Tag Archives: walka więzienna

Saloniki, Grecja: Ładunek wybuchowy w placówce banku na znak solidarności z uwięzionymi anarchistami

Saloniki – Deklaracja odpowiedzialności

To właśnie my przesiadujemy po nocach, spiskujemy na naszych spotkaniach i nieustannie myślimy o sposobach działania. Kiedy zostajemy uderzeni, mamy obowiązek zaznaczyć swoją obecność, pokazać sygnał oporu, dać oddech temu, co nazywamy solidarnością.

Jesteśmy uderzane na wiele sposobów, w pracy, gdzie wykorzystywana jest potrzeba przetrwania, na ulicy, gdzie ktoś może uznać, że jesteśmy bezbronne i nas zaatakować, lub że imigrant jest dla niego zagrożeniem i rozpocznie swoją rasistowską tyradę, na demonstracjach z atakującą policją, ale pokazałyśmy, że też mamy agresywne cechy i będziemy się z nimi konfrontować, w naszych przestrzeniach społecznych i politycznych, gdzie władza stojąca za bullshitokracją myśli, że nas stłumi. Ale my na to nie pozwolimy.

Codziennie doświadczamy przemocy w różnych formach, nauczyłyśmy się stawiać opór poprzez nasze relacje, zbiorowo i indywidualnie jesteśmy zdeterminowane i zwyciężymy.

Droga do anarchii jest wyboista, jeśli nie zostanie zrealizowana dziś, zostanie zrealizowana jutro, jeśli ty i ja tego nie zobaczymy, zobaczą to następni, ale nie poddamy się, to jedyna pewność.

A kiedy ktoś jest uwięziony, to właśnie wtedy ma do czynienia z władzą w całej okazałości, to właśnie wtedy system myśli, że ma do pokazania swoim panom zwycięstwo. Ale nie. Bo wewnątrz i na zewnątrz murów, które nas dzielą, nadal działamy. Dla siebie nawzajem, ramię w ramię walczymy o zmianę tego, co nas gnębi, czego nie będziemy dłużej tolerować.

Z całych sił, z rozmysłem i cierpliwością, nigdy nie tracimy apetytu na powrót, na rzucenie wyzwania temu, co zamieniliście w gigantyczne więzienie strachu i represji.

Naostrzyłyśmy nasze brzeszczoty, aby przeciąć łańcuchy, które owijacie wokół naszych ciał.

Jako minimalny znak solidarności z uwięzionymi towarzyszxmi w czwartek 29/12 o świcie podłożyłyśmy ładunek zapalający w banku na ulicy Martiou w Salonikach.

SIŁA I SZYBKI POWRÓT DO ZDROWIA DLA ANARCHISTYCZNEGO BOJOWNIKA THANOSA HATZIANGELOSA

SOLIDARNOŚĆ Z ANARCHISTYCZNYM GŁODUJĄCYM ALFREDO COSPITO. ZWYCIĘSTWO DLA JEGO WALKI

Anarchistki

źródło: https://athens.indymedia.org/post/1623240/

przetłumaczone na angielski przez Nae Midion

Uwaga: zdjęcie nie związane z akcją.

(tłumaczenie z Abolition Media)

Mediolan, Włochy: Demonstracja dla Alfredo Cospito

Mediolan, Włochy, 29 grudnia 2022 r.

DEMONSTRACJA SOLIDARNOŚCI Z ALFREDO W CENTRUM MEDIOLANU

Dziś wieczorem [29 grudnia, 71. dzień strajku głodowego Alfredo Cospito] około 300 osób zebrało się na końcu via Torino, na skraju piazza Duomo, mocno obstawionego na tę okazję przez prawie 30 pojazdów opancerzonych i duży kontyngent agentów policji. Po godzinnych przemówieniach w cieniu mediolańskiej katedry, wyrażających solidarność z walką Alfreda z reżimem więziennym 41 bis, ruszyliśmy w demonstracji wzdłuż zatłoczonej via Torino. Wśród sloganów, śpiewów, petard i przemówień różnych grup i kolektywów, które były obecne, demonstracja przeniosła się na piazza XXIV Maggio, gdzie została rozwiązana.

Wznawiamy mobilizację i zapraszamy wszystkich na demonstrację w Rzymie 31 grudnia pod szyldem DNAA, “Narodowej Dyrekcji Antymafijnej i Antyterrorystycznej”!

Alfredo precz z 41 bis!
Wszyscy z 41 bis!
Przeciwko każdemu więzieniu!

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

Region Grand Est, Francja: Atak na infrastrukturę nuklearną w solidarności z Alfredo Cospito

Atak na infrastrukturę nuklearną w solidarności z Alfredo Cospito [Francja/Grand Est]

W maju tego roku anarchistyczny więzień Alfredo Cospito został przeniesiony do reżimu izolacyjnego 41bis. Metoda tortur polegająca na pozbawieniu zmysłów ma na celu złamanie jego buntowniczego ducha i uciszenie go. Aby uzyskać zniesienie warunków izolacji, nasz towarzysz rozpoczął 20 października bezterminowy strajk głodowy. 1 grudnia – w 42. dniu jego strajku głodowego – podczas przeglądu warunków przetrzymywania podjęto decyzję o kontynuowaniu procesu tortur. Jeśli włoskie państwo faszystowskie będzie trwało przy swojej praktyce izolacji, Alfredo może nie doczekać końca tego roku. Ale jego śmierć nie będzie samobójstwem: będzie to morderstwo w wyniku tortur dokonane przez mściwy polityczny wymiar sprawiedliwości.

Powstrzymajmy to zabójstwo

Najbardziej żarliwą formą rewolucyjnej solidarności jest kontynuowanie walk, za które nasi compas są za kratkami. Właśnie w tym duchu w niedzielę 11 grudnia, podczas nocnej akcji sabotażowej, weszliśmy na pylon linii EHV (Extra High Voltage) Fessenheim-Paryż i odkręciliśmy śruby. Pylon nadal stoi, ale jego konstrukcja jest wyraźnie naruszona. Niech nasz rewolucyjny gniew działa w sojuszu z naturą, a zimowa burza zrobi resztę!

Alfredo zawsze potrafił połączyć kwestię rewolucji społecznej z kwestią ekologii, a poprzez swoje słowa i czyny połączyć ekobójczą grabież naszej planety z walką z dominującymi siłami, wyzyskiem i uciskiem. W swoim oświadczeniu w sprawie postrzelenia w kolano lidera włoskiego przemysłu jądrowego Roberto Adinolfiego (Ansaldo Nucleare), a później w różnych wypowiedziach podczas procesu w sprawie Scripta Manent, opisał potrzebę zakotwiczenia perspektywy rewolucyjnej w ruchu antynuklearnym. Wnosząc cenny wkład do debaty, w 2018 roku mówił również o walce z projektem CIGÉO dotyczącym zakopania odpadów jądrowych we francuskiej wiosce Bure nad Mozą. Odnosząc się do idei różnorodności praktykowanych tam taktyk, sugeruje intensyfikację wybranych form walki. Jest to jedna z wypowiedzi, które zostały później wykorzystane do uzasadnienia zaostrzenia warunków jego zatrzymania.

W związku z tym pragniemy podjąć tę ideę i kontynuować ją, podążając za wątkiem nieformalnej organizacji i permanentnego ataku na wszystkie dominujące infrastruktury, które, naszym zdaniem, już zamknęły nas w klatce na wieczność. I to bez odcinania się od strategii, które szkodzą fizycznej integralności osób, do których są skierowane, jak mógłby to zrobić Roberto Adinolfi; nie za pomocą dokumentu strategicznego złożonego z pustych słów i pompatycznych rewolucyjnych frazesów, ale poprzez praktyczne zastosowanie akcji bezpośredniej.

Linia energetyczna, którą zaatakowaliśmy, nie została wybrana przypadkowo. Jest to dokładnie linia o napięciu 400 000 V, która w przyszłości będzie dostarczać energię elektryczną do bezużytecznego i przynoszącego efekty odwrotne do zamierzonych projektu przemysłowego CIGÉO. W tym samym czasie, w pobliżu terenu Cigéo, operator sieci publicznej RTE planuje budowę stacji transformatorowej na obszarze wielkości 20 boisk piłkarskich, która będzie w stanie zaspokoić pragnienie energii atomowego potwora. Wydana tego lata Deklaracja Użyteczności Publicznej stwarza wszystkie warunki prawne do wywłaszczenia gruntów niezbędnych do tego celu.

Forma działania, którą wybraliśmy, wiąże się ze znacznym ryzykiem. Dlatego wkrótce opublikujemy nowy komunikat z pewnymi informacjami technicznymi, aby jej przeprowadzenie było jak najbardziej bezpieczne.

Miłosny uścisk przez morza, granice i mury.
Dla wszystkich więźniów w walce!
Solidarność oznacza atak!

Wściekłość,
Transmisje i
Zamieszki

Serwis odłączania pylonów wszelkiego rodzaju.

(tłumaczył Nae Midion z Lile Indymedia)

Rzym, Włochy: Zniszczenia i pożary w dzielnicy Appio Latino w solidarności z anarchistą Alfredo Cospito prowadzącym strajk głodowy

Z mediów dowiadujemy się, że 18 grudnia w rzymskiej dzielnicy Appio Latino, krótko po północy nieznane osoby uszkodziły kilka placówek bankowych, w tym pocztę – a konkretnie podpalono co najmniej jedną skrzynkę pocztową i wybito kilka szklanych okien – wywleczono na ulicę i podpalono kilka kontenerów na śmieci. Według doniesień mediów, zniszczenia i pożary miały miejsce, pomiędzy ulicami Macedonia, Via Latina i Roselle Square. Na niektórych budynkach pozostawiono napisy: “Alfredo libero”, “No 41 bis”, w nawiązaniu do Alfredo Cospito, uwięzionego anarchisty prowadzącego strajk głodowy na całego przeciwko reżimowi więziennemu 41 bis (w którym przebywa od 5 maja) i wyrokowi dożywocia (który prawdopodobnie będzie ostatecznym wyrokiem dla towarzysza po zakończeniu procesu Scripta Manent, który dotarł do ostatnich rozpraw).

Siły represyjne, które przybyły na miejsce tuż po wydarzeniach, nie były w stanie nikogo zatrzymać, gdyż nieznane osoby opuściły już teren.

[Zdjęcia pochodzą z reżimowych mediów].

(tłumaczenie z Dark Nights)

Ateny, Grecja: Komórka Zemsty “Carlo Juliani” bierze odpowiedzialność za atak z użyciem materiałów wybuchowych na dom pierwszej radczyni Ambasady Włoch

Od 20 października Alfredo Cospito prowadzi strajk głodowy przeciwko reżimowi więziennemu narzuconemu mu przez państwo włoskie, pod nazwą 41 bis. Alfredo przebywa w więzieniu od 2012 roku, wziąwszy na siebie odpowiedzialność za postrzelenie Roberto Adinolfiego, dyrektora Ansaldo Nucleare, akcję przeprowadzoną przez Nieformalną Federację Anarchistyczną/Międzynarodowy Front Rewolucyjny (FAI/IRF). Od tego czasu towarzysz pozostaje nieugięty i nadal angażuje się w sprawę wyzwolenia społecznego. Z tego powodu państwo włoskie zdecydowało się nałożyć na niego od 5 maja reżim 41 bis, czyli więzienie w więzieniu, w którym będzie przebywał w odosobnieniu przez 23 godziny dziennie, z jedną godziną na spotkania z innymi więźniami, o czym zadecyduje dyrekcja więzienia, narzucając mu pełną kontrolę, w tym nad tym, z którymi współwięźniami będzie się kontaktował. Komunikacja z przyjaciółmi i krewnymi będzie ograniczona do jednego godzinnego spotkania w miesiącu, za szybą, lub 10-minutowej rozmowy telefonicznej, gdzie krewny będzie musiał wykonać ją z posterunku policji lub innego więzienia. Ograniczone jest również jego prawo do posiadania książek i materiałów drukowanych, a także korespondencji. System zwolnień nałożony przez państwo włoskie na więźniów politycznych i aresztantów poprzez 41 bis jest obecnie promowany na cały okres rozpatrywania wyroku, a nie na 4 lata, na które obowiązywał pierwotnie.

41 bis to reżim politycznej, społecznej i sensorycznej eksterminacji, mający na celu całkowite wyeliminowanie wszelkich kontaktów ze światem zewnętrznym. Celem jest nic innego jak fizyczna i moralna eksterminacja tych, którzy wybierają drogę rewolucyjnej, czujnej sprawiedliwości przeciwko tyranii państwa i kapitału. Eksterminacja lub zmuszenie ich do rezygnacji z działania jest istotą praw burżuazyjnej sprawiedliwości, tak zwanych praw “antyterrorystycznych”, które przewidują specjalne warunki, oddziały i ośrodki detencyjne, izolację, tortury i ciężkie wyroki, przeznaczone przede wszystkim dla organizacji rewolucyjnych i ich członków, na takiej zasadzie, że to państwo określa, która organizacja lub osoba jest terrorystą.

Tu właśnie wyłania się podwójna sprzeczność terroryzmu państwowego. Po pierwsze, etykietuje ono jako terrorystów tych, którzy buntują się przeciwko narzuconemu przez klasę terroryzmowi władców, zastrzegając sobie fizyczną i moralną eksterminację za pomocą swoich mechanizmów, a jednocześnie te same mechanizmy nie uznają statusu więźnia politycznego czy przeciwnika politycznego u tych, których próbują eksterminować. Państwo nie może zatem wymierzyć prawdziwej sprawiedliwości, ponieważ nie potrafi mówić prawdy. Burżuazyjna “sprawiedliwość” jest niczym innym jak mechanizmem narzucania i utrwalania władzy klasowej nad społeczeństwem.

Continue reading Ateny, Grecja: Komórka Zemsty “Carlo Juliani” bierze odpowiedzialność za atak z użyciem materiałów wybuchowych na dom pierwszej radczyni Ambasady Włoch

Berlin, Niemcy: Ogień przeciwko policji dla Alfredo Cospito

ogień dla Alfredo

1/12/22

Dzisiejszej nocy podpaliłyśmy psiarskie samochody przed posterunkiem policji w berlinie.

dedykujemy naszą akcję Alfredo, Annie, Juanowi i Iwanowi. wszyscy oni prowadzą strajk głodowy przeciwko brutalnym represjom ze strony państwa włoskiego.

w noc przed rozprawą sądową alfredo, która ma na celu rewizję środków 41-bis wobec niego, wysyłamy wiadomość o solidarności. my, wasze przyjaciółki i wspólniczki na całym świecie, idziemy obok was drogą odmowy i ataku.

Wyrokiem tym państwo włoskie chce uciszyć Alfreda i uniemożliwić mu szerzenie anarchistycznej idei całkowitego wyzwolenia, przewrotu i autonomii. zapominają jednak, że jest nas wiele i jesteśmy wszędzie.

41-bis jest używany jako instrument kontroli przeciwko naszym towarzyszom. liczba przestępstw karanych więzieniem rośnie, podobnie jak surowość kar. ale nie uciszycie nas, nie zdusicie naszego buntu.

naszym celem są wszystkie instrumenty represyjne państw narodowych, takie jak policja, więzienia, izolatki, §129a, 41-bis. nie ma różnicy między Włochami a Niemcami, nie ma różnicy między tymi wszystkimi tak zwanymi “demokracjami”. naszym wrogiem jest okrutny system, w którym żyjemy, i wszyscy ci, którzy chcą go podtrzymywać.

te płomienie są także wyrazem płomienia wściekłości, który płonie pod naszą skórą po rasistowskich mordach popełnionych przez pałarzy w ostatnich miesiącach. ci, którzy byli zaangażowani w zabójstwo mouhameda lamine dramé i bronią morderców: poczujcie naszą nienawiść i czekajcie na nas, gotowych do uderzenia w odwecie, dyszących na wasze karki.

tą akcją okazujemy również naszą solidarność z naszymi towarzyszami i wspólnotą squatu Prosfygika w atenach, i dajemy jasno do zrozumienia, że nie zaakceptujemy żadnego ataku na nasze struktury bez oporu.

WOLNOŚĆ DLA ALFREDO, ANNY, IVANA I JUANA! LIBERTÀ PER TUTTI E TUTTE!

(tłumaczenie z Abolition Media)

Lipsk, Niemcy: Firmy czerpiące zyski z więziennictwa wciąż cierpią

Tłumaczone z języka niemieckiego przez Sozialer Zorn, 4 listopada 2022 r.
(na podstawie doniesień prasowych)

Seria ataków na firmę budowlaną Hentschke wydaje się trwać. W czwartek wieczorem, 4 listopada, dwie koparki zostały podpalone w dzielnicy Stünz w Lipsku, wyrządzając szkody w wysokości 375 000 euro.

Podpalaczki około 2 w nocy udały się na teren budowy kolei we wschodniej części miasta. Podpalili dwie koparki i uciekli. Sprzęt budowlany spłonął doszczętnie, zanim strażacy zdążyli go ugasić.

Policja w nocy zaczęła zbierać dowody. W śledztwo zaangażowana była Ochrona Państwa (Staatsschutz). Saksońskie Centrum Policji do Walki z Ekstremizmem i Terroryzmem (PTAZ), a konkretnie specjalna jednostka o nazwie Soko LinX, od dłuższego czasu prowadzi śledztwo w sprawie ataków na firmę Hentschke.

Przed laty firma, którą kieruje Jörg Drews, przekazała 19,5 tys. euro na rzecz AfD. Według starego komunikatu opublikowanego na platformie Indymedia domniemani skrajnie lewicowi sprawcy podają to jako jeden z powodów podpaleń. W sierpniu 2019 roku koparki spłonęły także na placu budowy nowego więzienia w Zwickau. Również w tym przypadku firma Hentschke-Bau była aktywna. Od tego czasu pojazdy i sprzęt budowlany firmy zostały podpalone kilkakrotnie w całej Saksonii. Szkody sięgają obecnie milionów euro.

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

 

 

Pilne wezwanie do działania w solidarności z Alfredo Cospito, Anną, Juanem Sorroche i Ivanem Alocco

Anarchista Alfredo Cospito został aresztowany w 2012 roku i od tego czasu jest przetrzymywany we włoskich więzieniach. Według aparatu represji był związany z różnymi akcjami przeciwko państwu i kapitałowi, a także z Nieformalną Federacją Anarchistyczną (FAI). Alfredo Cospito przez cały okres swojego uwięzienia uczestniczył w anarchistycznej walce poprzez teksty i interwencje. Kierowane jawnym celem zniszczenia idei anarchistycznych, państwowe pragnienie unicestwienia nieposkromionego więźnia Alfredo Cospito stawało się coraz większe. W końcu, 5 maja, został on odcięty od wszelkich kontaktów z innymi ludźmi. Od tego dnia i bezterminowo żyje w tzw. reżimie 41 bis, czyli całkowitej izolacji.

Przy okazji przesłuchania w sądzie 20 października, w którym uczestniczył ze swojej celi izolacyjnej za pośrednictwem kamerki, próbował ogłosić swój strajk głodowy. Jego oświadczenie zostało jednak przerwane przez obsługę techniczną. Niemniej jednak teraz jest jasne, że od tego dnia i do końca chce prowadzić  strajk.

To bardzo pilne, abyśmy położyli fundamenty pod rewolucyjną, międzynarodową solidarność w praktyce. Konieczności, którą niesiemy jako ruch solidarnościowy poza murami więzienia. Strajk głodowy jako narzędzie walki jest jednym z ostatnich środków, jakie wybiera więzień, aby przerwać duszące życie w więzieniu. Jest to narzędzie walki, w którym ciało jest wykorzystywane jako ostatni okop. Jako osoby solidarne musimy wspierać walkę Alfredo i uczynić ją również naszą – również, i tutaj.

Sprawmy, aby ten strajk głodowy był wybuchowy! Atakujmy symbole opresji i wyzysku, aby okazać solidarność z prowadzącymi strajk głodowy. Cele istnieją wszędzie. Każde działanie jest konieczne; od rozpowszechniania idei anarchistycznych strajków głodowych, do sabotowania i zakłócania “normalnego” funkcjonowania państwa i kapitału. Wyceluj w państwo włoskie/niemieckie lub jakiekolwiek inne państwo i symbol dominacji – aby zlikwidować system więziennictwa!

Solidarność z Anną Beniamino, która dołączyła do walki i rozpoczęła strajk głodowy 07.11.2022: https://prisonersolidarity.com/prisoner/anna-beniamino
Solidarność z Juanem Sorrocho, który przyłączył się do walki i rozpoczął strajk głodowy 28.10.2022 z więzienia o zaostrzonym rygorze w Terni: https://actforfree.noblogs.org/post/2022/11/05/anarchist-prisoner-juan-s….
Solidarność z Ivanem Alocco, który przyłączył się do walki i rozpoczął również strajk głodowy 27.10.2022 w solidarności z Alfredo i Juanem z francuskich więzień: https://lanemesi.noblogs.org/post/2022/10/28/dichiarazione-di-inizio-del….

Połóżmy kres 41 bis i wszelkim klatkom, aż wszyscy będą wolni!
Śmierć państwu, niech żyje anarchia!

*41 bis to twardy reżim więzienny, stworzony w celu izolacji, uciszenia i unicestwienia więźnia, próbujący doprowadzić go do współpracy z wymiarem sprawiedliwości. Więcej informacji o 41 bis można znaleźć tutaj: https://darknights.noblogs.org/post/2022/10/12/italy-the-only-viable-pat…

(tłumaczenie z Abolition Media)

Rzym, Włochy: Spontaniczna demonstracja w dzielnicy Centocelle na znak solidarności z Alfredo Cospito prowadzącym strajk głodowy

 

W niedzielę, 23 października, na marginesie planowanego odczytu przeciwko 41 bis na Piazza delle Gardenie, część osób, które wzięły w nim udział, postanowiła wziąć udział w małej demonstracji w dzielnicy Centocelle w Rzymie. Blokowanie ruchu ulicznego i tramwajów, hasła, przyklejanie plakatów i pisanie na murach, by wykrzyczeć, że walka Alfreda jest także naszą. Siła towarzyszu!

Mobilizacja dopiero się zaczyna.

Zamknąć 41 bis!

W solidarności z Alfredo Cospito prowadzącym strajk głodowy.

(tłumaczenie z Dark Nights)

Berlin, Niemcy: Ogień solidarności dla Alfredo Cospito podłożony przez Autonomiczną Komórkę Anna Maria Mantini

We wczesnych godzinach 31 października podpaliłyśmy furgonetkę należącą do firmy GA-Tec. Firma ta zajmująca się technologią zarządzania budynkami i obiektami należy w 100% do grupy Sodexo, sama prowadzi więzienia (w Anglii i Chile) i jest wielkim spekulantem przemysłu więziennego. Furgonetka spłonęła w dzielnicy Lichtenberg, gdzie ostatnio również spłonęło kilka samochodów.

Nie tylko po to, by wyrządzić szkodę firmie, ale z wewnętrznej motywacji nie mogłyśmy się powstrzymać od takiego ataku na naszych ciemiężycieli. Wiadomość, że towarzysz Alfredo Cospito jest torturowany w tak zwanym reżimie “41bis” reżimie przez państwo włoskie nie pozostawia nas obojętnymi. Alfredo nie tylko ma założony kaganiec, jego samo istnienie jest na granicy zagłady. Jednoczymy się z jego bojowym wysiłkiem. Wraz z jego strajkiem głodowym przełamujemy całkowitą izolację. Wzywamy również wszystkich innych towarzyszx do podjęcia teraz bezpośredniego działania i zdecydowanego skrócenia czasu reakcji anarchistycznej walki międzynarodowej. Aby wyrwać Alfredo Cospito z reżimu eksterminacji i wyzwolić rewolucyjną siłę w skoordynowanej ofensywie. Być poza reżimem więzienia i izolacji oznacza wielką odpowiedzialność. W walce połączonej ze strajkami głodowymi nie możemy czekać, aż więzień również będzie musiał odmówić przyjmowania płynów.

Bojowe kampanie wywołane strajkami głodowymi mogą otworzyć istotną perspektywę antykapitalistyczną. Metropolie mogą zostać przekształcone w dżungle, w których infrastruktura klas rządzących mogłaby zostać całkowicie zniszczona, gdyby zdecydowali się na to jej mieszkańcy. Spekulanci więzienni, firmy zbrojeniowe, kontrahenci policyjni, korporacje budowlane – ich szklane fasady, pojazdy i linie danych, które wkraczają w siedliska naszej klasy w coraz gęstszych ośrodkach miejskich lub są wykorzystywane do prób ochrony we własnych sanktuariach. Tak jak to, że zaatakowana przez nas furgonetka GA-Tec/Sodexo została pochłonięta przez wysokie osiedle prekariatu, tak samo może się stać z logistyką władzy, gdy nasilające się antagonizmy klasowe i bojowe kampanie środowiska anarchistycznego wypracują wspólne podejście.

Solidarność również z Juanem Sorroche i Ivanem, którzy natychmiast przyłączyli się do walki Alfredo i również prowadzą strajk głodowy.

Wolność dla nich, a także dla Giannisa Michailidisa, Claudio Lavazzy i Toby’ego Shone’a.

Zwycięstwo dla walki Mapuczów!

Śmierć państwu, niech żyje anarchia!

Autonomiczna Komórka “Anna Maria Mantini”

(tlumaczenie Nae Midion z Deutche Indymedia)