wojna. Wszystko to sprawia, że nasz polityczny program radykalnej zmiany społecznej i budowania alternatywy staje się jeszcze pilniejszy na przyszłość.

Rozumiemy wojnę jako integralną część istniejącego systemu i zniszczenia: jest jego narzędziem i naturalnym wyrazem. Przejawia się w różnych formach, ale jej rezultaty są zawsze takie same: podporządkowanie, ucisk, śmierć i ludobójstwo. Widzimy to wszędzie. Od Ukrainy po Sudan, od Kosowa po Chiapas, od Francji po Morze Śródziemne, od Kurdystanu po Palestynę: siły władzy i kapitału – czy to poprzez armie narodowe, zmilitaryzowaną policję, imperialistyczne sojusze, elementy prywatne i zastępcze, czy też poprzez inne formy przemocy i ataków – prowadzą wojnę przeciwko ludziom i społeczeństwu. Dla nas wrogiem jest sama wojna. Dla nas wrogiem są państwa, które potrzebują wojny, aby narzucić swoje rządy nad ludnością. Dla nas wrogiem jest kapitalizm, który potrzebuje państw i wojen, by utrzymać swoją władzę nad światem. Sprzeciw wobec wojny oznacza atak na system, który jej potrzebuje i ją umożliwia.

Granice w ogóle, a w szczególności śmiercionośny reżim graniczny Twierdzy Europa, są integralną częścią tego systemu śmierci. Katastrofa w Pylos, gdzie setki migrantów zginęło w wyniku utonięcia łodzi, podobnie jak dziesiątki tysięcy wcześniej na Morzu Śródziemnym, na szlaku bałkańskim i w innych strefach przygranicznych, nie była wypadkiem. Było to masowe morderstwo dokonane przez państwo greckie i UE. Podążając za polityką migracyjną UE, wynegocjowaną wcześniej przez te państwa, państwa nieustannie mordują ludzi przybywających na granice. Wykorzystują nacjonalizm, dyskurs bezpieczeństwa i rasizm, aby legitymizować pogromy, pobicia, eksmisje i dalszą dyskryminację. Wyzyskują ludzi, którym udało się przetrwać przemoc graniczną w sweatshopach. Budują nowoczesne obozy koncentracyjne, by więzić migrantów w ciągłym stanie wykluczenia. Jednocześnie nagradzają policję i straż graniczną, którzy codziennie zabijają, gwałcą i rabują. Ta znormalizowana przemoc jest oficjalną polityką UE. Będziemy nadal organizować się przeciwko niej we wszystkich jej formach i przeciwko wszystkim jej pomocnikom: czy to Frontexowi, faszystowskim tłumom czy patrolom granicznym. Będziemy nadal organizować się w solidarności z przemieszczającymi się ludźmi. Będziemy nadal walczyć z dehumanizacją i domagać się praw do podróżowania, migracji i życia w godności i wolności dla wszystkich. Musimy walczyć z rasizmem, militaryzacją granic i kryminalizacją migracji.

Ale nawet jeśli jesteśmy oddane walce z morderczymi reżimami granicznymi zarówno na granicach wytyczonych wokół państw narodowych, jak i tych reprodukowanych wewnątrz miast i społeczności, wciąż widzimy, jak wiele różnych form rasizmu jest osadzonych w naszych społecznościach oporu. Nasza walka ze wszystkimi reżimami granicznymi musi koniecznie obejmować zarówno krytyczną autorefleksję, jak i identyfikację tego, w jaki sposób pewne dyskursy i praktyki reprodukują narzucone pozycje władzy, a także szczere zaangażowanie w ich zmianę. Kluczowe jest budowanie wspólnej walki tych, którzy podlegają rasistowskiej etykiety “migrantów” i tych, którzy są uważani za “lokalnych”. Uznajemy różne pozycje wyjściowe takiej walki, ponieważ niektórzy z nich mają dostęp do opieki zdrowotnej, mieszkań i edukacji, podczas gdy inni nie. Nie możemy liczyć na to, że państwo zapewni nam uniwersalne prawa, jedynym sposobem na osiągnięcie radykalnej równości jest walka i opór wobec wszystkich polityk, które powodują śmierć, przymusową migrację, wyzysk i wszelkie formy ucisku.

Rozumiemy patriarchat jako jeden z głównych filarów systemu dominacji. Wszędzie obserwujemy wzrost sił reakcyjnych i procesów kontrrewolucyjnych. Ponowna patriarchalizacja społeczeństwa, ataki na prawa reprodukcyjne, przemoc wobec kobiet, osób trans i queer, zabójstwa kobiet, homofobia i transfobia są częścią tego samego procesu. Podczas BAB2023 Tbilisi Pride została brutalnie zaatakowana przez tłum faszystów i fundamentalistów, podczas gdy trans nastolatka Noa Milivojev została zamordowana w Belgradzie w Serbii. Przestępstwa z nienawiści i dyskryminacja osób queer i trans drastycznie rosną, ponieważ jesteśmy globalnie celem przemocy i propagandy nienawiści ze strony skrajnej prawicy, fundamentalistów religijnych i konserwatywnego społeczeństwa kapitalistycznego jako całości. Wyrażamy naszą determinację do dalszego organizowania oporu przeciwko tym procesom i tworzenia samoobrony przed mizoginistyczną przemocą, często wspieraną i rozpalaną przez władze państwowe, dopóki patriarchat i inne systemy dominacji nie zostaną zmiażdżone. Jednocześnie będziemy nadal zajmować się patriarchalnymi wzorcami w naszych przestrzeniach i ruchach, ponieważ te ostatnie są już odzwierciedleniem świata, w którym chcemy żyć w przyszłości. Poprzez Dzień 0 BAB2023, w którym poświęciliśmy przestrzeń i czas na nawiązywanie kontaktów między anarcho-queerfeministycznymi ruchami w regionie i poza nim; poprzez inne treści przy kilku okazjach na zgromadzeniu oraz poprzez silne głosy wyzwolenia trans podczas sobotniej demonstracji, umieściliśmy tę kwestię w centrum naszej wspólnej walki i przyczynilłyśmy się do bardziej lepiej połączonych anarcho-queerowych sieci i wysiłków organizacyjnych.

Będziemy nadal wspierać antyfaszystowskie mobilizacje przeciwko nazistowskim marszom w Sofii, Budapeszcie i innych miejscach. Musimy nieustannie walczyć z nacjonalizmem, ponieważ jest on narzędziem klas rządzących i państwa do legitymizacji podziałów i podbojów. Wiemy bardzo dobrze, że naziści i inne faszystowskie mafie są prawą ręką rządzących, ponieważ nadal wykonują brudną robotę państwa w cieniu. Dlatego musimy stawić im czoła i zniszczyć ich zdolność do tworzenia znaczącej obecności w zorganizowanych grupach lub na ulicach.

Jesteśmy zdeterminowane, aby nadal organizować się lokalnie, regionalnie i międzynarodowo, abyśmy mogły budować opór i solidarność przeciwko tym rządom terroru. Jednocześnie wiemy, że ważne jest budowanie naszych organizacji, struktur, relacji i społeczności w oparciu o zasady antyautorytarnej samoorganizacji. Spójność między ideami i praktyką, środkami i celami, jest kluczową zasadą anarchizmu. Równie pilne jak budowanie oporu, jest dalsze stawianie wyzwań sobie i naszemu codziennemu życiu. Musimy pracować nad dekolonizacją naszych umysłów, dekonstrukcją dominującej mentalności w nas i w społeczeństwie oraz stawić czoła agresywnym, sekciarskim i destrukcyjnym zachowaniom w naszych przestrzeniach. Wszystko to jest niezbędnym warunkiem wstępnym do budowania społeczeństwa i naszego ruchu, opartego na wzajemnym szacunku, trosce i solidarności.

Widzimy również, jak historia jest wykorzystywana przez rządzących do legitymizowania ich rządów i uciskania nas. Uważamy, że badanie i analizowanie historii jest niezbędnym elementem każdego procesu rewolucyjnego. Temat ten był między innymi omawiany podczas dyskusji grupowej na temat Archiwów Anarchistycznych. Musimy tworzyć praktyki popularnej wolnej edukacji, pisać własne opowieści, budować własną wiedzę i rozpowszechniać ją we wszystkich kierunkach społeczeństwa.

Dostęp do ziemi, nasion, wysokiej jakości żywności, energii i innych zasobów naturalnych jest ważnym aspektem walki politycznej ruchów antyautorytarnych. Uznajemy je za warunek wstępny budowania jakiejkolwiek znaczącej autonomii. Neoliberalne wywłaszczanie, wyzysk i grabież to procesy nieodłącznie związane z reorganizacją obszarów wiejskich na całym świecie. W regionie Bałkanów przejawiają się one w konkretnych kontekstach lokalnych. Materializują się w suburbanizacji, gentryfikacji i turystyfikacji wsi, a także w szkodliwych dla środowiska megaprojektach w zmarginalizowanych społecznościach lub stale rozszerzających się korytarzach dla potrzeb logistycznych zglobalizowanych rynków, przekształcając i zawężając społeczne możliwości dostępu do zasobów. Tak więc nasza walka nie powinna koncentrować się tylko wokół abstrakcyjnych kwestii środowiskowych, ale powinniśmy także być w stanie uczestniczyć w różnych procesach na wsi – jako ruch antyautorytarny, jako rolnicy, jako towarzysze, jako mieszkańcy wsi, łącząc walki wiejskie i miejskie. Rozpoczęliśmy te dyskusje na BAB w Nowym Sadzie, kontynuowaliśmy je na BAB w Klużu i na tegorocznym BAB w Lublanie, mając na celu rozszerzenie ich zarówno na poziomie teoretycznym, jak i praktycznym w przyszłości.

SOLIDARNOŚĆ ZE WSZYSTKIMI LUDŹMI W BUNCIE!

Od Nanterre po Atlantę, od Iranu i Kenii po Chile: wyrażamy naszą solidarność ze wszystkimi ludźmi walczącymi na całym świecie.

Wyrażamy również naszą solidarność ze wszystkimi ludźmi, którzy są celem represji, a także ze wszystkimi więźniami politycznymi od Białorusi po Turcję i od Grecji po Niemcy. Będziemy nadal organizować solidarność i pomagać wszystkim tym, którzy są ścigani przez państwo. W niektórych regionach system więziennictwa jest kontynuacją niewolnictwa; we wszystkich jest to integralny sposób, w jaki klasy rządzące kontrolują, wykorzystują i zabijają zbędną ludność. Dlatego naszym celem jest walka o zniesienie systemów więziennych. Jesteśmy prawdziwie wolne tylko wśród tych, którzy są równie wolne; niewolnictwo nawet jednej istoty ludzkiej narusza człowieczeństwo i neguje wolność wszystkich.

Wyrażamy naszą solidarność z procesami rewolucyjnymi w Kurdystanie. Wyrażamy również naszą determinację do kontynuowania dialogu z Kurdyjskim Ruchem Wolności, omawiania z nimi ideologicznych i praktycznych propozycji i przejawów Demokratycznego Konfederalizmu oraz budowania strategicznych relacji na rzecz wspólnego frontu sił antysystemowych przeciwko kapitalistycznej nowoczesności.

Z oddolnych Bałkanów przesyłamy pozdrowienia solidarności i wsparcia dla społeczności zapatystów w południowo-wschodnim Meksyku, które są coraz częściej atakowane przez (narko)paramilitarne siły wspierane przez państwo meksykańskie. Wyrażamy nasze zaangażowanie w ciągłe tworzenie ponadnarodowej sieci wsparcia dla walki Zapatystów, domagamy się natychmiastowego zaprzestania wojny przeciwko społecznościom Zapatystów i przyłączamy się do wezwania do dni akcji wydanego przez “Espacio de Coordinación Nacional Alto a la guerra contra los pueblos Zapatistas” w dniach od 13 do 16 lipca 2023 roku.

DLA GLOBALNEGO SOJUSZU PRZECIWKO MACHINIE ŚMIERCI!

Oświadczamy, że konieczne jest stworzenie alternatywnej, emancypacyjnej wizji świata, która przeciwstawi się znieczulającemu efektowi normalizacji i banalizacji wojny. Innymi słowy, chcemy jasnego, inspirującego i motywującego stanowiska przeciwko ślepym zaułkom nowego dwubiegunowego świata i poczuciu zagubienia w analizie geopolitycznej. Proponujemy zbudowanie Globalnego Sojuszu Przeciwko Maszynie Śmierci, aby ruch odzyskał inicjatywę. Pomysł polega na połączeniu globalnych sieci, inicjatyw i społeczności walki, wyjaśniając i celując w wiele twarzy kapitalizmu jako wojny. Na poziomie życia codziennego oznacza to walkę z warunkami wstępnymi wojny: nacjonalizmem, militaryzmem, patriarchatem, polityką wykluczenia itp. Na poziomie ekonomii politycznej musimy organizować kampanie przeciwko przemysłowi zbrojeniowemu, korporacjom czerpiącym zyski z wojny, korporacjom spożywczym i energetycznym itp. Nie możemy zapominać o wszystkich krajowych aparatach wojskowych i wielonarodowych koalicjach wojskowych. Proces, w ramach którego stworzymy Globalny Sojusz Przeciwko Maszynie Śmierci, jest również kluczowy, jeśli chcemy ponownie spojrzeć na ruch na rzecz wyzwolenia społecznego poprzez horyzontalne organizowanie się na poziomie lokalnym, regionalnym i wreszcie globalnym, dążąc do planetarnego spotkania (być może w majowy dzień 2024 r.).

W tym miejscu musimy również podziękować mieszkańcom Lublany, którzy powitali nas z otwartymi ramionami i przez cztery dni gościli nas, karmili i umożliwili nam udział w tym pięknym spotkaniu politycznym. Oczywiste jest, że zgromadzenie na taką skalę nie byłoby możliwe bez ogromnego wsparcia ze strony mieszkańców miasta. Oddolna Lublana ponownie potwierdziła, że w centrum naszych zmagań znajdują się nieskończone i organiczne więzi między prawdziwymi ludźmi, połączonymi miłością, solidarnością i szacunkiem. Po raz kolejny stało się jasne, że żadna interwencja państwa nie może rozerwać tych więzi na Bałkanach i poza nimi, które zostały tylko wzmocnione w ciągu ostatnich dni.

Jasne jest, że musimy stworzyć więcej takich przestrzeni, w których będziemy się spotykać, dyskutować i organizować na różnych poziomach i w różnych formach. Bałkańska Anarchistyczna Sieć Solidarności jest zdeterminowana, by wzmocnić swoje wysiłki organizacyjne poprzez różne inicjatywy w przyszłości. Już wkrótce spotkamy się na antyautorytarnym zgromadzeniu Anarchy 2023 w St. Imier i będziemy szukać innych okazji, w których możemy kontynuować procesy BAB2023.

Jedną z tych przestrzeni będą oczywiście kolejne Bałkańskie Anarchistyczne Targi Książki w 2024 roku, które po raz pierwszy odbędą się w kraju albańskojęzycznym – w Prisztinie w Kosowie.

Osoby Uczestniczące

(tłumaczenie z bab23)