15/11/2022
Fizyczna i moralna eksterminacja bojowników rewolucyjnych i więźniów politycznych lub zmuszenie ich do politycznego wyrzeczenia i pokuty było od zawsze celem państwa i kapitału. Aby osiągnąć ten cel, państwa stworzyły specjalne warunki zatrzymania i izolacji dla tych, którzy wystąpili przeciwko reżimowi, dla tych, których nazwały “terrorystami”.
Jednym z przykładów specjalnego pozbawienia wolności jest dziś model włoski na podstawie art. 41 bis.
Zgodnie z włoskim prawem Minister “sprawiedliwości” ma prawo znieść obowiązujące zasady traktowania niektórych więźniów i nakazać przeniesienie ich do specjalnych warunków pozbawienia wolności. Warunki specjalne oparte na art. 41 bis narzucają całkowitą izolację społeczną i sensoryczną, ograniczają kontakty z innymi więźniami, ograniczają do jednych (1) w miesiącu odwiedzin krewnych, nie poprzez kontakt fizyczny, ale przez szklaną przegrodę, ograniczają, zakazują, korespondencji i posiadania książek, zmniejszają czas ćwiczeń więźniów do jednej (1) godziny dziennie i zwiększają czas zamknięcia w celi.
Warunki te są formą tortur, których celem jest zmiażdżenie bojowników i w ogóle więźniów podlegających temu reżimowi.
Anarchistyczny towarzysz Alfredo Cospito, który jest skazany za działania Federazione Anarchica Informale (“Nieformalnej Federacji Anarchistycznej”, FAI), znajduje się pod tym reżimem od 5 maja 2022 roku w więzieniu Bancali (w Sassari) na Sardynii na polecenie byłej minister “sprawiedliwości” Marty Cartabii. Towarzysz prowadzi strajk głodowy przeciwko reżimowi izolatki od 20 października. Troje towarzyszy również prowadzi strajk głodowy w solidarności z towarzyszem Alfredo, Juan Sorroche od 25 października, Ivan Alocco więziony we Francji od 27 października i Anna Beniamino od 7 listopada.