Otrzymano 25.09.2017:
O świcie 17 września, szesnastoletni Kostas B. został brutalnie pobity przez policjantów, i ciężko ranny trafił do szpitala. Polityczne dowództwo policji, ministerstwo Publicznego Porządku oraz rząd koalicji SYRIZA-ANEL kryjąc policjantów, przedstawiając ten incydent jako wypadek drogowy, lecz liczne fakty i zeznania temu przeczą, jeżeli wypadek drogowy miał miejsce podczas próby ucieczki szesnastolatka, dlaczego nie trafił prosto do szpitala w karetce, ale zamiast tego skończył na komisariacie w kajdankach wleczony przez policjantów ponieważ sam nie był w stanie chodzić?
Do opisywanego wydarzenia doszło zaraz po antyfaszystowskiej demonstracji, która odbyła się w rocznicę zabójstwa Pavlosa Fyssasa, protest rozpoczął się pod ambasadą USA gdzie antyfaszyści oddali cześć pamięci Heather Heyer, która została zamordowana w Charlottsville w USA podczas antyfaszystowskiej manifestacji, później demonstracja udała się w stronę głównej siedziby Złotego Świtu na ateńskim Mesogeionie. Tam rozpoczęły się starcia z policją ochraniającą biura Złotego Świtu.
Starcie z opresyjnymi siłami przeniosło się na aleję Alexandras i Egzarchię podczas odwrotu protestujących. Tam doszło do ataków na oddziały MAT [policja do tłumienia zamieszek]. Pod koniec tych wydarzeń Kostas B dostał się w łapy policjantów na Egzarchii, gdzie został pobity. Dla szesnastolatka zakończyło się to przewiezieniem na intensywny oddział szpitala, gdzie przebywa do dziś. Jest to jeden z ważniejszych przypadków policyjnej brutalności. To w zasadzie usiłowanie zabójstwa. Jednak do dziś nie było natychmiastowej społecznej i politycznej odpowiedzi, rząd zatuszował ten morderczy atak. Nie pierwszy raz tego typu mordercze zamiary policji na Egzarchii są tuszowane. Media oczywiście powtarzają wersję rządu i policji, w której dominuje kłamstwo, jakoby ciężkie obrażenia jakich doznał Kostas B. są wynikiem wypadku. Brak niezwłocznej odpowiedzi na tę zbrodnie państwową dodał skrzydeł represyjnym mechanizmom, zastosowano oskarżenie o przestępstwo, oraz wystąpiono o badania DNA podczas gdy szesnastolatek wciąż przebywa na intensywnym oddziale. Brak niezwłocznej odpowiedzi legitymizuje zbrodnie i gruntuje drogę ku kolejnym.
Gliniarze po raz kolejny ubrudzili swoje dłonie krwią młodego chłopaka, który był bliski śmierci. Nie od policyjnej kuli wystrzelonej z pistoletu, lecz od pobicia. Kolejny raz padło na szesnastolatka.
Wiek piętnastu- szesnastu lat jest krytycznym momentem dla młodzieży egzarchisjkiej, kiedy to są albo mordowani z zimną krwią przez gliniarzy, tak jak Kaltezas i Grigoropoulos, albo otrzymują ciężkie lanie od stróżów prawa. W każdym z tych przypadków władza nazywa ich “zwyczajnymi zadymiarzami i bandziorami z Egzarchii”. Te brutalne ataki miały miejsce w politycznym i społecznym kontekście, zdominowanym przez społeczne i polityczne uśpienie oporu, oraz przez długoterminowe stosowanie społecznej eutanazji na wielkich wycinkach populacji w imię wydostania się z ekonomicznego kryzysu. Z drugiej jednak strony, istnieje tutaj niespełniona konieczność oporu wśród młodzieży, jednak nie odnajduję ona politycznej przestrzeni do stworzenia istotnej siły antyreżimowego oporu, takiej która zaowocowałaby insurekcyjnymi wybuchami reprezentowanymi jako odpowiedź na erozję politycznej przestrzeni która jawi się jako tylna straż rządu, utrzymując polityczny i społeczny konflikt na niskim poziomie, ograniczając w ten sposób świadomość poprzez nielogiczną ugodowość, zmuszając do odwrotu i klęski całego spektrum oporu. W obrębie tego historycznego kontekstu dla społeczeństwa i jego przestrzeni faktem jest, że te mordercze ataki policji mają miejsce pośród ciszy i braku politycznej odpowiedzi na tak ważne incydenty. Wciąż jednak odbywają się antyfaszystowskie obchody w rocznicę zabójstwa Pavlosa Fyssasa, oraz protesty przeciwko rządowemu faszyzmowi reprezentowanemu przez administracje Trumpa.
W Grecji, lewicowy rząd Syrizy zasłania swój faszyzm za terminologią “politycznej poprawności”. Społeczny faszyzm Syrizy z eksterminacją ekonomicznie niewydolnych, z trzecim oraz czwartym memorandum, które pomimo braku mocy prawnej jest stosowane, oraz ze społecznym i klasowym konfliktem u podstaw będącym ciosem w ich najniższe poziomy, faszyzm ten wyszukuje przestrzeni do uruchomienia morderczych ataków nie ponosząc za nie żadnych konsekwencji. Ten morderczy atak na Kostasa pozostaje nie tylko niewysłuchany, ale również nie spotkał się on z próbą wzniecenia zakrojonej na szeroką skalę kampanii kontr-informacyjnej będącej odpowiedzią na fakt, że władze kryją kryminalistów w mundurach, co nie tylko legitymizuje tę zbrodnie ale też gwarantuje pojawienie się ich w przyszłości.
Żaden morderczy atak państwa nie powinien pozostać bez adekwatnej odpowiedzi.
(źródło Athens Indymedia, tłumaczenie z Insurrection News)