Tag Archives: międzynarodowa solidarność

San Francisco, USA: Atak farbą na konsulat Indonezji

1 czerwca skromny tłum ponad 20 anarchistek i anarchistów w San Francisco przeprowadził atak solidarnościowy z naszymi towarzyszami z tzw. Indonezji, gdzie ponad 600 anarchistów zostało aresztowanych 1 maja. Rzuciliśmy 60 bomb z farbą i solidnie osprejowały.li.śmy  indonezyjski konsulat wieloma symbolami anarchii, aby wysłać wiadomość do rządu indonezyjskiego, że pomimo odległości między nami a naszymi towarzyszami, państwo nie jest bezpieczne i zawsze będzie atakowane.

Akcje indonezyjskich towarzyszy, również takie jak proste gesty farbą na ścianach, mocno na nas wpłynęły. W ich następstwie oraz po przeczytaniu wezwania do solidarności rozpoznaliśmy przyjaciół. Bardziej niż wyrażanie naszej pogardy dla państwa indonezyjskiego, chcemy przekazać naszą miłość towarzysz.k.om walczącym wewnątrz i na przekór jego fałszywym granicom. Grozi im nieustanne okrucieństwo ze strony władzy, zarówno wobec tych, którzy już stoją w obliczu represji i tych, którzy są poszukiwani.

Jeśli działamy solidarnie, nie jest to ani obowiązkowe, ani wymuszone. Robimy to z radością. Nie ma silniejszego leku na rozpacz niż radosny spisek.

Solidarność z wszystkimi rdzennymi ludami Zachodniej Papui oraz innych terytoriów opierających się indonezyjskiemu kolonializmowi, ludobójstwu i rabunkowemu górnictwu i wycince lasów.

Konsulat Indonezji w San Fran znajduje się w North Beach, dzielnicy, w której anarchistyczni towarzysze organizowali się od dawna, gdzie krwawili, walczyli, zabijali i ginęli od pokoleń aż do przełomu ubiegłego wieku. North Beach jest miejscem międzynarodowej internacjonalistycznej walki anarchistycznej od prawie wieku i kontynuujemy ją w duchu dzielnicy z przyjemnością i honorem! Wspomnienia naszych poległych towarzyszy z całego świata poprowadziły do ataku na ludobójcze, represyjne i kolonialne państwo indonezyjskie.

Wzywamy do międzynarodowych działań solidarnościowych przez cały czerwiec. Wszystkie ambasady, konsulaty oraz firmy działające w Indonezji są celami (tutaj chcielibyśmy podkreślić wyjątkowe szumowiny z firmy Freeport-McMoRan, która eksploatuje największe na świecie złoża złota i drugą co do wielkości kopalnię miedzi w zachodniej Papui, niszcząc las deszczowy i aktywnie przyczyniając się do ludobójstwa ludów tubylczych).

Za czarny maj oraz czerwiec!

Według słów Antyfaszystowskiego Frontu Bandung: „Zapewnimy, że nasz gniew będzie się krystalizował i wzrastał, aż pewnego dnia staniemy się wielką siłą gniewu. Wzywamy wszystkich towarzyszy (gdziekolwiek jesteście) do podtrzymywania ognia oporu ”.

Solidarność naszą bronią!

Internacjonalizm naszą siłą!

Czarny płomień lśni jasno pod zanikającym księżycem!

jacyś anarchiści

(tłumaczenie z 325nostate)

Berlin, Niemcy: Za Czarny Maj- Podpalenie aut firmy Securitas

„Spal wszystkie więzienia z murami lub bez nich!” Wezwanie do Wywrotowego Maja, będące przedłużeniem propozycji jaka padła podczas anarchistycznego 1 maja w Berlinie, rozumiemy jako wezwanie do rozszerzenia ataku na różne poziomy. Zgadzamy się z ideą, aby nie ograniczać się do jednego dnia, ale stale i nieprzewidywalnie atakować funkcjonowanie istniejącego społeczeństwa i udowodnić, że jego bezpieczeństwo jest iluzją.

Aparat władzy obejmuje nie tylko państwowych morderców, ale także najemników z prywatnych firm ochroniarskich. Pojazdy Securitas po zaparkowaniu na osiedlu GESOBAG, gdzie działają jako ochroniarze, wyręczają gliniarzy podczas konfliktów z lokatorami lub napięciami związanymi z zarządzaniem nieruchomościami. Securitas zajmuje się również nadzorem w więzieniach i miejscach publicznych na całym świecie.

„Rozpoznanie degeneracyjnej metamorfozy niegdyś rewolucyjnego podmiotu, dziś rozcieńczonego w nieprecyzyjnym legionie konsumentów/obywateli, jest nieuniknionym punktem wyjścia do konsolidacji  w świadomej wojnie, która energicznie przyczyni się do rozszerzenia ataku na system dominacji w naszym stuleciu. Jeśli nie jesteśmy w stanie zauważyć uczucia uczestnictwa, w którym „masy” szczęśliwie się nurzają, jeśli nie dostrzeżemy przyspieszonej integracji w system tej wyobcowanej gąsienicy „uciskanych” i „wykluczonych”, nie jesteśmy w stanie rozwinąć anarchistycznej wojny w naszych czasach. Z tego powodu pilnie trzeba odnowić nasz statek – zastąpić elemementy, które dawno zgniły erozją czasu – a to będzie możliwe tylko z pozycji krytycznej równowagi ”z wywiadu z Alfredo Cospito

Aparat władzy obejmuje także tych, którzy niegdyś byli wykluczeni z uczestnictwa w społeczeństwie, i którzy są teraz systematycznie włączani w mechanizmy dominacji w techno-przemysłowego społeczeństwa, przyczyniając się w ten sposób do ich własnego ucisku poprzez kontrolę. Społeczna izolacja wynikająca z technologii przesłania oczy tym, którzy się jej poddali. Z braku powszechnej świadomości konfliktu klasowego gniew na brak perspektyw nie jest skierowany przeciwko państwu i jego lokajom, ale przeciwko ludziom z sąsiedztwa. Widzimy we Francji, gdzie w ciągu ostatnich 6 miesięcy tysiące ludzi nieustannie przerzuca swoje emocje na bezpośrednią konfrontację z glinami, a tymczasem na terytorium kontrolowanym przez państwo niemieckie nie widać zniszczeń symboli kapitalizmu. Jeśli chodzi o kwestie społeczne, zaufanie do instytucji demokratycznych, organizacji lewicowych, związków zawodowych i partii politycznych (lub przejawów rasizmu i nacjonalistycznego szowinizmu) jest zbyt silne.

To, co my, jako anarchiści, musimy zrobić, to zaatakować te demokratyczne instytucje, aby ujawnić ich autorytarną naturę poprzez propagandę czynu. Nie wystarczy po prostu wyjaśnić, nawet tym anarchistom, którzy niezłomnie wierzą w ostrożny reformizm, że zniszczenie istniejącego oznacza również zniszczenie iluzji bezpieczeństwa. W nocy z 13 na 14 maja połączyliśmy siły z nieformalną siecią rozproszonych komórek na całym świecie, aby zlokalizować i zaatakować agentów represji i kontroli społecznej/państwowej. Przy tej okazji wybraliśmy podpalenie, innym razem może to być tekst, plakat lub demonstracja wykraczająca poza znane ścieżki. Nasza przewrotność wyrażona jest poprzez dążenie do naszych ideałów.

„Nie spodziewamy się, aby państwo działało inaczej niż powinno. Nie jesteśmy żadnymi ofiarami. Nie prosimy ani nie oczekujemy sprawiedliwości ”– z wezwania do solidarności z Anahi

Zniszczenie 2 pojazdów Securitas w Berlin-Wedding to nasze wezwanie do solidarności z Anahi Salcedo i anarchistami zatrzymanymi przez państwo argentyńskie. Anahi została aresztowana 14 listopada 2018 r., po tym jak została ranna podczas umieszczania bomby przy grobie policjanta i oprawcy Ramona Falcón, który został zabity 109 lat temu przez anarchistę Simona Radowitzky’ego. Nie wiemy zbyt wiele na temat obecnej sytuacji, ale dowiedzieliśmy się z ostatnich tekstów, że Anahi wraz z innym towarzyszem, a także 12 anarchistów aresztowanych po napadzie są oskarżeni o popełnienie aktów wywrotowych. Siła i gniew i solidarność!

„Zaryzykuje swoim życiem, wszystkim najlepszym, autentyczną wolnością…” – Mauricio Morales

„To wezwanie do odebrania tego, co nigdy nie zostało porzucone, dając życie tej ciągłości praktyki w obecnym scenariuszu, przyczyniając się do tego, że przypadki naszych zgonów pozostaną niebezpieczne dla uszu potężnych, działań, które nie są możliwe do przeprowadzenia przez ‘postępowych obywateli’, od których się odcinamy, odrzucając jakąkolwiek wiktymizującą ekspresję, która usiłuje narzucić zniekształcony obraz naszego towarzysza” – z wezwania do Czarnego Maja

Gdy podejmujemy działania z wykorzystaniem całej różnorodności taktyk, możemy stracić życie. Dlatego nasz atak ma oddać hołd pamięci Mauricio Moralesa, który zginął 10 lat temu, 22 maja 2009 r., w drodze do ośrodka szkoleniowego Żandarmerii w Santiago, swoją własną bombą i odpowiedzią na wezwanie do Czarnego Maja.

Śledzimy działania i teksty ze wszystkich zakątków świata, aby odkryć pokrewieństwo z nieznanymi przyjaciółmi, wyostrzyć nasze idee, rozwinąć wspólne strategiczne linie i przeciwstawić naszą historię pseudorealizmowi systemu. Obejmuje to pamięć o naszych poległych i więźniach poprzez teksty i odniesienia do obecnych konfliktów. Wędrując nocą, nasze myśli i walczące serca są z więźniami i ludźmi, których już nie ma pośród nas. Oczywiście nie jesteśmy z tym sami. Podczas Wywrotowego Maja miały miejsce liczne ataki. Jednym z ataków, który chcemy dołączyć do tego komunikatu, jest ten, gdzie autorzy napisali wiadomość o solidarności z Dimitrisem Koufontinasem i obrali za cel pojazd z Kötter Security. Trzymaj się, Dimitris!

Gdy podnosimy świadomość ryzyka śmierci i uwięzienia, radząc sobie z lękami, które naturalnie sprowadzają się do czystej myśli – możemy uwolnić się od uczucia żalu, które może nas pokonać w każdej chwili. Kiedy wyruszamy w drogę, zawsze istnieje niebezpieczeństwo utraty wolności i zdrowia. Niepohamowana determinacja jest jednym z warunków konfrontacji z okrucieństwami wywołanymi przez wojnę wroga. Osiągnięcie tej determinacji jest procesem, który można zrealizować jedynie poprzez ciągłe zaangażowanie, indywidualnie i zbiorowo, z naszymi emocjami i pomysłami, świadomość wzlotów i upadków oraz świadomość, że nie ma pewności, że zostanie ukończona.

Każdego dnia odkupujemy naszą wrogość wobec państwa i kapitału, a także tych, którzy chcą się nimi kierować, zapewniając sobie bogactwo i spokój poprzez wojnę.

“Wolne Lisy” FAI-FRI

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Berlin, Niemcy: Za Czarny Maj – atak na firmę Securitas

„Spal wszystkie więzienia z murami lub bez nich!” Wezwanie do Wywrotowego Maja, będące przedłużeniem propozycji jaka padła podczas anarchistycznego 1 maja w Berlinie, rozumiemy jako wezwanie do rozszerzenia ataku na różne poziomy. Zgadzamy się z ideą, aby nie ograniczać się do jednego dnia, ale stale i nieprzewidywalnie atakować funkcjonowanie istniejącego społeczeństwa i udowodnić, że jego bezpieczeństwo jest iluzją.

Aparat władzy obejmuje nie tylko państwowych morderców, ale także najemników z prywatnych firm ochroniarskich. Pojazdy Securitas po zaparkowaniu na osiedlu GESOBAG, gdzie działają jako ochroniarze, wyręczają gliniarzy podczas konfliktów z lokatorami lub napięciami związanymi z zarządzaniem nieruchomościami. Securitas zajmuje się również nadzorem w więzieniach i miejscach publicznych na całym świecie.

„Rozpoznanie degeneracyjnej metamorfozy niegdyś rewolucyjnego podmiotu, dziś rozcieńczonego w nieprecyzyjnym legionie konsumentów/obywateli, jest nieuniknionym punktem wyjścia do konsolidacji  w świadomej wojnie, która energicznie przyczyni się do rozszerzenia ataku na system dominacji w naszym stuleciu. Jeśli nie jesteśmy w stanie zauważyć uczucia uczestnictwa, w którym „masy” szczęśliwie się nurzają, jeśli nie dostrzeżemy przyspieszonej integracji w system tej wyobcowanej gąsienicy „uciskanych” i „wykluczonych”, nie jesteśmy w stanie rozwinąć anarchistycznej wojny w naszych czasach. Z tego powodu pilnie trzeba odnowić nasz statek – zastąpić elemementy, które dawno zgniły erozją czasu – a to będzie możliwe tylko z pozycji krytycznej równowagi ”z wywiadu z Alfredo Cospito

Aparat władzy obejmuje także tych, którzy niegdyś byli wykluczeni z uczestnictwa w społeczeństwie, i którzy są teraz systematycznie włączani w mechanizmy dominacji w techno-przemysłowego społeczeństwa, przyczyniając się w ten sposób do ich własnego ucisku poprzez kontrolę. Społeczna izolacja wynikająca z technologii przesłania oczy tym, którzy się jej poddali. Z braku powszechnej świadomości konfliktu klasowego gniew na brak perspektyw nie jest skierowany przeciwko państwu i jego lokajom, ale przeciwko ludziom z sąsiedztwa. Widzimy we Francji, gdzie w ciągu ostatnich 6 miesięcy tysiące ludzi nieustannie przerzuca swoje emocje na bezpośrednią konfrontację z glinami, a tymczasem na terytorium kontrolowanym przez państwo niemieckie nie widać zniszczeń symboli kapitalizmu. Jeśli chodzi o kwestie społeczne, zaufanie do instytucji demokratycznych, organizacji lewicowych, związków zawodowych i partii politycznych (lub przejawów rasizmu i nacjonalistycznego szowinizmu) jest zbyt silne.

To, co my, jako anarchiści, musimy zrobić, to zaatakować te demokratyczne instytucje, aby ujawnić ich autorytarną naturę poprzez propagandę czynu. Nie wystarczy po prostu wyjaśnić, nawet tym anarchistom, którzy niezłomnie wierzą w ostrożny reformizm, że zniszczenie istniejącego oznacza również zniszczenie iluzji bezpieczeństwa. W nocy z 13 na 14 maja połączyliśmy siły z nieformalną siecią rozproszonych komórek na całym świecie, aby zlokalizować i zaatakować agentów represji i kontroli społecznej/państwowej. Przy tej okazji wybraliśmy podpalenie, innym razem może to być tekst, plakat lub demonstracja wykraczająca poza znane ścieżki. Nasza przewrotność wyrażona jest poprzez dążenie do naszych ideałów.

„Nie spodziewamy się, aby państwo działało inaczej niż powinno. Nie jesteśmy żadnymi ofiarami. Nie prosimy ani nie oczekujemy sprawiedliwości ”– z wezwania do solidarności z Anahi

Zniszczenie 2 pojazdów Securitas w Berlin-Wedding to nasze wezwanie do solidarności z Anahi Salcedo i anarchistami zatrzymanymi przez państwo argentyńskie. Anahi została aresztowana 14 listopada 2019 r., po tym jak została ranna podczas umieszczania bomby przy grobie policjanta i oprawcy Ramona Falcón, który został zabity 109 lat temu przez anarchistę Simona Radowitzky’ego. Nie wiemy zbyt wiele na temat obecnej sytuacji, ale dowiedzieliśmy się z ostatnich tekstów, że Anahi wraz z innym towarzyszem, a także 12 anarchistów aresztowanych po napadzie są oskarżeni o popełnienie aktów wywrotowych. Siła i gniew i solidarność!

„Zaryzykuje swoim życiem, wszystkim najlepszym, autentyczną wolnością…” – Mauricio Morales

„To wezwanie do odebrania tego, co nigdy nie zostało porzucone, dając życie tej ciągłości praktyki w obecnym scenariuszu, przyczyniając się do tego, że przypadki naszych zgonów pozostaną niebezpieczne dla uszu potężnych, działań, które nie są możliwe do przeprowadzenia przez ‘postępowych obywateli’, od których się odcinamy, odrzucając jakąkolwiek wiktymizującą ekspresję, która usiłuje narzucić zniekształcony obraz naszego towarzysza” – z wezwania do Czarnego Maja

Gdy podejmujemy działania z wykorzystaniem całej różnorodności taktyk, możemy stracić życie. Dlatego nasz atak ma oddać hołd pamięci Mauricio Moralesa, który zginął 10 lat temu, 22 maja 2009 r., w drodze do ośrodka szkoleniowego Żandarmerii w Santiago, swoją własną bombą i odpowiedzią na wezwanie do Czarnego Maja.

Śledzimy działania i teksty ze wszystkich zakątków świata, aby odkryć pokrewieństwo z nieznanymi przyjaciółmi, wyostrzyć nasze idee, rozwinąć wspólne strategiczne linie i przeciwstawić naszą historię pseudorealizmowi systemu. Obejmuje to pamięć o naszych poległych i więźniach poprzez teksty i odniesienia do obecnych konfliktów. Wędrując nocą, nasze myśli i walczące serca są z więźniami i ludźmi, których już nie ma pośród nas. Oczywiście nie jesteśmy z tym sami. Podczas Wywrotowego Maja miały miejsce liczne ataki. Jednym z ataków, który chcemy dołączyć do tego komunikatu, jest ten, gdzie autorzy napisali wiadomość o solidarności z Dimitrisem Koufontinasem i obrali za cel pojazd z Kötter Security. Trzymaj się, Dimitris!

Gdy podnosimy świadomość ryzyka śmierci i uwięzienia, radząc sobie z lękami, które naturalnie sprowadzają się do czystej myśli – możemy uwolnić się od uczucia żalu, które może nas pokonać w każdej chwili. Kiedy wyruszamy w drogę, zawsze istnieje niebezpieczeństwo utraty wolności i zdrowia. Niepohamowana determinacja jest jednym z warunków konfrontacji z okrucieństwami wywołanymi przez wojnę wroga. Osiągnięcie tej determinacji jest procesem, który można zrealizować jedynie poprzez ciągłe zaangażowanie, indywidualnie i zbiorowo, z naszymi emocjami i pomysłami, świadomość wzlotów i upadków oraz świadomość, że nie ma pewności, że zostanie ukończona.

Każdego dnia odkupujemy naszą wrogość wobec państwa i kapitału, a także tych, którzy chcą się nimi kierować, zapewniając sobie bogactwo i spokój poprzez wojnę.

“Wolne Lisy” FAI-FRI

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Francja: Wezwanie do solidarności po 1 maja w Paryżu

Od końca listopada, gdy rozwijał się ruch żółtych kamizelek, policja i banki są regularnie atakowane. Dlatego też 1 maja mógł być radykalnym przełomem w tym świecie granic i wojen. Mogłoby to być kontynuacją 16-tych marcowych zamieszek i, ujmując to z perspektywy, atakiem na przemysł niszczący życie, zwany władzą.

Flagi nacjonalistów i regionalistów są wszędzie, podczas gdy sądy zapełniają więzienia, ponieważ francuskie państwo ogłosiło, że będzie w stanie uwięzić kolejnych 10 000 osób w ciągu najbliższych 10 lat, nie mówiąc już zresztą o aresztach tymczasowych i oddziałach psychiatrycznych, a ponieważ kapitalistyczna narracja każe nam się uśmiechać, gdy umieramy w środku każdego dnia. Praca to kolejny sposób na umieranie.

W obliczu zagrożenia rozprzestrzenienia się konfliktu 1 maja, państwo postanowiło otoczyć 7400 osób w Paryżu, co doprowadziło do 20 000 kontroli osobistych i przeszukań. W rezultacie protest był niczym innym, jak demonstracją pełną gliniarzy.

Wielu protestujących towarzyszy i towarzyszek z różnych krajów jest obecnie przetrzymywanych w szponach sprawiedliwości. Konieczne jest rozwinięcie odruchów zbiorowej obrony, a także strategii zerwania z podobnym do spektaklu funkcjonowaniem sądów, tak jak wyglądało to dotychczas. Wydaje się również jeszcze bardziej konieczne, aby atakować bezpośrednio tych, którzy produkują i zarządzają nieszczęściem, zarówno tutaj, jak i wszędzie.

Zakładając, że obrona w sądzie może skończyć się tylko kolejnymi represjami, że myśli nie są oderwane od aktów i vice versa, i że nasze pragnienia istnieją w takim samym stopniu jak to czego doświadczamy, łatwo możemy wtedy się zorientować, że każda instytucja będąca w ogniu jest krokiem naprzód w stronę świata bez gliniarzy, państw, szefów i klatek.

Poza drutami kolczastymi i granicami, przeciwko więzieniom (tym z murami i tym bez), solidarność.

(tłumaczenie z 325nostate)

Indonezja: komunikat Frontu Antyfaszystowskiego z Bandug (wideo)

Polityczny komunikat Antyfaszystowskiego Frontu z Bandung w sprawie brutalności państwa podczas wydarzeń majowych 2019 roku.

My, Antyfaszystowski Front z Bandung, niniejszym potępiamy i przeklinamy każdy brutalny czyn, jakiego dopuściło się państwo za pośrednictwem swego represyjnego aparat przeciwko tłumowi osób podczas pierwszomajowej demonstracji w Bandung. Potępiamy również każdą formę naruszenia praw człowieka, którą zastosowało państwo przeciwko aresztowanym towarzyszom na posterunku policji w Bandung oraz w Jatinangor. Ponadto potępiamy wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób podnieśli rękę na uczestników 1 majowych wydarzeń. Potępiamy również każda instytucję czy element machiny państwa, która przyczyniła się do represji w Bandung:

1. Nie zgadzamy się z tym, że zniszczenia kosztowały coś społeczeństwo i że powinniśmy za nie zapłacić. Na komu państwo które, łapczywie zabiera pieniądze z podatków, które następnie trafiają do kieszeni jego sług? Widzimy to w kontekście demokratycznego pojęcia wolności, które jest uciskiem od początku swego istnienia, wandalizm jest formą oporu przeciwko temu, co państwo ukradło ludziom.

2. Jesteśmy przeciwni założeniu, że wandalizm jest aktem amoralnym dokonywanym przez niewykształconych i zdeprawowanych! Kto jest bardziej zdeprawowany? Niedawno pomalowaliśmy miejskie mury, gdy tymczasem władza codziennie niszczy nasze przestrzenie życiowe. Eksmisje, eksploatacja środowiska, niskie płace czy strukturalna bieda to codzienność.

3. Potępiamy brutalność policji (i wojska) podczas 1 majowego dema. Zanim nawet dotarli do miejsca początku marszu, upamiętniającego dzień majowy (w stanie Gedung), tłum został zmuszony do wycofania się i nie mógł wyrazić swoich poglądów politycznych wraz z innymi robotnikami.

4. Przypadkowe naloty i aresztowania odbywały się bez postanowienia sądu i nie były zgodne ze standardową procedurą. Doszło do naruszeń prywatności wobec tych, którzy zostali oskarżeni o zniszczenie mienia bez żadnych dowodów. Metody przesłuchiwania jakie  zastosowała policja z Bandung i Jatinango były obelżywymi czynami, które naruszyły ludzkość i racjonalność.

5. Wyraźnie deklarujemy otwartą wojnę ze związkami zawodowymi, które są  powiązane z rządem (i elitami). Sprzeciwiamy się zwłaszcza tym, którzy w swej arogancji podają rękę prezydentowi i najwyraźniej nigdy nie byli po stronie robotników.

Dlatego, po prawie 700 osobach aresztowanych podczas wydarzeń majowych przez aparat państwowy, zapewnimy, że nasz gniew będzie się krystalizował i wzrastał, aż pewnego dnia staniemy się wielką potęgą gniewu. Wzywamy wszystkich towarzyszy (gdziekolwiek jesteście) do podtrzymywania ognia oporu. Przyszłość nie będzie taka sama. Aparat państwa i inne autorytarne elementy będą nadal gromadzić swoją władzę i stawać się będą coraz bardziej represyjne. Organizujcie się i rozpowszechniajcie ducha solidarności. Dołącz do długiej historii oporu!

(tłumaczenie z Mpalothia)

Melbourne, Australia: Rdzenny aktywista D.T. Zellanach aresztowany

04.05.19: Wczoraj rdzenny przywódca duchowy D.T. Zellanach został zamknięty, z bardzo błahych powodów, jak polegających werbalne lekceważenie gliniarza i brak ważnego prawa jazdy . Obrońca świętej ziemi, został zatrzymany, dokładnie w tym samym miesiącu, w którym VicRoads * zamierzał zbezcześcić Djap Wurrung. Pomimo współpracy odmówiono Zellanchowi zwolnienia za kaucją i przebywa w więzieniu w Melbourne.

Rolnik, który zabił 406 orłów w East Gippsland, dostał o połowę mniejszy wyrok niż D.T. Ta niesprawiedliwość jest typowa dla tego rasistowskiego rządu, którego organy ścigania ostatnio stają się coraz bardziej zaciekłe, podobnie, jak biali farmerzy. Zbieg okoliczności?

Niebezpieczni kierowcy, rasistowska propaganda i porzucone zwierzęce zwłoki na terytoriach rdzennych mieszkańców stały się bardziej powszechne; Zanim D.T. został aresztowany, otrzymaliśmy informację od miejscowych, że Victoria Police zamierza przymknąć oko na grupy rasistów atakujących obozy Aborygenów.

Musimy się zjednoczyć i stawić czoła tym uprzedzeniom, wspierając rdzennych na ich ziemi. A nawet jeśli nie zgadzasz się z tym, co robimy, niesprawiedliwość jest niesprawiedliwością i potrzebujemy ludzi do działania. Pamiętaj, że czasy są trudne, ale przyszłość może nie być bezpieczną przestrzenią dla dzieci.

Oddajmy hołd Zellanachowi. Obóz jest silny. Przekaż dalej tę wiadomość. Nadszedł czas, aby przynieść twoją miłość i siłę.

(tłumaczenie z Mpalothia)

Kazachstan: Anarcho-komunistyczny towarzysz skazany na 15 dni za wywieszenie baneru

W Ałmacie, w trakcie trwania maratonu, aresztowano a następnie uwięziono anarchistycznego aktywistę na piętnaście dni za zawieszenie baneru z napisem „Nie uciekniecie od prawdy”.

Dnia 21.04., dwoje aktywistów powiesiło w mieście dwa banery na głównej ulicy, przez którą przebiegał maraton. Na banerach były napisy: „Nie uciekniecie od prawdy” oraz „Mam wybór”. Asya i Beibarys zostali uznani za winnych zorganizowania niezarejestrowanego protestu politycznego. Zostali oni następnie skazani na 15 dni pozbawienia wolności. Następnego dnia, trzech świadków otrzymało karę grzywny za sfilmowanie całego incydentu. Skazany aktywista Breibarys, identyfikuje się jako anarcho-komunista.

Dyktator Nazarbayev ostatnio zrzekł się swojej prezydentury co spowodowało że przedwczesne wybory będą miały miejsce dnia 9 czerwca. Każdy jednak wie, że cała władza spocznie w rękach jego następcy, który obecnie spełnia funkcję prezydenta. Dlatego też, w czasie zbliżających się wyborów, wszyscy zdecydowali że spróbują zdobyć przychylność władzy i zgodzą się na zamknięcie aktywistów za „polityczny slogan na nielegalnym banerze” (cytat jednego z policjantów). Obrazuje to bardzo wyraźnie jak bardzo władza boi się ludzi, że nawet słowo „prawda” ich przeraża.

(źródło Pramen, tłumaczenie z Mpalothia)

Indonezja: Zamieszki podczas 1 maja, represje i solidarność (wideo)

Co najmniej od dwóch lat staram się publikować jak najwięcej informacji dotyczących akcji anarchistycznych i ruchu w Indonezji. Po pierwsze idealnie pasuje do profilu strony, po drugie robię to z premedytacją na złość marksistą powtarzającym jak mantrę, że “nie ma anarchizmu w trzecim świecie”. Wygląda na to, że mamy do czynienia z dużym i różnorodnym ruchem. Od insurekcjonistów i zadymiarzy z czarnego bloku, po syndykalistów i skłotersów okupujących terytorium lotniska, które państwo chce rozbudować (zupełnie jak w La Zad). Wszystkie informacje jakie udało nam się zdobyć znajdziecie tutaj, można śmiało powiedzieć, że anarchizm w Indonezji jest tak silny jak we Francji czy Włoszech. Kulminacją tego bardziej drapieżnego anarchizmu w Indonezji są zamieszki z okazji 1 maja, widzieliśmy czarny blok atakujący komisariat, niszczenie mienia, starcia z policją i całą późniejszą represyjno-solidarnościową historię. Zobaczmy zatem jak towarzyszki i towarzysze z Indonezji uderzyli w państwo i kapitał w tym roku.

-K.

Zamieszki

W Bandung anarchistek i anarchistów na 1 majowym demie było około 1000 osób w tym liczny czarny blok. W pewnym momencie policja postanowiła zaatakować tłum, w którym oprócz zadeklarowanych rewolucjonistów było również sporo zwyczajnych osób. Pretekstem były pojawiające się “akty wandalizmu”, powybijane szyby i pomalowane ściany na trasie przejścia czarnego bloku. Aresztowanych zostało 619 anarchistek i anarchistów, troje wciąż pozostaje w rękach państwa.

W Dżakarcie doszło do niewielkich zamieszek między anarchistami a policją, która blokowała drogę. Doszło do ataku na policyjną blokadę, dzięki czemu 1 majowe demo złożone ze związkowców i syndykalistów mogło przejść dalej.

W Makassar aresztowano 21 osób, a policyjne patrole krążyły po mieście polując na towarzyszki i towarzyszy, którym jednak udało się dokonać zniszczenia restauracji McDonalds.

W Surabaya były dwie różne anarchistyczne 1 majowe akcje. Pierwsze demo zorganizowali związkowcy z innymi lewakami, trzy osoby zostały aresztowane, lecz wkrótce wypuszczone. Drugie demo zorganizowali anarchiści, zarówno syndykaliści jak i indywidualiści, trzy osoby zostały mocno pobite przez policję.

Represje

Po pierwsze wiele towarzyszek i towarzyszy jest poszukiwanych przez służby państwowe za udział w zamieszkach oraz działalność anarchistyczną. Celem ataku państwa zapewne pozostaną osoby związane ze środowiskiem i możemy się podziewać nadchodzącej fali represji. Podczas samych majowych wydarzeń policja popisała się niezwykłą brutalnością, a państwowe służby zaciętością w tropieniu i porywaniu anarchistek i anarchistów.

Zatrzymani z Bandung

Continue reading Indonezja: Zamieszki podczas 1 maja, represje i solidarność (wideo)

Hamburg, Niemcy: gmach sądu zaatakowany ogniem, kamieniami i farbą

Wczesnym rankiem 26 kwietnia budynek sądu karnego na Sieveking Platz został zaatakowany w Hamburgu. Płonąca barykada opon została wzniesiona na ulicy, fasada i okna zostały uszkodzone farbą i kamieniami, a kamery na masztach zostały podpalone w celu ich zniszczenia.

W wielu miejscach obecnie walczące jednostki stają przed sądem. Solidarność z skruszonymi i niechętnymi do współpracy więźniami. Bojownicy G20 w Hamburgu, oskarżeni anarchiści, którzy stanęli przed sądem w Belgii za zamieszki. Rosyjscy anarchiści, którzy przeciwstawiają się torturom, podżeganiu i uwięzieniu. Anarchiści we Włoszech, którzy plują w twarz państwa w obliczu trwających operacji represyjnych, odosobnienia, nadzoru i długich wyroków więzienia. Jeśli walka o wolność jest zbrodnią, to niewinność byłaby najgorszą zbrodnią z nich wszystkich. Solidarność oznacza walkę!

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Ogólnoświatowe wezwanie do wywrotowego maja 2019 roku

Przeciwko wszelkiej władzy i opresji!

W Turynie i Trydencie 14 osób zostało oskarżonych o utworzenie wywrotowego stowarzyszenia, podżeganie do zbrodni oraz posiadanie, wytwarzanie i transport materiałów wybuchowych do miejsca publicznego. Ponadto są operacja „Scripta Manent”, w której prokuratura domaga się łącznie 204 lat więzienia za ataki Nieformalnej Federacji Anarchistycznej (FAI) i operacja „Panico”, w której 3 towarzyszy oskarżono o podłożenie ładunku wybuchowego w faszystowskiej bibliotece.

Ci, którzy zdecydowali się sprzeciwiać każdej dominacji w konflikcie społecznym, muszą żyć ze stałą niepewnością, że prędzej czy później zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za swoje działania przez przeciwników wolności i samostanowienia. Tęsknota za wyzwolonym od wyzysku i opresji społeczeństwem może wówczas zostać złamana.

Dotyczy to szczególnie anarchistycznego ruchu we Włoszech. Tak działa państwo. Więźniowie mają być pochowani żywcem w swoich celach za pomocą drakońskich wyroków. Ich wspólnicy i ci angażujący się w akcje solidarnościowe jednoznacznie wyznają swoją stałą wrogość wobec reżimu i jego udziału w porwaniu anarchistycznych więźniów. Zrozumienie anarchizmu, który postawił sobie za cel fundamentalną krytykę, potępienie i atakowanie społeczeństwa oraz jego moralności alienacji i ubezwłasnowolnienia, ma również komponent międzynarodowy. Dlatego odpowiedzialność i solidarność z towarzyszami, którzy wpadają w niewolę, spoczywa na wszystkich tych, którzy rozpoznają siebie w woli nieposłuszeństwa i idei wolności. Tak, wywrotność naraża nas na niebezpieczeństwo, ale daje nam także wyzwalającą możliwość i momenty usamodzielnienia się i samostanowienia.

„Twierdzę, że jestem antyautorytarystą, indywidualistą, żyje dla insurekcji i zniszczenia tej strasznej i odpychającej istoty, jaką jest Państwo i Kapitał! Na zawsze wasz wróg! Za anarchię!”

– Gioacchino Somma, oskarżony w Operacji Scripta Manent

Agresywna solidarność, Dla buntu!

Za wywrotowy maj i całe życie pełne nieposłuszeństwa!

(źródło No Prison Society, tłumaczenie z Mpalothia)