Ludwig Wiebo jest pastorem. W pobliżu jego domu dokonano odwiertów gazu ziemnego. Wkrótce po tym okoliczne zwierzęta zaczęły umierać, członkowie społeczności mieć problemy zdrowotne, a kobiety serię poronień. Po kilku latach ignorowania alarmowych doniesień i bezsilnych protestów wobec przedstawicieli przemysłu naftowego i gazowego, charyzmatyczny Ludwig postanowił przeciwstawić się okolicznościom, rozpoczynając własną kampanię sabotażową w czasie której wysadzał własność firm niszczących środowisko i ludzi. Reżyser filmu jest ateistą, jego bohater chrześcijaninem, jednak historia radykalnego oporu przeciw kapitalistycznym koncernom wykracza daleko poza kontekst motywów religijnych i jako taka stanowi cenną ilustrację opowiadają o walce jednostki z władzą.
Kino Mołotow zaprasza na seans:
Anarchoprymitywizm – teoria i praktyka, idea i styl życia, długofalowy projekt oporu i nowej rzeczywistości. Przez wielu krytykowany, obśmiewany, uznawany za odrealnioną, pozbawioną całkowicie zdrowego rozsądku fantasmagorię lub bezcelowy i destrukcyjny nihilizm. Mimo tego od kilkudziesięciu lat konsekwentnie rozwijany na łamach czasopism i zinów takich jak “Fifth Estate”, “Green Anarchy” czy “Black and Green Review” oraz w licznych publikacjach teoretyków nurtu – Johna Zerzana, Frediego Perlmana, Derricka Jensena, Johna Moora czy Kevina Tuckera. Czym więc właściwie jest anarchoprymitywizm i co proponuje?
Grecja: Jak co roku, greccy anarchiści powitali Nowy Rok przed bramą więzienia Korydallos, w solidarności ze swoimi uwięzionymi towarzyszami. W porównaniu do poprzednich lat, aktywistom udało się podejść wyjątkowo blisko żeńskiego bloku więzienia oraz zorganizować demonstrację wokół bloku męskiego. Nie doszło do żadnej interwencji ze strony służb więziennych.
Dlaczego akurat Aalejandro tak zainteresował naszego autora? Byli przecież inni, sławniejsi, tacy, którzy zapisali się na kartach historii rewolucji? Narrator sam nie wie do końca dlaczego: „Rzeczywiście, dlaczego? Czy dlatego, że jego przypadek był pierwszym z całej serii podobnych przypadków, które wyznaczyły pewną epokę? Czy dlatego, że był najbardziej niedorzeczny? Czy dlatego, że był najtragiczniejszy?. Czy też po prostu dlatego, że jego postać i jego historia mają w sobie coś nieodparcie wzruszającego, coś co mimo swych konsekwencji moralnych i politycznych jest jak zdjęcie rentgenowskie peruwiańskiego nieszczęścia.” 
W sobotni wieczór 14 stycznia 2017 roku, pięćdziesiąt ludzi uczestniczyło w demonstracji na ulicach Exarchii zorganizowanej przez anarchistyczny skłot Themistokleous. Na bannerze demonstracji możemy przeczytać “Opór, Bunt, Wolność” w języku angielskim oraz w farsi. Drugi banner był zawieszony w pamięci Shehzada Luqmana, zamordowanego przez nazistów w Górnej Petralonie w styczniu 2013 roku: “Nie zapominamy Shehzada Luqmana – Bij Naziola”. Podczas akcji rozdaliśmy broszurki w języku greckim i angielskim, rzucaliśmy ulotkami i krzyczeliśmy slogany w farsi, arabskim, angielskim, francuskim oraz greckim.
Anna ma dość mieszczańskiego życia. Namawia męża na eksperyment: zerwanie z nudnym, ustatkowanym życiem i konserwatyzmem epoki. Wspólnie postanawiają stworzyć hipisowską komunę w wielkiej willi, która nieoczekiwanie przypadła im w spadku.