Tag Archives: międzynarodowa solidarność

Dla Alfredo Cospito: tekst solidarnościowy od członków Walki Rewolucyjnej Poli Roupy i Nikosa Maziotisa

15/11/2022

Fizyczna i moralna eksterminacja bojowników rewolucyjnych i więźniów politycznych lub zmuszenie ich do politycznego wyrzeczenia i pokuty było od zawsze celem państwa i kapitału. Aby osiągnąć ten cel, państwa stworzyły specjalne warunki zatrzymania i izolacji dla tych, którzy wystąpili przeciwko reżimowi, dla tych, których nazwały “terrorystami”.

Jednym z przykładów specjalnego pozbawienia wolności jest dziś model włoski na podstawie art. 41 bis.

Zgodnie z włoskim prawem Minister “sprawiedliwości” ma prawo znieść obowiązujące zasady traktowania niektórych więźniów i nakazać przeniesienie ich do specjalnych warunków pozbawienia wolności. Warunki specjalne oparte na art. 41 bis narzucają całkowitą izolację społeczną i sensoryczną, ograniczają kontakty z innymi więźniami, ograniczają do jednych (1) w miesiącu odwiedzin krewnych, nie poprzez kontakt fizyczny, ale przez szklaną przegrodę, ograniczają, zakazują, korespondencji i posiadania książek, zmniejszają czas ćwiczeń więźniów do jednej (1) godziny dziennie i zwiększają czas zamknięcia w celi.

Warunki te są formą tortur, których celem jest zmiażdżenie bojowników i w ogóle więźniów podlegających temu reżimowi.

Anarchistyczny towarzysz Alfredo Cospito, który jest skazany za działania Federazione Anarchica Informale (“Nieformalnej Federacji Anarchistycznej”, FAI), znajduje się pod tym reżimem od 5 maja 2022 roku w więzieniu Bancali (w Sassari) na Sardynii na polecenie byłej minister “sprawiedliwości” Marty Cartabii. Towarzysz prowadzi strajk głodowy przeciwko reżimowi izolatki od 20 października. Troje towarzyszy również prowadzi strajk głodowy w solidarności z towarzyszem Alfredo, Juan Sorroche od 25 października, Ivan Alocco więziony we Francji od 27 października i Anna Beniamino od 7 listopada.

Continue reading Dla Alfredo Cospito: tekst solidarnościowy od członków Walki Rewolucyjnej Poli Roupy i Nikosa Maziotisa

Pilne wezwanie do działania w solidarności z Alfredo Cospito, Anną, Juanem Sorroche i Ivanem Alocco

Anarchista Alfredo Cospito został aresztowany w 2012 roku i od tego czasu jest przetrzymywany we włoskich więzieniach. Według aparatu represji był związany z różnymi akcjami przeciwko państwu i kapitałowi, a także z Nieformalną Federacją Anarchistyczną (FAI). Alfredo Cospito przez cały okres swojego uwięzienia uczestniczył w anarchistycznej walce poprzez teksty i interwencje. Kierowane jawnym celem zniszczenia idei anarchistycznych, państwowe pragnienie unicestwienia nieposkromionego więźnia Alfredo Cospito stawało się coraz większe. W końcu, 5 maja, został on odcięty od wszelkich kontaktów z innymi ludźmi. Od tego dnia i bezterminowo żyje w tzw. reżimie 41 bis, czyli całkowitej izolacji.

Przy okazji przesłuchania w sądzie 20 października, w którym uczestniczył ze swojej celi izolacyjnej za pośrednictwem kamerki, próbował ogłosić swój strajk głodowy. Jego oświadczenie zostało jednak przerwane przez obsługę techniczną. Niemniej jednak teraz jest jasne, że od tego dnia i do końca chce prowadzić  strajk.

To bardzo pilne, abyśmy położyli fundamenty pod rewolucyjną, międzynarodową solidarność w praktyce. Konieczności, którą niesiemy jako ruch solidarnościowy poza murami więzienia. Strajk głodowy jako narzędzie walki jest jednym z ostatnich środków, jakie wybiera więzień, aby przerwać duszące życie w więzieniu. Jest to narzędzie walki, w którym ciało jest wykorzystywane jako ostatni okop. Jako osoby solidarne musimy wspierać walkę Alfredo i uczynić ją również naszą – również, i tutaj.

Sprawmy, aby ten strajk głodowy był wybuchowy! Atakujmy symbole opresji i wyzysku, aby okazać solidarność z prowadzącymi strajk głodowy. Cele istnieją wszędzie. Każde działanie jest konieczne; od rozpowszechniania idei anarchistycznych strajków głodowych, do sabotowania i zakłócania “normalnego” funkcjonowania państwa i kapitału. Wyceluj w państwo włoskie/niemieckie lub jakiekolwiek inne państwo i symbol dominacji – aby zlikwidować system więziennictwa!

Solidarność z Anną Beniamino, która dołączyła do walki i rozpoczęła strajk głodowy 07.11.2022: https://prisonersolidarity.com/prisoner/anna-beniamino
Solidarność z Juanem Sorrocho, który przyłączył się do walki i rozpoczął strajk głodowy 28.10.2022 z więzienia o zaostrzonym rygorze w Terni: https://actforfree.noblogs.org/post/2022/11/05/anarchist-prisoner-juan-s….
Solidarność z Ivanem Alocco, który przyłączył się do walki i rozpoczął również strajk głodowy 27.10.2022 w solidarności z Alfredo i Juanem z francuskich więzień: https://lanemesi.noblogs.org/post/2022/10/28/dichiarazione-di-inizio-del….

Połóżmy kres 41 bis i wszelkim klatkom, aż wszyscy będą wolni!
Śmierć państwu, niech żyje anarchia!

*41 bis to twardy reżim więzienny, stworzony w celu izolacji, uciszenia i unicestwienia więźnia, próbujący doprowadzić go do współpracy z wymiarem sprawiedliwości. Więcej informacji o 41 bis można znaleźć tutaj: https://darknights.noblogs.org/post/2022/10/12/italy-the-only-viable-pat…

(tłumaczenie z Abolition Media)

Berlin, Niemcy: Ogień solidarności dla Alfredo Cospito podłożony przez Autonomiczną Komórkę Anna Maria Mantini

We wczesnych godzinach 31 października podpaliłyśmy furgonetkę należącą do firmy GA-Tec. Firma ta zajmująca się technologią zarządzania budynkami i obiektami należy w 100% do grupy Sodexo, sama prowadzi więzienia (w Anglii i Chile) i jest wielkim spekulantem przemysłu więziennego. Furgonetka spłonęła w dzielnicy Lichtenberg, gdzie ostatnio również spłonęło kilka samochodów.

Nie tylko po to, by wyrządzić szkodę firmie, ale z wewnętrznej motywacji nie mogłyśmy się powstrzymać od takiego ataku na naszych ciemiężycieli. Wiadomość, że towarzysz Alfredo Cospito jest torturowany w tak zwanym reżimie “41bis” reżimie przez państwo włoskie nie pozostawia nas obojętnymi. Alfredo nie tylko ma założony kaganiec, jego samo istnienie jest na granicy zagłady. Jednoczymy się z jego bojowym wysiłkiem. Wraz z jego strajkiem głodowym przełamujemy całkowitą izolację. Wzywamy również wszystkich innych towarzyszx do podjęcia teraz bezpośredniego działania i zdecydowanego skrócenia czasu reakcji anarchistycznej walki międzynarodowej. Aby wyrwać Alfredo Cospito z reżimu eksterminacji i wyzwolić rewolucyjną siłę w skoordynowanej ofensywie. Być poza reżimem więzienia i izolacji oznacza wielką odpowiedzialność. W walce połączonej ze strajkami głodowymi nie możemy czekać, aż więzień również będzie musiał odmówić przyjmowania płynów.

Bojowe kampanie wywołane strajkami głodowymi mogą otworzyć istotną perspektywę antykapitalistyczną. Metropolie mogą zostać przekształcone w dżungle, w których infrastruktura klas rządzących mogłaby zostać całkowicie zniszczona, gdyby zdecydowali się na to jej mieszkańcy. Spekulanci więzienni, firmy zbrojeniowe, kontrahenci policyjni, korporacje budowlane – ich szklane fasady, pojazdy i linie danych, które wkraczają w siedliska naszej klasy w coraz gęstszych ośrodkach miejskich lub są wykorzystywane do prób ochrony we własnych sanktuariach. Tak jak to, że zaatakowana przez nas furgonetka GA-Tec/Sodexo została pochłonięta przez wysokie osiedle prekariatu, tak samo może się stać z logistyką władzy, gdy nasilające się antagonizmy klasowe i bojowe kampanie środowiska anarchistycznego wypracują wspólne podejście.

Solidarność również z Juanem Sorroche i Ivanem, którzy natychmiast przyłączyli się do walki Alfredo i również prowadzą strajk głodowy.

Wolność dla nich, a także dla Giannisa Michailidisa, Claudio Lavazzy i Toby’ego Shone’a.

Zwycięstwo dla walki Mapuczów!

Śmierć państwu, niech żyje anarchia!

Autonomiczna Komórka “Anna Maria Mantini”

(tlumaczenie Nae Midion z Deutche Indymedia)

 

Włochy: Anarchista Alfredo Cospito rozpoczął strajk głodowy (20 października 2022)

Anarchista Alfredo Cospito rozpoczął strajk głodowy (Włochy, 20 października 2022)

Dziś, 20 października 2022 roku, w sądzie nadzoru w Sassari, podczas rozprawy dotyczącej zajęcia korespondencji, towarzysz anarchista Alfredo Cospito ogłosił rozpoczęcie strajku głodowego przeciwko reżimowi więziennemu 41 bis, do którego został przeniesiony 5 maja. Towarzysz, który złożył oświadczenie, nie był obecny na sali sądowej, ale łączył się za pomocą wideokonferencji z więzienia Bancali. Będziemy śledzić aktualizacje.

Śmierć państwu, niech żyje anarchia.

(tłumaczenie z Dark Nights)

Cochabamba, Boliwia: Podpalenie policyjnej półciężarówki specjalnej jednostki do zwalczania przemocy

Wczesnym rankiem 12 września, o godzinie 2:40, umieściłyśmy urządzenie zapalające złożone z czterech półlitrowych plastikowych butelek z benzyną, związanych taśmą klejącą, które podpaliłyśmy za pomocą knota, który zmontowałyśmy z 5 zapałek i 3 kadzideł związanych gumkami.

Umieściłyśmy to proste urządzenie za jednym z przednich kół, aby upewnić się, że główne uszkodzenie znajdzie się w obszarze silnika.

Chociaż wszystkie ich samochody są łatwopalne, wybór furgonetki jednostki do zwalczania przemocy nie jest przypadkowy. Nie ma wyjątku, każdy oddział policji jest wrogiem i nie kupujemy ich pieśni i tańca o walce z przemocą ze względu na płeć. Patriarchat upadnie, gdy upadnie ostatni kamień tego więziennego społeczeństwa. Brzydzimy się ich genderowym kapitalizmem. Brzydzimy się jego państwowym pomiotem zmuszanym do niezgłębionych różnic, by zaspokoić potrzeby postkolonialnych oligarchii. Nie żądamy niczego od tych instytucji, nie chcemy żadnej policji w naszych dzielnicach i społecznościach z opowieścią o bezpieczeństwie kobiet. Wy, mordercze policjantki, jesteście fallusem (teraz wypalonym) patriarchatu!

Miałyśmy dużo zabawy, wyobrażając sobie, jak próbowaliście gasić pożar swoimi małymi wiaderkami, wy butolizy!

Continue reading Cochabamba, Boliwia: Podpalenie policyjnej półciężarówki specjalnej jednostki do zwalczania przemocy

Mexico City, Meksyk: Podpalenie komisariatu nazwanego imieniem meksykańskiego anarchisty

Po północy…

3 września 2022 roku zdetonowaliśmy ładunek wybuchowy wykonany z dynamitu, prochu, siarczanu amonu, azotanów, fosforanów i gazu butanowego. Stało się to około pierwszej w nocy na posterunku policji Ricardo Flores Magón zlokalizowanym przy ulicach Jaime Torres Bodet i Ciprés w dzielnicy Santa María la Ribera na terytorium zajmowanym przez Mexico City.

I

Jesteśmy anarchistkami. Odrzucamy fakt, że meksykańska policja ośmiela się używać nazwiska Ricardo Floresa Magóna, którego uważamy za ważny punkt odniesienia dla międzynarodowej walki anarchistycznej i który za życia nienawidził wszystkich rodzajów rządów, do nazwania komisariatu opresorów z  meksykańskiej policji w Mexico City. Ostrzegamy, że będziemy podpalać ten komisariat ponownie i ponownie, dopóki nie przestaną plamić jego imienia w tak obrzydliwy sposób.

Odrzucamy również fakt, że rząd Meksyku wykorzystuje naszego towarzysza Magóna, próbując uczynić legalnym narzucenie swojego zmilitaryzowanego rządu.

Nie boimy się ich! Nie pozwolimy na przeinaczanie historii anarchizmu, aby legitymizować jakikolwiek rząd!

II

Jesteśmy kobietami. Rząd Meksyku represjonuje, więzi i rozczłonkowuje nasze ciała, narzucając coraz bardziej pionowe życie, zgodnie z reprodukcją triady trójgłowego potwora kapitału, patriarchatu i kolonializmu. Państwo chce zawłaszczyć nasze umysły, emocje i ciała do zagłady, w której narzuca się kolonizację wartości. Chce, abyśmy zaakceptowały bycie potulnym towarem do jego dyspozycji, dając nam w zamian jedynie fantazje ubrane w prawne fetyszyzmy.

Continue reading Mexico City, Meksyk: Podpalenie komisariatu nazwanego imieniem meksykańskiego anarchisty

Francja: “Wiem, że tam, gdzieś, innx towarzyszx kontynuują walkę”. List od Iwana, aresztowanego w Paryżu

List Iwana, towarzysza anarchisty aresztowanego 11 czerwca na obrzeżach Paryża

15 VI 22

Mam na imię Iwan, jestem anarchistą.

Zostałem aresztowany przez Sous-diréction anti-térrorisme [SDAT] francuskiej policji w sobotę, 11 czerwca, około 3:30, w pobliżu mojego miejsca zamieszkania (przedmieścia Paryża), w drodze do domu.

Jestem oskarżony o sześć podpaleń pojazdów, w Paryżu i Montreuil, między styczniem a czerwcem, często w ramach solidarności z więźniami anarchistycznymi (ostatni, samochód korpusu dyplomatycznego, został podpalony w 17 dzielnicy Paryża w nocy mojego aresztowania).

Policjanci śledzili mnie przez miesiące, podsłuchiwali moje rozmowy telefoniczne, zainstalowali kamerę w wejściu do budynku, w którym mieszkam, przechwytywali moją pocztę (zwłaszcza listy od uwięzionych anarchistów) i zaglądali na moje konto bankowe.

Inna osoba (znamy się tylko z widzenia, ale mam do niego ogromny szacunek) została również śledzona, podsłuchiwana itd. Odwagi przyjacielu!

Śledztwo SDAT rozpoczęło się pod koniec lutego 2022 roku na polecenie prokurator Louise-Anne Belanger z prokuratury w Bobigny. Wyciągnęli oni ze swoich szuflad także inne zarchiwizowane śledztwo, prowadzone przez innych policjantów, dotyczące około 50 podpaleń pojazdów, wszystkich w Paryżu i okolicach, w latach 2017-2021. SDAT “połączył” oba dochodzenia, ale sędzina (Stéphanie Labarge, z sądu w Bobigny) zachowała tylko sześć ostatnich ataków. W przypadku pozostałych jestem “świadkiem wspomaganym” [odpowiednik “osoby poinformowanej o faktach”].

Continue reading Francja: “Wiem, że tam, gdzieś, innx towarzyszx kontynuują walkę”. List od Iwana, aresztowanego w Paryżu

Chile: Dwa lata po naszym uwięzieniu. Kilka słów od Moniki i Francisco z więzienia

Zawsze priorytetem było dla nas to, że nie mamy pośredników, jeśli chodzi o komunikację, że nikt nie mówi za nas i w tych dniach, kiedy mijają dwa lata od czasu, kiedy ci, którzy popierają hegemonię władzy i siły zamknęli nas w tych betonowych dołach zwanych więzieniami, nie będzie wyjątku od tej zasady.

Ten drugi rok pozbawienia wolności przyniesie ze sobą koniec okresu śledczego naszego procesu prawnego, to znaczy, że skończy się okres, w którym prokuratura i dziesięciu prokuratorów mogło zbierać informacje przeciwko nam. Zamknięcie śledztwa otwiera proces pośredni przed procesem.

Prowadzone przeciwko nam dochodzenie sądowe nie szczędziło środków; policja dołożyła wszelkich starań, aby nie pozostawić żadnej luki. Ich celem jest wydanie przykładnego wyroku, który przestraszy każdego, kto będzie stosował przemoc polityczną, zwłaszcza w odniesieniu do podkładania i wysyłania ładunków wybuchowych. Co więcej, nie jesteśmy nieznani możnym; niejednokrotnie zasiadaliśmy w ławach oskarżonych i we wszystkich jasno przedstawialiśmy nasze anarchistyczne stanowisko. Nasza obecna sytuacja prawna jest ściśle związana z naszymi poprzednimi procesami sądowymi.

Jesteśmy samokrytyczni wobec naszych błędów w czasie działań, każdy z nich jest częścią naszego doświadczenia i nauki, która, mamy nadzieję, posłuży również innym. Czujemy się częścią długiej drogi walki z dominacją, drogi historycznej, która zmienia się w zależności od różnych scenariuszy konfliktu.

Wiele lat temu zdecydowaliśmy się podążać negującymi ścieżkami anarchii, rozumiejąc je jako ciągłe napięcie, które w swojej konstruktywnej/destruktywnej dialektyce nie stawia się jako absolutna prawda ani jako miejsce do którego należy dotrzeć.

Continue reading Chile: Dwa lata po naszym uwięzieniu. Kilka słów od Moniki i Francisco z więzienia

Wezwanie do akcji solidarnościowych z uwięzionymi Anarchistx

Fakt, że kapitalizm nie skupia się na naszych potrzebach, ale na zysku, jest pokazany z całą swoją brutalnością w czasach kryzysu klimatycznego, pandemii Covid-19 i upadku systemów społeczno-ekonomicznych na całym świecie. Ci, którzy czerpią zyski z kapitalizmu, wzbogacają się w czasach katastrofy. Ale wraz z trwającymi kryzysami przeżywamy również nową erę powstań oddolnych.

Opór wobec wojny na Ukrainie, sudańskie protesty przeciwko rządom wojskowym czy rewolta społeczna w Chile to tylko przykłady, które nie tylko pokazują nam możliwości organizowania się i walki zbiorowej. Podkreślają również, jak ważne jest, aby ruchy społeczne uczyły się od siebie nawzajem i wspierały się nawzajem w tych czasach. Nie tylko poza murami, ale także za nimi.

Wraz z wybuchem pandemii Covid-19 widzieliśmy zacięte walki z więzieniem, przypominając nam, że uwięzieni ludzie są najbardziej dotknięci, gdy wszystko to się dzieje. Ucieczki z brazylijskich i włoskich więzień, podpalenia więzienie w Tajlandii i trwające strajki głodowe, takie jak te, które widzimy w Grecji lub w polskich obozach dla uchodźców, są przykładami odwagi, jaką ludzie w więzieniach okazują, aby rozbić mury.

We wszystkich tych walkach anarchistyczne idee i wartości są paliwem zbiorowego oporu. Nic dziwnego, że represje wobec anarchistów nasilają się, a solidarność jest potrzebna bardziej niż kiedykolwiek. Kapitalistyczny system dominacji może funkcjonować z powodu ciągłej izolacji między ludźmi, niekończącej się konkurencji i pomijania naszych rzeczywistych potrzeb i pragnień. Potrzebujemy solidarności w naszych przyjaźniach, w pracy, w sąsiedztwie, w naszych społecznościach. Ci na zewnątrz i ci wewnątrz ich murów.

Continue reading Wezwanie do akcji solidarnościowych z uwięzionymi Anarchistx

Ateny, Grecja: Urządzenie zapalające w domu wiceprezesa Sądu Najwyższego

“Gliny – sędziowie – politycy nie mają powodów, by spać spokojnie”.

Od około dwóch miesięcy towarzysz Giannis Michailidis toczy walkę z lochów demokracji, której celem jest uwolnienie dzięki ostatniej desce ratunku, jaką jest strajk głodowy. Wartości buntowniczego życia są skondensowane w twarzy towarzysza, a jego wybory w kontekście walki z tyranią władzy podkreślają konsekwencję i odmowę poddania się dyktatowi państwa. Od walk na barykadach z siłami represji, po wywłaszczenie banku, towarzysz pozostaje wierny tradycji anarchistów, którzy przez dwa wieki używali wszelkich dostępnych środków w walce o wolność.

To właśnie ta nieprzejednana postawa stawia go na celowniku kompleksu państwowo-sądowego, który decyduje o jego torturach i powolnej śmierci, ujawniając prawdziwą rolę burżuazyjnej sprawiedliwości. Jest to w rzeczywistości mechanizm materialnej i moralnej eksterminacji tych, którzy sprzeciwiają się systemowi kapitalistycznemu i reprezentowanej przez niego kulturze. Ale towarzysz nie jest sam w tej walce, ma u swego boku wszystkich tych, którzy aktywnie rzucają wyzwanie zgniłemu establishmentowi.

Tak więc, w odpowiedzi na wezwanie rewolucyjnej solidarności i w kontekście koordynacji bojowych działań, bierzemy odpowiedzialność za umieszczenie urządzenia zapalającego w domu wiceprezesa Sądu Najwyższego Dimitrisa Krani w rejonie Papagos, w dniu 9 lipca. Wybraliśmy wysoko postawionego człowieka z bogatą karierą w sądownictwie, który przeszedł na stanowisko wiceministra sprawiedliwości w 2019 roku, i postanowiliśmy aby strach był również jego doświadczeniem, przenosząc działania bojowe do jego spokojnej okolicy. Byliśmy ostrożni, aby ograniczyć siłę uderzenia do tego stopnia, aby nie zagrozić dwóm psom biegającym swobodnie na jego podwórku, ponieważ nie podpisujemy się pod logiką szkód ubocznych. Poświęciliśmy zatem część zasięgu, jaki miałaby większa eksplozja w przestrzeni publicznej, wysyłając jednocześnie jasny komunikat do niego i jego kolegów. Dla nich również nadejdzie moment kryzysu.

Continue reading Ateny, Grecja: Urządzenie zapalające w domu wiceprezesa Sądu Najwyższego