13 kwietnia 2016 r. Mossos d’Esquadra (policja Katalonii) we współpracy z niemiecką policją dokonała nalotu na trzy domy w Barcelonie, czego kulminacją było aresztowanie dwóch towarzyszek oskarżonych o wywłaszczenie oddziału Pax Bank (który jest własnością Watykanu) w niemieckim Akwizgranie. Kolejny proces doprowadził do uniewinnienia jednej z towarzyszek i wyroku w wysokości 7,5 lat dla Lisy, towarzyszki, która bardzo aktywnie uczestniczyła w walkach anarchistycznych, feministycznych i antyrasistowskich w Barcelonie.

Po 2,5 roku uwięzienia w niemieckich i hiszpańskich więzieniach, Lisa została przeniesiona do więzienia w Soto del Real (mieście położonym około 43 km od Madrytu), gdzie pozostaje do dnia dzisiejszego, trzymana w celi przez 21 godzin dzień z zaledwie 3 godzinami świeżego powietrza / ćwiczeń, w całkowitej izolacji. Ale dzisiaj zamierzamy skrócić dystanse i przełamać tę izolację.

Jesteśmy tutaj, aby bronić wyzwalających marzeń o ataku, które wpływają na prawdziwie wolny sposób życia pozbawiony. Jesteśmy tutaj, ponieważ wywłaszczenie banku w żadnym wypadku nie powinno być uważane za przestępstwo, skoro odbiera się od tych, którzy angażują się w kradzieże na dużą skalę w naszych społecznościach, którzy eksmitują ludzi z naszych wiosek i miast i niszczą ziemię, na pasku bogatych lobbystów. Nie należy tego uważać za przestępstwo, należy to postrzegać jako akt poetyckiego oporu przeciwko potężnemu przedstawicielowi brutalnego kapitalizmu; bankom. Jesteśmy tutaj, ponieważ chcielibyśmy uściskać Lisę, a utrudniają to mury, i oddać jej powstańczą cześć, aby uwidocznić gniew, który płonie przeciwko wszystkiemu, co więzi nasz sposób myślenia, i wysłać do niej poprzez działania, gesty i słowa całą naszą miłość i solidarność.

Ale sytuacja Lisy nie jest odosobnionym przypadkiem. Obecnie miliony kobiet jest uwięzionych podobnie jak inne tożsamości dysydenckie, które codziennie cierpią pod ciężarem systemu więziennego i jego nadużyć. Ten system próbuje nałożyć na nie wyroki; oprócz tego, że są karane na poziomie sądowym, są również karane społecznie i moralnie za kwestionowanie przypisanej im roli.

Jednocześnie jesteśmy tutaj, aby kwestionować cały system sądowniczy, penitencjarny i karny, w którym żyjemy i który odrzucamy. Istnieją niezliczone przypadki, które pokazują, że racją bytu tych narzuconych struktur jest obrona interesów gospodarczych i politycznych, z których korzystają rządzący.

Jesteśmy tu po raz kolejny, aby to wszystko uwidocznić, aby pokazać, że te wielkie mury nie mogą oddzielić nas od naszego ludu, ani od tych, którzy walczą i pozostają w naszych sercach.

Z tych wszystkich powodów i dla wielu innych, których nie możemy dopasować do tego oświadczenia, nie spoczniemy, dopóki nie będzie już więcej krat, klatek czy murów.

PRECZ Z WIĘZIENNYMI MURAMI!!!
WOLNOŚĆ DLA LISY, WOLNOŚĆ DLA KAŻDEGO!!!

(źródło Anarhija, tłumaczenie z Mpalothia)