Tag Archives: pomoc wzajemna

Filipiny: Akcja wzajemnej pomocy w walce z pandemią Covid-19 (wideo)

Na Filipinach już od dwóch miesięcy trwa kwarantanna. A jednak pewien lokalny samorząd przedłużył ją do 30 maja, i spodziewamy się, że zostanie przedłużona jeszcze raz, ponieważ do tej pory nie było żadnych masowych testów na obecność wirusa w różnych społecznościach.

W erze pandemii COVID-19 autorytarny reżim Duterte traktuje obecny kryzys jak wojnę i rozmieszcza policję i wojsko w punktach kontrolnych zamiast dbać o zdrowie i potrzeby medyczne ludzi. Prawdą jest, że w wyniku tej blokady ludzie cierpieli, szczególnie biedni mieszkańcy miast i regionów zmarginalizowanych. Rząd nie jest tak naprawdę przygotowany na radzenie sobie z kryzysem zdrowotnym. Zamiast pomagać i wspierać ludzi, którzy stracili pracę, rząd wkłada więcej wysiłku w kontrolowanie ruchów ludzi bez jasnych planów, jak ludzie będą żyć. Na przykład pomoc finansowa rządu została opóźniona i niektórzy ludzie wychodzą na ulice, prosząc o jedzenie.

Widzimy, jak katastrofalna jest ta pandemia, a rząd zawodny, niekompetentny, powoduje wiele zamieszania i niepokoju. Nie możemy całkowicie polegać na filipińskim rządzie, dlatego postanowiliśmy działać zgodnie z naszymi potrzebami.

Aby dowiedzieć się o niektórych lokalnych inicjatywach dotyczących wzajemnej pomocy podczas pandemii Covid-19 obejrzyjcie niektóre z naszych krótkich filmów.

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Grecja: Anty-Covid19 – Sieć Pomocy Wzajemnej i Walki

W niespotykanych warunkach społecznych, w których żyjemy, rozprzestrzenianie się koronawirusa przybrało krytyczny wymiar dla krajowych systemów ochrony zdrowia, kapitalistycznego modelu produkcji, tak samo jak dla całej organizacji społecznej. Dla przetrwania systemu, państwo i szefowie wdrażają totalitarną politykę i dalej obniżają wartość naszego życia.

  • Brak opieki zdrowotnej dla znacznej większości ludności
  • Militaryzacja naszego codziennego życia, poprzez zakaz przemieszczania się, wymuszony poprzez ekonomie, monitorowanie i karanie
  • Masowe zwolnienia, tragiczne warunki dla osób pracujących w szpitalach, supermarketach, fast foodach i telekomunikacji
  • Tworzenie obozów koncentracyjnych dla migrantów i masowa inkarceracja bez żadnej opieki zdrowotnej
  • Brak znaczącego wsparcia dla osób w kryzysie bezdomności, osób zażywających narkotyki i pracownic_pracowników seksualnych
  • Wzrost liczby przypadków przemocy domowej i przemocy ze względu na płeć, a także załamań psychicznych spowodowanych przedłużającym się zamknięciem ludzi w ich domach

Wszystkie te nadużycia tworzą dystopie, na którą musimy odpowiedzieć w sposób bezpośredni i kolektywny, samoorganizacją i solidarnością, z każdym, kto doświadcza fizycznych, psychicznych i mentalnych konsekwencji tego totalitaryzmu; jednocześnie walcząc o przełamanie nieproduktywnego i totalitarnego zarządzania obecnym kryzysem przez państwo. Z tych powodów chcemy się komunikować i stworzyć sieć solidarności i walki, której początkowymi celami są:

  • Zbiórka i dostarczanie jedzenia oraz leków; posiłków z kuchni społecznych
  • Wsparcie psycho-socjalne. Rozmowy przez telefon a nawet spotkania osobiście, przy zachowaniu środków bezpieczeństwa i opieki zdrowotnej
  • Przyjmowanie zgłoszeń o przemocy domowej i ze względu na płeć i bezpośrednie interweniowanie
  • Gromadzenie i publikowanie informacji z obozów koncentracyjnych dla migrantów i z więzień

Odpowiedzialność nie jest zbiorowa, jak próbuje nas bezwstydnie zmanipulować państwo, za pomocą kochających horror relacji wirusa przez media, jest to przede wszystkim odpowiedzialność państwa.

Wskazane przeniesienie odpowiedzialności z państwa i jego przedstawicieli na każdą osobę służy uniewinnieniu systemu, w ramach którego sposób finansowania i traktowania personelu systemu opieki zdrowotnej jest niedopuszczalny i niegodziwy. Nie my jesteśmy winni za brak stałego personelu medycznego, oddziałów intensywnej terapii, sprzętu medycznego, ale poszczególne rządy, które wydały tysiące euro na ratowanie banków lub zakup sprzętu wojskowego zamiast wspierać niedoceniane szpitale publiczne.

ŻĄDAMY OD PAŃSTWA I SZEFÓW

  • Permanentnego uspołecznienia całej prywatnej opieki zdrowotnej i środków medycznych
  • Zasiłków dla wszystkich zwalnianych pracowników i bezrobotnych
  • Sprzedaży wszystkich dóbr po niskich cenach, właściciele supermarketów nie mogą zyskiwać na naszej niedoli
  • Spełniania wymagań dotyczących płac, czasu pracy a nawet zaprzestania pracy w ramach samoobrony pracowników i pracownic
  • Zamknięcie wszystkich struktur kapitalistycznych (fabryk, sklepów etc.), które nie zapewniają podstawowych potrzeb
  • Spełnienia żądań więźniów, uwolnienie wszystkich z grupy wysokiego ryzyka, więźniów z wyrokami poniżej 5 lat i wszystkich, którzy oczekują na proces. Tworzenie zakładów opieki zdrowotnej dla uwięzionych i zapewnienie środków sanitarnych
  • Zamknięcia wszystkich obozów koncentracyjnych i papierów dla wszystkich migrantów
  • Przekształcenia airbnb i hoteli w samowystarczalne pomieszczenia dla osób z objawami, z grup wysokiego ryzyka, osób dotkniętych przemocą domową i seksualną oraz osób borykających się z problemami mieszkaniowymi.

Tsiodras wylewał krokodyle łzy z powodu ludzi, którzy mogą się rozchorować i wezwał nas do wzięcia odpowiedzialności za ochronę zdrowia publicznego.

Uznając, że zdrowie publiczne obejmuje także osoby przebywające w fabrykach, więzieniach i obozach koncentracyjnych, ogłaszamy, że jeśli państwo w ogóle nie dba o zdrowie publiczne, ponosimy wspólną odpowiedzialność za podjęcie działań w celu jego zapewnienia.

Informujemy również, że koniecznie będziemy musieli organizować i wzmagać podobne działania, na wypadek gdyby państwo kontynuowało wykorzystywanie stanu wyjątkowego do represjonowania swoich politycznych wrogów, anarchistów i bojowników, oraz do uchwalenia przepisów, których nie byłoby w stanie uchwalić w czasach mobilizacji.

Ruch i ludzie bazy społecznej już organizują struktury wzajemnej pomocy i oporu na obecny kryzys i nadchodzące zubożenie, a żaden stan wojenny nie może ich powstrzymać. Przetrwanie represjonowanych i wyzyskiwanych w czasach ogólnego kryzysu zależy bezpośrednio od ich samoorganizacji, dlatego na każdą próbę represji należy odpowiedzieć wbrew wszelkim ograniczeniom.

Infolinia : 00306945276127

Email: synsquat@riseup.net

FB: https://www.facebook.com/AntiCovidAidNetwork/

(via Athens Indymedia)

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

 

Santiago, Chile: Solidarność jest wirusem, którego boi się kapitalizm (wideo)

Dokonały.li.śmy serii wywłaszczeń w dużych galeriach handlowych w celu dystrybucji wśród osób bezdomnych. Materiał wideo został nagrany na ulicach Santiago, $hile w czasie kwarantanny i zmilitaryzowanej godziny policyjnej, wprowadzonej pod pretekstem wirusa Covid-19.

Muzyka w tle: Golpebalabeso / Niña Debacle / Paniko. Nagrany w Chauri Chaura Studio.

Podjęto wszelkie środki sanitarne, aby nie zaszkodzić ludziom ulicy, ale użycie białych kombinezonów jest gestem buntu i działań przeciwko władzy tutaj na terytorium rządzonym przez państwo $hilijskie. Wielu uczniów szkół średnich opiera się i atakuje policję w swoich szkołach podobnych do więzień, nosząc ubrania, których policja nienawidzi i których się boi. Oto wideo dla tych, którzy słyszą o tym pierwszy raz.

Niech żyje gwałtowna wojna przeciwko władzy!

Dopóki istnieje nędza, będzie bunt!

Więźniowie wojny na ulice!

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Przetrwać Wirusa: Anarchistyczny poradnik

Kapitalizm w Kryzysie – Wschodzący Totalitaryzm – Strategie Oporu

Pandemia nie minie w ciągu następnych kilku tygodni. Nawet jeśli rygorystyczne środki izolujące wystarczą do zredukowania liczby infekcji do stanu sprzed miesiąca, wirus może ponownie zacząć rozprzestrzeniać się wykładniczo, jak tylko działania te zostaną zawieszone. Obecna sytuacja najprawdopodobniej będzie trwała miesiącami – niespodziewane godziny policyjne, niekonsekwentne kwarantanny, coraz bardziej beznadziejne warunki – aczkolwiek prawie na pewno zmieni swoją formę w momencie, w którym napięcia wewnątrz niej wykipią. Aby przygotować się na ten moment, musimy bronić się i siebie nawzajem przed zagrożeniem stawianym przez wirusa, przemyśleć pytania dotyczące ryzyka i bezpieczeństwa, które stawia pandemia, i skonfrontować się z katastrofalnymi następstwami społecznego porządku, który nigdy nie miał na celu zabezpieczania naszego dobrobytu w pierwszej kolejności.

Przetrwać Wirusa

Wieloletnie anarchistyczne formy organizacji i ochrony mają dużo do zaoferowania jeśli chodzi o pandemię i panikę, którą wywołuje.

Stwórz grupę zażyłości

Perspektywa kwarantanny wiele nam mówi o naszym sposobie życia. Ci, którzy żyją w zżytych rodzinach czy w pełnych radości kolektywnych domach, są w o wiele lepszej sytuacji niż ci z rozbitymi małżeństwami czy z wielkimi, pustymi domami tylko dla siebie. Przypomina nam to, co w życiu jest naprawdę ważne. Wbrew modelom bezpieczeństwa, które są reprezentowane przez burżuazyjny sen o tradycyjnym modelu rodziny i zagraniczną politykę USA, która go odzwierciedla, bycie razem i opieka są o wiele ważniejsze niż rodzaj ochrony oparty na odgradzaniu się od świata.

“Społeczne dystansowanie” nie może oznaczać całkowitej izolacji. Nie będziemy bezpieczniejsi, jeśli nasze społeczeństwo zostanie zredukowane do grupy zatomizowanych jednostek. Nie ochroni nas to przed wirusem ani przed napięciem tej sytuacji, ani przed kumulowaniem władzy, które planują kapitaliści i organy państwowe. Na tyle na ile starszym ludziom grozi ryzyko ze strony wirusa, i tak są już przecież odizolowani od społeczeństwa; zabranianie im kontaktu z innymi nie pomoże ich zdrowiu fizycznemu i psychicznemu. Każdy z nas powinien być częścią zżytej grupy, co maksymalizuje zarówno nasze bezpieczeństwo jak i naszą wspólną zdolność do czerpania radości z życia i podejmowania działań.

Wybierz grupę ludzi, którym ufasz – najlepiej takich, z którymi dzielisz codzienne życie, którzy dzielą podobne czynniki i poziom tolerancji ryzyka. Na potrzeby przeżycia wirusa, to jest właśnie twoja grupa zażyłości, podstawowy budulec zdecentralizowanej organizacji anarchistycznej. Niekoniecznie musisz mieszkać z nimi w tym samym budynku; ważne jest, że możecie zmniejszyć swoje czynniki ryzyka do tych, które razem dzielicie i z którymi czujecie się komfortowo. Jeśli wasza grupa jest za mała, będziecie odizolowani – a to będzie ogromnym problemem, jeśli zachorujecie. Jeśli wasza grupa jest zbyt duża, narazicie się na niepotrzebne ryzyko infekcji.

Rozmawiajcie ze sobą, aż ustalicie wspólne oczekiwania co do tego, w jaki sposób podejdziecie do ryzyka zarażenia. To może być wszystko, od całkowitej fizycznej izolacji, do pamiętania o używaniu środka dezynfekującego po dotknięciu powierzchni w miejscach publicznych. W swojej grupie, jeśli tylko nikt nie ma wirusa, nadal możecie się przytulać, całować, przygotowywać wspólnie jedzenie, dotykać tych samych powierzchni – pod warunkiem, że zgadzacie się na poziom ryzyka, który wspólnie jesteście gotowi tolerować i że komunikujecie się między sobą, gdy pojawi się nowy czynnik ryzyka.

Anarchiści nazywają to kulturą bezpieczeństwa – praktyką ustalania zbioru wspólnych oczekiwań, żeby zminimalizować ryzyko. Kiedy mamy do czynienia z policyjnymi represjami i państwową inwigilacją, chronimy się przez dzielenie się informacjami potrzebnymi do codziennych działań. Kiedy mamy do czynienia z wirusem, chronimy się przez kontrolowanie wektorów wzdłuż których zakażenie może się rozprzestrzeniać.

Continue reading Przetrwać Wirusa: Anarchistyczny poradnik

Wezwanie do tygodnia akcji w okolicach 20 stycznia 2019. Budowanie programów przetrwania, samoobrony i pomocy wzajemnej celem zmierzenia się z kryzysem kapitalizmu.

Razem z towarzyszami z itsgoingdown.org, Mutual Aid Disaster Relief i The Final Straw wzywamy do tygodnia akcji w okolicy weekendu 20 stycznia 2019. Po wycofaniu zarzutów za 20 stycznia 2017 możemy się skupić na innych formach długoterminowej solidarności i pomocy wzajemnej, przygotowując dobry grunt pod przyszły opór i kreatywność.

Od tłumacza: Tekst jest adresowany w dużym stopniu do osób w Stanach Zjednoczonych. Jest to jednak państwo, którego polityka ma wpływ na cały świat. O ile 20 stycznia nie stanie się zapewne ważnym dniem dla rozwoju ruchu anarchistycznego w Polsce, o tyle warto zasygnalizować towarzyszom w USA nasze wsparcie i budować narrację sprzeciwu wobec działań tamtejszych władz – dlatego zdecydowałem się przetłumaczyć ten tekst, a także namawiam do organizacji wydarzenia w odpowiedzi na niego również w Polsce.

Solidarność + Wsparcie = Przetrwanie

Dwa lata temu anarchistki/ści wyszły na ulicę, by otworzyć prezydenturę Trumpa silnym aktem buntu. 20 stycznia miał reprezentować brzask nowego, autorytarnego nacjonalizmu; zamiast tego stał się początkiem nowej ery oporu. Akcje w całych USA na J20 pomogły skatalizować falę akcji bezpośrednich, które powstrzymały Trumpa przed natychmiastowym wprowadzeniem jego agendy.

Rok później, w odpowiedzi na wynikłe represje, wezwałyśmy do ogólnonarodowego dnia solidarności 20 stycznia 2018, by wspierać osoby stające przed sądem i powiększać nasz zasięg w obliczu eskalującej przemocy skrajnej prawicy. Teraz, po zniesieniu zarzutów co do J20, możemy się skupić na rozszerzaniu ruchu na przyszłość. Chcielibyśmy zobaczyć krajowy tydzień akcji w okolicach 20 stycznia 2019, by pokazać, że próby zniszczenia nas tylko czynią nas silniejszymi.

To wezwanie do powiększania naszego ruchu i łączenia się ze wszystkimi, którzy są kontrolowani, automatyzowani, eksmitowani i spychani na margines. Wielki Kryzys nigdy się nie skończył; mimo że „nasi” władcy trąbią o sukcesie ekonomii, większość z nas nadal pracuje dłużej za mniejsze pieniądze, podczas gdy wszystko od pracy tymczasowej po sztuczną inteligencję czyni nas przestarzałymi. Policja, granice i więzienia zabijają, dzielą i więzią, podczas gdy huragany i pożary szaleją za naszymi oknami. Jednak wszystkie te kryzysy dają nam okazję, by łączyć się z innymi w celu budowy lepszego świata.

Wzywamy do tygodnia akcji rozpoczynającego się w weekend 20 stycznia, by promować programy przetrwania, inicjatywy pomocy wzajemnej i inne projekty, które odpowiadają na kryzys kapitalizmu, przed jakim stoimy.

Wiele osób w naszym ruchu już się w to angażuje: walczy z epidemią opioidową, gromadzi zasoby dla karawan migrantów, mobilizuje autonomiczną pomoc w przypadkach katastrof, walczy z gentryfikacją i kryzysem mieszkaniowym poprzez społeczne organizowanie się, buduje sieci solidarnościowe, by przeciwstawić się szefom i właścicielom ziemskim, zwiększa możliwości samoobrony dzięki organizowaniu antyfaszystowskich sal treningowych i koordynuje alternatywną ochronę zdrowia, niezależną od kaprysów państwa.

To wezwanie, by wspierać i rozbudowywać te projekty – by eksperymentować z nowymi sieciami i formami infrastruktury – by zwiększać naszą możliwość interweniowania w codzienne życie, ukazując drogę ku lepszej przyszłości i łączyć się ze wszystkimi, które takich dróg potrzebują.

W tym duchu przedstawiamy kilka pomysłów na tydzień 20 stycznia 2019:

Continue reading Wezwanie do tygodnia akcji w okolicach 20 stycznia 2019. Budowanie programów przetrwania, samoobrony i pomocy wzajemnej celem zmierzenia się z kryzysem kapitalizmu.