Tag Archives: represje

Indonezja: Aktualizacja o anarchistycznych więźniach z Yogyakarty

Dla 6 zatrzymanych proces wkrótce się zakończy, czekają, aby dowiedzieć się jakie dostaną wyroki. Jednak 4 więźniów nadal pozostaje w więzieniu Cebongan (w tym Ucil) a 1 inny przebywa wciąż na komisariacie Sleman, wciąż nie jest jasne, kiedy odbędą się ich procesy.

We wtorek 14 sierpnia 2018 r. odbyła się rozprawa towarzyszy O i M, zaś w czwartek 16 sierpnia 2018 r. rozpoczęły się przesłuchania towarzyszy MI, MEA, AMA i ZW.

Co do Briana Valentino (Ucila), jego proces rozpocznie się we wtorek 21 sierpnia 2018 roku.

Wyraźmy naszą solidarność, uczestnicząc w procesach we wtorek i czwartek o 10 rano w Sądzie Okręgowym Sleman lub odwiedzając tych towarzyszy w więzieniu Cebongan i na posterunek policji w Sleman, którzy nie mają jeszcze wyznaczonych terminów procesów sądowych.

Więcej informacji:

Instagram : @palang__hitam

Strona: palanghitam.noblogs.org

Email: civilrebellion@riseup.net

(tłumaczenie z 325nostate)

 

Brazylia: Wyroki dla niereformowalnych

Tekst opowiada o wyrokach na dwudziestu-trzech osobach za domniemane uczestnictwo w akcjach nieposłuszeństwa w Rio de Janeiro w latach 2013-2014.

Sprzeciwiamy się wyrokom tak samo jak sprzeciwiamy się wszelkiej opresji na naszą wspólną i oddzielną wolność.

“Wolność innych powiększa moją wolność”– M. Bakunin

Ciąg aresztowań i wyroków nazwany został przez policję jako “operacja zapory sieciowej”. Te 23 osoby zostały skazane za domniemaną przemoc, organizowanie się w grupy przestępcze, dokonanie zniszczeń mienia, stawianie oporu, krzywdę cielesną oraz posiadanie ładunków wybuchowych. Wyroki wahają się od pięciu do trzynastu lat więzienia. Sprawy odbywały się w obecności sędziego Flavio Itabaiana z 27 trybunału karnego w Rio de Janeiro.

Aresztowania były przeprowadzane przez specjalny oddział służący do represji za przestępstwa hakerskie, była to dokładniej policja polityczna zaangażowana w World Cup i igrzyska olimpijskie, ta sama policja, która była obecna na protestach w Porto Alegre i Sao Paulo.

Nazwa operacji nie jest przypadkiem, zapora sieciowa to nazwa tworu wewnątrz sieci komputerowej, które ma na celu zastosowanie protokołu bezpieczeństwa w określonym punkcie sieci. Więc zapora sieciowa została stworzona do blokowania “szkodliwych” treści w sieci komputerowej. Media społecznościowe i nowe technologie komunikacji międzyludzkiej są wykorzystywane jako narzędzia kontroli i represji (co wiadomo nie od wczoraj), ale ta operacja to wyjątkowy przykład potencjału ich represyjnego wykorzystania.

Za słowem sędziego (w akcie “życzliwości”) nie zarządzono tymczasowych aresztowań. Jednakże te zdarzenie, nawet biorąc pod uwagę chwilową “wolność”, pomaga nam zrozumieć, gdzie sędzia chce, abyśmy byli (w więzieniu). Te wyroki stanowią dla nas widoczną konieczność zmiany mobilizacji walki przeciwko społeczeństwu więziennemu, mobilizację w akty solidarności.

Oskarżeni byli ostatnio ofiarami represji ze strony operacji “Erebeo”. W obliczu tych zdarzeń to, co możemy zrobić to co najmniej wyrazić swoją stanowczą solidarność oraz wezwać do wspólnej mobilizacji.

Nie mamy zamiaru wywieszać na nasze sztandary sprzeciwu wobec kryminalizacji działalności aktywistycznej. Działalność ta nie ma możliwości wpisywać się w żadne kategorie typu legal/nielegal, winny/niewinny, dopuszczalny/zabroniony. Działalność aktywistyczna wykracza poza te kategorie, ponieważ jej cel jest z nimi sprzeczny. Jesteśmy przeciwni represji, ponieważ cały system dominacji jest kontynuacją tej właśnie represji i ten kto to dostrzega, (wie że system jest przeciwny jego wolności) to wychodzi na ulice, dokonuje zniszczeń, by każdym kolejnym zniszczeniem symbolicznie niszczyć dominację. Każdy, kto stara się działać przeciwko z góry ustalonemu “porządkowi” będzie nazwany “kryminalistą” ponieważ “zbrodnia” ruchu oporu jest wynikiem totalnej niezgody na istotę dominacji. Więc gdybyśmy walczyli pod hasłem “demonstracje to nie przestępstwo” to legitymizowalibyśmy i akceptowalibyśmy zatem istnienie więzień. Oczywiście, dopóki jesteśmy anarchistami i przede wszystkim anarchistami to naprawdę kochamy wolność i jesteśmy niewiarygodnie wielkimi przeciwnikami opresji.

Jak moglibyśmy nie wychodzić na ulice w sprzeciwie wobec spektakli, które odgrywane są, by usprawiedliwiać rozrywki dla społeczeństwa? Jak moglibyśmy być obojętni na modernizację, militaryzacje i dekorację ulic specjalnie dla tłumów spacerujących turystów i bogaczy podczas World Cup i igrzysk olimpijskich? Jest to niewiarygodnie smutne, że w tym całym entuzjazmie wobec złotego pucharu niektórzy ludzie zapominają o nadużyciach, śmierci i ludobójczej polityce, którą produkuje ten spektakl. Niepohamowaną radość daje nam wiedza, że są ci niereformowalni czy “niepoprawni” ludzie, którzy wychodzą na ulice, by niszczyć wszystko pomimo rzekomej kontroli ze strony niby “autorytetów” którzy wydają miliony na ochronę i kontrolę.

Gwałtowna demonstracja jest najmniejszym gestem wrażliwości, jaki odczuwamy w obliczu dominującego ucisku, który próbuje jawić się jako “normalne życie”. Jest to sygnał, że wciąż znamy i czujemy na sobie okrucieństwo krzywdy, niezadeklarowanej nigdzie wojny, i tak samo jak zwierzę naprzeciw swojego kata, reagujemy gwałtownie na bat.

Podpisane Biblioteka Anarchistyczna Kaos
Przeciwni postawionym wyrokom, wznosimy trwałą mobilizację.
Solidarni z walczącymi!

Imiona dwudziestu trzech osób skazanych za protesty w Rio de Janeiro w 2013 roku:
– Elisa Quadros Pinto Sanzi, skazana na 7 lat więzienia

– Luiz Carlos Rendeiro Júnior, skazany na 7 lat więzienia

– Gabriel da Silva Marinho, skazany na 5 lat i 10 miesięcy więzienia

– Karlayne Moraes da Silva Pinheiro, skazany na 7 lat więzienia

– Eloisa Samy Santiago, skazana na 7 lat więzienia

– Igor Mendes da Silva, skazany na 7 lat więzienia

– Camila Aparecida Rodrigues Jordan, skazana na 7 lat więzienia

– Igor Pereira D’Icarahy, zkazany na 7 lat więzienia

– Drean Moraes de Moura, skazany na 5 lat i 10 miesięcy więzienia

– Shirlene Feitoza da Fonseca, skazan na 5 lat i 10 miesięcy więzienia

– Leonardo Fortini Baroni, skazany na 7 lat więzienia

– Emerson Raphael Oliveira da Fonseca, skazany na 7 lat więzienia

– Rafael Rêgo Barros Caruso, skazany na 7 lat więzienia

– Filipe Proença de Carvalho Moraes, skazany na 7 lat więzienia

– Pedro Guilherme Mascarenhas Freire, skazany na 7 lat więzienia

– Felipe Frieb de Carvalho, skazany na 7 lat więzienia

– Pedro Brandão Maia, skazany na 7 lat więzienia

– Bruno de Sousa Vieira Machado, skazany na 7 lat więzienia

– André de Castro Sanchez Basseres, skazany na 7 lat więzienia

– Joseane Maria Araújo de Freitas, skazana na 7 lat więzienia

– Rebeca Martins de Souza, skazana na 7 lat więzienia

– Fábio Raposo Barbosa, skazany na 7 lat więzienia

– Caio Silva de Souza, skazany na 7 lat więzienia

(tłumaczenie z Mpalothia)

Indonezja: Ostatni proces sądowy siódemki z Sukoharjo

Międzynarodowa solidarność z siódemką z Sukoharjo i wszystkimi więźniami wojny klasowej w Indonezji 

Siedem osób oskarżonych o udział w zamieszkach w fabryce sztucznej bawełny 6 sierpnia otrzymało wyroki. Zamieszki rozpoczęły się po demonstracji, która miała miejsce pod wejściem do fabryki, wyziewającej toksyczny odór. Wśród demonstrujących zrobiło się goręcej, podpalono budki ochroniarzy i doszło do starcia z policją i jednostkami specjalnymi. Siedem osób zostało aresztowanych od lutego 2018. Proces sądowy był przeprowadzany przez sędziego Sigita Hariyanto.

Wyroki wobec siódemki aresztowanych:
1. Muhamad Hisbun Payau (Iss), członek studenckiej organizacji lewicowej Pembebasan, dostał wyrok dwóch lat i 3 miesięcy więzienia.
2. Sutarno, mieszkaniec Karanganyar, dostał wyrok 2 lat.
3. Brilliant, mieszkaniec Nguter, dostał wyrok 2 lat.
4. Bambang, mieszkaniec Bulakrejo, dostał wyrok 3 lat więzienia oraz karę grzywny 10 milionów rupii indonezyjskich.
5. Kelvin, mieszkaniec Plesan, dostał wyrok 2 lat i 3 misięcy więzienia.
6. Sukemi, z Celep, wyrok 2 lat i 3 miesięcy więzienia.
7. Danang, z Nguter, wyrok 2 lat więzienia  oraz kara grzywny 10 milionów rupii indonezyjskich.

Trzech pierwszych pozwanych oskarżono o naruszenie art. 406 ust. 1 indonezyjskiego kodeksu karnego dotyczący “zniszczenia czyjegoś mienia”. Wyrok sędziego był niższy niż ten proponowany przez oskarżyciela Rohmadiego, który żądał 4 lat i 2 miesięcy więzienia dla Issiego oraz 4 lat więzienia dla Suntarno i Brillianta.

Ostatnich czworo pozwanych oskarżono o naruszenie art. 187 paragrafu 1 i 2, art.170 paragrafu 1, albo art. 406 o kryminalnym zabarwieniu. Kara dla Dananga jest niższa od 4 lat i grzywny 50 milionów rupii proponowanych przez oskarżyciela Rohmadiego. Kara dla Bambanga jest niższa od 5 lat i grzywny 50 milionów rupii
proponowanych przez tego samego oskarżyciela.

Więcej informacji:

Instagram: @palang__hitam
Strona: palanghitam.noblogs.org
Email: civilrebellion@riseup.net

(źródło Palang Hitam Indonesia /ACK Indonezja, tłumaczenie z Mpalothia)

Indonezja: Aktualizacja o anarchistycznych więźniach z Yogyakarty

26 lipca rozpoczął się proces sądowy czwórki anarchistycznych działaczy (związanych ze sprawą represji za demo 1 maja), którzy po miesiącu doczekali się transportu do więzienia Cebongan w Slemanie. Czworo oskarżonych osób brało udział w demonstracji na skrzyżowaniu przed UIN Yogyakaraty (państwowym wydziałem islamskiego uniwersytetu).

Tych czworo oskarżonych to:

– Azhar M. Hasan (Azhar)

– Zikra Wahyudi (Zikra)

– Muhammad Ibrahim (Boim)

– Muhammad Edo Asrianur (Edo).

Państwowe represje wobec ludzi związanych z akcjami z 1 maja wchodzą na nowy poziom zaraz po wstępnym ogłoszeniu zarzutów i szczegółów procesu. Pierwsze posiedzenie w sądzie składało się wyłącznie z przemowy prokuratora, który czytał oskarżenia powiedział on, że sądzi iż owy proces sądowy powinien być prowadzony oddzielnie od sprawy karnej i wezwał do otwarcia możliwości słuchania rozprawy dla osób zainteresowanych.

Azhar i Zikra mają numer sprawy: 306/Pd.B/2018/PNSmn, a Edo i Boim mają numer 305/Pid.B/2018/PNSmn. Więc jest to podzielona sprawa karna lecz wciąż będzie odbywać się w tym samym pomieszczeniu sądu. Poprosiliśmy o podzieloną rozprawę, ponieważ oskarżeni stoją wobec różnych oskarżeń toczących się przed sądem. W aktach oskarżenia, które zostały odczytane, przedstawiono dowody dotyczące użycia przemocy i niszczenia własności publicznych. Jest zgodność w dowodach podanych przez policję i prokuratora.

Jeśli chodzi o kary, które mogą spotkać towarzyszy to zostali obarczeni oskarżeniami z artykułu 170 pierwszego paragrafu, którego kara wynosi do 5 lat pozbawienia wolności, lub artykułu 406 za który grozi do 2 lat. Zostały przedstawione dowody na to, że czwórka anarchistów dopuściła się złamania prawa podczas akcji 1 maja. Osoby oskarżone nie przyznają się do postawionych im zarzutom.

Więcej info:

Instagram : @palang__hitam,

Strona: palanghitam.noblogs.org

Email: civilrebellion@riseup.net

(tłumaczenie z Mpalothia)

Tokio, Japonia: Były działacz Japońskiej Armii Czerwonej Tsutomu Shirosaki składa apelację od wyroku za atak na ambasady w Dżakarcie

Były działacz Japońskiej Armii Czerwonej Tsutomu Shirosaki rozpoczął proces odwoławczy od wyroku skazującego za usiłowanie zabójstwa.

Został uznany za winnego podczas procesu w Sądzie Okręgowym w Tokio w związku z atakiem przeprowadzonym w maju 1986 r. w Dżakarcie, w którym seria z moździerzy uderzyła w ambasady Japonii i USA, chociaż atak ten nie spowodował żadnych obrażeń ani znacznych szkód.

Teraz, w wieku 70 lat, Shirosaki został skazany na 12 lat więzienia w listopadzie 2016 r. w finale procesu, najbardziej znanego skrajnie lewicowego aktywisty w Japonii, za zbrodnie związane z terroryzmem. Świadkami byli m.in. reżyser filmowy i były członek Japońskiej Armii Czerwonej Masao Adachi.

Pomimo głośnego charakteru procesu, oskarżenie zostało podważone przez słabe rozpatrywanie zeznań świadków z Indonezji. Jak informowano w mediach w tamtym czasie, tłumaczenie sądowe zawierało istotne błędy. Są one kluczowym elementem odwołania Shirosaki, który ostatnio miał rozprawę 18 lipca.

Zespół prawny Shirosakiego uznał, że około 200 błędów, które następnie zostały poprawione, oznacza, że świadka nie można odpowiednio przesłuchać. Podczas rozprawy obrońcy nadal twierdzili, że Shirosaki jest niewinny za incydent w Dżakarcie, podczas gdy prokuratura zażądała, aby odwołanie zostało odrzucone. Orzeczenie w sprawie odwołania zaplanowano na 26 września.

Początkowo członek Sekigun-ha (Frakcja Czerwonej Armii), Shirosaki odbył karę więzienia za napady dokonane przez grupę na początku lat siedemdziesiątych. Został uwolniony w 1977 roku w odpowiedzi na żądania porywaczy linii lotniczych JRA i dołączył do Japończyków z Bliskiego Wschodu. Podczas gdy policja zapewnia, że stał się aktywnym członkiem JRA, zwolennicy twierdzą, że działał niezależnie od grupy Fusako Shigenobu.

Został deportowany do Japonii w lutym 2015 r. po zakończeniu kary więzienia w Stanach Zjednoczonych. Siedział tam 18 lat za atak na amerykańską ambasadę w Dżakarcie, po jego aresztowaniu w Nepalu i ekstradycji w 1996 roku. W Japonii został zatrzymany po przybyciu na lotnisko Narita i postawiony przed sądem za atak na japońską ambasadę.

Nawiasem mówiąc, 18 lipca również doszło do rozprawy Yōichiego Yamady w sądzie rejonowym Kōbe. Yamada jest redaktorem naczelnym znanej i długo działającej lewicowej gazety Jimmin Shimbun, która ma historyczne powiązania z JRA i publikowała ich oświadczenia przez wiele lat. Policja dokonała nalotu na biuro gazety i aresztowała Yamadę w związku z jego udziałem w Orion no Kai, grupie wsparcia dla Kōzō Okamoto, byłego członka JRA, który obecnie mieszka w Bejrucie. Zwolennicy regularnie przekazywali fundusze firmie Okamoto ze względu na koszty utrzymania, umieszczając je na rachunku bankowym w Japonii, a z których Okamoto korzystał w Libanie, przy użyciu karty bankomatowej. Policja aresztowała Yamadę za oszustwa związane z techniczną obsługą konta bankowego przez stronę trzecią, choć w rzeczywistości karali go za pomoc mężczyźnie nadal poszukiwanym przez władze japońskie.

Okamoto jest najbardziej znanym i wciąż żyjącym członkiem trzyosobowej japońskiej grupy, która zaatakowała lotnisko Lod (obecnie lotnisko Ben Guriona) w 1972 roku w ramach operacji zaplanowanej przez Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny. Później został zwolniony z więzienia w Izraelu i dołączył do JRA. Ma legalny azyl w Libanie, gdzie przez wielu uważany jest za bohatera. Jednak lata spędzone w izolatce w Izraelu poważnie wpłynęły na jego stan psychiczny, a 70-latek nie był w stanie się o siebie troszczyć. Leczenie Okamoto w niewoli zainspirowało film Adachiego “Prisoner / Terrorist” (2007).

Yamada otrzymał wyrok jednego roku (połowa tego, czego domagała się prokuratura) i trzyletnie zawieszenie. W orzeczeniu sędzia zauważył, że otwarcie konta bankowego do celów korzystania przez osoby trzecie wchodzi w zakres oszustwa, ale w tym przypadku intencji nie można uznać za szkodliwe. Yamada i jego zwolennicy protestowali przeciwko wyrokowi sądu. Wydaje się prawdopodobne, że Yamada się odwoła.

O ile szanse na zwycięstwo Shirosaki’ego (lub Yamady) mogą wydawać się niewielkie, biorąc pod uwagę presję ze strony państwa, aby wydać surowe wyroki dla skrajnie lewicowych radykałów, nie jest niczym nowym, że współpracownicy JRA odnoszą sukcesy w sądach. W ubiegłym roku były członek JRA, Hiroshi Sensui, wygrał proces sądowy w sprawie ograniczenia jego prawa do odwiedzin w więzieniu.

(tłumaczenie z Throw Out Your Books)

 

Represje i tworzenie “bazy danych lewicowych ekstremistów” w Europie po antyszczycie G20

Proces trwającej na wysokim szczeblu współpracy między rządami europejskimi po G20 w Hamburgu, doprowadził do utworzenia policyjnego “czarnego bloku”, a także do tego, co wydaje się być europejską cyfrową bazą danych tak zwanych “lewicowych ekstremistów” w oparciu o wątpliwe i toksyczne ramy ideologiczne, na podstawie serii artykułów, komentarzy aktywistów i dokumentów rządowych.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy ogromna liczba działaczy ze Szwajcarii, Danii, Grecji, Hiszpanii, Włoch, Węgier, Belgii, Austrii, Francji i Niemiec została aresztowana przez policję w związku z protestami G20. Naloty we Włoszech, Hiszpanii, Francji i Szwajcarii prowadzone były przez grupę zadaniową “Schwarzer Block” według DW.

Grupa ta, jak donosi DW, “przeczesuje terabajty policyjnych nagrań, nagrań CCTV i prywatnych filmów za pomocą oprogramowania do rozpoznawania twarzy i danych geolokacyjnych”. Zostało również ujawnione, że policja infiltrowała wiele grup protestacyjnych G20 przy użyciu informatorów. Tymczasem policja we Francji (CRS) omawia eksperymenty z “chemicznymi, niewidzialnymi i zdalnymi znacznikami” “antyfaszystów lub innych czarnych bloków znanych ze swej przemocy”.

Grupa zadaniowa jest częścią niemieckiej komisji śledczej wspieranej przez policję z wielu krajów, a także Eurojust, ogólnoeuropejską agencję.

Podczas gdy niedawne aresztowania przyciągnęły uwagę wielu Europejczyków, stworzenie bazy danych osób “ekstremalnie lewicowych” zostało zaproponowane bezpośrednio po szczycie, a także z dużym wyprzedzeniem.

W 2001 r., zaledwie miesiąc przed G8 w Genui, państwa członkowskie zgodziły się ścigać “brutalnych wichrzycieli” i zbierać dane na temat tych “znanych już policji”, a w 2007 r. Wolfgang Shauble zażądał pościgu za “Euro anarchistami”. Ministerstwa policji powiedziały swoim oficerom, że działają “międzynarodowo i konspiracyjnie”, śledząc i infiltrując “Euro-anarchistów” i “lewicowych ekstremistów”, jednocześnie twierdząc, że “scena anarchistyczna” była wysoce umiędzynarodowiona, przy współpracy z lewicowcami od Wielkiej Brytanii po Grecję. Przed G20 ogłoszono, że roboty będą instalowane w celu przeszukiwania kanałów, bez wyjaśnienia ich zadania.

Podczas gdy te wcześniejsze deklaracje mogły być postrzegane przez niektórych jako przebłyski tego co ma nadejść (chociaż doświadczenie brytyjskich gliniarzy rzuca w to wątpliwość), apele wykonane po ubiegłorocznym szczycie G20 przerodziły się w działanie w przerażającym tempie.

W ostatnim dniu protestów ówczesny minister sprawiedliwości Heiko Maas przedstawił w BILD, skrajnie prawicowym brukowcu atlantyckim, potrzebę “ogólnoeuropejskiej bazy lewicowych ekstremistów”, aby powstrzymać ich przed przekraczaniem granic. Od tego czasu BILD odgrywał istotną rolę w tym procesie, prosząc czytelników o zidentyfikowanie i ujawnienie protestujących oraz udostępnienie ich zdjęć policji. Ponadto co najmniej dwóch działaczy G20 zostało włączonych do systemu blokowania SIS II Schengen.

W artykule opublikowanym w Wall Street Journal kilka dni po szczycie, ujawniono, że Mass napisał list do innych ministrów sprawiedliwości, mówiąc między innymi, że “wiele zdjęć i nagrań wideo jest obecnie ocenianych w celu identyfikacji sprawców. … musimy powstrzymać tę brutalną turystykę w Europie.”

W nadchodzących tej jesieni wyborach do manifestu w CDU/CSU wpisano wezwanie do “przechowywania i odzyskiwania danych o [Internecie] ruchu”, oraz to, żeby sympatie dla lewicowych “stowarzyszeń” stały się przestępstwem. Zgodnie z nowym bawarskim prawem policyjnym państwa niemieckie otrzymają “inteligentną” technologię wideo i usługi rozpoznawania twarzy.

W niemieckich więzieniach aktywiści ekologiczni są zagrożeni przemocą fizyczną ze strony sił bezpieczeństwa i żądają od nich ujawnienia, w jakich stolicach europejskich byli i kogo, łącznie z anarchistami, poznali w każdym z nich.

Wydaje się, że baza danych została poddana próbie na Węgrzech w okresie wyborów, gdzie władze ustawiły system CCTV z przeinstalowanymi danymi biometrycznymi by wyszukiwać poszukiwanych anarchistów.

Poza oczywistym powodem, dla którego prawa konstytucyjne są martwą literą we wszystkich “zachodnich demokracjach”, warto zastanowić się nad oficjalnym uzasadnieniem państwa dla narzucenia tak drastycznych represji ideologii politycznych (anarchizm, komunizm itp.).

Republika Federalna Niemiec od czasu zjednoczenia przyjęła “teorię ekstremizmu” jako oficjalną ideologię, do tego stopnia, że “ochrona konstytucji” wymaga corocznych sprawozdań o partiach, organizacjach, ruchach społecznych, mediach i pomysłach pod kątem ich “skrajności”.

Kamieniem węgielnym tej teorii jest wiara (bardziej precyzyjnie, założenie utrzymywane z intensywnością wiary), że istnieje demokratyczne, liberalne centrum i że wszystko poza tym jest ekstremalne, niekonstytucyjne i kryminalne. Zasadniczo za najbardziej złowieszcze uważa się komunizm i anarchizm – czyli fundamentalną krytykę kapitalizmu – znajdujące się na tym samym poziomie potępienia historycznego i ideologicznego, co nazizm i inne formy faszyzmu. Podsumowując, za Indymedia: “teoria ekstremizmu ma na celu odizolowanie osób i grup o poglądach lewicowych, aby nie mogli już wpływać na społeczeństwo”. Oznacza to konfiskatę serwerów Indymedia i zamknięcie skłotów.

Stawianie znaku równości między elementami skrajnej lewicy a nazizmem jest perspektywą z niesmacznymi korzeniami historycznymi. Początkowo zaczęci, apologeci Trzeciej Rzeszy, którzy to w ostatnich latach zyskują coraz większą władzę na niemieckich i zachodnich uniwersytetach, głosząc że nazizm był “równą i przeciwną” desperacką reakcją na socjalizm w stylu bolszewickim, i że te dwie ideologie to “totalitarne bliźnięta”. Pogląd ten, wyeksponowany początkowo przez zdyskredytowanego historyka Ernsta Nolte’a, został przejęty przez historyków, takich jak Anne Applebaum i Timothy Snyder, po tym, jak został spreparowany ich “szacowny” wizerunek przez Françoisa Fureta i Bernarda Henri-Levy’ego, obaj ci pisarze służyli jako intelektualne inspiracje dla Emmanuela Macrona.

Podobne argumenty, konfrontujące i równoważące skrajną prawicę i skrajnie lewicę w imię “liberalnej demokracji”, pojawiły się także w latach 50. u zimnowojennych liberałów często finansowanych przez Kongres na Rzecz Wolności Kulturowej sterowany przez CIA . Wykorzystując to, przeciwnicy komunizmu, ale także anarchizmu i “lewicowego radykalizmu”, później stworzyli intelektualne podstawy neokonserwatyzmu.

Wszystko to ma na celu, aby uzasadnienie sytuacji, w której skrajnie prawicowa Alternatywa dla Niemiec, w przeciwieństwie do lewicowych stron internetowych i grup takich jak Linksunten Indymedia i KPD, może działać i wpływać na SPD i CSU by wprowadzano w życie złowrogi plan tworzenia obozów dla uchodźców. W połączeniu z “bazą danych lewicowych ekstremistów” oznacza to faktycznie, że de facto wszystkie państwa europejskie przyjęły definiowaną przez Niemcy “ekstremistyczną” teorię.

Tymczasem nadzór i śledzenie protestujących i aktywistów będzie się nasilać. Polska będzie dążyć do pozyskiwania danych osobowych wszystkich obrońców środowiska, nawet organizacji pozarządowych, za pośrednictwem nowej ustawy wdrożonej na szczyt COP24. Korporacje opracowują inteligentne ściany, aby wykrywać ruch i malowanie natryskowe, a także wdraża się oprogramowanie przeznaczone do wykrywania, śledzenia i zgłaszania “wichrzycieli”. (…)

(tłumaczenie z Civic Critique)

 

Ateny, Grecja: Dożywocie plus 25 lat więzienia dla Poli Roupy, członkini Walki Rewolucyjnej

Trybunał nałożył karę dożywotniego pozbawienia wolności plus 25 lat na towarzyszkę Pole Roupę, przyjmując stanowiska prokuratora Drako w swoim przemówieniu. Dożywocie, na które został skazany w 2016 r. Nikos Maziotis za ten sam atak, nie jest tylko wściekłą zemstą na dwóch nieskruszonych i konsekwentnych buntowników, którzy nie zostali schwytani w 2013 r. pod koniec pierwszego procesu Walki Rewolucyjnej. pozostając na ścieżce illegalizmu, aby kontynuować działania organizacji. Dowodzi, zgodnie z przemówieniem prokuratora Drako, niebezpieczeństwa działań Walki Rewolucyjnej jako siły podważającej i załamującej gospodarkę i państwo.

Przypomnijmy, że prokurator Drako w swoim przemówieniu stwierdził, że atak na Bank Grecji mógł spowodować zawalenie się budynku i że gdyby tak się stało, system finansowy i gospodarka kraju załamałyby się.

Wyroki dożywocia dla Roupy, podobnie jak dla Maziotisa, są potwierdzeniem przez wroga, czyli państwa, prawidłowości strategii Walki Rewolucyjnej, która uważała, że poważne uderzenia w kluczowe struktury już osłabionego systemu w kryzysie, mogą spowodować jego upadek.

Solidarność z Walką Rewolucyjną!

Więcej o grupie Walka Rewolucyjna możecie dowiedzieć się z tego filmiku (polskie napisy):

(źródło Athens Indymedia, tłumaczenie z 325nostate)

Indonezja: wieści na temat anarchistycznych więźniów z Yogyakarty

Więzienie jest kamieniem milowym dla rewolucjonistów w ich drodze do wolności. Jest tylko przystankiem, nie końcem drogi. “- K.K.O.

Począwszy od 1 maja 2018 do dziś (4 lipiec 2018) anarchistyczni więźniowie z Yogyakarty wciąż nie dowiedzieli się co im grozi ze strony sądu. Otrzymaliśmy wiadomość że anarchiści powinni byli być przetransportowani do więzienia Cebongan w Slemenie 29 czerwca 2018, a byli przetrzymywani w areszcie śledczym w Yogyakaracie od 1 maja aby czekać na orzeczenie śledztwa. Mimo to zaplanowana rozprawa sądowa się nie odbyła, a pobyt w areszcie wydłużył się im do 30 lipca by czekać na kolejne wszczęte śledztwo. Uważamy, że przedłużony proces dochodzenia jest spowodowany upolitycznieniem tej sprawy, ewidentnie wiadomo że demonstracja z 1-go maja była aktem sprzeciwu wobec rządu.

Jeden z więźniów Brian Valentino (ksywa Ucil) potrzebował hospitalizacji z powodu płytkiego oddechu i problemów z żołądkiem, wciąż dochodzi do zdrowia ale mimo to cały czas zaraża współwięźniów śmiechem i pozytywnym podejściem. Co do pozostałych anarchistycznych więźniów to obydwoje z nich czują się dobrze zarówno psychicznie co fizycznie. Wiadomo jednak że są pod presją z różnych stron, to nie to co w domu.

Będziemy starali się wysyłać info na bieżąco, dziękujemy wszystkim, którzy okazali solidarność uwięzionym anarchistom z Yogyakarty.

„Niestety marzenie jakie trzymamy głęboko w sercach jest zbyt wspaniałe byśmy mogli uniknąć ryzyka znalezienia się przeciwko monstrualnej ścianie autorytaryzmu”- Nicola Gai

Anarchistyczny Czarny Krzyż Indonezja

Więcej info:
Instagram : @palang__hitam
Strona: palanghitam.noblogs.org
Email: civilrebellion@riseup.net

(tłumaczenie z Mpalothia)

 

USA: Dzień Nata Turnera – ogólnokrajowy strajk więzienny 21 sierpnia 2018 (wideo)

Rewolucyjny Ruch Abolicjonistyczny ogłasza pierwszy coroczny dzień Nata Turnera!

Aby uczcić pierwszy dzień rocznicy strajku więziennego, RAM ogłasza pierwszy dzień imienia Nata Turnera, który odbędzie się 21 sierpnia 2018 roku. To nie przypadek, że będzie to pierwszy dzień Ogólnokrajowego Strajku Więziennego i nie możemy być bardziej zaszczyceni, mogąc uczestniczyć w tym wydarzeniu w tym historycznym momencie.

Tego dnia w 1831 r. rozpoczęło się powstanie Nata Turnera. Nat Turner i jego grupa złożona z 70 towarzyszy podróżowali z plantacji na plantację, by zabijać swoich ciemiężców i uwalniać tych, których napotkali po drodze. Ten akt buntu jest ważnym prekursorem dzisiejszej walki. Inicjatywa tych odważnych ludzi, którzy ryzykowali własnym dobrobytem, aby uwolnić tych, którzy są w niewoli, mówi zarówno o bojowości niezbędnej do obrony wspólnoty, jak i bezinteresowności walki rewolucyjnej.

Dzień Nata Turnera to święto dla rewolucjonistów, tych, którzy walczą z obecnymi formami niewolnictwa i angażują się w wyzwolone społeczeństwo. Upamiętniamy tych, którzy przyszli przed nami, i tych, którzy dziś poświęcają swoje życie, aby znieść ten straszliwy system współczesnego niewolnictwa.

Dołączcie do nas solidarnie ze strajkującymi więźniami i uroczystościami upamiętniającymi Nata Turnera i wszystkich rewolucjonistów z przeszłości i teraźniejszości, podczas gdy my skupimy się na walce tu i teraz!

Kontekst strajku więziennego:

Ludzie uwięzieni w Stanach Zjednoczonych, którzy cierpią najgorsze nadużycia władzy na świecie, wzywają 21 sierpnia do ogólnokrajowego strajku więziennego. My, w Rewolucyjnym Ruchu Abolicjonistycznym, stoimy wraz z tymi odważnymi osobami i wspieramy ich żądania dotyczące lepszych warunków i rewolucyjnych akcji, ponieważ ryzykują życiem i zdrowiem, nie tylko dla siebie, ale także dla milionów uwięzionych w całym kraju.

Impuls do tego wezwania powstał z powodu haniebnej i żałosnej utraty życia w Lee Correctional Institution w Południowej Karolinie. Problem, jak twierdzą organizatorzy strajków, wynika z chciwości i “… braku szacunku dla ludzkiego życia, który jest zakorzeniony w ideologii karnej naszego narodu”. Od rasistowskich praktyk policyjnych, szykanowania rodzin i rutynowych metod tortur, mamy system, który jest jednym z najbardziej barbarzyńskich na świecie. Podczas gdy reformy mogą złagodzić niektóre cierpienia, wszyscy zdajemy sobie sprawę, że całkowite zniesienie tego systemu jest konieczne.

Od czasu wojny secesyjnej rząd Stanów Zjednoczonych zobowiązał się do kontynuowania systemu niewolnictwa. Czarnoskórzy są nadzorowani, prześladowani, kontrolowani i przetrzymywani w niewoli. Walka o czarne wyzwolenie osiągnęła niezrównane wyżyny wraz z Czarnymi Panterami, a reakcją państwa było uczynienie największej populacji więziennej na świecie, kryminalizacja czarnego ludu i zniszczenie programów społecznych. Niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych nigdy nie dotyczyło przede wszystkim wolnej siły roboczej, lecz kontrolowania, posiadania i ostatecznie negowania czarnoskórej ludności. Plantacje z przeszłości zmieniły się w dzisiejsze więzienia, takie jak to w Luizjanie, które wcześniej było plantacją Angola. W więzieniu istnieją te same rodzaje kontroli co na plantacji. System więzienny, podobnie jak system niewolniczy z przeszłości, nie jest zjawiskiem społecznym, o którym należy rozmawiać, ale takim, który należy całkowicie zniszczyć.

(tłumaczenie z Revolutionary Abolistionist Movement)

Frankfurt, Niemcy: Spalenie sześciu samochodów należących do Deutsche Bahn

06.07.18: Ostatniej nocy zniszczyliśmy 6 pojazdów Deutsche Bahn w pobliżu dworca kolejowego Frankfurt West. Przeciwstawiamy się niemieckiemu wsparciu wojny tureckiego rządu w północnej Syrii, a także trwającym nalotom i aresztowaniom lewicowych aktywistów.

Podpaliliśmy sześć pojazdów Deutsche Bahn używanych do napraw. Celowo przeprowadziliśmy nasze działania w sposób, który zapewnił, że nikomu nie grozi niebezpieczeństwo. Deutsche Bahn jest wiodącym partnerem logistycznym NATO. Śmierć i zabijanie w imię naszych “demokracji” nie jest dla nas opcją. Będziemy nadal współpracować z siłami rewolucyjnymi w Syrii i innych krajach.

Tu Niemczech jest również wystarczająco dużo powodów, nie wiemy nawet gdzie zacząć, w tym państwie policyjnym, gdzie doszło do całkowitej erozji tego, co kiedyś określano jako państwo konstytucyjne. Masowe publiczne obławy. Naloty na niemieckie stowarzyszenia technologiczne, ponieważ posiadają konto do darowizny dla legalnego usługodawcy pocztowego w USA i za używanie adresu e-mail, który był używany do promowania protestów przeciwko AFD! (Alternatywa dla Niemiec, prawicowa populistyczna partia). * Lub zdjęcie strony Linksunten Indymedia. Albo aresztowania w rejonie Ren-Men za domniemany udział w protestach G20. Lub poszukiwania we Francji, ponieważ osoby miały czelność przeciwstawić się opresji podczas G20. Do tego kompletne niezrozumienie każdej sytuacji w Schanze. **

Albo coraz bardziej absurdalne przyczyny zakazu demonstracji przeciwko większej liczbie sił policyjnych w Nadrenii Północnej-Westfalii, ponieważ pociąga to za sobą “bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego”, oraz “może być wykorzystane jako protest przeciwko domniemanej przemocy policji i / lub kontroli policyjnej”. Jak absurdalne jest to, że legalna radykalna lewica walczy o więcej demokracji i reform konstytucyjnych w pozostałościach rzekomego społeczeństwa obywatelskiego. Kiedy proste graffiti w autonomicznym centrum generuje tygodnie dyskusji w gazetach. Ale jeśli nikt nawet nie zacznie dyskutować nad ideą wprowadzenia większej swobody, to wiemy, że nie ma nic więcej do zyskania z tego społeczeństwa.

Dla nas jest jasne: ogromna ekspansja tak zwanego “aparatu bezpieczeństwa” od 2001 r., Który wywołał tylko więcej skandali, takich jak wsparcie dla NSU ***, nie powinna być akceptowana. Społeczeństwo, które atakuje już wszystkie formy sprzeciwu na tak dużą skalę, nie pozostawia nam wyboru, jak tylko uciec się do działań podobnych do tych, które przeprowadziliśmy wczoraj wieczorem.

Solidarnościowe pozdrowienia dla wszystkich, którzy podróżują bez biletów w pociągach. Życzymy wszystkim więźniom dużo siły i wytrwałości. W szczególności oczywiście dotyczy to osób z obszaru Ren-Men, a także osób dotkniętych katastrofą Rigaer Straße, przypadku napadu na bank w Akwizgranie i wszystkich innych. W szczególności pozdrawiamy tureckich i kurdyjskich towarzyszy, którzy ponownie są dotknięci represjami. Specjalne życzenia należą się oczywiście tym, którzy zdołali uciec przed państwem i pozostają w ruchu. Trzymajcie się!

* Odnosi się do niedawnych nalotów przeciwko członkom Zwiebelfreunde i Chaos Computer Club. Więcej informacji tutaj: https://www.bleepingcomputer.com/news/government/german-police-accused-of-carries-out-some-pretty-stupid-raids/

** Odnosi się do starć, które miały miejsce w reakcji na przemoc ze strony policji w hamburskiej dzielnicy Schanze podczas szczytu G20 w Hamburgu.

*** Odnosi się do zmowy między siłami bezpieczeństwa a neonazistowskim narodowym socjalistycznym podziemiem (NSU), które było w stanie mordować bezkarnie przez 6 lat.

Wideo w korporacyjnej prasie niemieckiej po tym wydarzeniu:
https://www.hessenschau.de/tv-sendung/firmenfahrzeuge-der-deutschen-bahn-abgebrannt,video-66198.html

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z 325nostate)