Tag Archives: Włochy

Włochy, Mediolan: Podpalenie na terenie lokalnej szkoły policyjnej

Przez lata „localini” mieli prawie takie same uprawnienia jak inne siły represyjne, patrolując terytorium oraz prowadząc dochodzenia i aresztowania.

Z tego powodu, nocą między 22 a 23 stycznia, podłożyliśmy ogień pod auta lokalnej policji miejskiej na terenie ich szkoły w Mediolanie, na ulicy Boeri. Częściowo zniszczyliśmy też jakieś inne sprzęty. Akcja taka jak te, pokazuje, że wciąż możliwy jest atak, nawet gdy mnożą się coraz bardziej zaawansowane technologie kontroli i dusząca ilość patroli w mieście.

Uzbrojone jednostki i ochroniarze na czyiś rozkaz nie są symbolicznymi celami, lecz skoncentrowanymi i codziennymi budulcami systemu śmierci bazującego na eksploatacji i systematycznej eksterminacji ostatnich ludzi którzy im się sprzeciwiali i skrawków natury.

Ich gorliwe sprawowanie “służby” polega na narzucaniu ludziom szacunku dla praw pożądanych przez władze. Żaden ich nagły wybór nie może pozostać bez konsekwencji, a zaburzenie ich spokoju jest tym, co należy zrobić.

W dzisiejszej akcji, nasze myśli zawędrowały do wszystkich anarchistycznych, i anty-autorytarnych towarzyszy zamkniętych w więzieniach dookoła świata, i do tych, ściganych przez publiczne organy, którzy zdecydowali się ukrywać. Do nich wszystkich idzie nasza solidarność, ale nawet bardziej nasze aktywne wsparcie.

Ich walka to nasza walka, ich akcje to nasze akcje. Dla rewolucji i anarchii.

[Notka: Lokalna policja to w zasadzie policja miejska, obecna w prawie każdym włoskim mieście i gminie. „Ghisa” („żeliwo”) i „localini” to dwa pseudonimy dla lokalnych policjantów w Mediolanie. Lokalnej (lub gminnej) policji nie należy mylić z policją państwową (zależną od Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych) i Karabinierów (zależnymi od Ministerstwa Obrony)].

(ź: insuscettibile di ravvedimento)

Sardynia, Włochy: Podpalenie auta karabiniera

 

Ogólnoświatowe wezwanie do wywrotowego maja 2019 roku

Przeciwko wszelkiej władzy i opresji!

W Turynie i Trydencie 14 osób zostało oskarżonych o utworzenie wywrotowego stowarzyszenia, podżeganie do zbrodni oraz posiadanie, wytwarzanie i transport materiałów wybuchowych do miejsca publicznego. Ponadto są operacja „Scripta Manent”, w której prokuratura domaga się łącznie 204 lat więzienia za ataki Nieformalnej Federacji Anarchistycznej (FAI) i operacja „Panico”, w której 3 towarzyszy oskarżono o podłożenie ładunku wybuchowego w faszystowskiej bibliotece.

Ci, którzy zdecydowali się sprzeciwiać każdej dominacji w konflikcie społecznym, muszą żyć ze stałą niepewnością, że prędzej czy później zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za swoje działania przez przeciwników wolności i samostanowienia. Tęsknota za wyzwolonym od wyzysku i opresji społeczeństwem może wówczas zostać złamana.

Dotyczy to szczególnie anarchistycznego ruchu we Włoszech. Tak działa państwo. Więźniowie mają być pochowani żywcem w swoich celach za pomocą drakońskich wyroków. Ich wspólnicy i ci angażujący się w akcje solidarnościowe jednoznacznie wyznają swoją stałą wrogość wobec reżimu i jego udziału w porwaniu anarchistycznych więźniów. Zrozumienie anarchizmu, który postawił sobie za cel fundamentalną krytykę, potępienie i atakowanie społeczeństwa oraz jego moralności alienacji i ubezwłasnowolnienia, ma również komponent międzynarodowy. Dlatego odpowiedzialność i solidarność z towarzyszami, którzy wpadają w niewolę, spoczywa na wszystkich tych, którzy rozpoznają siebie w woli nieposłuszeństwa i idei wolności. Tak, wywrotność naraża nas na niebezpieczeństwo, ale daje nam także wyzwalającą możliwość i momenty usamodzielnienia się i samostanowienia.

„Twierdzę, że jestem antyautorytarystą, indywidualistą, żyje dla insurekcji i zniszczenia tej strasznej i odpychającej istoty, jaką jest Państwo i Kapitał! Na zawsze wasz wróg! Za anarchię!”

– Gioacchino Somma, oskarżony w Operacji Scripta Manent

Agresywna solidarność, Dla buntu!

Za wywrotowy maj i całe życie pełne nieposłuszeństwa!

(źródło No Prison Society, tłumaczenie z Mpalothia)

Genua, Włochy: Atak na Poste Italiene w zemście za jej rolę w deportacjach uchodźców

„Wielu naszych poległo, lecz nie da się zniszczyć anarchii.
Jej korzenie są zbyt głębokie,
narodziła się na łonie zgniłego społeczeństwa w rozpadzie,
jest to gwałtowna reakcja na ustalony porządek,
reprezentuje aspiracje wolności i równości
które nadejdą aby zniszczyć autorytaryzm.
Jest wszędzie, co czyni ją nieposkromioną,
ostatecznie zwycięży i zabije również ciebie.”

– Ravachol

Dzisiejsze i poprzednie rządy odniosły sukces w morderczej i neokolonialialnej polityce neoliberalizmu. Jeśli chodzi o niechęć wobec uchodźców lub podsycanie ksenofobii i rasizmu chodzi, to właśnie kraje europejskie i wszystkie zachodnie rządy promowały i finansowały wojny powodujące destabilizację społeczną, tylko po to by chronić interesy handlu ropą, bronią i minerałami. Konsekwencje tych morderczych polityk ściskają wielu żelazną pięścią do dziś, skutkują one zamknięciem granic i portów, deportacjami, morderstwami na morzu i aresztowaniami na granicach.

Włoskie prawo wytwarza “nielegalne” osoby, które są następnie narażone na szantaż, wyzysk i niewolnictwo w społeczeństwie, w którym systematycznie powiększa się przepaść między bogatymi a biednymi.

W ramach umowy rządu włoskiego z Libią, ten zapewnia jej środki do patrolowania wybrzeży i współpracy z nimi przy budowie obozów koncentracyjnych, w których najemnicy i strażnicy więzienni, szkoleni przez włoskich karabinierów, systematycznie torturują, gwałcą i mordują.

W nocy z 10 na 11 kwietnia podpalił.l.iśmy kilka samochodów należących do Poste Italiene. Nie zapominajmy o tchórzliwej, bezpośredniej roli włoskiej poczty w deportacji uchodźców. Ten mały gest wykonał.l.iśmy jako akt zemsty.

Solidarność z tymi, którzy walczą z tym systemem wyzysku i przemocą ze strony państwa.
Gwałtowna rewolucyjna solidarność z więźniami i towarzyszami na całym świecie.
Słodka pamięć dla wszystkich towarzyszy, którzy polegli w walce.
I wreszcie, wsparcie dla wszystkich towarzyszy w lesie, te słowa są wam dedykowane. Siła!

Anarchiści w imię międzynarodowej solidarności.

(źródło Round Robin, tłumaczenie z Mpalothia)

 

 

Włochy: Wywiad z anarchistycznym więźniem Alfredo Cospito

Poniższy tekst pochodzi z drugiej części „Która międzynarodówka? Wywiad i dialog z Alfredo Cospito z więzienia w Ferrarze”, jest to część debaty, którą niektórzy podejmują z uwięzionym anarchistycznym towarzyszem Alfredo Cospito, opublikowanym zimą 2019 roku w anarchistycznej gazecie „Vitriol”w języku włoskim.

Analizując historię ruchu wyzyskiwanych, ubogich, uciskanych i proletariuszy, widzimy, że anarchistyczne idee rodzą się, odżywiają i rozwijają właśnie tam pośród nich, z drugiej strony większość anarchistów również stamtąd się wywodzi (oczywiście są też wyjątki). Te idee narodziły się głównie podczas powstania i rozwoju kapitalizmu przemysłowego (orientacyjnie od początku XIX wieku do lat 70.), a do 40 lat temu organizacjami wyzyskiwanych i robotników były głównie masowe i anarchistyczne grupy (oraz osoby, które były ich częścią), które są także owocem ery historycznej. Wraz z nadejściem kapitalistycznej restrukturyzacji w latach 80., po której nastąpiła drastyczna zmiana w świecie pracy, nawet anarchistyczne działania i organizacja ulegają zmianom; klasycznym organizacjom przeciwstawiają się mniej sztywne struktury oparte na zażyłości i nieformalności. Nowa restrukturyzacja technologiczna, oparta głównie na robotyce, oczywiście doprowadzi do innych drastycznych zmian (masowe bezrobocie), a nowi proletariusze będą prawdopodobnie zatrudnieni w przemieszczaniu towarów. W tym kontekście, w którym zubożenie proletariuszy (i oczywiście wyzysk ludzi, zwierząt i ziemi) i bogactwo wyzyskiwaczy wzrośnie, czy nadal jest sens mówić o walce klasowej? Czy są jeszcze marginesy na zaangażowanie – w walkę o zniszczenie cywilizacji techno-przemysłowej – wyzyskiwani, proletariusze, wykluczeni? Czy powinniśmy próbować odnawiać formy organizacji walki?

To pytanie zaczyna się od logicznych założeń, że metoda organizacyjna zależy od warunków zewnętrznych. Ale dla nas, anarchistów, nie wszystko jest takie proste, liniowe i logiczne, ponieważ nie będąc „politykami”, w naszym przypadku „środki uświęcają cele”, a nie odwrotnie. W konsekwencji, jeśli kapitalizm się „restrukturyzuje”, nie może zmienić naszego sposobu „organizowania się”, ponieważ wynika to z metod, które wykorzystujemy, a sprawiają, że nasza anarchia żyje.

Całe nasze szczęście, że anarchistyczna praktyka grup nieformalnych i zażyłościowych nigdy nie była tak żywa jak dzisiaj. Paradoksalnie nie byliśmy tymi, którzy dostosowali się do rzeczywistości; to rzeczywistość dostosowała się do nas. Wyszła nam na przeciw, czyniąc nasze praktyki niezwykle skutecznymi, które z czasem stały się idealne by uwolnić się od złożonego i chaotycznego systemu, taki jak ten, w którym jesteśmy zmuszeni dziś przetrwać. Tylko prosta, niezwykle powtarzalna i równie chaotyczna, ulotna i powtarzalna praktyka nieformalnych grup powinowactwa może tego dokonać. Te sposoby „organizowania się” nie są adaptacją do „kapitalistycznej restrukturyzacji” lat osiemdziesiątych: od czasu Cafiero i jego „propagandy czynu” one zawsze były u podstaw działań anarchistycznych, a nawet charakteryzowały nasze organizacje. W obrębie każdej organizacji anarchistycznej, która została powołana na sposób rewolucyjny, istniały w rzeczywistości grupy zażyłości, które działały nieformalnie, często wskazując drogę i ożywiały na nowo akcję.

Absurdem jest również myśleć, że walka klasowa się skończyła; jesteśmy zanurzeni w niej po szyję, ale w przeciwieństwie do wczorajszego barbarzyństwa z powodu izolacji technologicznej (do której każdy z nas się przyczynia) pozbawia nas rzeczywistego postrzegania zjawiska w jego złożoności. Ta barbarzyństwo obejmuje powrót do pierwotnych, dzikich (a zatem czystszych) form konfliktu klasowego. Figura mediacji „związki” i „partie” są pomijane. W najbardziej zaawansowanej technologicznie części świata podmiot społeczny, który niegdyś charakteryzował uciskaną klasę, „proletariat”, został zastąpiony przez nieokreśloną i zdesperowaną klasę, która nie ma samoświadomości. Tymczasem nienawiść i gniew nagromadziły się, nasycając powietrze, czyniąc je niezdatnym do oddychania i gotowym eksplodować przy pierwszej iskrze o odpowiedniej intensywności. Władza doskonale zdaje sobie sprawę, że pomimo mniej niż dobrych kart w naszych rękach, rozgrywa swoje karty dobrze, podsycając konflikty między biednymi. Ale są one jedynie paliatywne, tylko nieznacznie skuteczne. Związki zawodowe i partie lewicowe już nie działają. Ich rola została zastąpiona bronią masowego odwrócenia uwagi, taką jak rasizm i patriotyzm. Ale jak długo to potrwa? Strategia umieszczania biednych przeciwko najbiedniejszym jest krótkowzroczna. Ogólne zubożenie, spowodowane falą technologiczną i wynikającym z tego bezrobociem, rozwali rasizmy i patriotyzmy, ale tylko wtedy, gdy dobrze zagramy nasze karty. W czasie niezbędnym do opanowania sytuacji i zagwarantowania wszystkich dochodów obywatelskich system będzie narażony, prawie bezbronny, wobec naszych ataków. W tym czasie nienawiść osiągnie swój punkt kulminacyjny i być może nadejdzie odpowiedni czas, aby w tym nieszczęsnym kraju gniew skierowany był na prawdziwych ludzi odpowiedzialnych za nieszczęście: państwo i władców.

Co więcej, popularne szaleństwo suwerenności osłabia demokrację parlamentarną od jej samych fundamentów. Ten rodzaj „populizmu” wytwarza kontrastujące i irracjonalne naciski, które są trudne do opanowania dla tych, którzy je wywołali. Dzisiaj możliwość otwarcia naszej akcji staje się rzeczywista. Musimy mieć jasne idee, przekonanie i wytrwałość, aby zmienić nienawiść w czyn, otworzyć oczy wyzyskiwanym. Wola i determinacja mogą przywrócić zegar historii, sprawiając, że zaczniemy od nowa, od momentu kiedy zatraciliśmy te dwie niezbędne cechy. Sto lat temu ogarnęła nas moc autorytarnego „komunizmu”, który zatruł nas swoimi owocami, „socjaldemokracją” i „dyktaturą proletariatu”, które swoją brutalnością doprowadziły do ​​końca „mitu” rewolucji społecznej „słońca przyszłości” i anarchii jako konkretnych perspektyw całkowitego wyzwolenia. W naszej „nowoczesności” argumentowaliśmy, że nie potrzebujemy „mitów”, więc zabiliśmy utopię, najpotężniejszą broń, jaką moglibyśmy obalić ten świat. Historycznie za bardzo skupiliśmy się na racjonalności, na nauce, zaniedbując instynkty buntu, uczucia, namiętności leżące u podstaw człowieka.

Straciliśmy z oczu „możliwość dokonania tego” i to nas tak rozwścieczyło, że nie rozpoznajemy wielkości gestu jednego z naszych braci, Michaiła Złobitskiego, który wysadził się w kwaterze głównej FSB w Archangielsku, aby pomścić swoich towarzyszy, torturowanych przez rosyjskich gliniarzy. Ten bardzo młody towarzysz nabył dziś fundamentalną wartość żywotnej anarchii, gotowej grać ze wszystkim, aby uwolnić ten świat. Rzeczy szybko się zmieniają; anarchiści budzą się z odrętwienia. Jesteśmy świadkami zjawisk nie do pomyślenia jeszcze kilka lat temu, na przykład rozprzestrzeniania się komunistycznego anarchizmu w kraju takim jak Bangladesz, gdzie wiodąca rola klasy robotniczej pozostaje silna. (Nawiasem mówiąc, przedwczesne jest mówienie o końcu klasy robotniczej, ponieważ na półkuli południowej praca ludzka będzie tańsza niż robotów). Jesteśmy świadkami przejścia od tragicznych porażek komunizmu państwowego do nadziei anarchistycznego komunizmu. Ważna część całej populacji, kurdyjska, wydawała się przyjąć pewnego rodzaju „libertariański socjalizm”, ekologię i feminizm.

Continue reading Włochy: Wywiad z anarchistycznym więźniem Alfredo Cospito

Varese, Włochy: Atak na biuro Ligi Północnej

Otrzymaliśmy i puszczamy w obieg:

W nocy między czwartkiem a piątkiem, około godziny 1 w nocy, nieznani ludzie roztrzaskali gaśnicą okna w biurze Ligii Północnej przy Via Dante, weszli do środka, ukradli flagę, napisali „Zabawa się skończyła” i opróżnili w środku dwie gaśnice.

(źródło Roundrobin, tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

Włochy: Solidarność przeciwko represjom

Mediolan: Atak na bank

Czwartek 21 luty 2019

“Intesa San Paolo Bank w dzielnicy Viale Umbria w Mediolanie został zaatakowany podczas nocy. Wybito młotkami wszystkie okna i zniszczono bankomaty. Wolność dla towarzyszy w Turynie!  Wolność dla towarzyszy w Trydencie i Rovereto*!”

Pinerolo: Atak solidarnościowy

Czwartek 21 luty 2019

“W nocy zaatakowaliśmy młotkami posterunek główny policji jako gest solidarnościowy i wsparcie dla anarchistów aresztowanych w Turynie i Trydencie, oraz dla towarzyszy uwięzionych na Florencji w sprawie operacji Scripta Manent.

Salvini hatchet man – Asilo is everywhere – Asilo jest wszędzie”

Turyn: Demonstracja na ulicach Aurory

Piątek 22 Luty 2019

“Wczoraj, w czwartek, dzikie demo złożone z około dwustu osób przeszło ulicami dzielnicy Aurory, po usunięciu Asilo uczestnicy dema cały czas są rozwścieczeni. (Kilka dni temu wszyscy mieszkańcy okolicznych ulic byli legitymowani przed wejściem do swoich domów.) Wyszła ulotka mówiąca o roli artystów w “re-kwalifikacji” sąsiedztwa. Psy blokowały demo na głównych ulicach  godzinami.

Akcja solidarności w Cremonie

Niedziela 24 luty 2019

Po aresztowaniach i najazdach w Trydencie, nocą odłączyliśmy państwowe kable światłowodowe. Uspokoiliśmy świat technologii by dać możliwość krzyczeć “żywej tkance”.  Nie połykamy tabletki represji we mgle Cremony. W solidarności z towarzyszami w Turynie, w Fremento (Rzym), więźniami operacji Scripta Manent oraz Panico.

*miasta we Włoszech, w regionie Trydent-Górna Adyga, w prowincji Trydent

(źródło: mpalothia)

Turyn, Włochy: Ewikcja skłotu Asilo, zarzuty dla anarchistów i zamieszki w centrum miasta (wideo)

Wczesnym rankiem 7 lutego włoska policja rozpoczęła eksmisję skłotu Asilo Occupato w Turynie. Pięć osób stawiało opór na dachu i poddało się dopiero po 30 godzinach. Budynek został eksmitowany. Eksmisja ma miejsce w szerszym kontekście represji: siedem osób zostało aresztowanych pod zarzutem udziału w organizacji wywrotowej.

Aresztowania i eksmisje są wynikiem represji przeciwko walce z centrami deportacji, tak zwanym CIE (Centrum Identyfikacji i Deportacji), które obecnie jest przemianowane na CPR (Centrum Repatriacji) przez rząd Salvini-Di Maio. Zarzut wywrotowego stowarzyszenia lub organizacji przeciwko anarchistom jest powszechny we Włoszech. Państwo ma również do swojej dyspozycji pewne artykuły prawne i metody, które nie mają zastosowania lub są nieznane w innych krajach europejskich.

Od razu, gdy tylko policja zaczęła walić w drzwi Asilo, rozpoczął się opór. Pięć osób wspięło się na dach budynku i pozostało tam przez 30 godzin. Anarchistyczna stacja radiowa Radio Blackout rozpowszechniała wieści o eksmisji, a ludzie ruszyli na Via Alessandria, gdzie znajdował się squat. Eksmisja jest również atakiem na struktury anarchistyczne, a wkrótce nastąpiła reakcja na represje państwa. W ciągu dwóch dni w mieście miały miejsce różne akcje, zamieszki i walki z policją. W sobotę, 9 lutego, 1000 osób przemaszerowało przez centrum Turynu w kierunku Via Alessandria, aby otoczyć budynek, zostały one zatrzymane przez policję. Po tym wybuchły zamieszki.

Jak zwykle sępy polityczne rzucały się, by wyrazić swoją opinię. Niektórzy z “Ruchu Pięciu Gwiazd” (M5S), partii Di Maio, próbowali wyrazić swoją sympatię i solidarność z anarchistami z Asilo Occupato. Inni, tacy jak minister spraw wewnętrznych i przywódca Lega Norde Matteo Salvini, nie mogli kontrolować swojej radości. Tworzy to związek między ograniczeniem migracji a eksterminacją anarchistycznych przestrzeni, ośrodków społecznych itp. Dumnie oświadczył: “zepchnęliśmy łodzie migrantów z powrotem do morza, teraz zamkniemy centra społeczne odwiedzane przez przestępców!

(tłumaczenie Enough 14)

Cyberprzestrzeń: strona włoskiego związku policyjnego zhakowana i zniszczona przez Anonimową Anarchistyczną Agencję w ramach “Czarnego grudnia”

Jesteśmy buntem przeciwko autorytarnemu społeczeństwu, przeciwko izolacji i konkurencji. Jesteśmy buntem dla innej rzeczywistości społecznej i kulturowej. Po próbach globalnego wyzwolenia, nadszedł czas na decydującą walkę, która nie akceptowałaby już pseudo-naturalnej legitymacji systemu i poważnie chciała go pokonać. Szukamy zmian w walce wyzwoleńczej, w nowy sposób, w jaki możemy nawiązywać kontakty z innymi.

Ponieważ demokratyczne państwo utrzymuje populację w stanie ciągłego przeżycia bez głodu i powszechnych chorób, w ten sam sposób policyjne jednostki do tłumienia zamieszek używają maksimum represji bez bezpośredniej egzekucji. Ich obecność polega na narzuceniu kontroli, ich działaniu w celu przywrócenia porządku. Wojna jest chemiczna, a broń, której mogą używać, nie jest zabójcza. Pod każdym względem są one ramą stabilności, projektowaniem wewnętrznych granic metropolii, tropieniem szlaków i ślepych zaułków dla demonstracji. Są to tereny okupacyjne, określające strefy zagrożenia, które muszą być otoczone. Są używane przeciwko powstaniu społecznemu, przeciwko migrantom w obozach, w celu zabezpieczenia zniszczenia naturalnych miejsc.

Uważamy, że tendencje ataku są najważniejszą częścią anarchii, ponieważ akcja bezpośrednia jest konstytutywną częścią walki o wolność, wyzwolenie i eko-obronę. Uważamy, że ważne jest, aby połączyć i pomnożyć naszą walkę z towarzyszami na całym świecie, ponieważ wszędzie, gdzie walczą anarchiści, możemy stać się bardziej niebezpiecznym i wywrotowym zagrożeniem dla władzy, kiedy umiędzynarodawiamy i niszczymy granice między nami. To jest powód, dla którego państwa i korporacje na całym świecie ponownie obawiają się anarchii w XXI wieku, ponieważ jesteśmy jedyną prawdziwą opozycją wobec dominacji władzy i nie chcą, abyśmy się rozwijali i łączyli ze sobą, by konspirować.

Powstanie 2008 roku w Grecji było jednym z najpotężniejszych we współczesnym świecie. Wykazało on siłę i kreatywność, które można zastosować przeciwko mechanizmom państwa i na jak słabe i małe one wyglądały podczas tamtych wydarzeń. Morderstwo anarchisty Grigoropoulosa zrąk greckiej policji będzie zawsze obecne w naszej pamięci i przez nasze działania. Chociaż musimy zwrócić uwagę, że to zabójstwo i powstanie, które przeszło przez społeczeństwu i wszystkich, którzy opuścili spektrum polityczne, wydarzyło się głównie dlatego, że był 15-letnim białym greckim studentem (tymczasem próbują ukryć jego polityczną tożsamość). Z naszego widzenia widzimy morderstwa państwa w różnych przedmiotach, w codziennej bazie wraz z uwięzieniem i dominacją nad ziemią. Dlatego nasze zmagania są gwałtowne i stałe. Nasze akty powstańcze nie zależą od legitymizacji społecznej. Społeczeństwo jest pojęciem abstrakcyjnym, bardziej prawdopodobne, że odnosi się do tego, co jest widoczne i zatwierdzone. Nasze zmagania wiążą się z naszymi doświadczeniami. Nie walczymy o uratowanie ludzi, walczymy o przetrwanie i solidaryzujemy się z tymi, którzy stawiają opór celowi, aby zachęcić więcej osób i kolektywów do przyłączenia się do tej szczerej anarchistycznej walki.

Nasze taktyki można łatwo zastosować w każdej metropolii twierdzy państwa. Każda czynność przygotowawcza, każda rozmowa, każdy aspekt naszego planu może nas przesunąć o krok od wroga, dając nam przewagę, by go zaskoczyć. Stwórzmy ruch powstańczy bez granic, który będzie w stanie szerzyć anarchistyczne idee i praktyki.

Wysyłamy sygnał i przystępujemy do wezwania o Czarny Grudzień ogłaszany przez towarzyszy w Chile, komunikując się z tą akcją i naszymi słowami z powstańcami na całym świecie. W walce z pamięcią wszystkich przyjaciół, towarzyszy i nieznanych zabitych lub uwięzionych przez państwo.

Nigdy nie zapomnimy towarzyszy, chcemy szczególnie pamiętać tych, którzy postanowili oddać wszystko w walce i w niej polegli. Nasza pamięć i nasz szacunek dla tych, których nazwisk nie możemy wypowiadać, ponieważ ich nie znamy.

Przyszłość należy do tych, którzy walczą o wyzwolenie.
Solidarność z ludźmi stojącymi w obliczu represji na całym świecie! Rozświetlmy noce i dni

Jesteśmy Autonomiczni,
Jesteśmy Niepokorni,
Jesteśmy Akcją,
Nie zapominamy o naszych towarzyszach,

Salut
Anonimowa agencja anarchistyczna

Link do informacji ze strony związku gliniarzy: https://zerobin.net/?9e373c259645b97f#3STa8bu41ZeJTD2kts/4wUAVBBvgSepyP/E+WeERbxw=

(tłumaczenie z Mpalothia)

Genua, Włochy: Komórka Natychmiastowej Akcji (FAI-FRI) atakuje Włoski Instytut Technologii

Wczesnym rankiem 24 grudnia zaatakowaliśmy Włoski Instytut Technologii (IIT).* Całodobowa inwigilacja w recepcji i prywatne patole bezpieczeństwa nie były dobrym środkiem odstraszającym, byliśmy zdecydowani zaatakować i odnieśliśmy sukces.

ITT jest podstawą rozwoju technologicznego i krajowych polityk na rzecz nauki i technologii, oraz stanowi wizytówkę państwa włoskiego. Działa na rzecz wzmocnienia rynków, polityki grabieży i dewastacji popełnianych codziennie przez kapitał i rządy.

Prowadzą badania w zakresie neuronauki, “technologii mózgowych” i badań genetycznych w celu manipulowania formami życia. Działają również w dziedzinie nanotechnologii, prowadzą badania nad nanomateriałami i ich wykorzystaniem, a także opracowują materiały do przetwarzania i magazynowania energii, których dzisiejszy system produkcji potrzebuje w ogromnych ilościach, aby utrzymać szybkość szalonego pędu postępu.

Oprócz iCub, w dziedzinie robotyki i sztucznej inteligencji, doskonalą roboty do produkcji przemysłowej.

W służbie kapitału i państwa policyjnego, angażują się w tworzenie systemów “widzenia komputerowego”, które są przydatne do identyfikacji i kontroli społecznej.

Continue reading Genua, Włochy: Komórka Natychmiastowej Akcji (FAI-FRI) atakuje Włoski Instytut Technologii