Policjanci, sędziowie, środki masowego przekazu straszą, więżą, okradają, manipulują. Jest to wyzwanie dla wszystkich komórek Rewolucyjnych oraz innych grup i jednostek. Sabotuj działania tych drani! Przenieś je w teren, technologię i struktury. Organizuj opór. Pomagaj ściganym i ich bliskim.
To co nas niszczy, powstrzymamy walką!
Cel jest jasny – wolność, sprawiedliwość, anarchokomunizm!
Trzy kobiety zostały aresztowane i zatrzymane w więzieniu Fleury Mérogis, oskarżono je o “spotkanie w celu usiłowania włamania” po tym, jak przebywały w okolicy niezamieszkałego domu. Natychmiast zwołano protest solidarnościowy w Montreuil.
W nocy z 14 na 15, trzy kobiety zostały aresztowane na ulicy w Montreuil, a następnie zabrane na komisariat. Pewien “czujny sąsiad” zauważył je w pobliżu niezamieszkanego domu i doniósł na policję. Kobiety zostały następnie aresztowane za “spotkanie w celu usiłowanie włamania”. Podczas przesłuchania nic nie powiedziały oraz odmówiły pobrania od niech odcisków palców oraz zrobienia im zdjęć, dlatego też są oskarżone o “odmowę identyfikacji”. Jedna z nich jest również oskarżona o “prowokowanie zbrojnego sprzeciwu wobec państwu”, co to miałoby oznaczać – nie wiadomo.
Po ponad 24 godzinach w areszcie zostały one skierowane do TGI (Sąd Śledczy) w Bobigny we czwartek 16 listopada w celu natychmiastowego wstawienia się. W środku dnia pełnego banalności i brudnego dzieła sprawiedliwości, dziesiątki osób zdecydowało się okazać solidarność zatrzymanym towarzyszkom. Wszystkie oskarżone odmówiły rozprawy w trybie przyśpieszonym i poprosiły o odłożenie jej w celu przygotowania obrony. W związku z tym, przesłuchanie nie dotyczyło meritum sprawy, ale ustaleniom czy oskarżone będą odpowiadać z wolnej stopy, czy do czasu procesu mają być w areszcie. Nie mogąc skorzystać z pomocy adwokata, skończyły z obrońcą z urzędu, któremu niezbyt zależy na obronie kobiet. Continue reading Montreuil, Francja: Solidarność dla trzech towarzyszek oskarżonych o próbę zeskłotowania budynku→
Kompilacja filmów z akcji solidarnościowych, protestów i zamieszek po zamordowaniu anarchisty Santiago Maldonado z ostatnich trzech miesięcy jakie odbyły się w Argentynie.
Prezydentura Trumpa upływa pod znakiem zwiększonej aktywności zarówno faszystów, jak antyfaszystowskiego oporu. Strategie i taktyki opracowane pierwotnie w kontekście europejskim rozprzestrzeniły się w USA, a tymczasem w Rosji tak nazistowska przemoc, jak antyfaszystowski aktywizm zmniejszyły się do zaledwie ułamka w porównaniu ze szczytowym okresem przypadającym na lata 2002-2011. W poniższym tekście aktywista rosyjskiego ruchu antyfaszystowskiego proponuje kilka sposobów na to, jak przygotowywać się do fizycznej konfrontacji z faszystami.
Publikując ten tekst chcielibyśmy ułatwić komunikację między osobami zwalczającymi faszyzm w różnych warunkach na całym świecie. Uważamy, że dla antyfaszystów nauka płynąca z historii i doświadczenia innych jest nieodzowna. Rosyjski model akcji antyfaszystowskiej osiągnął swoje granice przez czynniki wewnętrzne, jak opisano poniżej, ale my powinniśmy zadbać, aby dziś nie popełniać tych samych błędów. Ponadto przypominamy czytelnikom o politycznych, społecznych i prawnych różnicach między rosyjskimi a amerykańskimi realiami; nic się nie osiągnie, siedząc w więzieniu za posiadanie broni (chyba , że jest to ostateczność). Na dłuższą metę faszyzmu nie da się pokonać tylko dzięki odwadze lub sile zbrojnej, ale poprzez budowanie szeroko zakrojonego, opartego na uczestnictwie ruchu, który zajmuje się problemami społecznymi i gospodarczymi, których faszyści używają do rekrutowania nowych członków swoich organizacji.
Antifascist Attitude, film dokumentalny z roku 2008. Dostępna opcja napisów w języku angielskim.
Wprowadzenie autora
Niestety, nie da się szczegółowo opisać historii rosyjskiego antyfaszyzmu, bo ta historia nie została jeszcze opowiedziana. Jak na razie posiłkować się można dwoma tekstami, które pojawiły się w latach 2009-2011 (czyli zanim stało się jasne, że sytuacja się zmienia).
Istnieje wiele powodów, dla których zarówno faszystowski terror, jak i antyfaszystowski aktywizm drastycznie zmniejszyły się w Rosji w ciągu ostatniej dekady. Po pierwsze, rosyjskie społeczeństwo jest znacznie mniej patologiczne, niż kiedyś. Podczas kryzysu gospodarczego w latach 90. całe społeczności były niszczone przez narkotyki i przestępczość; ludzie urodzeni w latach 80. XX w. byli najbardziej poszkodowani. Kiedy to pokolenie w następnej dekadzie skończyło dwudziestkę, było podatne na przemoc i chaos. Prawie wszyscy nazistowscy terroryści urodzili się w latach 80-tych, a większość z tych urodzonych później (tych, którzy nadal żyją i nie siedzą w więzieniu) jakoś się uspokoiła.
Po drugie, policja również poważniej traktuje faszystów i antyfaszystów. Dziesięć lat temu można było przekupić policjantów, aby wybrnąć z kłopotów; czasami można było nawet przekupić oficerów FSB (następcy KGB). W dzisiejszych czasach psy kontaktują się z Centrum Przeciwdziałania Ekstremizmom (E-Center) lub FSB, a oni już nie przyjmują łapówek. Rząd ostro stłumił także subkulturę stadionowych chuliganów, która była największą rosyjską subkulturą młodzieżową.
Walter Bond został zaaresztowany latem 2010 i oskarżony o podpalenie fabryki baranich skór w Denver w stanie Colorado, fabryki skóry zwierzęcej w Salt Lake City w stanie Utah, oraz restauracji „Tiburon” w mieście Sandy w stanie Utah która serwowała niesamowicie przesycone cierpieniem posiłki.
Został posądzony za te trzy podpalenia oraz za jedną akcję niesławnej grupy AETA (Animal Enterprise Terrorism Act). Otrzymał karę więzienia 12 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, która kończy się 14 kwietnia 2021.
Walter jako młody człowiek pracował przy konstrukcji maszyn używanych w rzeźniach, w środkowo-zachodnich stanach zjednoczonych. Horror jaki przeżywał będąc świadkiem produkcji wieprzowiny skłonił go do poczucia obrzydzenia i odrzucenia dalszego wspierania tych praktyk, te traumatyczne doznania skłoniły go również by zainteresować się tematyką Frontu Wyzwolenia Zwierząt (ALF) oraz by zostać radykalnym weganinem. 15 lat pracował jako aktywista edukując innych na temat pozytywnych stron bycia weganinem, oraz na temat sytuacji zwierząt w przemyśle żywieniowym. Był też uczestnikiem różnorodnych wykładów na temat zwierząt w zachodnich Stanach.
Towarzysze Alfredo Cospito, Anna Beniamino, Danilo Cremonese i Nicola Gai nie zostaną dopuszczeni do procesu osobiście, zamiast tego wezmą w nim udział poprzez wideokonferencję z jednostki specjalnego nadzoru, gdzie są przetrzymywani.
Towarzysze Marco Bisesti, Valentina Speziale i Alessandro Mecogliano otrzymali zezwolenie na obecność na sali sądowej, odmawiają jednak uczestnictwa w solidarności z towarzyszami ograniczonymi do wideokoferencji.
Croce Nera Anarchica / Anarchistyczny Czarny Krzyż
14 listopada po siedemnastu miesiącach zamknięcia w izolatce, w zagranicznym męskim więzieniu została uwolniona Kara Wild. Jej proces sądowy odbył się pod koniec września. Kara wraz z ludźmi, którzy ją wspierali chce przekazać OGROMNE podziękowania wszystkim, którzy wysyłali do niej listy, wspierali finansowo w problemach prawnych i potrzebach w więzieniu oraz przyczynili się do tego, że odbywanie kary było dla niej lżejszym przeżyciem.
Teraz Kara potrzebuje środków które pomogą jej wrócić do życia poza murami pierdla. Kliknij tutaj by ją wspomóc.
“14.11.17 Chcieliśmy zadedykować tę akcję wszystkim naszym porwanym przyjaciołom, lub tym, którzy zostali porwani wcześniej, podpalając 4 ciężarówki z jednej z największych firm mleczarskich w Finlandii zwanej VALIO.
Akcja odbyła się w mieście Tampere we wczesnych godzinach rannych w ten wtorek. Wielu ludzi z naszej komórki chciało zaatakować tę firmę od dawna. Uważamy, że nie trzeba wyjaśniać zbytnio powodów naszej decyzji: przemysł mleczarski ma długą historię niszczenia, okrucieństwa i tortur na tej planecie, jej ekosystemie i mieszkańcach. Takich, jak nasi przyjaciele – krowy i lasy, którzy są okrutnie wykorzystywani, mordowani lub niszczeni przez produkcję mleka.”
Zaczynamy prowadzić nasz nieregularny przegląd minionych akcji na rzecz zwierząt dzieląc artykuły na minione miesiące ze angielsko\wielo-języcznej strony Bite Back Magazine. Strona ta posiada ogromne archiwum które poszerza się poprzez nadsyłanie anonimowych raportów o akcjach różnego typu począwszy od drobnych wandalizmów, aktów sabotażu, ratowania i uwalniania zwierząt nawet po podpalenia i wybuchy bomb, ale nie tylko. Wszystko to jest formą „odgryzania się” [bite-back] tym, którzy jawnie wykorzystują zwierzęta lub przyczyniają się do ich cierpienia.
-3 października aktywiści Frontu Wyzwolenia Zwierząt ratują baranki z fermy w Veneto we Włoszech. Pięć małych niewinnych stworzeń miało być przeznaczonych na ofiarę do uboju rytualnego zwanego Halal, na szczęście teraz mogą radośnie biegać po zielonej trawie wolne od idiotycznych praktyk i tradycji zabijania.
Nie ma kompromisów w obronie matki ziemi. Spora część ludzkości (szczególnie biali, bogaci albo silni mężczyźni) myślą że wszystko dookoła nich jest możliwe do wykorzystania, i że mogą zaginać wszelkie moralne prawa, by zmuszać wszystko by było poddane ich zachciankom. My im udowodnimy, że się mylą, to nasza cyber-moc utrudniania im życia pozwala nam pisać anonimowo „pierdolcie się też”. Ich infrastruktury są słabe i wrażliwe.
-5 października zrzucono jedną ambonę myśliwską na ziemię w Raila, w Szwecji. Pod akcją podpisała się grupa o nazwie „Hunt Saboteurs Sweden”.
-6 października w Argentynie czworo aktywistów na rzecz zwierząt dokonało “zniszczenia mienia” centrum badań CEMIC w którym prowadzone są badania laboratoryjne na małpkach kapucynkach. Aktywiści rozbili kilka szyb oraz pozostawili na murach CEMIC napisy zrobione sprejem. Ten drobny gest był częścią większej fali protestów które odbywały się na całym świecie przeciwko wiwisekcji oraz eksperymentów na zwierzętach.
We wtorek, 31. października, nasz towarzysz Paolo został aresztowany wraz z dwoma wspólnikami bezpośrednio po obrabowaniu urzędu pocztowego na przedmieściach Cagliari (Sardynia). Po opuszczeniu miejsca zdarzenia próbowali uciec, jednak świadek zdarzenia doniósł na policję. Dzięki precyzyjnym informacjom, które od niego otrzymali, policja była w stanie zorganizować obławę i złapać ich w trakcie ucieczki.
Zatrzymani nie stawiali oporu. W ich samochodzie znaleziono ubrania i broń użyte w trakcie napadu.
Solidaryzujemy się z nimi. Nie wiemy, co skłoniło ich do tego czynu i nas to nie obchodzi. Wiemy za to, że ktokolwiek organizuje się, by odbierać Państwu, zawsze robi dobrze.
Jesteśmy jednocześnie obrzydzeni postawą ludzi „wykonujących obywatelski obowiązek” (wyrażenie użyte przez szefa policji w Cagliari) poprzez donoszenie na tych, którzy organizują się i działają by zdobyć to, czego potrzebują, odbierając temu, kto wykorzystuje nas najbardziej ze wszystkich – Państwu.
