Tag Archives: ideologia

CrimethInc: Bez bogów, bez władców.

CrimethInc: Bez bogów, bez władców.- Wprowadzenie do koncepcji samodzielnego myślenia. O koncepcji prawa moralnego,

Tekst pochodzi z magazynu “Mać pariadka” nr.2 z 2002 roku. Jest połączeniem przetłumaczonych niegdyś fragmentów z książki “Dni Wojny, Noce Miłości” kolektywu CrimethInc. Jest to trzeci zbiór z maci który pojawił się na naszej stronie. Tutaj– przeczytasz o hipokryzji, wolności i wyborze. A tutaj -o opinii publicznej, konflikcie pokoleń, micie ogółu, małżeństwie oraz radościach zastępczego życia.

Skany są w dobrej jakości, lecz aby je powiększyć należy najechać na obraz i prawym klawiszem myszy nacisnąć polecenie “pokaż obraz”, po otworzeniu karty raz jeszcze kliknąć w skan. Zapraszamy do czytania!

Continue reading CrimethInc: Bez bogów, bez władców.

Indonezja: Manifest Bomb The Palace

Przez dziesięciolecia kapitalizm ciemiężył ludzką cywilizację wpływając na wszelkie aspekty naszego życia. Państwo jako główna siła, która uwiecznia ochronę kapitału, wspierała istnienie kapitalizmu od samych jego początków po dzień dzisiejszy. Każdy powinien pozostać czujny gdy kapitalizm robi się wciąż silniejszy i być może zostać wieczny i istnieć do końca tej planety. To bardzo poważne zagrożenie. Ciągłe wzmacnianie kapitalizmu odbywało się poprzez wykorzystanie broni i przemocy, a także żrącą doktrynę nacjonalizmu

Jako anarchiści, zdajemy sobie sprawę z tego, że opór wobec kapitalizmu byłby bezużyteczny bez walki z państwem samym w sobie ponieważ to państwo jest sprawcą kapitalizmu. Widzieliśmy jak walki marksistowskie były daremne i tylko wprowadziły nową formę dyktatury i kapitalizmu, mianowicie państwowy kapitalizm.

Wierzymy że każda forma tyranii, czy ze strony państwa czy kapitalizmu nie zostanie zniszczona bez prawdziwych walk oraz brutalnych ataków.

Kiedy anarchizm przeniknął do serc wszystkich ludzi, którzy zaczynają być świadomi i oburzeni zepsuciem kapitalizmu i państwa, dziś anarchiści to nie tylko starzy głodujący pracownicy, ale także dzieci, nastolatki, młodzież i studenci wielu różnych klas i z różnych rodzin. Niektórzy z nich urodzili się w rodzinach burżuazyjnych, podczas gdy inni urodzili się nawet w faszystowskich.

Chociaż zdajemy sobie sprawę, że nie każdy jest w stanie walczyć za barykadami, mocno wierzymy, że istnieje wiele innych rodzajów oporu, które każdy może praktykować. “Bomb The Palace”  wykonuje swoje “obowiązki” jako nośnik esejów napisanych przez towarzyszy, którzy być może mogą mieć trudności z fizyczną walką za barykadami.

Koktajl mołotowa może uderzyć w posterunek policji albo bank, ale tekst mógłby uderzyć w cały świat. Więc wstań i trzymaj swoją czarną flagę, to czas na walkę!

Długie życie dla anarchizmu, długie życie wolności

(źródło Bomb The Palace)

Ateny, oświadczenie o podpaleniu Eurobanku

Nauczono nas, że wszystko jest towarem, wszystko można zamienić w towar. Nie rozumiemy przekazu podprogowego historii: że my jesteśmy również towarem. Odrzuciliśmy niewolnictwo jako dla naszej najwyższej wolności. Nie czuliśmy, jak fale historii rzeźbią naszą skórę, nie czuliśmy, że żyletki ekonomii politycznej gonią nasz ruch. Poznaliśmy dyscyplinę naszych czasów, w których dominująca narracja chce, abyśmy produkowali i konsumowali maszyny, które same chcą mieć monopol na decyzje o tym, co wchodzi w gre, a co jest wykluczone przez “normatywność”. Dominująca narracja dominującego “świata”, pozostawia na nas krwawe ślady każdego dnia, prowadzi do złamania jednostki, karmi ją uciskiem i nerwicą, zabijając jej każde pragnienie i witalność, by użyte było do eksperymentowania i zastąpione mikro-rywalizacją i intrygą, tuszując poczucie nicości w sercu.

Jeśli towar jest jedynym prawdziwym warunkiem rozwoju historii, i jeśli pieniądz również jest towarem, to bank jako świątynia pieniądza jest (naszym)stałym celem. O świcie 19 maja dopuściliśmy się podpalenia Eurobanku w alei Athinon, w Chaidari.

Wewnątrz wielkiej pustyni odosobnienia, wybieramy organizowanie się anarchistycznie, wybieramy akcję bezpośrednią. Wybieramy pozycję walczącego (a nie uległego) w okopach wojny społecznej, przeciwko techno-industrialnemu światu, który jak pająk rozwleka swoje siatki w każdym rogu, skłaniając ludzi do nieszczerych uśmiechów za którymi kryje się ogromne przeciążenie jednostki. Post-modernistyczny dystopiczny raj  jest zobrazowaniem gnicia każdej osobistej ludzkiej godności, a komfort jednostki wzrasta tylko wraz z jej nietolerancją podczas tego gnicia. Jesteśmy jak mrówka patrząca prosto w oczy potwora, mamy zamiar kolektywizować dobra, organizować się i atakować. Chcemy stworzyć między sobą nowe formy więzi bazujące na szczęściu zarówno indywidualnym, co grupowym w tym samym czasie. Relacje oparte na wspólnym szacunku i zrozumieniu. Relacje które są niebezpieczne dla autorytarnego świata który nas ciemięży. Zarówno prowadzenie wojny co zawieranie nowych więzi jest teraz bardzo istotne.

Z pozycji osoby walczącej, nasza solidarność wobec rewolucjonistów\ek oraz insurekcjonistów\ek dookoła świata nie może pozostać niezauważona. Nasza wieczna i niezniszczalna pamięć o poległych towarzyszach i towarzyszkach nie może być pominięta. Nasze ciepłe pozdrowienia dla wszystkich tych walczących, którzy zaakceptowali ciężar odpowiedzialności za swoje wybory z konsekwencjami i godnością, nie powinny być pominięte. Continue reading Ateny, oświadczenie o podpaleniu Eurobanku

USA, Nieznany autor: Rewolucyjny anarchizm przeciw demokracji państwowej

Doszło do momentu, w którym liberalne tendencje wewnątrz ruchu anarchistycznym w USA powinny zostać dogłębnie przemyślane przez anarchistycznych rewolucjonistów.

Kiedy w 2016 wybrano Trumpa na prezydenta, pojawił się pewien napływ zainteresowania anarchizmem, szczególnie poprzez korporacyjne media zafascynowane antyfaszyzmem. Zamiast uważać korporacyjne media za wroga, niektórzy anarchiści z przyjemnością przyjęli nowe zainteresowanie. Odkąd zaczęli dążyć do strategii przyciągania zainteresowania mediów, rozwadniali anarchistyczne idee by przystosować się do liberalnego grona odbiorców. To oznacza przykładanie mniejszej wagi do walki o anarchizm, zamiast utożsamiania go z “demokracją bezpośrednią”. To zbliżanie się do liberalizmu jest niebezpieczne, ponieważ gra według państwowej strategii tłumienia rewolty, dopuszczając przypuszczalnie radykalne idee by zostały wchłonięte przez partyjnych polityków socjal-demokracji jak na przykład Aleksandrę Ocasio-Cortez.

Jako rewolucyjni anarchiści żyjący na terenie szatanów zjednoczonych, naszym głównym wrogiem państwo białej-supremacji, którego ideologia liberalnej demokracji jest pod wieloma względami nie do odróżnienia od faszyzmu. Szatany zjednoczone zabiły miliony osób na świecie w imię demokracji. Anarchiści walczyli na wskroś historii dla rewolucji oraz ku obaleniu państwa i kapitalizmu. Każda próba zabezpieczania się reformami wewnątrz obecnego systemu, jest całkowicie destrukcyjna dla celów do których dąży rewolucyjny anarchizm. Reformy tylko wzmacniają taktykę państwowego tłumienia buntów.

Rewolucyjny anarchizm w US osiąga punkt w którym waleczność powinna się zintensyfikować by wesprzeć tych, którzy są uciskani i atakować założenia amerykańskiej białej supremacji. Powinniśmy również przestawiać anarchistyczne idee jak jak najbardziej jasno i wyraźnie, nie rozwadniając ich przekazu przez popieranie reform, ale nieustanne podkreślanie że walczymy o całkowite wyzwolenie. To oznacza atakowanie i niszczenie więzień które są niewolą dla milionów, oraz policji która rutynowo morduje czarną ludność w całym kraju. Anarchiści powinni być stanowczy i stale odrzucać wszelkie próby zmiany anarchizmu w coś, co przydaje się (a nie zagraża) korporacyjnym mediom.

Niedawne męczeństwo Tekosera Pilinga (Lorenza Orsetti) i Michała Złobickiego dostarcza przykładu ukazującego powagę sytuacji, którą należy rozpatrywać historycznie. Anarchiści ponownie narażają życie by zaatakować siły państwa i faszystów na całym świecie.

Zamiast płoszyć się przed wojowniczością, powinniśmy zastanowić się nad tym, jak można spotęgować nasze działania. Czerpiąc inspirację z odwagi anarchistycznych męczenników, możemy wyrazić jasno, że anarchizm jest zagrożeniem dla liberalnych, jak i konserwatywnych polityków. Oraz że anarchiści potrafią, oraz będą uderzać w serce amerykańskiej demokracji, dopóki nie spłonie ostatnie więzienie!

– Tekst jest zasługą anonimowego autora lub kilku.