Tag Archives: walka więzienna

///, Świat

USA: Ponad 60 osób oskarżonych na podstawie RICO za ruch “No Cop City” w Atlancie

Ponad 60 towarzyszx zostało oskarżonych w akcie oskarżenia RICO za rzekome spiskowanie w celu zablokowania budowy policyjnego ośrodka szkoleniowego w Atlancie w lasach Georgii.

W obszernym akcie oskarżenia ogłoszonym w Atlancie zarzuca się, że sprzeciw wobec centrum szkoleniowego policji i straży pożarnej znanego jako “Cop City” stanowi spisek przestępczy.

Zgodnie z aktem oskarżenia, towarzyszx są oskarżone o koordynowanie, reklamowanie i prowadzenie “akcji bezpośredniej” mającej na celu zapobieżenie budowie Centrum Szkoleniowego Bezpieczeństwa Publicznego Policji w Atlancie i Shadowbox Studios, wcześniej znanego jako Blackhall Studios, oraz o “promowanie idei anarchistycznych”.

Niektórym oskarżonym osobom postawiono również zarzuty terroryzmu krajowego, podpalenia pierwszego stopnia i prania brudnych pieniędzy.

109-stronicowy dokument sądowy zawiera serię “jawnych działań” oskarżonych, w tym pisanie ACAB lub kupowanie kleju do tworzenia broszur o ruchu przeciwko centrum szkoleniowemu, które ma zostać zbudowane w lesie na południowy wschód od Atlanty.

O organizacji Defend Atlanta Forest

Defend the Forest & Stop Cop City to oddolny ruch wielu grup i osób z Atlanty i spoza niej, pracujących razem i osobno, aby zapobiec przekształceniu South River Forest w policyjny kompleks szkoleniowy i nową hollywoodzką scenę dźwiękową.

Atlanta Police Foundation próbuje zbudować największy ośrodek szkoleniowy policji w USA w Weelaunee lub South River Forest, dziale wodnym. Plany obejmują obiekty szkoleniowe klasy wojskowej, makietę miasta do ćwiczenia wojny miejskiej, dziesiątki strzelnic i lądowisko dla helikopterów Black Hawk.

Po historycznym powstaniu George’a Floyda, w którym miliony maszerowały, demonstrowały i podejmowały działania przeciwko brutalności policji, wyrażając zainteresowanie zniesieniem policji, rząd Atlanty i niezliczone inne osoby znalazły kreatywne sposoby, aby zapewnić lokalnym organom ścigania jeszcze więcej zasobów i funduszy, pod przykrywką “reform” i “szkoleń”.

South River Forest, jeden z największych pozostałych terenów zielonych w Atlancie. Las obejmuje trzystuhektarowy, należący do miasta obszar ziemi, który znajduje się w biednej i zamieszkanej głównie przez czarnoskórych części hrabstwa DeKalb. Pod ziemią znajdują się znacznie starsze pozostałości ludu Muscogee Creek, który zamieszkiwał tereny nazywane przez nich Lasem Weelaunee, dopóki nie zostali przymusowo usunięci przez białych osadników w latach dwudziestych i trzydziestych XIX wieku.

Plany Cop City spotkały się z żywiołową reakcją obrońców lasu i szerszej społeczności.

W skład Rady Powierniczej Fundacji Policji w Atlancie wchodzą członkowie takich firm jak: Waffle House, Home Depot, AT&T, UPS, Delta Airlines, JP Morgan, Wells Fargo, Merrill Lynch, Chick-fil-A, Equifax i SunTrust Bank. Pełną listę można znaleźć tutaj: https://atlantapolicefoundation.org/about-the-atlanta-police-foundation/#board-members

(tłumaczenie z Abolition Media)

///, Świat

Krótki raport na temat indonezyjskiego squattingu przygotowany przez anarchistyczne osoby z Borneo

Okupacja Przestrzeni (Okupasi Ruang znana również jako tymczasowy squatting lub strefa autonomiczna) została zorganizowana przez towarzyszy w Pontianak (wyspa Borneo) w ramach programu Solidarności Obywatelskiej przeciwko eksmisjom, które miały miejsce w różnych regionach archipelagu, zdajemy sobie sprawę, że nie jest to pierwszy raz, kiedy obywatele muszą doświadczać przemocy i radzić sobie z narzędziami państwa. Dlatego wzywamy do budowania bardziej powszechnej solidarności.

Okupacja przestrzeni odbyła się w pustym budynku nad brzegiem rzeki Kapuas. Organizowałyśmy koncerty, pokazy filmów dokumentalnych i dyskusje związane z eksmisjami i pozbawieniem przestrzeni życiowej. Tworzymy również ziny jako medium do rozpowszechniania informacji. Dla informacji, w innych obszarach naszego regionu, w Kualan Hilir, Ketapang, żyją rdzenni mieszkańcy, którzy również zostali skryminalizowani przez PT Mayawana Persada. Przejęli oni ziemię rolników, wysiedlili krzewy gumowe i sady owocowe należące do społeczności, a według doniesień otrzymanych od przyjaciół zaangażowanych w działalność społeczną w terenie, spichlerze mieszkańców zostały spalone. Odchodząc od tego, jako wynik wczorajszej dyskusji, wraz z kilkoma zaangażowanymi przyjaciółmi zainicjowałyśmy stworzenie reportażu opublikowanego w zinie, może nie w najbliższej przyszłości, ale spróbujemy.

Nie zapominamy również o towarzyszach, którzy są za kratkami

Dla mieszkańców, którzy walczą o utrzymanie suwerenności swojej ziemi.

Dla wszystkich więźniów wojny klasowej

Za anarchistycznych towarzyszy więzionych na całym świecie.

Jeśli każde miejsce jest ogniem, spalmy je razem!

(tłumaczenie z Abolition Media)

///, Świat

Chile: Płomienna solidarność z Mónicą Caballero i Francisco Solarem

Liceo Confederación Suiza

W piątek, 25 sierpnia, wzniesiono barykady, rozrzucono ulotki i doszło do konfrontacji z użyciem mołotowów przeciwko obecności Carabineros (COP), w ramach solidarności z Monicą Caballero i Francisco Solarem, którzy zostali oskarżeni o podłożenie i zdetonowanie ładunków wybuchowych w 2019 i 2020 r., podpisanych przez komórki “Cómplices Sediciosos/Fracción por la Venganza” i “Afinidades Armadas en Revuelta” (Zbrojne związki w buncie).

Na transparentach i ulotkach czytamy: “Po nas przyjdzie wielu innych. Liceo a13 aktywne i bojowe” oraz “W obliczu procesu przeciwko towarzyszom: przepełnić solidarność z Moniką i Francisco”.

Liceo de Aplicación

W czwartek, 24 sierpnia, rozmieszczono ulotki, ustawiono barykady i konfrontowano się z mołotowami przeciwko obecności Carabineros (COP), w solidarności z towarzyszami Mónicą Caballero i Francisco Solarem, którzy są w pierwszym miesiącu procesu sądowego przeciwko nim za różne ataki wybuchowe oraz ku pamięci Macareny Valdes, która była działaczką na rzecz ochrony środowiska walczącą z hydroelektrownią RpGlobal i która została zamordowana 22 sierpnia 2016 r. przez wynajętych zabójców. Również ku pamięci Manuela Gutierreza, zabitego przez byłego sierżanta Miguela Milacurę, który rozpoczął represje strzelając ze swojego Uzi do ludzi zgromadzonych na proteście (w kontekście strajku narodowego zwołanego przez CUT) w Villa Jaime Eyzaguirre, Macul.

Na transparentach widniał napis: “Ogień do więzień i tych, którzy je wspierają. Monica i Francisco na ulice”.

(tłumaczenie z AbolitionMedia)

///, Świat

Indonezja: Pomóż uwięzionym antyautorytarnym osobom opublikować ich teksty!

Skorumpowany system więziennictwa w Indonezji zapewnia niewystarczające racje żywnościowe i zmusza więźniów do płacenia za nie we własnym zakresie. Wspieraj finansowo wysiłki więźniów zmierzające do opublikowania ich pism w indonezyjskim systemie więziennictwa.

My, Serikat Tahanan, jesteśmy antyautorytarnym stowarzyszeniem więźniów. Organizujemy się głównie wewnątrz, ale także na zewnątrz, jedenastu różnych więzień w całej Indonezji, docierając do innych skazanych działaczy i działaczek antyautorytarnych, aby wspierać i edukować opinię publiczną na temat warunków więziennych w Indonezji. Inicjatywa ta, prowadzona przez obecnie skazanych, została zapoczątkowana jako prosta forma solidarności między nami – aby pielęgnować nadzieję – abyśmy nie czuły się wykluczone lub wyszły z więzienia jako bardziej zniszczone istoty ludzkie. Organizując się w Serikat Tahanan, nieustannie przypominamy sobie, dlaczego rozpoczęliśmy naszą walkę. Naszym długoterminowym celem jest zniesienie więzienia.

Pisałyśmy, a przynajmniej uczyłyśmy się pisać, o naszych własnych doświadczeniach i przemyśleniach w więzieniu. Chcemy opublikować te teksty, ale oczywiście nie mamy pieniędzy. Skorumpowany system więziennictwa w Indonezji zapewnia niewystarczające racje żywnościowe i zmusza więźniów do płacenia za nie we własnym zakresie. Przez cały ten czas żyliśmy z solidarności z towarzyszami spoza więzienia, ponieważ praca jest dla nas prawie niemożliwa. Brak funduszy i warunki panujące w więzieniach, w których obowiązują łapówki, pogarszają nasze życie i utrudniają nasz projekt pisarski. Wpływy ze sprzedaży książki przeznaczymy na realizację programu, który został ustalony i prowadzony przez samych więźniów. Książka, którą opublikujemy, będzie składać się z kilkunastu tekstów napisanych przez więźniów i byłych więźniów skazanych za podpalenia, niszczenie mienia, podżeganie do zamieszek i zażywanie narkotyków. Praca ta zawierać będzie krytykę społeczną struktury indonezyjskiego społeczeństwa, refleksje na temat działania, przetrwania w więzieniu oraz mnóstwo lekcji przydatnych dla odbiorców i aktorów ruchów społecznych. Przeznaczymy również część bezpłatnie wydanych książek dla kolektywów i bibliotek.

Dlatego zwracamy się do międzynarodowych działaczy antyautorytarnych, anarchistów, antyfaszystów i sieci abolicjonistów o solidarność w naszych wysiłkach na rzecz publikacji naszych pism. Przeznaczyliśmy około 5,5 miliona IDR (327 euro) na koszty komunikacji w więzieniu, przemycanie narzędzi do pisania, edycję, drukowanie i dystrybucję książek. Pomóż nam opublikować nasze teksty w skorumpowanym systemie więziennictwa Indonezji i wesprzyj kampanie więźniów!

Ta zbiórka pieniędzy jest wspierana przez Indonezyjską Anarchistyczną Sieć Wydawniczą (JPA) i Kolektyw Abolicjonistyczny (Japonia). Pisma te zostaną również przetłumaczone na język angielski i japoński.

Projekt okładki indonezyjskiej wersji książki:

WESPRZYJ

 

///, Świat

Wezwanie do Międzynarodowego Tygodnia Solidarności z Więźniami Anarchistycznymi 2023 // 23 – 30 sierpnia

Świat płonie. Kryzys klimatyczny staje się coraz poważniejszy. Zamiast masek chroniących przed Covid-19, ludzie muszą teraz nosić maski chroniące przed dymem z pożarów lasów. Jednocześnie ogromne obszary są zalewane z powodu ulewnych deszczy spowodowanych ciągłym zanieczyszczeniem środowiska. Nic z tego nie jest spowodowane indywidualnymi decyzjami ludzi. Nie jest to spowodowane zakupem niewłaściwego produktu w supermarkecie. Jest to spowodowane systematyczną eksploatacją natury i ludzkości. To rządy i wielkie korporacje doprowadzają nas do katastrofy klimatycznej, która w tym momencie wydaje się nie do powstrzymania.

Rządy i wielkie korporacje stworzyły świat, w którym bogaci ludzie są ważniejsi od innych. Było to szczególnie widoczne, gdy globalne media nie miały nic lepszego do roboty niż mówienie przez 5 dni o zaginionej łodzi podwodnej wypełnionej 5 bogatymi ludźmi, podczas gdy setki innych umierają na Morzu Śródziemnym, próbując uzyskać szansę na lepsze życie.

Skrajnie prawicowa, konserwatywna i autorytarna polityka rośnie w siłę na całym świecie. Niektórzy używają go do wszczynania wojen i zabijania tysięcy ludzi, inni budują ogrodzenia i strzegą tego, co uważają za swoją własność, a jeszcze inni używają go do zbrojenia się w cyfrowym świecie. Inwigilacja jest coraz większa, a państwa coraz bardziej wkraczają w nasze prywatne przestrzenie, analizując nasze prywatne rozmowy i gromadząc dane o nas z taką szczegółowością, jakiej nigdy nie moglibyśmy sobie wyobrazić. Z każdą minutą wyostrzają się narzędzia państw służące do tłumienia oporu, nawet idei walki z systemem. Wiele anarchistek, antyautorytarystek, aktywistek środowiskowych i antyfaszystek na całym świecie spotyka się z represjami, ponieważ zachowanie anonimowości w zdigitalizowanym świecie jest tak trudne, jak nigdy dotąd.

Przy wszystkich przeszkodach stawianych nam na drodze w walce o lepszy świat, anarchistyczne idee i wartości pozostają ważne. W czasach kryzysu metody kolektywnego organizowania się, wzajemna pomoc i zasada solidarności zaczynają błyszczeć. System się rozpadnie, a my powinniśmy przygotować się do odzyskania świata, który został skradziony przez firmy, właścicieli jachtów i przemysł wojenny. Świat, który był przeznaczony dla wszystkich. I podczas gdy nasze przyjaciółki trafiają za kratki, a państwa próbują ukryć ich w najciemniejszych zakamarkach swoich więzień, my nie będziemy stały w miejscu, będziemy walczyły, aż znów będą wolne.

Uwolnijmy się z tego razem!

Dlatego też ponownie wzywamy do Międzynarodowego Tygodnia Solidarności z Więźniami Anarchistycznymi. Wyraź swoją solidarność. Piszcie listy, organizujcie przemówienia lub pokazy filmowe, sprawcie, by nasze towarzyszki i towarzysze byli widoczni na ulicach za pomocą transparentów lub graffiti i pokażcie im, że są w naszych sercach i że walczymy razem.

Pamiętajmy o tych, którzy walczyli przeciwko tej niesprawiedliwości i zapłacili za to życiem.

Nikt nie jest wolny, dopóki wszystkie osoby nie będą wolne!

Call for International Week of Solidarity with Anarchist Prisoners 2023 // 23 – 30 August

///, Świat

Ateny, Grecja: Odpowiedzialność za atak granatem na pojazd funkcjonariusza więziennego w Haidari przez ” Konspiracje Zemsty”

Grupa ” Konspiracja Zemsty” przyznała się do ataku granatem na samochód funkcjonariusza więziennego w Haidari o świcie w ostatnią sobotę (8/7).

Otrzymane anonimowo:

W obecnych czasach jest oczywiste, że prawicowy rząd ma za główny cel stworzenie mentalności junty dla korzyści nielicznych i przeciwko wielu zmarginalizowanym grupom społecznym. Reżim policyjnej demokracji rośnie, mechanizmy represji stają się coraz silniejsze. Policjanci strzelają i zabijają bez żadnych konsekwencji, policjanci wdzierają się na uniwersytety. Najmniejsza odmienna opinia jest natychmiast atakowana i uciszana przez państwo różnic i dekadencji. W tych okolicznościach cała ta represyjna mentalność przeniosła się również wewnątrz murów. Każda forma protestu i wyrażania oczywistych potrzeb więźniów spotyka się z “podniesieniem murów” i jest natychmiast atakowana przez szumowiny i ich dworzan, którzy zarządzają więzieniami. Strażnik więzienny, o którym mowa, Dionysis Tsirgiotis, główny strażnik więzienny w więzieniu Korydallos, stoi na czele wszystkich wydarzeń pod każdym względem skierowanych przeciwko więźniom. Stoi na czele śledztw prowadzonych przez strażników więziennych w celach więźniów. Jego słowa, sposób bycia i linia, którą wyznaczył w więzieniu, są wyraźnie skierowane przeciwko wszystkim więźniom, uniemożliwiając im spokojną koegzystencję w zamknięciu. Ten konkretny strażnik więzienny ma na celu utrudnianie życia więźniom i wspinanie się wszelkimi sposobami i środkami na najwyższe szczeble władzy w więzieniach. Zdecydowaliśmy się zaatakować jego pojazd granatem, aby dać jasno do zrozumienia, że będą konsekwencje i natychmiastowe reakcje na wszelkie formy zachowania, działania i decyzje podejmowane przez śmiesznych, drobnych ludzi, którzy myślą, że mogą narzucać się na plecach policjantów i sędziów.

Tym razem wysłaliśmy wiadomość do jednej z tysięcy szumowin, które nękają kraj, a zwłaszcza system więziennictwa. Musicie zrozumieć, że możemy atakować kiedykolwiek i gdziekolwiek chcemy, zrozumieć, że NIE jesteście odporni. Żaden strażnik więzienny, żaden naczelnik, żaden prokurator nie powinien spać spokojnie, służąc interesom gliniarzy i rządu przeciwko więźniom. Następnym razem możemy równie łatwo upewnić się, że granat nie spowoduje TYLKO szkód materialnych. Więc zastanów się bardzo uważnie, zanim podejmiesz jakąkolwiek decyzję przeciwko więźniom.

NIC SIĘ NIE SKOŃCZYŁO, WSZYSTKO TRWA. Odpowiedzialność bierze na siebie grupa KONSPIRACJA ZEMSTY

(tłumaczenie z Dark Nights)

///

Wrocław, P*lska: Banery solidarnościowe z osobami walczącymi z Cop City oraz walką Alfredo Cospito

otrzymano 15 marca

Bannery wywieszone we Wrocławiu jako część międzynarodowej kampanii przeciwko projektowi Cop City i traktowaniu Alfredo Cospito.

Jeśli chcecie przeczytać więcej:

Las w mieście: Dwa lata obrony lasu w Atlancie [Nieczytelne]

lub:

#CopCity [Czarna Teoria]

#Alfredo Cospito [Czarna Teoria]

 

 

///, Świat

Ateny, Grecja: Zasadzka i atak na policjanta na motorze

STRACH ZMIENIA STRONĘ

W czwartkową noc 12/1 zorganizowałyśmy i przeprowadziłyśmy zasadzkę na policjantów z grupy DIAS [policja motocyklowa] w rejonie Zografou. Sposób, w jaki zasadzka została przygotowana i intensywność ataku, jaki przeprowadziłyśmy, doprowadziły do poważnego zranienia policjanta i całkowitego zniszczenia motocykla – tylko on dotarł na miejsce – tej konkretnej grupy. Użyta duża siła ognia była proporcjonalna do bezkarności tej grupy, która ma na swoim koncie już 2 zamordowanych Romów w ciągu ostatnich 16 miesięcy i dziesiątki incydentów “samowoli policyjnej”. Była to potężna odpowiedź na crescendo policyjnych represji zaaranżowanych przez rząd Nowej Demokracji, który dał siłom policyjnym wolną rękę do bicia, torturowania i strzelania z zimną krwią, wiedząc, że żaden z nich nie zostanie ukarany, a ich zbrodnie zostaną przykryte kłamstwami dziennikarzy, bezkarnością burżuazyjnego wymiaru sprawiedliwości i przykrywką politycznego przywództwa.

Mówimy do policjantów w szeregach i do ich przełożonych: Za niedozwoloną przemoc, którą stosowaliście, ukarzemy was własnymi rękami. Krzyki rozpaczy waszych kolegów są dowodem waszej słabości w obliczu zorganizowanych sił rewolucyjnej przemocy. Panika, ból, strach, niepewność, to są emocje, które zaoferowaliśmy wam podczas przygotowanej przeciwko wam zasadzki. Wyciągnijcie z nich wnioski, ponieważ wasze poczucie wszechmocy zakończyło się z hukiem w martwym punkcie w Zografou. Tą akcją chcemy przekazać wiadomość, że organizacją, planowaniem i dyscypliną możemy uderzyć w siły represji wywołując strach i koszty materialne zarówno w materii ożywionej jak i nieożywionej.

Doktryna prawa i porządku, którą rząd Nowej Demokracji stosuje od pierwszej chwili wyborów, pozostawiła po sobie zabitych, rannych, torturowanych i gwałconych. Ciągła bezkarność policjantów nie jest przypadkowym faktem, lecz istotą tej doktryny. Ostatnim ogniwem w ogromnym łańcuchu zdarzeń jest wykonana z zimną krwią egzekucja 16-letniego Roma Kostasa Fragoulisa, bo “ośmielił się” nie zapłacić 20 euro za benzynę.

Państwo we wszystkich możliwych tonach wysyła swoim pretorianom następujący komunikat: Możecie dokonywać egzekucji na nieuzbrojonych cywilach, bić kogo chcecie, torturować i gwałcić na terenie komisariatu; będą te mechanizmy, które zadbają o to, byście dostali paliwo. Wiadomość ta została odebrana przez siły policyjne, gdyż ich demoralizacja przekroczyła wszelkie granice. Pytanie, kiedy i my go otrzymamy. Atakowanie policji w obecnym momencie jest kwestią egzystencjalną dla samej walki. Jeśli zasiany przez nich strach zwycięży, to zostaniemy pokonani na dobre. Jeśli strach zmieni strony, wtedy staniemy się ich łowcami.

Marionetki, które obsadzają grecką policję nie są nietykalne, mają rodziny, domy, samochody, hobby. Brakuje tylko woli, by ich wytropić i zorganizować akt zemsty. Bo tylko w ten sposób można w praktyce przełamać kulturę dekadencji, w której odpowiedzialność, osobiste koszty, konsekwencje, są zakopane pod pustymi słowami, nieskutecznym aktywizmem, akademicką frywolnością. Wojna rewolucyjna nie jest teatralnym przedstawieniem, ani nie przetrwa w nędzy cykli bezczynności. Raczej jako żywy proces będzie się rozwijać w napięciach, pasjach, odwrotności instynktów, które kultywuje w nas społeczeństwo kapitalistyczne. Rozwinie się, gdy myśl polityczna przyjmie postawę krytyczną, spojrzy na otaczający ją świat jasnym okiem, zerwie okulary ideologii, które zaciemniają jej wizję. Gdy uświadomi sobie swoją prawdziwą wielkość i ruszy krokami, na które pozwala jej, umocnić się na kowadle rewolucyjnej praktyki.

Continue reading Ateny, Grecja: Zasadzka i atak na policjanta na motorze →

///, Świat

Saloniki, Grecja: Ładunek wybuchowy w placówce banku na znak solidarności z uwięzionymi anarchistami

Saloniki – Deklaracja odpowiedzialności

To właśnie my przesiadujemy po nocach, spiskujemy na naszych spotkaniach i nieustannie myślimy o sposobach działania. Kiedy zostajemy uderzeni, mamy obowiązek zaznaczyć swoją obecność, pokazać sygnał oporu, dać oddech temu, co nazywamy solidarnością.

Jesteśmy uderzane na wiele sposobów, w pracy, gdzie wykorzystywana jest potrzeba przetrwania, na ulicy, gdzie ktoś może uznać, że jesteśmy bezbronne i nas zaatakować, lub że imigrant jest dla niego zagrożeniem i rozpocznie swoją rasistowską tyradę, na demonstracjach z atakującą policją, ale pokazałyśmy, że też mamy agresywne cechy i będziemy się z nimi konfrontować, w naszych przestrzeniach społecznych i politycznych, gdzie władza stojąca za bullshitokracją myśli, że nas stłumi. Ale my na to nie pozwolimy.

Codziennie doświadczamy przemocy w różnych formach, nauczyłyśmy się stawiać opór poprzez nasze relacje, zbiorowo i indywidualnie jesteśmy zdeterminowane i zwyciężymy.

Droga do anarchii jest wyboista, jeśli nie zostanie zrealizowana dziś, zostanie zrealizowana jutro, jeśli ty i ja tego nie zobaczymy, zobaczą to następni, ale nie poddamy się, to jedyna pewność.

A kiedy ktoś jest uwięziony, to właśnie wtedy ma do czynienia z władzą w całej okazałości, to właśnie wtedy system myśli, że ma do pokazania swoim panom zwycięstwo. Ale nie. Bo wewnątrz i na zewnątrz murów, które nas dzielą, nadal działamy. Dla siebie nawzajem, ramię w ramię walczymy o zmianę tego, co nas gnębi, czego nie będziemy dłużej tolerować.

Z całych sił, z rozmysłem i cierpliwością, nigdy nie tracimy apetytu na powrót, na rzucenie wyzwania temu, co zamieniliście w gigantyczne więzienie strachu i represji.

Naostrzyłyśmy nasze brzeszczoty, aby przeciąć łańcuchy, które owijacie wokół naszych ciał.

Jako minimalny znak solidarności z uwięzionymi towarzyszxmi w czwartek 29/12 o świcie podłożyłyśmy ładunek zapalający w banku na ulicy Martiou w Salonikach.

SIŁA I SZYBKI POWRÓT DO ZDROWIA DLA ANARCHISTYCZNEGO BOJOWNIKA THANOSA HATZIANGELOSA

SOLIDARNOŚĆ Z ANARCHISTYCZNYM GŁODUJĄCYM ALFREDO COSPITO. ZWYCIĘSTWO DLA JEGO WALKI

Anarchistki

źródło: https://athens.indymedia.org/post/1623240/

przetłumaczone na angielski przez Nae Midion

Uwaga: zdjęcie nie związane z akcją.

(tłumaczenie z Abolition Media)

///, Świat

Mediolan, Włochy: Demonstracja dla Alfredo Cospito

Mediolan, Włochy, 29 grudnia 2022 r.

DEMONSTRACJA SOLIDARNOŚCI Z ALFREDO W CENTRUM MEDIOLANU

Dziś wieczorem [29 grudnia, 71. dzień strajku głodowego Alfredo Cospito] około 300 osób zebrało się na końcu via Torino, na skraju piazza Duomo, mocno obstawionego na tę okazję przez prawie 30 pojazdów opancerzonych i duży kontyngent agentów policji. Po godzinnych przemówieniach w cieniu mediolańskiej katedry, wyrażających solidarność z walką Alfreda z reżimem więziennym 41 bis, ruszyliśmy w demonstracji wzdłuż zatłoczonej via Torino. Wśród sloganów, śpiewów, petard i przemówień różnych grup i kolektywów, które były obecne, demonstracja przeniosła się na piazza XXIV Maggio, gdzie została rozwiązana.

Wznawiamy mobilizację i zapraszamy wszystkich na demonstrację w Rzymie 31 grudnia pod szyldem DNAA, “Narodowej Dyrekcji Antymafijnej i Antyterrorystycznej”!

Alfredo precz z 41 bis!
Wszyscy z 41 bis!
Przeciwko każdemu więzieniu!

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)