Tag Archives: Konspiracyjne Komórki Ognia

Yogyakarta, Indonezja: Konspiracyjne Komórki Ognia/Akcja Nemezis bierze odpowiedzialność za podpalenie luksusowego samochodu

Aby zrozumieć co się ostatnio dzieję w Indonezji, zajrzyjcie na Anarchists in So-Called Melbourne 2.0. Natomiast jeśli o KKO w Indonezji chodzi, nie jest to nowe zjawisko, tutaj znajdziecie więcej informacji.

„Przyznajemy się do tego, że zeszłej nocy na Ring Road w północnej części Yogyakarty spaliliśmy luksusowy samochód, stojący przed punktem Sinar Mas (coś w stylu sieci fast-fódów – przyp. tł.). Naszym celem nie było tylko okazanie solidarności z walczącymi na ulicach przeciwko ustawie Omnibus. Równocześnie rozumiemy, że Sinar Mas Group jest odpowiedzialna za niszczenie lasu deszczowego w Indonezji, na którego miejscu powstanie infrastruktura przemysł oleju palmowego.

Solidarność dla wszystkich walczących w całej Indonezji. Solidarność z Białorusią. Solidarność dla anarchistów w Chile, Grecji, Hongkongu, Rożawie! ”

Niech żyje bunt!

„Chcemy całego świata i chcemy go w ogniu”.

Konspiracyjne Komórki Ognia/Akcja Nemezis

(tłumaczenie z Anarchists in So-Called Melbourne 2.0)

Anarchizm illegalistyczny kiedyś i dziś

„Rewolucja jest ukierunkowana na nowe rozwiązania; insurekcja nie pozwala nam już być zaaranżowanym, ale zaaranżować samych siebie i nie pokładać żadnych nadziei w „instytucjach” – Max Stirner

„Nie podążaj za mną… Nie poprowadzę cię…
Nie idź przede mną … Nie pójdę za tobą …
Wydeptuj własną ścieżkę… Zostań sobą…”– Uwięziony członek, Konspiracyjnych Komórek Ognia

„Wiem, że ta walka między potężnym arsenałem państwa a mną kiedyś się zakończy. Wiem, że zostanę pokonany, będę słabszy, ale mam nadzieję, że będę mógł zmusić cię aby to zwycięstwo drogo kosztowało.”– Octave Garnier

Tego dnia, ponad 100 lat temu, 21 kwietnia 1913 r., illegalista i indywidualistyczny anarchista Raymond Callemin został stracony gilotyną na rozkaz państwa francuskiego. W rocznicę jego egzekucji piszę to na pamiątkę wszystkich tych, którzy polegli lub zostali uwięzieni w wojnie społecznej przeciwko społeczeństwu.

Illegalizm jest pochodną anarchizmu indywidualistycznego. To odmowa bycia wykorzystanym, zmuszanym do pracy dla jakiegoś bogatego tyrana, zamiast tego illegalista wybiera obrabowanie go. Jest to anty-pracowa etyka, dla indywidualnej autonomii realizowana w prawdziwym życiu od razu poprzez wywłaszczenie.

Indywidualistyczne wywłaszczenie zyskało rozgłos we Francji w ostatnich dziesięcioleciach XIX i na początku XX wieku i zrodziło to, co miało stać się znane jako illegalizm. Zwolennikami wywłaszczenia byli tacy anarchiści, jak Clement Duval i Marius Jacob. Marius Jacob kradł, aby utrzymać siebie, ale także finansował ruch anarchistyczny i inne sprawy. Jest to główny czynnik, który oddziela illegalizm od indywidualistycznego wywłaszczenia, illegaliści kradli wyłącznie dla siebie. Chociaż niektórzy z nich, z środków zdobytych podczas wywłaszczeń, finansowali indywidualistyczne anarchistyczne gazety oraz przekazywali pieniądze towarzyszom, którzy byli w potrzebie.

Illegaliści, z których wielu, zainspirowanych było przez Maxa Stirnera i Friedricha Nietzschego, przekonywali, że dlaczego niby powinni czekać na bierne stado wyzyskiwanych i biednych klas, aby te powstało i wywłaszczyło bogatych? Ubodzy wydawali się całkiem zadowoleni z warunków, w których przyszło im żyć. Dlaczego illegaliści muszą czekać na wyzyskiwanych robotników, aż ci zostaną oświeceni rewolucyjną świadomością? Dlaczego mieliby dalej wieść życie pełne wyzysku i zapracowywania się na śmierć, czekają na przyszłą rewolucję społeczną, która może się nigdy nie wydarzyć? Illegalistyczni anarchiści nie wierzyli w walkę robotniczą, więc postanowili walczyć i obrabowywać bogatych, było to czysto egoistyczne przedsięwzięcie.

Stirner nazwałby ich „świadomymi egoistami”, odzyskiwali z powrtoem swoje życia, nie prosząc nikogo o pozwolenie na istnienie. Odmawiali bycia niewolnikami panów i państwa. Illegaliści zdecydowali się wykraść sobie drogę poprzez świadomy bunt przeciwko społeczeństwu

Illegalistyczni anarchiści obrabowywali, strzelali, dźgali nożami, fałszowali pieniądze i popełniali nieco dziwne podpalenia w całej Europie, ale głównie we Francji, Belgii i we Włoszech. Były bitwy z użyciem broni i strzelaniny z glinami. Długie wyroki więzienia i egzekucje.

Jedna z takich grup illegalistycznych anarchistów miała zostać uwieczniona jako „Gang Bonnota”.

Continue reading Anarchizm illegalistyczny kiedyś i dziś

Ateny, Grecja: Ile razy można przesłuchiwać jedną osobę?

Tyle razy, ile potrzeba, by brygada “antyterrorystyczna” uznała ich za winnych.

W dniu 27 marca 2018 r. zastępca prokuratora Sądu Najwyższego, który nadzoruje brygadę “antyterrorystyczną” odwołał się do Sądu Najwyższego od wyroku uniewinnienia przez pięciu członków Sądu Apelacyjnego w ateńskim Sądzie Karnym, które zadeklarowały niewinność naszego towarzysza.

11 maja, wydział E Sądu Najwyższego rozpatrzy to odwołanie. Jeśli zostanie zaakceptowane, Tasos Theofilou wróci do aresztu z początkowymi zarzutami (co nadal może prowadzić do dożywotniego pozbawienia wolności) i po raz kolejny do Sądu Apelacyjnego, ponownie z innym sędzią.

Tasos Theofilou został aresztowany w sierpniu 2012 roku, kilka dni po napadzie w banku Alpha na wyspie Paros, podczas którego taksówkarz został śmiertelnie ranny, próbując zapobiec ucieczce rabusiów.

“Po szybkich procedurach” Tasos Theofilou został opisany przez brygadę antyterrorystyczną oraz media jako bezwzględny bandyta, który rzekomo zabił 53-letniego taksówkarza. W lipcu 2017 r. decyzją pięciu członków Sądu Apelacyjnego wbrew wersji “antyterrorystycznej” brygady i środków masowego przekazu, uniewinniono go od wszystkich stawianych przeciwko niemu zarzutów.

W piątek 11 sąd będzie zastanawiał się, czy uniewinnienie Sądu Apelacyjnego jest zasadne i zajmie się ponownie następującymi zarzutami: udział i uczestnictwo w KKO, udział i zaangażowanie w grupach terrorystycznych, próba zabójstwa, celowe zabójstwo. 11 maja będzie końcem historii. Jest to raczej początek nowego, niezadeklarowanego, ale bardzo realnego okresu porywania towarzyszy, aż do ostatecznego ogłoszenia decyzji Sądu Najwyższego, która potrwa od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Chociaż postępowanie sądowe Tasosa Theofilou może się wydawać przejawem osobistej zemsty, tak nie jest. Jest to polityczny zarzut związany z represyjnym ograniczeniem ruchu anarchistycznego, ogólnego ruchu bojowego i całej naszej klasy.

Jest to bezpośrednio związane z ostatnimi wydarzeniami wokół innych towarzyszy, którzy zostali skazani na surowe kary pozbawienia wolności na podstawie art. 187a kodeksu karnego i artykułu w sprawie indywidualnego terroryzmu. (…). Jest to część tego samego represyjnego planu odnoszącego się do każdego jakiejkolwiek powiązanego z ruchem anarchistycznym; anarchista Marios Seisidis, został skazany na 36 lat więzienia tylko z powodu raportu eksperckiego o materiale DNA, zgromadzonego przez policję, którego jakość i prawdziwość do dziś jest mocno podważana.

Szeroki ruch solidarnościowy, który wokół sprawy towarzysza, a który w dużym stopniu przyczynia się do uniewinnienia, był bastionem przeciwko prawom terroryzmu i fałszowaniu próbek DNA przez policję. Oczywiście nie mogło to pozostać bez odpowiedzi brygady “antyterrorystycznej” i ich przywódców politycznych, a mianowicie rządu SYRIZY, który zarówno wiernie bronił zarówno artykułu 187A, jak i niekontrolowanego użycia próbek DNA przez policję, odkąd zaczęli wykonywać swoje funkcje. W zemście próbują teraz go zabrać, a my znów się im przeciwstawimy.

W solidarności z anarchistą Tasosem Theofilou

Czas pozbyć się ich terrorystycznych praw!

Organizacja i walka o rewolucję społeczną.

Demonstracja: sobota 5/5, godzina trzynasta, Thiseio (stacja metra)

Zebranie: 11/5, o godz. 9.00, Sąd Apelacyjny (Aleja Alexandrasa)

Grupy i towarzysze

(tłumaczenie z Mpalothia)

Uwięziony anarchista, Nikos Romanos: „Siła i solidarność dla wszystkich towarzyszy, którzy stoją razem z nami – każdy na swój sposób”

Wczoraj seria procesów kryminalnych, w których oskarżało nas państwo, zakończyła się wieloletnimi wyrokami za „terroryzm indywidualny”. Uwzględnione oskarżenia normalnie byłyby sądzone jak rutynowe sprawy kryminalne.

Wczorajsza decyzja sądowa jest punktem zwrotnym dla procesów politycznych i represji skierowanych przeciwko ruchowi anarchistycznemu.

Państwo uznało „indywidualny terroryzm” za wystarczający dowód do skazania bojowników zgodnie z prawem antyterrorystycznym (187A). Oznacza to kryminalizację politycznej tożsamości anarchistów. Nawet jeżeli towarzysz zostanie uznany za niewinnego w kontekście współpracy z organizacją taką jak nasza [Konspiracyjne Komórki Ognia – przyp. tłum.], jego polityczna tożsamość nadal może być podstawą do skazania z artykułu 187A. Jak wiele razy mówił prokurator Apostolaki: „są anarchistami, więc ich czyny noszą znamiona terroryzmu”, „nie zmienili poglądów, więc nie ma powodu, by zmieniać ocenę ich czynów”. Jednocześnie poszerza się pole do interpretacji artykułu 187A, by, kiedy anarchistyczna akcja przekroczy granicę tego, co jest dopuszczalne przez prawo cywilne, móc takie akty określać mianem „terroryzmu indywidualnego”. W ten sposób można skazywać na dłuższe wyroki więzienia.

Charakterystyczny jest mój własny przypadek: za wywłaszczenie w Velventos w regionie Kozani, skazano mnie na 11 lat więzienia, nie powołując się na art. 187A, natomiast za trzy podpalenia otrzymałem wyrok 18 lat – nawet dla studenta pierwszego roku prawa oczywistym jest, że te czyny mają znacznie mniejszy kryminalny ciężar od uzbrojonego wywłaszczenia banku. Wyszedłbym już z więzienia jakiś czas temu, gdyby nie dodatkowe dziesiątki lat, które otrzymałem dzięki innowacji w stosowaniu represji, jaką jest pojęcie „terroryzmu indywidualnego”, po raz pierwszy zastosowanej przeciwko uwięzionym anarchistom.

Oczywiście nie jest to dzieło przypadku, ani wykrzywione spojrzenie ofiary – to najlepszy dowód na to, że anarchiści stanowią poważne zagrożenie dla systemu nawet w okresach, kiedy anarchistyczny ruch jest w odwrocie. Wczorajsze wyroki skazujące są niczym innym jak potępieniem anarchistycznej tożsamości. Potępieniem politycznej obrony naszych działań i wyborów, jakie miało miejsce w burżuazyjnych salach sądowych. Potępieniem tego, że nie zginamy karku, obiecując pokutę, ani nie klękamy przed naszymi oprawcami, jak dzieje się codziennie w sądzie apelacyjnym w Evelpidos. Zamiast tego stoimy z głowami wzniesionymi ponad nimi.

Wczorajsze wyroki mają wysłać zdecydowane przesłanie państwowego terroru tym, którzy prowadzą wywrotowe działania na froncie anarchistycznej walki. To próba zasiania trucizny strachu w samym środku radykalnych przedsięwzięć, poddania w wątpliwość efektywności tych zmagań, powstrzymania nowych towarzyszy przed rozpalaniem płomienia solidarności w metropoliach. Wyroki te dzielą środki anarchistycznej walki na dozwolone i niedozwolone na bazie kryminalnych represji, na które pozwala art. 187A. To gotowa broń włożona w ręce policji i sądów, by mogły zbierać trofea w więzieniach i przypominać, co stanie się z tobą, kiedy odważysz się zaatakować system. Co więcej, nie jest przypadkiem fakt, że do czasu ogłoszenia wyroków w sprawie całkowicie milczały media – kiedy tylko ogłoszono wyroki, od razu stało się to tematem godnym wiadomości – to przypomnienie, że państwo mści się na swoich oponentach.

I tak właśnie jest w rzeczywistości. Państwo i jego mechanizmy ograniczania wolności nie mają litości w mszczeniu się na tych, którzy zakwestionowali ich omnipotencję. Jest także faktem, że przemawianie językiem prawdy przynosi nam cierpnie. Wieloletnie cierpienie przynosi to, jak nasze jedno i jedyne wciąż młode życie ma zostać marnowane w więzieniu. Cierpią nasi bliscy, doświadczający bezlitosnej wojny psychologicznej, stający się przypadkowymi ofiarami w wojnie, w której nie zdecydowali się walczyć. Cierpią ci, którzy, posępnie opuszczając salę sądową, czują duszący ich gniew. Prawda jest jednak taka, że cierpienia tego nie można porównać z tym odczuwanym przez ludzi żyjących w apatii, obojętności i skupionych na samych sobie, dla których sprzeciwianie się zbrodniom państwa i kapitału nigdy nie było realistyczną możliwością.

Ból, którym państwo i kapitalizm hojnie obdarowuje w więzieniach, szpitalach psychiatrycznych, obozach koncentracyjnych i uchodźczych, wzdłuż lądowych i morskich granic, w miejscach pracy na cywilizowanym Zachodzie i w miejscach pracy niewolniczej zarządzanych przez międzynarodowych monopolistów w krajach Trzeciego Świata, by zwiększać moce produkcyjne po trupach dzieci, nie zostanie przezwyciężony przez odwrócenie wzroku lub pokojowe protestowanie w ramach wyznaczonych nam przez system.

Continue reading Uwięziony anarchista, Nikos Romanos: „Siła i solidarność dla wszystkich towarzyszy, którzy stoją razem z nami – każdy na swój sposób”

Grecja: Sprawa Konstantinosa Yiagtzoglou, powstanie w więzieniu Korydallos i akcje solidarnościowe (wideo)

Kilka słów o przypadku  anarchistycznego więźnia Konstantinosa Yiagtzoglou

Konstantinos Yiagtzoglou jest w więzieniu od 28.10.2017 z powodu oskarżenia go bycia członkiem Konspiracyjnych Komórek Ognia, drugim powodem odsiadki jest oskarżenie go o bycie odpowiedzialnym za paczki bombowe skierowane wobec Europejskich biur rządowych (zostały one przechwycone przez greckie biuro paczkowe „Hellenic Postal Service” w Kryoneri) oraz o bombową paczkę która wybuchła w maju 2016 w rękach
byłego wicepremiera Grecji Papademosa (sprawował urząd w 2011-2012 roku)

Od 21 lutego osadzony anarchista  zaczął prowadzić strajk głodowy po odrzuceniu jego wniosku przez Centralny Komitet ds. Przekazów. Wniosek zawierał zażądanie pozostania anarchisty w więzieniu w Korydallos gdzie w tym dniu przebywał chwilowo ze względu na bieżącą rozprawę sądową. Wcześniej cały wyrok przesiadywał w więzieniu w Larissie w centralnej Grecji.

24 lutego więźniowie w Korydallos zaczęli rozruchy, było to rano o 6:45 [ich czasu] po tym jak specjalne jednostki służb „EKAM” dostały się na obiekt by wypełnić rozkaz przeniesienia Konstantinosa z powrotem do Larissy (po jego rozprawie sądowej). Był brutalnie traktowany przez te służby, opierał się ile mógł lecz na końcu został spięty w kajdanki i prawie zemdlał z pobicia (osłabiony dodatkowo przez głodówkę). Nie pozwolono mu zabrać swoich leków i rzeczy osobistych ani przygotować się do opuszczenia celi.

o 7:39 ogłoszono że Konstantinos opuścił placówkę, cele pozostają zamknięte. o 8:41 drzwi cel były otwierane więźniowie dowiadując się o uprowadzeniu Konstantinosa konfiskują strażnikowi odbiornik krótkofalowy i kradną klucze zyskując władzę nad trzema sektorami budynku na około 5 godzin.

Zwycięstwem więźniów była mowa ministra sprawiedliwości, który przyrzekł przywrócić anarchistę do Korydallos oraz zadecydował o braku pociągania do odpowiedzialności więźniów za ich protesty i związane z nimi różne złamania prawa więziennego.

W wyniku masowej mobilizacji w więzieniach Korydallos, Malandrino i Chania przedstawiciel Departamentu Sprawiedliwości spotkał się z przedstawicielami więźniów w więzieniu Korydallos (całe więzienie było okupowane przez więźniów przez 5 godzin) i obiecał im, że będzie nową sesją rady w poniedziałek, aby zbadać zapotrzebowanie naszego towarzysza. Więźniowie zakończyli okupację, ostrzegając go, że podejmą akcję ponownie, jeśli żądanie towarzysza nie zostanie spełnione.

Grecka ulica również odpowiedziała na wezwanie o solidarność.

Ateny: Skoordynowane ataki koktajlami Mołotowa przeciwko policji na Exarchii w Solidarności z Konstantinosem Giagtzoglou

“25.02.18: Przez ostatnie dwie noce (piątek i sobotę) przeprowadziliśmy skoordynowane ataki z koktajlami Mołotowa przeciwko siłom MAT (policja do tłumienia zamieszek) strzegącym Exarchii. Ataki te były oznaką naszej pełnej solidarności z anarchistą Dinosem Giagtzoglou, który prowadzi strajk głodowy, domagając się przeniesienia do więzienia Korydallos. Wrócimy jutro wieczorem.”

Continue reading Grecja: Sprawa Konstantinosa Yiagtzoglou, powstanie w więzieniu Korydallos i akcje solidarnościowe (wideo)

Komunikat solidarnościowy z greckimi więźniami od Bułgarskiego Stowarzyszenia Więźniów

Otrzymano 22.11.2017:

Międzynarodowa solidarność z greckimi więźniami!

Przez greckie więzienia przetoczyły się strajki i protesty w odpowiedzi na plan SYRIZY wprowadzenia bardziej restrykcyjnych środków prawnych do kodeksu więziennego.

W maju więźniowie ze skrzydeł A, B i C więzienia Korydallos, głównego więzienia Grecji w Pireusie, ogłosili utworzenie Komitetu ds Walki z Koordynacją, aby wyrazić opinię więźniów z Korydallos i innych zakładów, którzy zdecydowali się przyłączyć do protestów, aby wydawać regularne aktualizacje dotyczące protestów i komunikować się z solidaryzującymi się ludźmi poza murami więzienia. Oświadczenie przetłumaczone na język angielski można je przeczytać na Enough is Enough.

Protesty w Korydallos rozpoczęły się ponad dwa miesiące temu. Rozprzestrzeniły się one na inne skrzydła słynnego więzienia, w tym na odział dla kobiet. Protest polega na odmawianiu powrotu do cel po popołudniowym apelu. W ten sposób więźniowie okazują sobie nawzajem solidarność, jedność i determinację. Protesty są pokojowe, ale tak jak tsunami, ich moc drzemiąca pod powierzchnią nie jest widoczna dopóki fala nie uderzy w brzeg.

W wywiadzie radiowym przeprowadzonym na początku tego miesiąca uwięziony anarchistyczny towarzysz i członek Konspiracyjnych Komórek Ognia, Christos Tsakalos, przemawiający jako przedstawiciel Komitetu ds. Walki z Koordynacją, a nie jako anarchista i członek KKO , oświadczył że uwięzione kobiety i mężczyźni w więzieniach Grecji mieli dołączyć do protestów 20 listopada. Christos stwierdził również, że więźniowie nie pozwolą, aby represyjne środki przeszły bez oporu. Wywiad z Christosem został przetłumaczony na jeżyk angielski i można go przeczytać na Enough is Enough.

Continue reading Komunikat solidarnościowy z greckimi więźniami od Bułgarskiego Stowarzyszenia Więźniów

Ateny, Grecja: Solidarność z aresztowanym towarzyszem Konstantino G.

29.10.17:  Zgodnie z informacją podaną przez Athens IMC, anarchista Kostantino G. został aresztowany. Jest on podejrzewany przez służby specjalne o zaangażowanie w atak bombowy przeciwko technokracie, byłemu wicepremierowi i pracownikowi Międzynarodowego Funduszu Walutowego Loukasowi Papadimosowi w maju 2017 roku. W wyniku ataku Papadimos odniósł ciężkie rany a dwóch towarzyszących mu w samochodzie ochroniarzy zostało lekko rannych. Sam Papadimos spędził w szpitalu miesiąc czasu.

Towarzysz został ranny w nogę podczas porwania go przez antyterrorystów w sobotę rano. Najwidoczniej Konstantinos zostanie oskarżony o cały szereg przestępstw. Dziś będzie przesłuchiwany przez sędziego, gdzie odbędzie się zgromadzenie solidarnościowe pod gmachem sądu.

Ta represyjna akcja sił państwowych nie pozostanie bez echa, i towarzysze w międzynarodowej walce powinni być jej świadomi.

Korporacyjne media podały za policją, że Konstantino był obserwowany dwa tygodnie zanim został złapany mając przy sobie osiem podrabianych dowodów, dwa pistolety, amunicje, oraz bombę złożoną z prochu i zapalnika czasowego. Policja za pomocą mediów rozpowszechnia informację, że Konstantino zacierał ślady po sobie w wynajętym na podstawie fałszywej tożsamości mieszkaniu. Ponadto gliniarze próbują powiązać go z Konspiracyjnymi Komórkami Ognia, oraz obwiniają  za udział w akcji wysyłania listów – bomb, między innymi do niemieckiego ministra finansów Wolfganga Schäuble. To nie ma znaczenia, czy Konstantino jest winny czy nie, żaden towarzysz nie pozostanie sam!

(źródło 325)

Christos Tsakalos – Konieczność nagłego ataku

Konieczność nagłego ataku

Część druga

i) Cudowni pracownicy zbawienia społecznego

Żyjemy w ospałej, przewidywalnej i zautomatyzowanej epoce. Żyjemy pod dyktaturą liczb kryzysu finansowego, statystyk bezrobocia, analiz giełdowych i upowszechnionego strachu społecznego.

W tym samym czasie humanistyczni handlarze „progresywnymi” ideologiami szukają nowych klientów. Wędrowni cudowni pracownicy reklamują swoje ideologiczne towary i obiecują uzdrowienie społeczeństwa. Alternatywne źródła energii, „zielony” rozwój przemysłu, uczciwe opodatkowanie, poszanowanie praw pracowniczych, ubezpieczenie zdrowotne, państwo socjalne…

Continue reading Christos Tsakalos – Konieczność nagłego ataku

Anarchistyczna ofensywa? Policja zneutralizowała 8 wybuchowych paczek wysłanych z Grecji

Greccy antyterroryści zidentyfikowali osiem wybuchowych paczek przypominających te wysłane w zeszłym tygodniu do niemieckiego ministra finansów oraz do paryskiego biura Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Jako nadawców wpisano nazwiska posłów greckich znanych z poparcia dla rabunkowego programu tzw. “cięć oszczędnościowych”, niszczących zdobycze greckiego świata pracy.

Continue reading Anarchistyczna ofensywa? Policja zneutralizowała 8 wybuchowych paczek wysłanych z Grecji

Francja: Wybuch listu-pułapki w siedzibie MFW. Zraniona pracownica

W paryskiej siedzibie Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) doszło do wybuchu listu-pułapki. Przesyłka była zaadresowana do Jefrreya Franksa, dyrektora MFW na Europę, związanego z tą instytucją od 24 lat.

Wybuch zranił jednak jego sekretarkę, która otworzyła przesyłkę, parząc jej ręce i twarz oraz wywołując problemy ze słuchem. Z budynku ewakuowano 150 pracowników, a jego okolice zostały obstawione przez policję. Continue reading Francja: Wybuch listu-pułapki w siedzibie MFW. Zraniona pracownica