Tag Archives: międzynarodowa solidarność

Bazylea, Szwajcaria: 15 anarchistek_ów skazanych

Od redakcji: niestety zdublowaliśmy się z ACK, który już to przetłumaczył, następnym razem dokładniej sprawdzimy czy ktoś już czegoś nie zrobił. 

15 stycznia 2019 roku piętnaście z osiemnastu osób pozwanych w procesie „Basel” zostało uznanych za winne m.in. umyślnego uszkodzenia mienia, napaści z uszkodzeniem ciała, zakłócania spokoju, wielokrotnych aktów przemocy, gróźb pod adresem władz i urzędników państwowych oraz naruszenia przepisów drogowych.

Absurdalny wyrok skazuje oskarżonych na kary od 20 miesięcy do 2 lat warunkowego pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz do 27 miesięcy pozbawienia wolności bez zawieszenia. Tym samym sędziowie sądu karnego w Bazylei przychylili się do większości wniosków prokuratury. Niektórym osobom nałożono dodatkowo grzywnę w wysokości 200 000 franków szwajcarskich za naruszenie zakazu zakrywania twarzy, a także grzywny za obrazę czy naruszenie ustawy o posiadaniu broni.

Wysokość grzywien wydaje się jeszcze bardziej niedorzeczna w świetle uznania przez sąd części zarzutów prokuratury, m.in. wielokrotnych prób poważnych napaści i zakłóceń w transporcie publicznym, za bezpodstawne. Główną przyczyną takiego orzeczenia było przyjęcie przez sąd kontrowersyjnej definicji współudziału, zgodnie z którą wszyscy ponoszą winę w równym stopniu. W swoim wyroku sąd oparł się na takiej właśnie interpretacji i to pomimo faktu, że żadnej z oskarżonych osób nie udowodniono jednoznacznie udziału w opisanych działaniach, a zeznania jednego z głównych świadków oskarżenia nie zostały przez sąd uwzględnione.

Nie było żadnych dowodów, które potwierdzałyby rzekomy współudział. Mimo to sąd uznał, że szkoda majątkowa będąca przedmiotem postępowania i dostępne nagrania wideo wskazują na działania grupy, która od początku miała na celu zniszczenia mienia i – w przypadku interwencji policji – atak na funkcjonariuszy. Według sądu w tej sprawie nie było konieczności udowodnienia winy żadnemu z oskarżonych. Wszyscy uczestnicy demonstracji mogliby zostać uznani za winnych wyłącznie ze względu na sam fakt brania w niej udziału i domniemaną wyznawaną ideologię.

Podobnie jak prokuratura, również sąd nie wziął pod uwagę faktu, że nie było prawie żadnych dowodów na udział poszczególnych osób w demonstracji. Wina trzynastu osób aresztowanych w Bazylei wydawała się być dla sądu bezdyskusyjna. W części przypadków argumentacja opierała się na znalezionych na przedmiotach śladach DNA, w innych – w przypadku braku śladów – na domniemaniu przynależności do lewicy, bazujące głównie na raportach policyjnych.

Istnieje mnóstwo sposobów na umieszczenie przedmiotów ze śladami DNA w dowolnym miejscu. Nawet sąd federalny uznał, że ślady DNA nie mogą być traktowane jako dowód, a jedynie jako poszlaka. Sąd w Bazylei nie wziął tego jednak pod uwagę: poza osobami zatrzymanymi 24 czerwca, aresztowane zostały także dwie inne – tylko dlatego, że ich ślady DNA znaleziono na przedmiotach codziennego użytku w pobliżu trasy demonstracji. Uniewinniono wyłącznie osoby oskarżone o wysłanie tego dnia SMS-a do jednego z pozostałych oskarżonych.

Continue reading Bazylea, Szwajcaria: 15 anarchistek_ów skazanych

Międzynarodowy Dzień Eliminacji Przemocy wobec Kobiet

Oświadczenie w sprawie Międzynarodowego Dnia Walki z Przemocą wobec Kobiet

Jako kobiety z Międzynarodowej Komuny Rożawy pozdrawiamy wszystkie kobiety na całym świecie, walczące codziennie przeciwko patriarchalnemu uciskowi i przemocy oraz podejmujących walkę na ulicach. Stoimy z Tobą ramię w ramię i uznajemy tę walkę za wspólną. Walka o wyzwolenie kobiet jest internacjonalistyczna i musimy ją prowadzić zgodnie z tym rozumieniem. Mówiąc to słowami Audre Lorde: “Dopóki nawet jedna kobieta nie jest wolna, nie mogę być wolna.”

Przemoc wobec jednej lub wielu kobiet jest zawsze wyrazem systematycznego ucisku kobiet na całym świecie. Chociaż ta przemoc i ucisk mają różne oblicza i ujawniają się inaczej w różnych częściach świata. Niemniej jednak przemoc wobec kobiet nie jest sprawą prywatną ani pojedynczym przypadkiem, lecz częścią struktury patriarchalnej, która jest głęboko zakorzeniona w strukturze bazowej i ideologii kapitalizmu. Dlatego walka z przemocą wobec kobiet jest rewolucyjną walką. Chodzi o trwałą zmianę tej struktury społecznej i mentalności. W tym celu ważne jest nie tylko podkreślanie, przeciw czemu walczymy, ale także pokazywanie, o co walczymy i aktywnie budować te alternatywy.

Część tej konstrukcji, część tej alternatywy, już się tutaj dzieje w Rożawie.
Rewolucja kobiet jest jedną z najważniejszych sił, które przyspieszają proces w Rożawie. Na przykład w Jinwar zbudowano wioskę tylko dla kobiet. Tam żyją, kształcą się i budują własną gospodarkę. Razem tworzą przestrzeń wolną od przemocy i ucisku ze strony mężczyzn. Przesyłamy pozdrowienia dla przyjaciółek z Jinwar.
Jinelogy, kobieca nauka, jest kolejną częścią alternatywy i dąży do rozwoju nauki z perspektywy kobiet. Dla wyzwolenia kobiet ważne jest, aby uwidocznić i zbadać historię i rolę kobiet w społeczeństwie, ponieważ ta historia była uciskana, niszczona i zapomniana przez setki lat.
System sądowniczy w Rożawie również został radykalnie zmieniony. Zamiast męskich sędziów policji i burżuazji istnieje komisja ds. Sprawiedliwości, w której kobiety są pierwszymi pytanymi, czy w rodzinie, małżeństwie lub sąsiedztwie występują przemoc. Konflikty społeczne można zatem rozwiązać wspólnie, podczas gdy kobiety odgrywają w nich wiodącą rolę. Celem nie jest osiągnięcie kary, ale zmiana zachowania i postawy ludzi poprzez edukację.

To są konkretne przykłady tego, jak kobiety w Rożawie zmieniają swoją rzeczywistość. Pewne jest, że wyzwolenie społeczeństwa nie może nastąpić bez wyzwolenia kobiet. Dopóki kobiety nie są wolne, społeczeństwo nie może być wolne. Na przykładzie sytuacji kobiet widzimy sytuację całego społeczeństwa. Kiedy kobiety są uciskane, całe społeczeństwo jest również uciskane. Z tego powodu każdy musi zrozumieć centralne miejsce walki o wyzwolenie kobiet. Niezbędna jest autonomiczna organizacja kobiet wewnątrz ruchu rewolucyjnego na całym świecie, aby rozwinąć niezbędną siłę, z którymi będziemy walczyć o nasze wyzwolenie i zabierzemy całe społeczeństwo razem z nami.
Konieczna jest międzynarodowa walka kobiet, która akceptuje różnice i jest w stanie wzmocnić wspólną cechę, aby wspólnie przezwyciężyć ten system.

Życzymy wszystkim walczącym kobietom sukcesu na świecie i całej niezbędnej motywacji i pasji, aby wspólnie podążać tą ścieżką.

JIN JIYAN AZADÎ

(tłumaczenie z Internationalist Commune)

Hiszpania: anarchistyczna towarzyszka Lisa wypuszczona z izolatki, bankomat podpalony w akcie solidarności

Lisa (zatrzymana za udział w protestach w czasie szczytu G20) została umieszczona w izolatce po przeniesieniu z więzienia Willich (w Niemczech) do Madrytu. W niedawno wysłanym liście pisze, że została przeniesiona (z FIES*) na zwykły oddział i nie ma już ograniczeń korespondencji. Ma się dobrze, jest silna.

Piszcie do niej: Lisa Dorfer C.P. Madrid V Módulo 13 Carretera M609, km 3,5 28971 Soto del Real, Spain.

(tłumaczenie z Mpalothia)

W nocy 18-go lutego podpalony został bankomat w dzielnicy Usera. Ta mała akcja jest znakiem wsparcia dla Lisy, dla towarzyszy aresztowanych w Madrycie 30-go października (oskarżonych o podpalenie innego bankomatu Bankia) i dla towarzyszy we Włoszech, pobitych niedawno w przy okazji ostatnich działań skierowanych przeciwko środowiskom anarchistycznym w Turynie i Trento, jak rownież dla towarzyszy sądzonych za akcje Scripta Manet i Panico.

Daj znać hiszpańskim i włoskim władzom, że akty solidarności się nie skończą i nie będą to same słowa. Sabotaż jest prosty i łatwy. Jego siła tkwi w możliwościach powtórzeń.

Ta mała akcja jest również wkładem w tydzień agitacji i propagandy przeciwko gentryfikacji, kapitalizmowi mieszkaniowemu i w obronie squattingu.

Wolność dla Lisy, wolność dla wszystkich!

Niech żyje anarchia!

* Fichero de Internos de Especial Seguimiento – oddział o zaostrzonym rygorze

(tłumaczenie z Mpalothia)

Berlin, Niemcy: Solidarność z pierwszymi narodami tzw. “Australii”

Na okupowanych ziemiach tzw. «Australii» 26 stycznia obchodzony jest «Dzień Australii» – aby świętować i obrzydliwie przypominać inwazję brytyjskich sił kolonialnych.

Ten makabryczny pokaz białej supremacji i wybielania historii musi się skończyć.

Ten dzień jest dniem żałoby dla wielu Pierwszych Narodów.

Aborygeni mają większe szanse na to, że okupujące rasistowskie państwo skradnie im dzieci; doprowadzi to tego, że umrą młodo; i zostaną uwiezieni z jego rak.

Pamiętamy o tych, którzy zginęli w masakrach, więzieniach, i podczas wywłaszczenia ziemi i na skutek trwającego wciąż ludobójstwa.

Solidaryzujemy się z Pierwszymi Narodami tych ziemi, które przez ponad 200 lat nadal opierają się i walczą z kolonizatorem.

Suwerenność nigdy nie została dana.

Biała Australia ma czarną historię.

Zniszcz Białą Supremację.

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

 

Londyn, Wielka Brytania: Setki na demie solidarnościowym z rosyjskimi antyfaszystami

Londyn, 19 stycznia: Setki ludzi wyszło dzisiaj na demonstrację solidarnościową zorganizowaną przez koalicję grup londyńskich na rzecz rosyjskich antyfaszystów, którzy przeszli brutalną falę represji ze strony Kremla – wcześniej tego dnia miały miejsce cztery nowe aresztowania.

Jeden z uczestników marszu, który zakończył się pod słynnym muralem na Cable Street poświęconym zwycięskiej bitwie ulicznej z faszystowskimi czarnymi koszulami Oswalda Moseleya na East Endzie w 1936, powiedział, że frekwencja była “fantastyczna” z “ponurą, ale intensywną energią”. Potem nastąpiło zbieranie funduszy koncert w DIY w Space for London.

Przed planowanym marszem kolektyw Plan C wydał oświadczenie w sprawie sytuacji w Rosji w ciągu ostatnich dwóch lat:

Represje rozpoczęły się jesienią 2017 r., kiedy w mieście Penza aresztowano sześciu antyfaszystów, oskarżając ich o posiadanie broni i materiałów wybuchowych. Rosyjska Federalna Służba Bezpieczeństwa (FSB) torturowała antyfaszystów w areszcie śledczym prądem elektrycznym, bijąc ich i wieszając do góry nogami. Torturując ich, gliniarze zmusili działaczy do zapamiętania zeznań, które FSB chciała im przekazać: że byli częścią fikcyjnej grupy terrorystycznej zwanej “Sieć”.

Dwóch kolejnych antyfaszystów zostało aresztowanych w Petersburgu pod koniec stycznia 2018 r., oraz również pobitych, porażonych prądem i zmuszonych do oskarżenia samych siebie, mówiąc, że są członkami “Sieci”. Trzecia osoba została oskarżona w Petersburgu, a dwie kolejne z Penza zostały również aresztowane za rzekome zaangażowanie w tę wymyśloną organizację. FSB twierdzi, że zatrzymani planowali zorganizować zamachy bombowe podczas wyborów prezydenckich i Pucharu Świata, aby “dalej destabilizować sytuację polityczną w kraju”.

Po upowszechnieniu się wiedzy o sfabrykowanych sprawach sądowych i przerażających torturach rozpoczęły się działania solidarnościowe, ale doprowadziło to do dalszych represji. Niektórzy rosyjscy działacze rosyjscy, którzy brali udział w akcjach solidarnościowych, zostali aresztowani, porażeni prądem i wszczęto przeciwko niemu postępowania karne – tylko za wyrażenie solidarności.

Represje antyfaszystów pojawiają się w czasach, gdy rosyjskie państwo współpracuje z gangami skrajnie prawicowych zbirów, aby uciskać całe społeczeństwo.

Continue reading Londyn, Wielka Brytania: Setki na demie solidarnościowym z rosyjskimi antyfaszystami

Hiszpania: Wolność dla Lisy! Wolność dla wszystkich!

13 kwietnia 2016 r. Mossos d’Esquadra (policja Katalonii) we współpracy z niemiecką policją dokonała nalotu na trzy domy w Barcelonie, czego kulminacją było aresztowanie dwóch towarzyszek oskarżonych o wywłaszczenie oddziału Pax Bank (który jest własnością Watykanu) w niemieckim Akwizgranie. Kolejny proces doprowadził do uniewinnienia jednej z towarzyszek i wyroku w wysokości 7,5 lat dla Lisy, towarzyszki, która bardzo aktywnie uczestniczyła w walkach anarchistycznych, feministycznych i antyrasistowskich w Barcelonie.

Po 2,5 roku uwięzienia w niemieckich i hiszpańskich więzieniach, Lisa została przeniesiona do więzienia w Soto del Real (mieście położonym około 43 km od Madrytu), gdzie pozostaje do dnia dzisiejszego, trzymana w celi przez 21 godzin dzień z zaledwie 3 godzinami świeżego powietrza / ćwiczeń, w całkowitej izolacji. Ale dzisiaj zamierzamy skrócić dystanse i przełamać tę izolację.

Jesteśmy tutaj, aby bronić wyzwalających marzeń o ataku, które wpływają na prawdziwie wolny sposób życia pozbawiony. Jesteśmy tutaj, ponieważ wywłaszczenie banku w żadnym wypadku nie powinno być uważane za przestępstwo, skoro odbiera się od tych, którzy angażują się w kradzieże na dużą skalę w naszych społecznościach, którzy eksmitują ludzi z naszych wiosek i miast i niszczą ziemię, na pasku bogatych lobbystów. Nie należy tego uważać za przestępstwo, należy to postrzegać jako akt poetyckiego oporu przeciwko potężnemu przedstawicielowi brutalnego kapitalizmu; bankom. Jesteśmy tutaj, ponieważ chcielibyśmy uściskać Lisę, a utrudniają to mury, i oddać jej powstańczą cześć, aby uwidocznić gniew, który płonie przeciwko wszystkiemu, co więzi nasz sposób myślenia, i wysłać do niej poprzez działania, gesty i słowa całą naszą miłość i solidarność.

Ale sytuacja Lisy nie jest odosobnionym przypadkiem. Obecnie miliony kobiet jest uwięzionych podobnie jak inne tożsamości dysydenckie, które codziennie cierpią pod ciężarem systemu więziennego i jego nadużyć. Ten system próbuje nałożyć na nie wyroki; oprócz tego, że są karane na poziomie sądowym, są również karane społecznie i moralnie za kwestionowanie przypisanej im roli.

Jednocześnie jesteśmy tutaj, aby kwestionować cały system sądowniczy, penitencjarny i karny, w którym żyjemy i który odrzucamy. Istnieją niezliczone przypadki, które pokazują, że racją bytu tych narzuconych struktur jest obrona interesów gospodarczych i politycznych, z których korzystają rządzący.

Jesteśmy tu po raz kolejny, aby to wszystko uwidocznić, aby pokazać, że te wielkie mury nie mogą oddzielić nas od naszego ludu, ani od tych, którzy walczą i pozostają w naszych sercach.

Z tych wszystkich powodów i dla wielu innych, których nie możemy dopasować do tego oświadczenia, nie spoczniemy, dopóki nie będzie już więcej krat, klatek czy murów.

PRECZ Z WIĘZIENNYMI MURAMI!!!
WOLNOŚĆ DLA LISY, WOLNOŚĆ DLA KAŻDEGO!!!

(źródło Anarhija, tłumaczenie z Mpalothia)

Berlin, Niemcy: W imię jaśniejącego ognia – Solidarność z więźniami G20 w Hamburgu!

Odpowiedzialność za podpalenie sądu w Wedding.

Do najść i przeszukiwania domów dochodzi w całej Europie. Aresztowania i ekstradycje. Informatorzy i donosy. Radosny chaos dni szczytu i potwierdzenie utraty kontroli zmusza państwo do zareagowania. Reakcje są znacznie bardziej zawzięte niż przez ostatnie lata. Bezpośrednie ataki przeciwko nam i naszym strukturom są odpowiedzią władców. Nasila się skala prześladowań, chęć ukarania i odpolitycznienie naszych pomysłów i działań.

W tej logice zapomina się o tym, że jesteśmy zjednoczeni politycznymi fragmentami, jak małe części układanki – czy to wydarzeniami, gonitwą myśli, które dzieją się w innych miastach, czy nagle pojawiają się w tekstach – a także przez redukcję wspólników, którzy są do usunięcia ze wspólnego stołu. Nie musimy znać ludzi, którzy są z nami na ulicy. Poprzez nasze niekiedy niewypowiedziane pomysły, czujemy się ze sobą związani i spotykamy się razem na ulicach, działamy razem, aby te idee nie były tylko marzeniem w próżni.

Obecne próby wroga, by potępić tych kilku, którzy opierali się wielu, nie mogą pozostać bez odpowiedzi z naszej strony.

7 lipca 2017 r. Kilkuset z nas odniosło sukces w tym, co propagowaliśmy i na co mieliśmy nadzieję w wielu rozproszonych celach: aby rozpocząć ofensywę i bezkompromisowe odrzucenie spektaklu politycznego i odrzucić inscenizację nudnego pokoju społecznego na szczycie G20 w Hamburgu. Nawet jeśli władza sądownicza próbuje prześladować osoby, które są rzekomo odpowiedzialne przed sądem, aby spróbować zamknąć rozdział Elbchausee, dla nas ten moment pozostaje żądłem, którego następstwa będą odczuwalne aż do następnych zamieszek.

Chcielibyśmy wierzyć, że gmachy zajmują się ogniem same z siebie, ale tak nie było w tym przypadku …

W dniu 26.12.18 wylaliśmy piętnaście litrów łatwopalnej cieczy połączonej ze styropianem do piwnicy, w której przechowywane były akta i je podpaliliśmy.

Mamy nadzieję, że kłąb dymu wyśle trochę odwagi do Hamburga.

Uderzyłeś nas, ale nie uderzyłeś nas wszystkich.

Ogień i płomienie do strażników i ich sprawiedliwości!

(tłumaczenie z Mpalothia)

Wezwanie do tygodnia akcji w okolicach 20 stycznia 2019. Budowanie programów przetrwania, samoobrony i pomocy wzajemnej celem zmierzenia się z kryzysem kapitalizmu.

Razem z towarzyszami z itsgoingdown.org, Mutual Aid Disaster Relief i The Final Straw wzywamy do tygodnia akcji w okolicy weekendu 20 stycznia 2019. Po wycofaniu zarzutów za 20 stycznia 2017 możemy się skupić na innych formach długoterminowej solidarności i pomocy wzajemnej, przygotowując dobry grunt pod przyszły opór i kreatywność.

Od tłumacza: Tekst jest adresowany w dużym stopniu do osób w Stanach Zjednoczonych. Jest to jednak państwo, którego polityka ma wpływ na cały świat. O ile 20 stycznia nie stanie się zapewne ważnym dniem dla rozwoju ruchu anarchistycznego w Polsce, o tyle warto zasygnalizować towarzyszom w USA nasze wsparcie i budować narrację sprzeciwu wobec działań tamtejszych władz – dlatego zdecydowałem się przetłumaczyć ten tekst, a także namawiam do organizacji wydarzenia w odpowiedzi na niego również w Polsce.

Solidarność + Wsparcie = Przetrwanie

Dwa lata temu anarchistki/ści wyszły na ulicę, by otworzyć prezydenturę Trumpa silnym aktem buntu. 20 stycznia miał reprezentować brzask nowego, autorytarnego nacjonalizmu; zamiast tego stał się początkiem nowej ery oporu. Akcje w całych USA na J20 pomogły skatalizować falę akcji bezpośrednich, które powstrzymały Trumpa przed natychmiastowym wprowadzeniem jego agendy.

Rok później, w odpowiedzi na wynikłe represje, wezwałyśmy do ogólnonarodowego dnia solidarności 20 stycznia 2018, by wspierać osoby stające przed sądem i powiększać nasz zasięg w obliczu eskalującej przemocy skrajnej prawicy. Teraz, po zniesieniu zarzutów co do J20, możemy się skupić na rozszerzaniu ruchu na przyszłość. Chcielibyśmy zobaczyć krajowy tydzień akcji w okolicach 20 stycznia 2019, by pokazać, że próby zniszczenia nas tylko czynią nas silniejszymi.

To wezwanie do powiększania naszego ruchu i łączenia się ze wszystkimi, którzy są kontrolowani, automatyzowani, eksmitowani i spychani na margines. Wielki Kryzys nigdy się nie skończył; mimo że „nasi” władcy trąbią o sukcesie ekonomii, większość z nas nadal pracuje dłużej za mniejsze pieniądze, podczas gdy wszystko od pracy tymczasowej po sztuczną inteligencję czyni nas przestarzałymi. Policja, granice i więzienia zabijają, dzielą i więzią, podczas gdy huragany i pożary szaleją za naszymi oknami. Jednak wszystkie te kryzysy dają nam okazję, by łączyć się z innymi w celu budowy lepszego świata.

Wzywamy do tygodnia akcji rozpoczynającego się w weekend 20 stycznia, by promować programy przetrwania, inicjatywy pomocy wzajemnej i inne projekty, które odpowiadają na kryzys kapitalizmu, przed jakim stoimy.

Wiele osób w naszym ruchu już się w to angażuje: walczy z epidemią opioidową, gromadzi zasoby dla karawan migrantów, mobilizuje autonomiczną pomoc w przypadkach katastrof, walczy z gentryfikacją i kryzysem mieszkaniowym poprzez społeczne organizowanie się, buduje sieci solidarnościowe, by przeciwstawić się szefom i właścicielom ziemskim, zwiększa możliwości samoobrony dzięki organizowaniu antyfaszystowskich sal treningowych i koordynuje alternatywną ochronę zdrowia, niezależną od kaprysów państwa.

To wezwanie, by wspierać i rozbudowywać te projekty – by eksperymentować z nowymi sieciami i formami infrastruktury – by zwiększać naszą możliwość interweniowania w codzienne życie, ukazując drogę ku lepszej przyszłości i łączyć się ze wszystkimi, które takich dróg potrzebują.

W tym duchu przedstawiamy kilka pomysłów na tydzień 20 stycznia 2019:

Continue reading Wezwanie do tygodnia akcji w okolicach 20 stycznia 2019. Budowanie programów przetrwania, samoobrony i pomocy wzajemnej celem zmierzenia się z kryzysem kapitalizmu.

Ponadnarodowe wezwanie do hucznych demonstracji w sylwestra

To jest wezwanie do ukazania swej silnej solidarności z uwięzionymi podczas najgłośniejszych nocy roku. W sylwestra zbierzcie do kupy swoją ekipę, kolektyw, społeczność, organizacje albo siebie pojedynczo i podnieście wrzawę by przypomnieć o tych którzy odsiadują wyroki, przypomnieć o tym że nie są sami i nie są same!

Ponadnarodowe, głośne demonstracje na zewnątrz więzień są drogą by pamiętać o tych ukradzionym nam przez aparat przymusu. Jest to również droga by pokazać naszą solidarność z uwięzionymi towarzyszami, towarzyszkami  i tych których kochamy. Zbieramy się wspólnie by rozpierdolić  samotność i izolację.

Wiemy że więzienia nie nadają się do reform, należy więc je całkowicie obalić. Jest to mechanizm represji używany przez państwo by utrzymywać społeczne poddaństwo i „porządek” które jest zakorzenione w dominacji białych, patriarchacie, i hetero normatywności. Zbieranie się ponad uciążliwościami represji jest również przeciwstawieniem się temu, co reprezentuje system.

Logika państwa i kapitału – kary i uwięzienia, musi zostać zastąpiona przez odrzucenie ucisku i wyzysku. Te wezwanie jest jednym z kroków w te stronę.

Gdziekolwiek jesteście, spotkajcie się w nowym roku pod aresztami śledczymi, więzieniami i innymi zakładami zamkniętymi, bądźcie głośno wyrażając solidarność i nieście ze sobą idee świata wolnego od hierarchii.

Ślemy słowa solidarności z mierzącymi się z państwowymi represjami na dużą skalę: od uwięzionych w Indonezyjskiej Dżakarcie po tych w Rosji mierzących się z problemami za organizowanie się przeciw władzy, oraz ze całą resztą rozsypaną po globie.

Chcemy świata bez państw i granic.
Będziemy walczyć dopóki wszyscy nie staną się wolni!

Podpisano Nowojorski Czarny Krzyż.

(tłumaczenie z 325nostate)

Paryż, Francja: Podpalenie samochodu dyplomatycznego w solidarności z Michaiłem Złobickim

W niedzielę, 11 listopada, było święto największej na świecie rzeźni, które upamiętniało masakrę pierwszej wojny światowej (i przygotowania się do przyszłej rzeź). Wciąż kontynuujemy stare hasło anarchistów z tamtej epoki: przeciwko ich wojnie, przeciwko ich pokojowi, dla rewolucji społecznej.

W nocy z poniedziałku 12 listopada do wtorku 13 listopada, w zmilitaryzowanej stolicy i pod nadzorem wideo, podpaliliśmy samochód korpusu dyplomatycznego na skrzyżowaniu ulic Rue Spontini i Foch Avenue, a także wielkiego burżuazyjnego Porsche, które był zaparkowany obok (tak, można przynieść wojnę do bogatych i potężnych!).

Dla towarzysza Michaiła Złobickiego: chcemy go pamiętać w ten sposób, nie słowami, ale płomieniami. Solidarność z rosyjskimi anarchistami, którzy odpowiadają na represje akcją bezpośrednią. Solidarność także z anarchistami, którzy mierzą się z sądownictwem w Grecji (KKO), we Włoszech (Operacje Scripta Manent i Panico) i wszędzie indziej. Hołd dla Kreme i S.,które są uwięzione w Limoges.

Za anarchię!

(źródło Attaque, tłumaczenie z 325nostate)