Tag Archives: Grecja

Ateny, Grecja: Seria podpaleń w solidarności z Dimitrisem Kofontinasem

Moc solidarności dla D. Kofontinasa.

"Możemy się nie znać, ale mamy takie same marzenia, wspólne walki, podobne ścieżki kreowania życia, czuję że poruszamy się w tym samym czasie i miejscu, na tej samej ścieżce wiodącej do wyzwolonej przyszłości"-Dimitris Koufontinas

Więzień polityczny, Dimitris, odbywał strajk głodowy od 2 maja, demonstrował jasno, że istnieje opresja wobec politycznych przeciwników państwa i kapitału w formie blokowania możliwości przepustek. Przez tyle dni, rząd i partyjna opozycja, osoby autorytecie sądowym i politycznym, media, a nawet ambasady po trochu zabijały Dimitrisa Kofontinasa. Chcieli go zabić, bo byli przerażeni. Lecz nie bali się jego psychiki, tylko tego co reprezentował sobą jako wojownik.

Przerażało ich, że odmówił klęczenia, że nie błagał, że radośnie nie oferował swoich pleców czekając na biczowanie. Continue reading Ateny, Grecja: Seria podpaleń w solidarności z Dimitrisem Kofontinasem

Berlin, Niemcy: Podpalenie auta firmy ochroniarskiej w solidarności z prowadzącym strajk głodowy Dimitrisem Koufontinas

„W ogniu bezpośredniego działania narodziła się świadomość, dzięki której możemy z nimi wygrać. W biegu wydarzeń tego czasu pojawiła się idea, że działanie tworzy świadomość – myśl, która później stała się moim przewodnikiem podczas działań zbrojnych.” – Dimitris Koufontinas

Geograficznie rzecz biorąc, możesz być w odległości kilkuset kilometrów, a politycznie mogą istnieć między nami różnice co do organizacji i teorii, ale odłóżmy to na bok. Historia została napisana przez Ciebie i nie chcemy jej zaprzeczać. Wasza walka i wasza wola, wasze działania i wasze komunikaty mogą nie być dobrze znane w obecnym świecie niemieckojęzycznym. Dlatego trudno się dziwić, że pożary solidarności ledwo wykroczyły poza świat greckojęzyczny. Chcemy to zmienić i połączyć walki, które zawsze prowadzone od zawsze.

Będąc w krytycznej sytuacji prowadzisz obecnie strajk głodowy na oddziale intensywnej terapii. Mamy nadzieję, że nie, ale nie wiemy, czy będzie to koniec rewolucyjnego okresu w twoim życiu. Nie możemy również ocenić Twojego wpływu na innych nieposkromionych kombatantów naszej epoki. Ale możemy powiedzieć, że nie zapominamy o nikim, bez względu na to, jak daleko pójdą konsekwencje naszej walki. Bezczynność byłaby fatalnym znakiem i końcem każdej postępowej organizacji zarówno na polu praktyki jak i teorii.

Determinacja, z jaką N17 (Organizacja Rewolucyjna 17 listopada, gr. Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη) spędziła 20 lat na ulicach Aten, inspiruję do dziś: atakowanie gliniarzy, instytucji państwowych i infrastruktury wojskowej. Jesteśmy daleko w tyle z naszymi teoriami i analizami warunków społecznych tutaj w RFN, patrząc na komunikaty ruchu w Grecji. Ale wierzymy, że możemy zrozumieć niektóre aspekty twoich przeszłych akcji.

Ruch z 17 listopada wyłonił się z ery tzw. Metapolitefsi, pierwszych lat po dyktaturze wojskowej w latach siedemdziesiątych. Opisy tamtej epoki można porównać do lat 70. i 80. tutaj w RFN, ale o znacznie innych działaniach i konsekwencjach. 17 listopada i inni uzbrojeni bojownicy opisują te lata w Grecji jako czas entuzjazmu i stałej aktywności. Nie było dnia bez demonstracji i zamieszek, mnóstwa zgromadzeń i spotkań. Etap upolitycznienia setek młodych ludzi, w tym Dimitrisa.

Jednak akcje uliczne z biegiem lat traciły na intensywności. Lata Metapolitefsi spowodowały również masowe represje. W ruchu były również podziały, teoretyczne niezgodności, a założyciele 17 listopada musieli działać z ukrycia. Powstało wiele innych tajnych grup. Ateny pełne były skrytek, skradzionych samochodów i broni, ale także pełno było tajnych agentów i policyjnych prowokatorów. Grupa 17 listopada pozostawała pod ziemią przez 2 dekady nieustannie przeprowadzając ataki. Grupy z tamtej epoki zemściły się na juncie i tych, którzy torturowali i gnębili ludność podczas i po drugiej wojnie światowej. Dzięki swoim działaniom ruch starał się uzyskać poparcie ludzi. Komunikaty grupy były dyskutowane otwarcie na ulicy. Większość ludności greckiej wypracowała sobie stanowisko w sprawie celów ataków i analizy motywów jakie miała grupa. Była powszechna zgoda, oczywista radość i potajemna solidarność.

Ich wybór celów był różnorodny. Były umyślne zabójstwa oprawców, agentów wywiadu i prokuratorów; ataki bombowe na ambasady, pojazdy MAT (opancerzone wozy policji do tłumienia zamieszek), samochody wysokiej rangi polityków, szefów korporacji i budynków firmowych. Trudno byłoby w tym miejscu podsumować lub sformułować pełną analizę konsekwencji ataków 17 listopada. Do tej pory istnieje wiele odniesień z greckiego ruchu dotyczących bojowników tamtej epoki, którzy zostali straceni przez gliniarzy lub którzy są nadal dotknięci represjami. Dla aktywnej solidarności uważamy, że ważne jest, aby pamiętać nazwiska tych, którzy brali udział w ruchach zbrojnych.

Continue reading Berlin, Niemcy: Podpalenie auta firmy ochroniarskiej w solidarności z prowadzącym strajk głodowy Dimitrisem Koufontinas

Ateny, Grecja: Atak koktajlami mołotowa na policję ochraniającą Złoty Świt (wideo)

Siły policyjne chroniące przemówienia kandydata Złotego Świtu zostały w piątek zaatakowane koktajlami mołotowa w dzielnicy Kolonos w Atenach.

Złoty Świt to neonazistowska partia. Rewolucjoniści w Grecji często walczą z rozwojem faszyzmu oraz z policją, która ich broni poprzez uliczne akcje bezpośrednie.

(tłumaczenie z AMW English)

Berlin, Niemcy: Atak na biuro lewicowej partii “Die Linke”

Otrzymano 06/05/2019:

Atak na biuro lewackiej partii „Die Linke“ – Solidarność ze skłotersami w Atenach i Berlinie

Późnym sobotnim wieczorem, 4 maja, dokonaliśmy ataku przy użyciu kamieni na front biura Sebastiana Schlüsselburga, członka Komisji Sprawiedliwości, i komisji dotyczącej działania tajnej policji oraz parlamentarzysty „Die Linke” w dzielnicy Berlin-Lichtenberg. Większość okien została rozbita.

To nasza bezpośrednia odpowiedź na najnowsze wydarzenia, za które odpowiedzialni są polityczni przedstawiciele czystego wręcz społecznego-darwinizmu. Najpierw należy wspomnieć o głosowaniu w parlamencie okręgu Lichtenberg na plan budowy głupiego parku wodnego w zatoce Rummelsburg, co jest kolejnym projektem dla miasta bogatych i turystów. Obejmuje to eksmisję osób bezdomnych, które zeskłotowały namiotami obszar w zatoce. Widać wyraźnie, jaką rolę odgrywają w tym procesie partie lewicowe. Po ich zwyczajnym pustosłowie i podejściu do wszelkiego oporu, ostatecznie wszyscy z nich głosowali za budową.

Ale nasz atak był także zemstą za zniszczenie małych chatek na Mariannenplatz w Kreuzbergu, co sprawiło, że ich mieszkańcy stali się bezdomni. Wyobraźcie sobie że, jedynym powodem tej gwałtownej eksmisji było stworzenie miejsca dla „Die Linke” podczas prorządowego festiwalu „Myfest” 1 maja w Kreuzbergu.

W końcu poświęcamy nasz atak wszystkim stawiającym opór na ateńskich polach bitewnych, gdzie Syriza, siostrzana partia „Die Linke”, konfrontuje się z samoorganizującymi się i walczącymi społecznościami, wzmagając fale eksmisji przeciwko squatom, zwłaszcza tym, służącym za schronienie dla imigrantów. W piątek jeden z eksmitowanych skłotów, Bouboulinas 42, został odzyskany z rąk państwa. (https://athens.indymedia.org/post/1597546)

Gdy państwo i kapitaliści idą ramię w ramię, wspólna walka o wolność z naszymi przyjaciółmi z Grecji i wszędzie jest koniecznością.

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Ateny, Grecja: Atak przy użyciu granatu na rosyjski konsulat

Bierzemy odpowiedzialność za atak granatem na rosyjski konsulat na ulicy Tzavella w Chalandri [przedmieście w północnych Atenach] 22 marca.

Każde państwo dąży do ciągłości, która jest niezwykle ważna zarówno dla jego istnienia, jak i dla utrwalenia oraz ekspansji jego żywotnej przestrzeni. Definiujemy istotną przestrzeń struktury państwa jako koncepcję, która ma moc narzucać każdy interes ekonomiczny i przestrzenny. Stosowanie tej polityki wobec nas jest tym, co powszechnie nazywamy imperializmem. Ta polityka nie jest strategicznym wyborem państwa, ale jest kwintesencją samego jego istnienia. W tym kraju automatycznie każda władza państwowa stosuje lub podąża za imperialistyczną polityką sojuszów. Fakt ten zaprzecza retoryce świętego przymierza mniejszych w dynamicznych stosunkach wobec silniejszych, którą lewica usiłuje wprowadzać od lat, obejmując w tym część przestrzeni anarchistycznej. Z biegiem lat powstało wiele sojuszy, a w rezultacie wiele potyczek, różniących się stawką. Pod osłoną tych między aksjomatycznych kontrastów w połączeniu z koniunkturą gospodarczą i polityczną powstają lub dostosowują się rozbieżności w dynamice każdego państwa. Relacje między państwami zawsze były stanem dynamicznym, który jest modyfikowany w zależności od interesu, a nie zastanej sytuacji.

Na podstawie powyższych stwierdzeń, od połowy ubiegłego stulecia, istnieją dwa państwa, które zdominowały światową szachownicę, USA i Rosja (do 1991 r. jako ZSRR). Częstym błędem, który powtarza się w lewicowych podejściach, jest to, że te dwa państwa są dwoma biegunami ciągłego konfliktu, celowo lekceważąc syntetyczne (geo) polityczne strategie, które zarysowały one przez lata od podziału stref wpływów politycznych na konferencji w Jałcie w lutym 1945 r., po wsparcie polityczne dla interwencji wojskowych w Syrii. Fragment tej samej narracji zawiera wysoce jednostronną krytykę tak zwanego „amerykańskiego imperializmu”, a jednocześnie przymyka oko na ekspansywną politykę Rosji, grzebiąc wiele zbrodni wojennych, które ona popełniła. Nie dokonujemy rozróżnienia między tymi dwoma państwami, ponieważ uważamy nasze polityki wobec nich za równie wrogie.

Przywołując duchy przeszłości Continue reading Ateny, Grecja: Atak przy użyciu granatu na rosyjski konsulat

Ateny, Grecja: Anarchiści na Egzarchii napadli gliniarzy prowadzących śledztwo narkotykowe

Jak donoszą greckie media korporacyjne, rzecz miała miejsce podczas operacji policyjnej pograniczników tropiących uchodźców. Operacja była konsekwencją śledztwa narkotykowego, którego początkiem było aresztowanie Syryjczyka lub Irakijczyka (źródła są różne w tej kwestii) za posiadanie 200 gram marihuany w Pireusie, a dalsze tropy wiodły do pewnego budynku na Egzarchii. Gliniarze wtargnęli i aresztowali dwie kobiety w tym jedną Syryjkę (lub Marokankę, znów nieścisłość w źródłach) przy których znaleźli półtorej kilo zioła.

Ta historia- jakich wiele, mogła się rozegrać gdziekolwiek…

Jak tylko gliniarze wyszli z budynku podjechały dwa pojazdy, z których wysiadło około 50 zamaskowanych postaci, według świadków jedna osoba miała w ręku karabin maszynowy AK-47, wywiązała się walka, podczas której jeden z gliniarzy został dźgnięty nożem oraz odebrana została mu broń, a jedna z zatrzymanych przez policję kobiet została odbita. Anarchiści (jak twierdzą oba źródła) uciekli skutecznie.

Dlaczego anarchiści mieliby zaatakować gliniarzy aresztujących dwie kobiety-dealerki? Nie wiadomo, jednak jeden ze świadków donosi, że uważali oni, że na skłocie była brutalna policyjna eksmisja.

Być może to nieporozumienie, być może nie byli to anarchiści, a jeśli jednak byli to inni, to mogli nie życzyć sobie gliniarzy na swoim terenie.

Politycy podnieśli larum  o narkotykowych powiązaniach anarchistów i konieczności rozwiązania kwestii Egzarchii, a gliniarze  musieli tłumaczyć się ze swojej nieudolności. Jak powiedziała minister ds. bezpieczeństwa obywateli Olga Gerovasili: „Wszyscy wiemy, że na Egzarchii są problemy. Problemów przestępczości nie da się rozwiązać, naciskając magiczny guzik”.

Od wydarzenia minęło trochę czasu, nie pojawił się żaden komunikat zaprzeczający udział anarchistów czy biorący odpowiedzialność za akcję, prawdopodobnie nigdy już się nie dowiemy co tej nocy zaszło na Egzarchii.

Wiemy natomiast jedno, Egzarchia należy do anarchistów, a policja i państwo muszą tam mieć się na baczności.

(opracowano na podstawie źródeł korporacyjnych)

Grecja: interwencja w konsulacie Szwajcarii

Solidarność ze wszystkimi oskarżonymi za czyny przemocy rewolucyjnej

Otrzymano 1 marca 2019

29. stycznia szwajcarska policja, po przeszukaniu mieszkania i Biblioteki Anarchistycznej, aresztowała anarchistycznego towarzysza w Zurychu.

Warto odnotować, że Biblioteka, w której działalność był mocno zaangażowany, jest jedną z najbardziej aktywnych inicjatyw, gromadzącą ważne książki i czasopisma z XIX i początku XX wieku dotyczące ruchu anarchistycznego. Towarzysz został oskarżony i uznany za winnego udziału w:

  • podpaleniu pojazdów szwajcarskiej armii,
  • podpaleniu nadajnika radiowego szwajcarskiej policji,
  • rozwieszaniu plakatów nawołujących do “niszczenia mienia i użycia przemocy w stosunku do firm i osób, które biorą udział w budowie więzienia Basslergut (ośrodka zatrzymań imigrantów) w Bazylei oraz nowego centrum policyjnego i sądowego w Zurychu”.

Towarzysz będzie tymczasowo zatrzymany przez co najmniej trzy miesiące – zgodnie ze szwajcarskim ustawodawstwem wnioski o zwolnienie z aresztu są rozpatrywane co trzy miesiące. Co to oznacza? Towarzyszowi może grozić prewencyjne pozbawienie wolności na bardzo długi czas (zdarzały się wcześniej przypadki, kiedy zatrzymanie prewencyjne przedłużało się nawet do 2,5 roku).

Kilka słów o “neutralnej” Szwajcarii

Od niemal dwóch wieków Szwajcaria stara się zasłużyć w świecie na miano państwa “nastawionego neutralnie i pokojowo”. Całkiem dobrze jej to wychodzi. Ale choć rzeczywiście nie była bezpośrednio zaangażowana w wojny międzypaństwowe, to wyrobiła sobie pozycję kapitalistycznej “świnki skarbonki”, bezpiecznego miejsca dla bogatych, w którym mogli deponować swoje naznaczone krwią dobra.

Jednak Szwajcaria nie ma żadnych oporów, podobnie jak inne państwa, w ujawnianiu swojego wojennego oblicza względem wroga wewnętrznego. Ktokolwiek narazi na szwank jej dostatnie oblicze, ktokolwiek zakwestionuje panujące w niej prawo i porządek, naraża się na karę.

Pomimo wszystkich inkluzyjnych i represyjnych działań państwa szwajcarskiego, walka towarzyszy trwa i będzie trwała nadal. Jesteśmy po ich stronie. Walka i solidarność nie znają granic.

Walczmy przeciwko państwu i jego mechanizmom

Solidarność z oskarżonymi o czyny przemocy rewolucyjnej w Szwajcarii

Terra Incognita squat

(tłumaczenie z Mpalothia)

 

Oświadczenie Walki Rewolucyjnej: Lambros Foundas jest nieśmiertelny

“10 marca 2010 Lambros Foundas zmarł postrzelony przez policjanta podczas próby wywłaszczenia auta. Było to podczas jego przygotowań do walki rewolucyjnej, która stanowiła kontynuację działań organizacji przeciwko kryzysowi, kapitalizmowi i państwu, wbrew polityce systemu, którą utworzyła Komisja Europejska, Europejski Bank Centralny i MFW. Miał być to akt sprzeciwu wobec obciążeń wynikających z umów pożyczkowych (memoranda), które później, dwa miesiące po śmierci Lambrosa zostały narzucone przez ponadnarodową władzę gospodarczą i polityczną. Miała być to jego reakcja na faszystowskie wymuszenia nałożone przez grecką władzę polityczną i gospodarczą: „Memorandum lub zniszczenie”. Jego walka była odpowiedzią na dylemat „zbawienie systemu czy zbawienie większości społeczeństwa”.

Jedyną odpowiedzią na kryzys jest powszechna rewolucja.

Pozostajemy jako Walka Rewolucyjna, pomimo podmuchów represji. W Kwietniu 2014 organizacja dokonała czołowego ataku bombowego na Narodowy Bank Grecji oraz IMF- dwie z trzech instytucji tworzących tak zwaną “troike”(odpowiedzialną za kryzys Grecji). To był atak na mechanizmy egzekwujące społeczną politykę ludobójczą dla ochrony kapitału, dyktaturę rynkową, i juntę reprezentantów systemu.

Atak z 2014go był również symboliczną kontynuacją walki Lambrosa Foundiasa przeciwko klęsce i odrzuceniu rewolucyjnej działalności, rezygnacji i społecznej śmierci. Przeciwko wszystkim jednostkom które chciały wyeliminować zbrojną rebelię. Oni chcieli i mieli nadzieję że 10 marca 2010 na ulicach Dafni Walka Rewolucyjna wyda swoje ostatnie tchnienie poprzez zabójstwo Lambosa, chcieli ograniczyć nasze zwycięstwo.

Dla naszej brzydkiej wiary w rewolucję, dla zaciętości Rewolucyjnej Walki by pozostać w istnieniu poprzez opór wobec represyjnych ciosów, byliśmy skazani na życie w więzieniu. Naszym obowiązkiem jest, by nie dopuścić do zapomnienia towarzysza Lambrosa Foundasa i zepsucia tego o co walczył w swoim życiu.

Dziś, 9 lat bo jego śmierci, jego walka żąda obrony. Jego walka to nasza walka ku obaleniu nowoczesnej tyranii. To walka o społeczeństwo ekonomicznej równości i zasadę wolności dla wszystkich ludzi.

WALKA O SPOŁECZNĄ REWOLUCJĘ JEST ŻYWA

REWOLUCJONISTA LAMBROS FOUNDAS JEST PONADCZASOWY I NIEŚMIERTELNY.

Podpisujemy:

Pola Roupa – Nikos Maziotis
Osoby należące do Walki Rewolucyjnej”

(tłumaczenie z Mpalothia)

Berlin, Niemcy: Naszą propagandą pozostaje atak: gliny są mordercami!

Żadne słowa usprawiedliwienia nie są potrzebne do tego, co stało się na komendzie policji w Berlinie 27go lutego 2019. Wszyscy ci, którzy byli kiedykolwiek skuci, upokorzeni przez policjantów, napastowani seksualnie, pobici, wożeni ulicami, zatrzymani lub aresztowani rozumieją nasz język. Nasz czyn przemawia do tych, którzy zrozumieli lub nauczyli się już, że dostanie się w ręce władz jest zawsze narażeniem zdrowia i życia. Spora część osób zaciągniętych do radiowozów nie opuściła ich żywa.

Nie mamy nadziei na sprawiedliwość, ani na bardziej humanitarną policję. W zamian pogłębiamy naszą wrogą determinację i stawiamy granicę odpowiednią do poziomu społecznych konfliktów. Nie ma o czym dyskutować z zabójcami i ich współpracownikami, nawet gdy przez cały rok staracie się uchodzić za przyjacielskich i pomocnych.

Nic nie zostaje zapomniane i nie jesteśmy gotowi wybaczyć. Zamiast szczycić się rolami ofiar, trzeba organizować dalsze ataki przeciw glinom i krok po kroku rozbić ich poczucie nietykalności.

Część z tego osiągnęliśmy naszą akcją. Luz, z jakim policja i prasa podchodzą do ataku na budynek przy Invalidenstraße zaprzecza skali ich strat. Gdy podpaliliśmy 60 litrów benzyny przed wejściem, ogień mógł rozejść się po suficie i spowodować tam spore zniszczenia. Będą one długo przypominać im, że nie mają co liczyć na nic innego niż na naszą nienawiść.

Pozdrawiamy Loica w hamburskim więzieniu i wszystkich więźniów społecznej wojny i obiecujemy dalej mieć psy na celowniku.

Dla Ebuky Mama Subeka, zamordowanego niedawno w ateńskim komisariacie. Dla Oury’ego Jalloha, Hansa-Jürgena Rose i dla Mario Bichtemann zabitych przez gliny w Dessauer. Dla Halima, Carlo, Dennisa and Ameda!

Dla rewolucyjnej zemsty!

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Grecja: Ataki na komisariat i turecki konsulat

2 i 3 marca rewolucjoniści przeprowadzili ataki na posterunek policji w Atenach i turecki konsulat w Salonikach.

W Atenach, w dniu 2 marca, około 40 zamaskowanych towarzyszy zaatakowało posterunek policji w dzielnicy Koukaki, rzucając co najmniej cztery koktajle mołotowa. Wejście do budynku zostało uszkodzone, podobnie jak dwa samochody patrolowe zaparkowane na zewnątrz. Policja aresztowała dziesięć osób.

W Salonikach 3 marca około 50 rewolucjonistów zaatakowało policję pilnującą tureckiego konsulatu około 2:40 rano w niedzielę, rzucając koktajle i kamienie. Policja odpłaciła gazem łzawiącym i granatami ogłuszającymi, ale bojownicy uciekli bez aresztowań.

(tłumaczenie z AMW English)