Tag Archives: mauricio morales

Berlin, Niemcy: Za Czarny Maj – atak na firmę Securitas

„Spal wszystkie więzienia z murami lub bez nich!” Wezwanie do Wywrotowego Maja, będące przedłużeniem propozycji jaka padła podczas anarchistycznego 1 maja w Berlinie, rozumiemy jako wezwanie do rozszerzenia ataku na różne poziomy. Zgadzamy się z ideą, aby nie ograniczać się do jednego dnia, ale stale i nieprzewidywalnie atakować funkcjonowanie istniejącego społeczeństwa i udowodnić, że jego bezpieczeństwo jest iluzją.

Aparat władzy obejmuje nie tylko państwowych morderców, ale także najemników z prywatnych firm ochroniarskich. Pojazdy Securitas po zaparkowaniu na osiedlu GESOBAG, gdzie działają jako ochroniarze, wyręczają gliniarzy podczas konfliktów z lokatorami lub napięciami związanymi z zarządzaniem nieruchomościami. Securitas zajmuje się również nadzorem w więzieniach i miejscach publicznych na całym świecie.

„Rozpoznanie degeneracyjnej metamorfozy niegdyś rewolucyjnego podmiotu, dziś rozcieńczonego w nieprecyzyjnym legionie konsumentów/obywateli, jest nieuniknionym punktem wyjścia do konsolidacji  w świadomej wojnie, która energicznie przyczyni się do rozszerzenia ataku na system dominacji w naszym stuleciu. Jeśli nie jesteśmy w stanie zauważyć uczucia uczestnictwa, w którym „masy” szczęśliwie się nurzają, jeśli nie dostrzeżemy przyspieszonej integracji w system tej wyobcowanej gąsienicy „uciskanych” i „wykluczonych”, nie jesteśmy w stanie rozwinąć anarchistycznej wojny w naszych czasach. Z tego powodu pilnie trzeba odnowić nasz statek – zastąpić elemementy, które dawno zgniły erozją czasu – a to będzie możliwe tylko z pozycji krytycznej równowagi ”z wywiadu z Alfredo Cospito

Aparat władzy obejmuje także tych, którzy niegdyś byli wykluczeni z uczestnictwa w społeczeństwie, i którzy są teraz systematycznie włączani w mechanizmy dominacji w techno-przemysłowego społeczeństwa, przyczyniając się w ten sposób do ich własnego ucisku poprzez kontrolę. Społeczna izolacja wynikająca z technologii przesłania oczy tym, którzy się jej poddali. Z braku powszechnej świadomości konfliktu klasowego gniew na brak perspektyw nie jest skierowany przeciwko państwu i jego lokajom, ale przeciwko ludziom z sąsiedztwa. Widzimy we Francji, gdzie w ciągu ostatnich 6 miesięcy tysiące ludzi nieustannie przerzuca swoje emocje na bezpośrednią konfrontację z glinami, a tymczasem na terytorium kontrolowanym przez państwo niemieckie nie widać zniszczeń symboli kapitalizmu. Jeśli chodzi o kwestie społeczne, zaufanie do instytucji demokratycznych, organizacji lewicowych, związków zawodowych i partii politycznych (lub przejawów rasizmu i nacjonalistycznego szowinizmu) jest zbyt silne.

To, co my, jako anarchiści, musimy zrobić, to zaatakować te demokratyczne instytucje, aby ujawnić ich autorytarną naturę poprzez propagandę czynu. Nie wystarczy po prostu wyjaśnić, nawet tym anarchistom, którzy niezłomnie wierzą w ostrożny reformizm, że zniszczenie istniejącego oznacza również zniszczenie iluzji bezpieczeństwa. W nocy z 13 na 14 maja połączyliśmy siły z nieformalną siecią rozproszonych komórek na całym świecie, aby zlokalizować i zaatakować agentów represji i kontroli społecznej/państwowej. Przy tej okazji wybraliśmy podpalenie, innym razem może to być tekst, plakat lub demonstracja wykraczająca poza znane ścieżki. Nasza przewrotność wyrażona jest poprzez dążenie do naszych ideałów.

„Nie spodziewamy się, aby państwo działało inaczej niż powinno. Nie jesteśmy żadnymi ofiarami. Nie prosimy ani nie oczekujemy sprawiedliwości ”– z wezwania do solidarności z Anahi

Zniszczenie 2 pojazdów Securitas w Berlin-Wedding to nasze wezwanie do solidarności z Anahi Salcedo i anarchistami zatrzymanymi przez państwo argentyńskie. Anahi została aresztowana 14 listopada 2019 r., po tym jak została ranna podczas umieszczania bomby przy grobie policjanta i oprawcy Ramona Falcón, który został zabity 109 lat temu przez anarchistę Simona Radowitzky’ego. Nie wiemy zbyt wiele na temat obecnej sytuacji, ale dowiedzieliśmy się z ostatnich tekstów, że Anahi wraz z innym towarzyszem, a także 12 anarchistów aresztowanych po napadzie są oskarżeni o popełnienie aktów wywrotowych. Siła i gniew i solidarność!

„Zaryzykuje swoim życiem, wszystkim najlepszym, autentyczną wolnością…” – Mauricio Morales

„To wezwanie do odebrania tego, co nigdy nie zostało porzucone, dając życie tej ciągłości praktyki w obecnym scenariuszu, przyczyniając się do tego, że przypadki naszych zgonów pozostaną niebezpieczne dla uszu potężnych, działań, które nie są możliwe do przeprowadzenia przez ‘postępowych obywateli’, od których się odcinamy, odrzucając jakąkolwiek wiktymizującą ekspresję, która usiłuje narzucić zniekształcony obraz naszego towarzysza” – z wezwania do Czarnego Maja

Gdy podejmujemy działania z wykorzystaniem całej różnorodności taktyk, możemy stracić życie. Dlatego nasz atak ma oddać hołd pamięci Mauricio Moralesa, który zginął 10 lat temu, 22 maja 2009 r., w drodze do ośrodka szkoleniowego Żandarmerii w Santiago, swoją własną bombą i odpowiedzią na wezwanie do Czarnego Maja.

Śledzimy działania i teksty ze wszystkich zakątków świata, aby odkryć pokrewieństwo z nieznanymi przyjaciółmi, wyostrzyć nasze idee, rozwinąć wspólne strategiczne linie i przeciwstawić naszą historię pseudorealizmowi systemu. Obejmuje to pamięć o naszych poległych i więźniach poprzez teksty i odniesienia do obecnych konfliktów. Wędrując nocą, nasze myśli i walczące serca są z więźniami i ludźmi, których już nie ma pośród nas. Oczywiście nie jesteśmy z tym sami. Podczas Wywrotowego Maja miały miejsce liczne ataki. Jednym z ataków, który chcemy dołączyć do tego komunikatu, jest ten, gdzie autorzy napisali wiadomość o solidarności z Dimitrisem Koufontinasem i obrali za cel pojazd z Kötter Security. Trzymaj się, Dimitris!

Gdy podnosimy świadomość ryzyka śmierci i uwięzienia, radząc sobie z lękami, które naturalnie sprowadzają się do czystej myśli – możemy uwolnić się od uczucia żalu, które może nas pokonać w każdej chwili. Kiedy wyruszamy w drogę, zawsze istnieje niebezpieczeństwo utraty wolności i zdrowia. Niepohamowana determinacja jest jednym z warunków konfrontacji z okrucieństwami wywołanymi przez wojnę wroga. Osiągnięcie tej determinacji jest procesem, który można zrealizować jedynie poprzez ciągłe zaangażowanie, indywidualnie i zbiorowo, z naszymi emocjami i pomysłami, świadomość wzlotów i upadków oraz świadomość, że nie ma pewności, że zostanie ukończona.

Każdego dnia odkupujemy naszą wrogość wobec państwa i kapitału, a także tych, którzy chcą się nimi kierować, zapewniając sobie bogactwo i spokój poprzez wojnę.

“Wolne Lisy” FAI-FRI

(źródło Deutschland Indymedia, tłumaczenie z Mpalothia)

Anarchizm illegalistyczny kiedyś i dziś

„Rewolucja jest ukierunkowana na nowe rozwiązania; insurekcja nie pozwala nam już być zaaranżowanym, ale zaaranżować samych siebie i nie pokładać żadnych nadziei w „instytucjach” – Max Stirner

„Nie podążaj za mną… Nie poprowadzę cię…
Nie idź przede mną … Nie pójdę za tobą …
Wydeptuj własną ścieżkę… Zostań sobą…”– Uwięziony członek, Konspiracyjnych Komórek Ognia

„Wiem, że ta walka między potężnym arsenałem państwa a mną kiedyś się zakończy. Wiem, że zostanę pokonany, będę słabszy, ale mam nadzieję, że będę mógł zmusić cię aby to zwycięstwo drogo kosztowało.”– Octave Garnier

Tego dnia, ponad 100 lat temu, 21 kwietnia 1913 r., illegalista i indywidualistyczny anarchista Raymond Callemin został stracony gilotyną na rozkaz państwa francuskiego. W rocznicę jego egzekucji piszę to na pamiątkę wszystkich tych, którzy polegli lub zostali uwięzieni w wojnie społecznej przeciwko społeczeństwu.

Illegalizm jest pochodną anarchizmu indywidualistycznego. To odmowa bycia wykorzystanym, zmuszanym do pracy dla jakiegoś bogatego tyrana, zamiast tego illegalista wybiera obrabowanie go. Jest to anty-pracowa etyka, dla indywidualnej autonomii realizowana w prawdziwym życiu od razu poprzez wywłaszczenie.

Indywidualistyczne wywłaszczenie zyskało rozgłos we Francji w ostatnich dziesięcioleciach XIX i na początku XX wieku i zrodziło to, co miało stać się znane jako illegalizm. Zwolennikami wywłaszczenia byli tacy anarchiści, jak Clement Duval i Marius Jacob. Marius Jacob kradł, aby utrzymać siebie, ale także finansował ruch anarchistyczny i inne sprawy. Jest to główny czynnik, który oddziela illegalizm od indywidualistycznego wywłaszczenia, illegaliści kradli wyłącznie dla siebie. Chociaż niektórzy z nich, z środków zdobytych podczas wywłaszczeń, finansowali indywidualistyczne anarchistyczne gazety oraz przekazywali pieniądze towarzyszom, którzy byli w potrzebie.

Illegaliści, z których wielu, zainspirowanych było przez Maxa Stirnera i Friedricha Nietzschego, przekonywali, że dlaczego niby powinni czekać na bierne stado wyzyskiwanych i biednych klas, aby te powstało i wywłaszczyło bogatych? Ubodzy wydawali się całkiem zadowoleni z warunków, w których przyszło im żyć. Dlaczego illegaliści muszą czekać na wyzyskiwanych robotników, aż ci zostaną oświeceni rewolucyjną świadomością? Dlaczego mieliby dalej wieść życie pełne wyzysku i zapracowywania się na śmierć, czekają na przyszłą rewolucję społeczną, która może się nigdy nie wydarzyć? Illegalistyczni anarchiści nie wierzyli w walkę robotniczą, więc postanowili walczyć i obrabowywać bogatych, było to czysto egoistyczne przedsięwzięcie.

Stirner nazwałby ich „świadomymi egoistami”, odzyskiwali z powrtoem swoje życia, nie prosząc nikogo o pozwolenie na istnienie. Odmawiali bycia niewolnikami panów i państwa. Illegaliści zdecydowali się wykraść sobie drogę poprzez świadomy bunt przeciwko społeczeństwu

Illegalistyczni anarchiści obrabowywali, strzelali, dźgali nożami, fałszowali pieniądze i popełniali nieco dziwne podpalenia w całej Europie, ale głównie we Francji, Belgii i we Włoszech. Były bitwy z użyciem broni i strzelaniny z glinami. Długie wyroki więzienia i egzekucje.

Jedna z takich grup illegalistycznych anarchistów miała zostać uwieczniona jako „Gang Bonnota”.

Continue reading Anarchizm illegalistyczny kiedyś i dziś

Santiago, Chile: Atak na policyjną spółdzielnię oszczędnościowo-kredytową

30 maja

Zaatakowaliśmy policyjną Spółdzielnię Oszczędnościowo-Kredytową Carabineros (COOPERLACAR), podkładając ładunek z zapalnikiem, który był łatwy do przygotowania, potwierdzając tym aktem naszą nienawiść i trwałą wrogość w stosunku do policji i wszystkich, którzy byli jej częścią. Raz policjant, zawsze policjant!

Wierzymy, że samo istnienie policji jest brutalne, nie jesteśmy zaskoczeni ich działaniami przeciwko komukolwiek, kto zakłóca ich porządek, jednak nie możemy pozostawać bierni wobec nieustannej agresji. Policja porywa naszych compañerxs, studentów, imigrantów i Mapuchów.
Żadna agresja nie pozostanie bez odpowiedzi!

9 lat od śmierci w akcji naszego compañero Mauricio Moralesa, przejmujemu jego pragnienie ofensywy przeciwko władzy i autorytetowi, pragnąc, aby przeważał on aktywnie w rękach companerxów i nie kończył się tylko pustymi słowami.

Siła i aktywna solidarność z compañero Juanem Aliste Vegą.

Niech żyje anarchia!

(tłumaczenie z Mpalothia)

Buenos Aires, Argentyna: Podpalenia policyjnych pojazdów dokonane przez Anarchistyczną Komórkę Mauricio Moralesa

W skrócie.
W niedzielę, 20 maja, o godz. 3 nad ranem, przypadkiem, furgonetka PSA (policja bezpieczeństwa lotniska) została podpalona przed parkingiem, przy ulicy Gabriela Mistrala 2900.
We wtorek, 22 maja, także przypadkiem, dwa samochody patrolowe policji miejskiej zostały podpalone na Alei Alvareza Jonte 3500 przed warsztatem.

Anarchiczna komórka Mauricio Moralesa

(źródło Contra Info, tłumaczenie z Mpalothia)

Czarna Teoria: Mauricio Morales zginął 22 maja 2009 roku w Santiago de Chile, gdy nagle eksplodowała bomba, którą miał podłożyć pod szkołę kształcącą przyszłych strażników więziennych. 

Oaxaca, Meksyk: Nieformalna Brygada Akcji im. Bruna Filippi detonuje ładunek pod bankiem Santander

Komunikat otrzymany w dniu 22.05.2018:

NIECH HISTORYCZNA PAMIĘĆ ZAKOPIE, TYCH KTÓRZY POTĘPIAJĄ KROK DO ATAKU PRZECIW WŁADZY!

Po kilku miesiącach spędzonych na wybieraniu celów postanowiliśmy zacząć atakować każdą z żałosnych postaci i symboli, które reprezentują autorytet. Jaki lepszy gest niż atak, może upamiętnić powstańczego companiero Mauricio Moralesa, który zmarł 9 lat temu, prowadząc wojnę, która zawsze była deklarowana przez wszystkich tych, którzy swoimi aktami miłości i przemocy nie akceptują warunków narzuconych przez jakąkolwiek formę dominacji, a w nieformalnym spisku czują swobodę panowania nad ich najczystszymi pragnieniami pobudzenia i wojny – nie prosząc o prawa czy sprawiedliwość, ale dążąc do całkowitego wyzwolenia.

Rankiem 22 maja umieściliśmy urządzenie wybuchowe w oddziale banku w Santander w Oaxaca, które po detonacji spowodowało uszkodzenie oddziału.

DLA KAŻDEGO POLEGŁEGO COMPAÑERO!
DLA KAŻDEGO UWIĘZIONEGO COMPAÑERO!
DLA KAŻDEGO ŚCIGANEGO COMPAÑERO, KTÓRY WYBRAŁ ŚCIEŻKI FRONTALNEGO ATAKU!
DO CAŁKOWITEGO WYZWOLENIA!
WOJNA PRZECIW PAŃSTWU!

Nieformalna Brygada Akcji im. Bruno Filippi

(źródło Contra Info, tłumaczenie z Mpalothia)

Santiago, Chile: Podłożenie ładunków pod biura rządzącej partii socjaldemokratycznej dokonane przez Komórkę Antagonistów z Nowej Partyzantki Miejskiej

Santiago, 11 grudnia 2017 roku.

“Państwo jest negacją ludzkości”  – Michaił Bakunin

“Żadna kampania zbierania podpisów nie rozproszy siły i ustalonego porządku. Ani żadne działania prawne. Nie możemy oczekiwać, że sądy ustanowione przez wyzyskiwaczy będą orzekać, że opresja jest bezprawna i musi być zwalczana. Nie osiągniemy niczego głosując na alternatywę, czy poprzez czuwanie modlitewnie, ani przez pieśni protestacyjne … niczego nie osiągniemy poprzez ostentacyjne oświadczenia, zmianę diety lub budowanie ścieżek rowerowych. Mówiąc ściśle; ta siła, ta siła, ta istota, ta potworność zwana państwem jest utrzymywana siłą fizyczną i może być podważona jedynie przez warunki, które narzuca i rozumie” – Ward Churchill

Chcąc być precyzyjnym i zwięzłym, poprzez to oświadczenie ponosimy odpowiedzialność za rozmieszczenie urządzeń wybuchowych w siedzibach głównych partii koalicji rządowej, czyli “Partii Socjalistycznej” i “Radykalnej Partii Socjaldemokratycznej”, która znajduje się pod numerem 873 na ulicy Paryskiej i ulica Londres 57… Biorąc pod uwagę zaplecze teren, w którym znajdują się obie siedziby, dostrzegliśmy możliwość przeprowadzenia równoczesnych ataków, naruszających zarówno bezpieczeństwo, jak i wewnętrzny spokój wroga, który to  ogłosił dwa tygodnie temu przy pomocy ludzkich odpadów z rządu (minister spraw wewnętrznych, Mahmud Aleuy), po umieszczeniu urządzeń wybuchowych w siedzibie “PPD” (Partii Demokracji) i “PDC” (Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej)*, że są bezpieczni. W związku z powyższym chcemy stwierdzić, że jesteśmy w stanie łamać ich metody, strategie i agentów bezpieczeństwa oraz że nie boimy się ich słów ani metod represji.

Z drugiej strony, nie bez przypadku, wybraliśmy wczesne godziny tej niedzieli ze względu na bliskość obchodów czwartego roku, odkąd nihilistyczno-anarchistyczny kompan Sebastian Oversluij padł w walce podczas wywłaszczenia banku z rąk drania strażnika Waltera Vera … Towarzyszu dzisiejszego wieczoru nasze serca i duchy były w towarzystwie waszego powstania i pamięci.

KOMÓRKA ANTAGONISTÓW Z NOWEJ PARTYZANTKI MIEJSKIEJ jest przestrzenią koordynacji, w ramach której spiskowaliśmy przeciwko aparatowi wyborczemu i państwowemu, między innymi kilka tygodni temu w atakach zarejestrowanych w siedzibie “PPD” i “PDC”.

WOJNA PRZECIWKO WŁADZY I WSZELKIM JEJ FORMOM 

ŚMIERĆ POLITYKOM I POLITYCE

WIĘŹNIOWIE WOJNY WYJDŹCIE NA ULICE

HONOR I PAMIĘĆ DLA SEBASTIANA OVERSLUIJA I ENRIQUO MORALESA

MIŁOŚĆ ŻYCIE ANTYSPOŁECZENOŚĆ ANARCHIA

 

INSUREKCYJNA KOMÓRKA 11 GRUDNIA

KOMÓRKA ANTAGONISTÓW Z NOWEJ PARTYZANTKI MIEJSKIEJ

*Odnosi się do ataków dokonanych przez Przyjaciół Prochu i komórkę Michele Angiolillo Kręgu Ikonoklastów Nowej Miejskiej Partyzantki.

(źródło Noticias de la Guerra Social, tłumaczenie z Insurrection News)