Tag Archives: represje

Santiago, Chile: Kolejne tygodnie rewolty, rewolucja będzie feministyczna albo żadna!

Rewolucja będzie feministyczna albo żadna!

Z tym zawołaniem przeszły liczne marsze przez miasta w całym kraju kraju. Był to dzień walki przeciwko patriarchalnej przemocy. Na demonstracjach widać mnóstwo zielonych masek z bandamy, fioletowych i anarchofeministcyznych flag.


Uliczny spektakl zatytułowany „Un violador en tu camino” (“Gwałciciel na twojej drodze”) kolektywu Las Tesis odbył się w Paseo Ahumada, pod Sądem Sprawiedliwości, Ministerstwem Kobiet i Równości Płci, na Plaza de Armas i pod pierwszym posterunkiem policji w Santiago.

 

Demonstracje były zdecentralizowane i zróżnicowane, główną i najpilniejszą przyczyną tych protestów są gwałty i przemoc polityczno-seksualna ze strony popleczników systemu (w mundurach lub bez). Feministki odepchnęły z miejsca protestu grupę gliniarzy sił specjalnych z okrzykiem „glinarz nie jest moim towarzyszem.

Podczas demonstracji można było głośno i wyraźnie usłyszeć nazwiska zamordowanych podczas powstania kobiet : Daniela Carrasco, Paula Lorca Zambrano, Mariana Diaz Ricaurte, Valeska López Carmona i Albertina Martinez Burgos.

Większość zaginionych w ciągu ostatnich 38 dni to młode kobiety, ich ciała nadal są postrzegane przez umundurowanych jako łupy wojenne. Autonomiczne feministki oceniają liczbę zaginionych kobiet na cztery, ale liczba ta musi być bez wątpienia wyższa.

Raport „Human Rights Watch” jest jasny i rozstrzygający, w Chile prawa człowieka są łamane i podkreśla się przemoc seksualną wobec kobiet i osób nieheteronormatywnych. Udokumentowano przymusowe rozbieranie do naga, molestowanie i gwałty na posterunkach policji.

Prezydent Republiki promuje projekt ustawy dla wojska w celu ochrony „infrastruktury krytycznej”. Jest to oczywista propozycja kontynuacji militaryzacji społeczeństwa. Senator Allamand (Partia Odnowienia Narodowego) oświadczył: „Nigdy nie będziemy popierać łamania praw człowieka, ale bez nich niemożliwa jest normalizacja kraju”.

Ponowne widać, że dla wielu własność prywatna jest warta więcej niż ludzkie życie. La Plaza de la Dignidad jest pomalowany na biało i zielono w żałosnej próbie pokrycia rewolucyjnych graffiti. Czciciele policji piszą hasła popierające carabineros, ich interwencja kończy się ogromnym ośmieszeniem.

Lud odrzuca policję, w popularnej restauracji w Barrio Franklin klienci ostrzegają właściciela, że jeśli obsłużą policję, wszyscy klienci odejdą. Mundurowi byli tam obsługiwani, a wszyscy klienci opuścili restaurację, nie płacąc rachunków, pozostawiając gliniarzy absolutnie samych.

Continue reading Santiago, Chile: Kolejne tygodnie rewolty, rewolucja będzie feministyczna albo żadna!

Ateny, Grecja: Anarchiści atakują policję w odpowiedzi na ewikcję skłotu Vancouver (wideo)

 

Wczoraj 2\11, po demie solidarnościowym, które rozpoczęło się na Placu Victorii, my (grupa kobiet i mężczyzn) zaatakowaliśmy punkt kontrolny MAT (policja do tłumienia zamieszek) na rogu ulic Spirou Trikoupi\Tositsa, aby przekazać natychmiastową odpowiedź na eksmisję z skłotu VANCOUVER.

Około 15:30 grupa 30 anarchistów podzieliła się na dwie grupy (atak i obrona), które przeprowadziły następujące akcje:

1) Pierwsza grupa (atakująca): zaatakowała punkt kontrolny MAT na zbiegu ulic Trikoupi\Tositsa za pomocą koktajli mołotowa i kamieni.

2) Druga grupa (obronna): pomogła grupie ofensywnej wrócić do bezpiecznego miejsca i odeprzeć gliny, gdy ścigali towarzyszy.

Po atakach mieszkańcy dzielnicy w akcie solidarności otworzyli przed nam drzwi do niektórych budynków, więc weszliśmy na dachy i zaczęliśmy rzucać różnymi ciężkimi pociskami w głowy ścigających nas gliniarzy.

Wszystkie osoby, które dokonały ataku, opuściły bezpiecznie obszar akcji, ale zostaliśmy poinformowani, że gliniarze aresztowali co najmniej dwie przypadkowe osoby na Exarchii.

Nasza odpowiedź na eksmisję skłotu VANCOUVER powinna by dla reżimu bardzo jasna :

1) Odpowiedzią na przemoc ze strony państwa jest przemoc.

2) Jednym z naszych głównych celów jest ponowne zajęcie skłotów, które zostały eksmitowane przez reżim.

3) Ataki będą trwać, dopóki gliniarze nie opuszczą naszych dzielnic.

Przesyłamy również naszą solidarność walczącym osobom w ROŻAWIE i CHILE, które są atakowane przez reżimy tureckie i chijskie.

Kilka dni temu otrzymaliśmy informację, że antyterrorystyczni gliniarze są pod domem naszego towarzysza, a tajniacy śledzili go na ulicach (tekst naszego towarzysza na stronie athens indymedia). To dowodzi, że reżim obawia się walczących anarchistów. Stajemy razem z uwięzionymi powstańcami oraz tymi, których państwo wciąż ściga.

Kiedy niesprawiedliwość staje się prawem, opór staje się obowiązkiem.

towarzysze

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Chile: Aresztowania podczas październikowej rewolty

Od początku 18 października, początku rewolty, niezliczone ilości osób zostało zamordowanych, torturowanych, aresztowanych i dręczonych przez wszystkie siły represji: od wojska po oficerów śledczych.

Dziesiątki powstańczych osób zginęło, a dziesiątki innych straciło oczy w skutek systematycznych strzelanin ze strony mundurowych  podczas demonstracji na ulicach.

Ciała zabitych zostały pozostawiane w supermarketach, lub palone, by spalić dowody morderstw.

Cała infrastruktura represji pozwoliła na tymczasowe i sporadyczne zatrzymania oraz stworzyła miejsca tortur, dotychczas głównie odbywających się na stacji metro Baquedano, lecz słychać było również pogłoski o innych lokalizacjach.

Nowe informacje wciąż nadchodzą, jednak główne oskarżenia wobec tysięcy zatrzymanych to: nieposłuszeństwo wobec utrzymywania godziny policyjnej, dołączanie do zamieszek, podpalenia, grabież oraz posiadanie ładunków łatwopalnych.

Tutaj: Publicacion Refractario dążymy do zapewnienia informacji na temat zatrzymanych, oskarżonych i porwanych w związku z październikową rewoltą. Piszemy o ich zeznaniach, procesach sądowych i innych odrębnych inicjatywach które powstają. By wysłać informację, napisz do nas na: publicacionrefractario(at)riseup(dot)net

“Ponieważ zamienili świat w więzienie… nasza walka będzie trwać dopóki nie znikną wszystkie więzienia na świecie!”

Solidarność z aresztowanymi i oskarżonymi za rewolty!

Wyciągnijmy naszych towarzyszy z więzień!

Informacje o zatrzymanych i oskarżonych za rewolty (po hiszpańsku)

(źródło Publicacion Refractario)News z 28.10.19

Ateny, Grecja: Atak na skłot K*Vox na Egzarchi

André Tzara

„Ostatniej nocy zostaliśmy zaatakowani przez siły represji. Przechodząc obok naszego skłotu, zaczęli nas prowokować i obrażać, a następnie zaatakowali nas pałkami, uderzając wprost w nasze głowy.”– z oświadczenia K * Vox z 30 sierpnia 2019 r.

30.08.19: Zajęło to tylko trzy noce. Grecka policja, a dokładniej jednostki do tłumienia zamieszek MAT, ponownie uderzyły. Po eksmisji czterech skłotów w poniedziałek i przetransportowaniu około 150 uchodźców w nieznane, atmosfera w znanej anarchistycznej i lewicowej dzielnicy pozostała wyjątkowo napięta. Zdjęcia płaczących dzieci rozeszły się po całym świecie. Pierwsze akcje solidarnościowe, w tym akcje wieszania banerów, otwarcie skłotu i atak na grecki konsulat, zwróciły uwagę świata na te sprawę. Według działacza i twórcy filmowego Yannisa Youloutasa, deklaracje solidarności i raporty z działań dotarły z Brazylii, Francji, Australii, Hiszpanii, Algierii, Kanady, Niemiec, Japonii, Belgii, Urugwaju, Erytrei, Szkocji, Hongkongu, Meksyku, Włoch, Argentyny, Portugalii, Tunezji, Szwajcarii, Chile, Holandii i USA. W greckim parlamencie wybuchła debata na temat proporcjonalności operacji policyjnej. Amnesty International potępiła zatrzymanie 35 nieletnich uchodźców. Ale nic się nie zmieniło: w dniach od pierwszej operacji obecność policji była ogromna, szczególnie w celu zabezpieczenia zamkniętych i zamurowanych wysiedlonych skłotów i innych strategicznych pozycji. Zegar tyka.

Wczoraj, w czwartek wieczorem rozpoczął się czterodniowy festiwal „The Beautiful Exarcheia”, organizowany przez wydawców książek i inne lokalne inicjatywy. Według zapowiedzi organizatorów jasne było, że będzie święto wolności i solidarności: „Przez 4 dni i 4 noce zgromadzimy się na placu i spotkamy starych i nowych przyjaciół, stare i nowe zespoły oraz muzyków, poetów i wydawców którzy przyniosą własne przesłanie szacunku dla różnorodnego, ale namiętnego i energicznego placu Exarchi, z poczuciem radości życia, które nie zapomina o pragnieniu wolności”. Ale pragnienie wolności odczuwało się bez organizatorów. Jednostka MAT stacjonująca na skraju Exarchi, na rogu Tositsa i Sp. Trikoupi została zaatakowana. Gliniarze wykorzystali okazję, by zaatakować festiwal, który powoli dobiegał końca. Z radia policyjnego słychać było „Idźcie prosto na plac!”.

Prawdziwie kowbojska akcja jak z dzikiego zachodu: oddziały MAT zaatakowały tłum na placu z trzech stron gazem łzawiącym. Następnie próbowali przedostać się do K * Vox, rozbili szklane drzwi i wrzucili do środka granaty z gazem łzawiącym, gdy w pomieszczeniu wciąż było pełno ludzi. Towarzysze z K * Vox odparli atak i rozpoczęli bezpośrednią konfrontację, w której udało im się zapobiec wejściu jednostek policji do budynku. Jeden ranny towarzysz był hospitalizowany z ciężkim urazem głowy.

Zgodnie z oświadczeniem Federacji Anarchistycznej cały scenariusz tego ataku ustalono znacznie wcześniej. Na Twitterze doniesiono, że DIAS (gliny na motocyklach) i MAT gromadzili się w dużej licznie w okolicy i przeprowadzali kontrole tożsamości w całym regionie Exarchi od popołudnia, aż do wiecu na ulicy Boubolina, który odbył się o 18.00. Po ataku na K * Vox doszło do starć z MAT, gliniarze pokryli cały obszar gazem łzawiącym. Okrążyli cały plac Exarchi ze wszystkich stron. Zgodnie z najnowszymi informacjami co najmniej cztery (choć według niektórych źródeł siedem) osób zostało zatrzymanych.

Jak opublikowała stacja radiowa Radiofragmata o 00:56, gliniarze z oddziału MAT przemieszczając się ulicą Themistokleous na plac Exarchi i krzyczeli do ​​przechodniów: „Wy skurwiele, tak teraz będzie każdego dnia!” Cytat z pewnością oddaje nastrój tego i nadchodzących dni. Teraz jest pewne, że państwo wykorzysta każdą przyczynę i okazję, aby podjąć działania przeciwko znienawidzonym anarchistom i lewakom w dzielnicy. Odkąd nowy prawicowy rząd Konstantinosa Mitsotakisa doszedł do władzy, wiatry represji wydają się silniejsze niż kiedykolwiek wcześniej – niezwykłe jest obserwowanie ogromnego wpływu, jaki ta zmiana rządu wywiera na grecką policję. Nadal są w okolicy, a nastrój jest jak beczka prochu – w tej nieprzewidywalnej grze w szachy każda iskra, każde nieporozumienie, każda akcja może doprowadzić do wielkiej eksplozji. Według relacji naocznych świadków, policjant MAT wyciągnął broń podczas ataku na K*Vox jako środek odstraszający. Wszyscy czekają na eskalację – ale nie jest jasne, kiedy to nastąpi. W kawiarniach i miejscach spotkań toczy się gorąca dyskusja – sygnały są interpretowane. Już wkrótce kolejne duże testy: dzisiejsze spotkanie w K*Vox i jutrzejsze demo w porze lunchu, które rozpocznie się na Placu Exarchi. Pozostały jeszcze trzy wieczory festiwalowe. Ale „The Beautiful Exarcheia” na pewno nie będzie wystawiane.

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Ateny, Grecja: Rozpoczął się atak – pierwsze ewikcję skłotów na Egzarchi

26.08.19: Pierwszy poważny atak na Exarchię, najbardziej zbuntowaną dzielnicę w Europie, nadszedł bardzo szybko. Przestawienie musi trwać. Letni kryzys jest już historią – zostało osiągnięte to, co zamierzono, nie były to jedynie izolowane działania przeciwko „gangom handlującym narkotykami”. Dziś rano eksmitowano cztery skłoty.

Pierwsze uderzenie na autonomiczne życie w Exarchi jest częścią ogromnego planu przekształcenia tego obszaru w ateńskie Montmartre (dzielnica Paryża). W naszym ostatnim artykule (w języku niemieckim) wyjaśniliśmy poszczególne punkty operacji, która ma potrwać pięć lat. Na końcu tego tunelu jest udana budowa stacji metra Exarcheia. Pośrednie stacje na tej drodze to eksmisja skłotów, wydalenie uchodźców i egzekwowanie pełnej kontroli policyjnej nad Exarchią. W celu wsparcia działań policji utworzono siły interwencyjne z różnych części administracji miasta – od czystości po środowisko naturalne i infrastrukturę miasta. Graffiti mają zostać usunięte, zainstalowane inteligentne latarnie i zorganizowany demontaż „Anarchii na Exarchi”.

Projekty dotknięte eksmisjami to Spirou Trikoupi 17, Transito, Rosa de Foc i GARE. 143 osoby z dwóch budynków Trikoupi 17 zostało aresztowanych i przewiezionych do Departamentu ds. Uchodźców w Attyce, aby sprawdzić, czy posiadają legalne zezwolenia na pobyt w Grecji. Spośród 143, 57 to mężczyźni, 51 to kobiety, a 35 to dzieci z Iranu, Iraku, Afganistanu, Erytrei i Turcji. Z pierwszego oświadczenia eksmitowanych skłotersów: „Faszystowskie państwo eksmitowało nas dzisiaj o 06:00 i zabierają nas na komisariat policji w Petrou Rali. Wyciągnęli nas z naszego domu. Wyrzucili nasze rzeczy z budynku i zablokowali wejścia i okna. Próbują nas pochować w ziemi, ale nie zdają sobie sprawy, że jesteśmy nasionami”.

Z innego budynku przy ulicy Kallidromiou (anarchistyczny squat GARE) trzy osoby zostały aresztowane i przewiezione do GADA (Komendy Głównej Policji w Atenach). Czwarty budynek, przy ulicy Fotila, był pusty w czasie eksmisji.

Operacja została przeprowadzona między innymi przez MAT (policja do tłumienia zamieszek), OPKE (Special Identification and Evidence Unit) i DIAS (oddziały na motocyklach). Według informacji opublikowanych przez ateńsko-macedońską agencję prasową, powołująca się na źródła policyjne, w budynkach nie znaleziono narkotyków. Jednocześnie rzecznik policji w greckiej w prywatnej telewizji powiedział: „Jesteśmy nowym cichym odkurzaczem, który usunie wszystkie śmieci”.

Ta pierwsza ofensywa – która się właśnie zakończyła – dotyczy północno-zachodniej części Exarchi, z wyjątkiem skłotu Notara 26. Jest on uważany za symbol pomocy dla uchodźców i jest dobrze strzeżony przez aktywistów. Na razie oszczędzono także skłotu VOX – który według mediów jest siedzibą rewolucyjnej grupy Rouvikonas. Ofensywa była wyraźnie skierowana przeciwko mniej strzeżonym skłotom. Proste pierwsze zadanie. Pierwszy sukces. Smak krwi. Ale wielkie sukcesy dopiero nadejdą. Równolegle do akcji Mitsotakis (premier Grecji) ogłosił w greckim parlamencie zniesienie kontroli nad kapitałem, obowiązująca Grecję od 2015 roku. Obłudny rząd, który przypomina portret z przeszłości, zmierzy się z kilkoma frontami – aby świętować zniesienie kontroli nad kapitałem najwyraźniej zamierzają rozdać trochę pieniędzy małym przedsiębiorcom, a tym samym rzekomo poprawić ich życie, a następnie uruchomić społeczną destrukcję.

Ale na opór przed eksmisjami również nie trzeba będzie długo czekać. Wielkie demo planowane na połowę września prawdopodobnie będzie musiało zostać przyspieszone. Jak dotąd wiele osób z Exarchi wzywa do udziału w dzisiejszym spotkaniu o 18:00 w Notarze 26, aby wspólnie zdecydować o dalszych działaniach na najbliższe dni. Zaleca się także, aby ludzie również aktywnie działali na arenie międzynarodowej i aby przygotowali się, aby móc odpowiednio zareagować na kolejną falę ofensywy. Nadchodzi jesień i będzie ona długa. Przygotujmy się na to.

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Papua Zachodnia: Rasistowskie ataki na papuaskich studentów powodują masowe zamieszki

21.08.19: Po rasistowskich atakach na studentów z Papui Zachodniej w Indonezji, których kulminacją były operacje sił specjalnych i policja szturmująca akademik w Surabaya na wschodniej Jawie, wybuchły bezprecedensowe masowe protesty w miastach i miasteczkach w całej Zachodniej Papui, z zamieszkami w miastach Manokwari i Sorong.

West Papua, 19.08.19: Huge protest in Manokwari against racist attacks on West Papuan students by police, military &…

Julkaissut Anarchists In So-Called Melbourne Sunnuntaina 18. elokuuta 2019

 

W poniedziałek rano demonstranci w Manokwari podpalili budynek lokalnego parlamentu, zablokowali drogi płonącymi barykadami i starli się z policją, skutecznie paraliżując miasto. Tego samego dnia w Sorong miały miejsce podobne wydarzenia. Lotnisko zostało zaatakowane, podobnie jak lokalne więzienie, umożliwiając ponad 250 więźniom zburzenie muru i ucieczkę. W miastach w całej Papui Zachodniej odbywały się ogromne demonstracje na niespotykaną dotąd skalę.

 

We wtorek zamieszki w Sorong trwały już drugi dzień. Na materiale opublikowanym w mediach społecznościowych widać, że policja ucieka w panice przed wściekłymi protestującymi. W miastach w całej Papui Zachodniej kontynuowano demonstracje na dużą skalę.

West Papua: Riot Police Fleeing from Demonstrators in South Sorong

West Papua, 20.08.19: Demonstrations continue across West Papua for a second day in response to racist attacks against West Papuan students in Java, Indonesia. 'Calm' has not returned to the streets, contrary to media reports in countries that have a vested interest in maintaining the colonial status quo. This footage is from clashes today in South Sorong, and shows riot police fleeing from angry demonstrators.

Julkaissut Anarchists Worldwide Maanantaina 19. elokuuta 2019

West Papua, 20.08.19: People power in the streets as mass demonstrations continue for a second day in response to racist…

Julkaissut Anarchists In So-Called Melbourne Tiistaina 20. elokuuta 2019

 

Anarchiści w kilku lokalizacjach w Indonezji wyrazili swoją solidarność ze studentami z Papui Zachodniej i powstaniem w za pomocą banerów i plakatów. We wtorek w Makassarze w Sulawesi anarchiści wyszli na ulice, aby okazać swoje poparcie.

Continue reading Papua Zachodnia: Rasistowskie ataki na papuaskich studentów powodują masowe zamieszki

San Francisco, USA: Atak farbą na konsulat Indonezji

1 czerwca skromny tłum ponad 20 anarchistek i anarchistów w San Francisco przeprowadził atak solidarnościowy z naszymi towarzyszami z tzw. Indonezji, gdzie ponad 600 anarchistów zostało aresztowanych 1 maja. Rzuciliśmy 60 bomb z farbą i solidnie osprejowały.li.śmy  indonezyjski konsulat wieloma symbolami anarchii, aby wysłać wiadomość do rządu indonezyjskiego, że pomimo odległości między nami a naszymi towarzyszami, państwo nie jest bezpieczne i zawsze będzie atakowane.

Akcje indonezyjskich towarzyszy, również takie jak proste gesty farbą na ścianach, mocno na nas wpłynęły. W ich następstwie oraz po przeczytaniu wezwania do solidarności rozpoznaliśmy przyjaciół. Bardziej niż wyrażanie naszej pogardy dla państwa indonezyjskiego, chcemy przekazać naszą miłość towarzysz.k.om walczącym wewnątrz i na przekór jego fałszywym granicom. Grozi im nieustanne okrucieństwo ze strony władzy, zarówno wobec tych, którzy już stoją w obliczu represji i tych, którzy są poszukiwani.

Jeśli działamy solidarnie, nie jest to ani obowiązkowe, ani wymuszone. Robimy to z radością. Nie ma silniejszego leku na rozpacz niż radosny spisek.

Solidarność z wszystkimi rdzennymi ludami Zachodniej Papui oraz innych terytoriów opierających się indonezyjskiemu kolonializmowi, ludobójstwu i rabunkowemu górnictwu i wycince lasów.

Konsulat Indonezji w San Fran znajduje się w North Beach, dzielnicy, w której anarchistyczni towarzysze organizowali się od dawna, gdzie krwawili, walczyli, zabijali i ginęli od pokoleń aż do przełomu ubiegłego wieku. North Beach jest miejscem międzynarodowej internacjonalistycznej walki anarchistycznej od prawie wieku i kontynuujemy ją w duchu dzielnicy z przyjemnością i honorem! Wspomnienia naszych poległych towarzyszy z całego świata poprowadziły do ataku na ludobójcze, represyjne i kolonialne państwo indonezyjskie.

Wzywamy do międzynarodowych działań solidarnościowych przez cały czerwiec. Wszystkie ambasady, konsulaty oraz firmy działające w Indonezji są celami (tutaj chcielibyśmy podkreślić wyjątkowe szumowiny z firmy Freeport-McMoRan, która eksploatuje największe na świecie złoża złota i drugą co do wielkości kopalnię miedzi w zachodniej Papui, niszcząc las deszczowy i aktywnie przyczyniając się do ludobójstwa ludów tubylczych).

Za czarny maj oraz czerwiec!

Według słów Antyfaszystowskiego Frontu Bandung: „Zapewnimy, że nasz gniew będzie się krystalizował i wzrastał, aż pewnego dnia staniemy się wielką siłą gniewu. Wzywamy wszystkich towarzyszy (gdziekolwiek jesteście) do podtrzymywania ognia oporu ”.

Solidarność naszą bronią!

Internacjonalizm naszą siłą!

Czarny płomień lśni jasno pod zanikającym księżycem!

jacyś anarchiści

(tłumaczenie z 325nostate)

Chile: Tamarze Sol odmówiono zwolnienia warunkowego

https://mpalothia.net/wp-content/uploads/2019/05/sol.jpg

Tamara Sol odsiedziała już pięć i pół roku więzienia odkąd została aresztowana 21 stycznia 2014 za postrzelenie ochroniarza podczas napadu na bank, dostała wtedy wyrok siedmiu lat i 61 dni.

Po tym jak przebywała w różnych zakładach karnych w Chile, obecnie znajduję się w więzieniu Valdivia, gdzie kolejny raz ubiega się o warunkowe zwolnienie. W zeszłym miesiącu pomimo że odsiedziała już połowę wyroku, również odmówiono jej zwolnienia.

Tamara jest jedną z osób dotkniętych dekretem prawa 321. Dekret ten został wdrożony bardzo niedawno i jest ogromną przeszkodą dla więźniów ubiegających się o warunkowe wypuszczenie, ponieważ ma on działać również wstecz, wobec osób osadzonych przed jego wdrożeniem.

Za całkowitym zniesieniem dektetu prawa 321!
Za wolnością dla naszych towarzyszy i towarzyszek!

(źródło Publicacion Refrectario, tłumaczenie z Mpalothia)

Francja: Wezwanie do solidarności po 1 maja w Paryżu

Od końca listopada, gdy rozwijał się ruch żółtych kamizelek, policja i banki są regularnie atakowane. Dlatego też 1 maja mógł być radykalnym przełomem w tym świecie granic i wojen. Mogłoby to być kontynuacją 16-tych marcowych zamieszek i, ujmując to z perspektywy, atakiem na przemysł niszczący życie, zwany władzą.

Flagi nacjonalistów i regionalistów są wszędzie, podczas gdy sądy zapełniają więzienia, ponieważ francuskie państwo ogłosiło, że będzie w stanie uwięzić kolejnych 10 000 osób w ciągu najbliższych 10 lat, nie mówiąc już zresztą o aresztach tymczasowych i oddziałach psychiatrycznych, a ponieważ kapitalistyczna narracja każe nam się uśmiechać, gdy umieramy w środku każdego dnia. Praca to kolejny sposób na umieranie.

W obliczu zagrożenia rozprzestrzenienia się konfliktu 1 maja, państwo postanowiło otoczyć 7400 osób w Paryżu, co doprowadziło do 20 000 kontroli osobistych i przeszukań. W rezultacie protest był niczym innym, jak demonstracją pełną gliniarzy.

Wielu protestujących towarzyszy i towarzyszek z różnych krajów jest obecnie przetrzymywanych w szponach sprawiedliwości. Konieczne jest rozwinięcie odruchów zbiorowej obrony, a także strategii zerwania z podobnym do spektaklu funkcjonowaniem sądów, tak jak wyglądało to dotychczas. Wydaje się również jeszcze bardziej konieczne, aby atakować bezpośrednio tych, którzy produkują i zarządzają nieszczęściem, zarówno tutaj, jak i wszędzie.

Zakładając, że obrona w sądzie może skończyć się tylko kolejnymi represjami, że myśli nie są oderwane od aktów i vice versa, i że nasze pragnienia istnieją w takim samym stopniu jak to czego doświadczamy, łatwo możemy wtedy się zorientować, że każda instytucja będąca w ogniu jest krokiem naprzód w stronę świata bez gliniarzy, państw, szefów i klatek.

Poza drutami kolczastymi i granicami, przeciwko więzieniom (tym z murami i tym bez), solidarność.

(tłumaczenie z 325nostate)

Indonezja: komunikat Frontu Antyfaszystowskiego z Bandug (wideo)

Polityczny komunikat Antyfaszystowskiego Frontu z Bandung w sprawie brutalności państwa podczas wydarzeń majowych 2019 roku.

My, Antyfaszystowski Front z Bandung, niniejszym potępiamy i przeklinamy każdy brutalny czyn, jakiego dopuściło się państwo za pośrednictwem swego represyjnego aparat przeciwko tłumowi osób podczas pierwszomajowej demonstracji w Bandung. Potępiamy również każdą formę naruszenia praw człowieka, którą zastosowało państwo przeciwko aresztowanym towarzyszom na posterunku policji w Bandung oraz w Jatinangor. Ponadto potępiamy wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób podnieśli rękę na uczestników 1 majowych wydarzeń. Potępiamy również każda instytucję czy element machiny państwa, która przyczyniła się do represji w Bandung:

1. Nie zgadzamy się z tym, że zniszczenia kosztowały coś społeczeństwo i że powinniśmy za nie zapłacić. Na komu państwo które, łapczywie zabiera pieniądze z podatków, które następnie trafiają do kieszeni jego sług? Widzimy to w kontekście demokratycznego pojęcia wolności, które jest uciskiem od początku swego istnienia, wandalizm jest formą oporu przeciwko temu, co państwo ukradło ludziom.

2. Jesteśmy przeciwni założeniu, że wandalizm jest aktem amoralnym dokonywanym przez niewykształconych i zdeprawowanych! Kto jest bardziej zdeprawowany? Niedawno pomalowaliśmy miejskie mury, gdy tymczasem władza codziennie niszczy nasze przestrzenie życiowe. Eksmisje, eksploatacja środowiska, niskie płace czy strukturalna bieda to codzienność.

3. Potępiamy brutalność policji (i wojska) podczas 1 majowego dema. Zanim nawet dotarli do miejsca początku marszu, upamiętniającego dzień majowy (w stanie Gedung), tłum został zmuszony do wycofania się i nie mógł wyrazić swoich poglądów politycznych wraz z innymi robotnikami.

4. Przypadkowe naloty i aresztowania odbywały się bez postanowienia sądu i nie były zgodne ze standardową procedurą. Doszło do naruszeń prywatności wobec tych, którzy zostali oskarżeni o zniszczenie mienia bez żadnych dowodów. Metody przesłuchiwania jakie  zastosowała policja z Bandung i Jatinango były obelżywymi czynami, które naruszyły ludzkość i racjonalność.

5. Wyraźnie deklarujemy otwartą wojnę ze związkami zawodowymi, które są  powiązane z rządem (i elitami). Sprzeciwiamy się zwłaszcza tym, którzy w swej arogancji podają rękę prezydentowi i najwyraźniej nigdy nie byli po stronie robotników.

Dlatego, po prawie 700 osobach aresztowanych podczas wydarzeń majowych przez aparat państwowy, zapewnimy, że nasz gniew będzie się krystalizował i wzrastał, aż pewnego dnia staniemy się wielką potęgą gniewu. Wzywamy wszystkich towarzyszy (gdziekolwiek jesteście) do podtrzymywania ognia oporu. Przyszłość nie będzie taka sama. Aparat państwa i inne autorytarne elementy będą nadal gromadzić swoją władzę i stawać się będą coraz bardziej represyjne. Organizujcie się i rozpowszechniajcie ducha solidarności. Dołącz do długiej historii oporu!

(tłumaczenie z Mpalothia)