Zurych: Queerowo-Feministyczne Pozdrowienia

W nocy, 1 maja, queerowo-feministyczny symbol, przeciwko pierdolonym zbędnym represjom i w imię rewolucyjnego 1 Maja, został wyświetlony na silosie, tak żeby był widoczny z daleka.

Rewolucja będzie queerowo feministyczna, albo nie będzie jej wcale!

Antykapitalizm, feminizm, same dobre rzeczy. Zdrowie wszystkich, którzy walczą w dzisiejszych czasach z represjami, przemocą domową, warunkami wyzysku, przeciwko granicom, rasizmowi i seksizmowi (oraz wszystkim innym mechanizmom niesprawiedliwości i dominacji). Głowa do góry! Walka pozostaje intersekcjonalna, widoczna i nieprzerwana!

Bazylea: Seksistowska Przemoc należy do Systemu!

W nocy, 30 kwietnia, zrobiło się kolorowo- wnuczki czarownic tworzą gangi i są już w drodze!

Zrobiłyśmy to żeby dać przestrzeń wściekłości, smutkowi i rozczarowaniu tym społeczeństwem, wciąż reprodukującym to samo seksistowskie gówno dzień po dniu. Seksizm podtrzymywany przez patriarchalne struktury i chroniony oraz podtrzymywany przez państwo: seksistowska przemoc należy do systemu!

Tally Weijl jest przedstawicielem tych wszystkich korporacji i struktur promujących ideał piękna oraz nierealistycznych norm ciała i czerpiących z tego korzyści. Ten atak jest rozumiany również jako krytyka gównianych warunków pracy i produkcji przy produkcji artykułów modowych. Pracy wykonywanej głównie przez kobiety.

Atak ten z radością upamiętnia feministyczny ruch oporu lat 70. związany z Nocą Walpurgii i łączy się we wszystkich zmaganiach FLINT (Female-Lesbian-Intersex-Nonbinary-Trans / Kobiet-Lesbijek-Interseksualnych-Niebinarnych-Trans) na całym świecie. Ponieważ każde serce jest tykającą bombą zegarową!

*** Jesteśmy wnuczkami czarownic, których nie udało wam się spalić!

*** Jin, Jiyan, Azadi! Kobiety, Życie, Wolność!

Bazylea: Pamięć Wszystkich Ofiar Procesów Czarownic

Noc z 30 kwietnia na 1 maja to Noc Walpurgii, noc oporu czarownic, ich sióstr i córek. Tej nocy chcemy upamiętnić ofiary procesów czarownic i pokazać, że opór nadal jest żywy.

My, piątka dzieci czarownic, zabarwiłyśmy na czerwono fontannę na Barfüsserplatz i wywiesiłyśmy baner z napisem: „Jesteśmy wnuczkami czarownic, których nie udało wam się spalić”, by uczcić pamięć ofiar.

W 1782 roku, Anna Göldi z Glarus została skazana na śmierć za bycie czarownicą. Była ostatnią kobietą w Europie straconą z tego powodu. Była ofiarą patriarchalnego społeczeństwa, tak jak setki kobiet przed nią.

Urodziła się i wychowała jako córka pokojówki, najprawdopodobniej miała dwoje dzieci, z których jedno zmarło bardzo młodo, o co została oskarżona i skazana za dzieciobójstwo. To los, który dotknął wiele kobiet, które straciły dzieci.

Pracowała jako pokojówka u sędziego, lekarza i radnego Johana Jakoba Tschudi. Jego córka rzekomo zaczęła pluć igłami, miała ataki i wkrótce potem zmarła. Johann Jakob Tschudi oskarżył ją jako czarownicę o zabójstwo swojej córki. Cały proces był trzymany w tajemnicy, a Anna Göldi została zmuszona przez tortury do przyznania się. Została skazana i stracona.

Anna Göldi była nie tylko ostatnią potępioną czarownicą w Europie, ale także ofiarą morderstwa wymierzonego na drodze sądowej. Prawdopodobnie miała romans z Johannem Jakobem Tschudi, który został odkryty. Ponieważ cudzołożnikom nie wolno było w tym czasie zajmować stanowisk politycznych, oskarżył on ją o morderstwo, aby nie stracić pozycji. Anna Göldi była ofiarą patriarchalnego społeczeństwa, urodziła się w nim i w nim w zmarła.

Upewnijmy się wspólnie, że to się nigdy więcej nie powtórzy! Upewnijmy się, że ludzie nigdy więcej nie będą uciskani z powodu ich płci, seksualności lub pochodzenia. Ponieważ tak właśnie się dzieje, tutaj i teraz.

W 2008 r. została zrehabilitowana, 226 lat po jej egzekucji. Upewnijmy się, że już nigdy nie będziemy musieli robić czegoś takiego.

Dziś w Noc Walpurgii pamiętamy wszystkie ofiary i walczymy, aby ich historia nigdy się nie powtórzyła!

Anna Göldi nie jest odosobnionym incydentem!

Bazylea: Lejemy na wasz Patriarchat!

My, cztery osoby ze sromem, sikamy z Dreirosenbrücke (most drogowy) w Bazylei, 30 kwietnia, w Noc Walpurgii.

Czyniąc to, pozwoliliśmy sobie na wolność, którą wydają się mieć cis-mężczyźni od czasu, gdy byli jeszcze w kołysce. Chcemy odzyskać przestrzeń dla siebie i naszego rodzeństwa FLINT*, która nie jest zajęta przez cis-męskich ludzi.

Przeciwko szefom i seksistom – walczyć z władzą, walczyć z cis-temem.

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)