Ważne jest, aby na tydzień przed otwarciem więzienia HMP Berwyn ogłosić, że dwa bloki mieszkalne w tym więzieniu są strukturalnie niestabilne w wyniku dokonania sabotażu w 2015 roku.
Po naszej akcji w maju 2015 roku, gdy dokonano sabotażu maszyn budowlanych, wiedzieliśmy, że regularne próby zaatakowania więzienia byłyby niemożliwe z powodu budowanych wokół murów. Po intensywnych badaniach, szybko okazało się, że przy niewielkim wysiłku możemy osiągnąć znaczące efekty.
W lipcu 2015 roku, do wykopów pod podpory podłogi dwóch więziennych bloków mieszkalnych wsypaliśmy silny sproszkowany kwas. Z tego powodu budynki te stały się strukturalnie niestabilne – ich fundamenty ostatecznie się rozpadną, a budynki mogą zawalić się po pewnym czasie.
Biorąc pod uwagę, że wytrzymałość podpór została znacznie osłabiona, badania inwazyjne i pełna odbudowa tych bloków mieszkalnych będzie konieczne przed przystąpieniem do zamykania ludzi w klatkach tych budynków. Akcja ta jest dedykowana każdemu człowiekowi, który zmarł w systemie więziennym będącym w rękach państwa.
Wpis opublikowano w poniedziałek, 20 lutego 2017 o godzinie 10:34 i został utworzony przez Direct Action.
W nocy 22 grudnia, na dużą skalę wybuchły zamieszki w zakładzie karnym w Birmingham, lepiej znanym jako Winston Green. Trwały około 12 godzin, a kilka oddziałów policji nie było w stanie stłamsić szalejącego buntu. Rozprzestrzenienie się buntowniczego szału, rozpoczęło się od tego, że więźniowie przebywający w skrzydle N (dla niebezpiecznych więźniów) potłukli lampy i uruchomili wodę z wężów przeciwpożarowych. Klawisze próbowali zapędzić więźniów z powrotem do swoich cel, lecz ci przezwyciężyli ich atak, rozbroili oraz odebrali klucze do innych cel i natychmiast zaczęli uwalniać uwięzionych. Strażnicy zostali zmuszeni do odwrotu, gdyż w już regularnym buncie uczestniczyło 600 więźniów. Spalono więzienną dokumentację z ostatnich 20 lat. Całe skrzydło zostało odcięte od pozostałych części więzienna, lecz to nie wystarczyło i bunt rozprzestrzeniał się dalej.Więźniowie użyli ukradzionego sprzętu do przecięcia łańcuchów i w krótkim czasie pozostałe skrzydła znalazły się pod kontrolą buntowników. Opanowano również więzienny skład leków, salę gimnastyczną i zabezpieczony sklep na terenie więzienna. Świnie posiadające więzienie, zostały zmuszone do uznania swojej porażki i skomląc uciekły po pomoc do ministerstwa spraw wewnętrznych. Wysłano specjalne jednostki, a z odległości wielu kilometrów było słychać zwycięskie piosenki zza opanowanych murów Winston Green.
Alfredo i Anna zakończyli strajk głodowy, który kontynuowali, gdy wokół ich sprawy zapadła głucha cisza. Głodówka została przez nich przerwana, ponieważ przywrócono im możliwość wzajemnych odwiedzin na terenie więzienia. Dzięki czemu Alfredo może spotykać się z Nicolą, a Anna z Valenitiną.
25 października sąd w Azerbejdżanie skazał aktywistę Giyasa Ibrahimova na 10 lat więzienia. Bayram and Giyas są oskarżeni o popisanie pomnika byłego prezydenta, a ponieważ kara jaka za to grozi wynosi 1 rok więzienia, powszechne jest podrzucanie narkotyków członkom opozycji i aktywistom w celu podwyższenia wyroku. Tak też było w przypadku tych dwóch towarzyszy. Podrzucono im 1 kg heroiny, by móc ich aresztować za handel narkotykami.
Petr Mikoláš jest tzw. więźniem politycznym, który dzielił celę z Lukášem Borlem, zanim dyrektor więzienia Litoměřice nie przeniósł ich do odrębnych celi. Petr i Lukáš zostali przyjaciółmi, a Petr dość szybko zaczął dostrzegać podobieństwa pomiędzy losami innych uwięzionych a swoimi. Petr Mikoláš po rozdzieleniu z Lukášem zdecydował się na strajk głodowy.
Cześć. Nazywam się Lukáš Borl. Mam 34 lata i obecnie jestem przetrzymywany w areszcie więziennym w Republice Czeskiej, w Europie. Jestem anarchistą i wyrażam moją solidarność ze wszystkimi uciskanymi i wyzyskiwanymi ludźmi dookoła świata bez względu na ich pochodzenie, orientację seksualną i płeć. Z tego względu zdecydowałem się wysłać kilka słów solidarności do więźniów w USA, gdzie, według dostępnych mi informacji, 9.9.2016r. zaczął się strajk generalny pracujących więźniów. Bez względu na to, co zrobili, bez względu na to jak procedury kryminalne to kategoryzują, chcę wyrazić moje wsparcie dla każdego strajkującego więźnia na terenie całego USA.