O świecie 21 marca udekorowaliśmy, przy pomocy farby, fasadę kościoła luterańskiego w Senhor dos Passos, w centrym Porto Alegre. To gest siły i solidarności z towarzyszami z Soldarii – zeskłotowanej przestrzeni, która otworzyła swoje drzwi dla wielu spotkań i możliwości.
Za współudział i nieposłuszeństwo.
Możesz poczuć ciepło powinowactwa i czerpać z zamieszania permanentnego konfliktu!
Greccy antyterroryści zidentyfikowali osiem wybuchowych paczek przypominających te wysłane w zeszłym tygodniu do niemieckiego ministra finansów oraz do paryskiego biura Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Jako nadawców wpisano nazwiska posłów greckich znanych z poparcia dla rabunkowego programu tzw. “cięć oszczędnościowych”, niszczących zdobycze greckiego świata pracy.
Kiedy zdajemy sobie sprawę z autorytarnej i patriarchalnej natury dzisiejszego społeczeństwa, to wtedy zaczynamy rozumieć płeć jako coś narzuconego, za pomocą czego jednostki zmuszane są do odgrywania pewnych ról, w ramach sieci dominacji.
Bez wątpienia, społeczeństwo wciąż narzuca tym, którzy urodzili się jako “kobiety”, niższą pozycję w porównaniu do tych, którzy urodzili się jako “mężczyźni”. Dlatego też, każdego 8 marca, kiedy obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet, wiele osób – głównie kobiet – wychodzi na ulice, by wyrazić swoje niezadowolenie z tych nierówności.
„Każda osoba, grupa, plemię czy rdzenna ludność mają własne sposoby walki z systemem. Wszakże mają tego samego wroga, który ich represjonuje i uciska, a ostatecznym celem ich walki jest żyć wolno i niezależnie” – Compañero Carlos Gutierrez Quiduleo
1. Krótka podróż po ścieżce oporu.
Powszechnie wiadomo, że walka ludu Mapuczy trwa już od kilkuset lat. Zanim jeszcze rozpoczęła się walka z hiszpańskimi konkwistadorami, zatrzymali oni najazd Inkaskiego Imperium, zapobiegając natarciu skierowanemu na południowe tereny, obecnie nazywane Chile i zmuszając Inków do pozostania na swoim miejscu w centralnej strefie „Chile”.
Znane są też bitwy i starcia z hiszpańskimi konkwistadorami, z którymi przez ponad sto lat trwała wojna. Poddała ona sprawdzeniu ambicje zdominowania terytorium Mapuczów przez konkwistadorów bez jakichkolwiek większych trudności, zmuszając ich po okresach naznaczonych eksterminacją i niewolą do ustanowienia granicy, pozwalającą Mapuczom utrzymać ich terytorium na południe od rzeki Biobío.
Continue reading Radykalna Walka Mapuczów*: Dziedziczna walka z Państwem i Kapitałem
Czerwona Pomoc poinformowała, że na wolność wyszedł ekosabotażysta i anarchista Marco Camenisch, skazany m.in. za ataki na przemysł nuklearny, strzelaninę z karabinierami czy ucieczkę z więzienia.
Patrz: Krótka biografia Marco
Za kratami spędził 27 lat. Był jednym z najdłużej uwięzionych europejskich anarchistów, zaraz obok Gabriela Pombo da Silvy, którego więziono przez 30 lat, i który też niedawno wyszedł z więzienia.
Historia Marco Camenischa – napisy PL
Widzieliśmy jak Filip razem z grupką swoich towarzyszy postawił się lokalnym faszystom, ośmieszając ich działania. Ta odważna postawa ma jednak swoją cenę. Faszyści próbują teraz rozpętać polowanie na komunistyczne czarownice, aby go zastraszyć. Cel jest jasny i nie chodzi tu tylko o Filipa. Chcą, by ich polityczni przeciwnicy bali się publicznie atakować nacjonalizm, by nikomu nie przyszło do głowy krytykować narodowo-niepodległościowych “śmieci z lasu”. Chodzi o zastraszenie nas wszystkich. Anarchista czy komunista – wszystko im jedno. Nie mogąc dopaść komunisty, idą podpalić anarchistyczną księgarnię. Dlatego musimy kontrować każdą przemoc wychodzącą z ich kręgów.
Apelujemy do wszystkich anarchistów i komunistów o gesty solidarności z Filipem. Pokażcie, że – tak jak Filip – nie daliście się zagnać do cyfrowej celi komputerowego ekranu, w której bycie antyfaszystą jest łatwe i nie pociąga za sobą żadnej ceny. Niech Filip poczuje, że nie jest sam.
Continue reading Wezwanie do solidarności z komunistą Filipem Stojanowskim
Potwierdzenie udziału w atakach na domy dwóch policjantów – Ethimisa Efthimiadisa i Iliasa Hajisa.
10 marca 2010 roku, anarchista i członek Walki Rewolucyjnej, Lambros Foundas, został zastrzelony w Dani podczas próby wywłaszczenia pojazdu, który miał zostać użyty przez organizację w akcie rewolucyjnej przemocy.
Podpalenie domów policjantów – Ethimisa Efthimiadisa, na 20 ulicy Kiprou w miejscowości Agios Pavlos, oraz Iliasa Hajisa, na 17 ulicy Papanastasiou w mieście Sikies, w Salonikach, nad ranem 9 marca, jest naszym minimalnym oddaniem hołdu towarzyszowi, który zginął od kul okupacyjnej, armii demokracji, walcząc dla rewolucji. Zmarli wojownicy są powodem i przyczyną, dla której toczymy naszą rewolucyjną walkę.
W Brześciu 15 marca, na ulicach zgromadziło się najwięcej ludzi na proteście od ostatnich pięciu lat. W Efekcie około tysiąca osób zaprotestowało przeciw państwowemu dekretowi numer 3.
Liberałowie ze Zjednoczonej Partii Obywatelskiej, próbowali oczywiście w każdy możliwy sposób sparaliżować ten protest. Chwilę po zgromadzeniu się ludzi na miejscu, polityk liberalny Vladimir Vuek wyprowadził ludzi pod urząd miejski, pomimo faktu, że nie wszyscy się jeszcze zgromadzili. Po przybyciu zaczął bawić w negocjatora z władzą, o co nikt go nie prosił. Efekt był przewidywalny, liberałowie zostali zaproszeni na audytorium, żeby wysłuchać tyrady o tym, jak to na Białorusi żyje się wszystkim dobrze. Większości ludzi nie spodobało się to podejście a gdy na miejsce przybyli anarchiści, politycy zaczęli krzyczeć o prowokacji.
Continue reading Białoruś, Brześć: Anarchiści prowadzą marsz przeciw dyktaturze Łukaszenki
W paryskiej siedzibie Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) doszło do wybuchu listu-pułapki. Przesyłka była zaadresowana do Jefrreya Franksa, dyrektora MFW na Europę, związanego z tą instytucją od 24 lat.
Wybuch zranił jednak jego sekretarkę, która otworzyła przesyłkę, parząc jej ręce i twarz oraz wywołując problemy ze słuchem. Z budynku ewakuowano 150 pracowników, a jego okolice zostały obstawione przez policję. Continue reading Francja: Wybuch listu-pułapki w siedzibie MFW. Zraniona pracownica
Czternastego lutego zmarł w wypadku Panagiotis Vrettaros, ojciec dwójki dzieci. Nie dorabiał sobie jako kurier motocyklowy, lecz pracował w tym zawodzie od szesnastu lat.
Śmierć jego nie była przypadkowa, było to morderstwo za które winą obarczamy jego pracodawcę. Motywem tej zbrodni była prosta maksymalizacja zysków jego pracodawców, Fourlis i Sfakianakis, pośrednio przyczynili się do tego menadżerowie i administratorzy, których pensja rośnie wprost proporcjonalnie do produktywności nisko opłacanych pracowników.
Mówiąc prościej: niewypłacone nadgodziny, brak ubioru ochronnego (hełmów, płaszczów przeciwdeszczowych, butów, rękawic i kurtek motocyklowych), zupełne niezważanie na warunki pogodowe i niedbale sklecone maszyny służbowe – tyczy się to zarówno motocykli, jak i samochodów kurierów. Z tych kawałków tworzy się okropna, tandetna mozaika jaką jest rzeczywistość siedmiuset kurierów pracujących w tej firmie i tysięcy ogółem.
Continue reading Ateny: oświadczenie kolektywu Rubikon w sprawie okupacji siedziby Speedexu
