Category Archives: ///

Chile: Reformizm jeszcze nigdy nie doprowadził do rewolucji

Ulotka rozdawana na ulicach podczas upamiętnienia 11 września. Z naszą pamięcią żyjemy, dopóki nie zdobędziemy naszej przyszłości. Ci, którzy dokonują połowicznych rewolucji, sami kopią sobie grób.

Kiedy wyzyskiwane osoby zdecydują się powierzyć los swojego życia we własne ręce, wszystkie te sektory, których istnienie zależy od wyzysku, jednoczą się przeciwko nim, stosując różne strategie, aby ich powstrzymać i pokonać. W ten sposób, od prawa do lewa, angażują się wszystkie partie, które bronią podstawowych kategorii cywilizacji kapitalistycznej.

W latach 60. i 70. ubiegłego wieku trwała ogromna międzynarodowa fala rewolucyjna, a w Chile kształtował się proces, który przykuł uwagę całego świata. Proces ten nie ograniczał się do zmienności reformistycznego sojuszu Jedności Ludowej z Allende na czele. Przeciwnie, wyłaniał się z rosnącego ruchu społecznego, który wyrażał się heterogenicznie w okupacjach fabryk, przejmowaniu ziemi i gospodarstw rolnych, kuchniach dla ubogich, stowarzyszeniach kulturalnych i szerokim spektrum doświadczeń społecznych i antykapitalistycznych. Jak to bywa w takich przypadkach, ruch ten napotkał ograniczenia, które powstały i wyrosły z jego własnej wewnętrznej dynamiki, a także z ciągłymi i ostrymi represjami państwa (w ciągu kilku lat odnotowano kilka masakr, jak np. masakra w Pampa Irigoin w Puerto Montt w 1969 r., za rządów Eduardo Frei Montalvy, kiedy to zamordowano 11 osadników, w tym 3-miesięczne niemowlę) i ramami reformatorskimi.

Wspierana przez te walki UP zdołała w 1970 roku dostać się do rządu, zastosować program socjaldemokratyczny, jednocześnie otwarcie zwalczając tych, którzy wyłamali się spod ram burżuazyjnej legalności i odważyli się działać autonomicznie.

Continue reading Chile: Reformizm jeszcze nigdy nie doprowadził do rewolucji

Porto Alegre, Brazylia: Barykady przeciwko wyborom prezydenckim

Nasza odpowiedź: akcja bezpośrednia!

W obliczu anarchistycznej debaty na temat głosowania i wyborów, naszą odpowiedzią było, jest i będzie bezpośrednie działanie przeciwko wszelkiej władzy. Jest to niezwykle pilne, aby przejść od teorii na papierze do działania.

We wczesnych godzinach dnia wyborów podpaliliśmy ponad 300 flag, ankiet i pamfletów, które posłużyły za rozpałkę pod opony barykady na wiadukcie na Avenida Silva Só, obszarze w pobliżu centrum miasta. Dzięki tej akcji strumień normalnych obywateli wyrzekł się głosowania jako stylu życia.

Na banerach, a także na pamfletach, które zdobiły barykady. napisano: “Przeciw wszystkim politykom, Przeciw wszelkiej władzy, Niech żyje anarchia!”.

(tłumaczenie z Abolition Media)

 

Santiago, Chile: Starcia z policją na uczelniach

12 września na dwóch uczelniach w Santiago (Liceo de Aplicación i Internado Nacional Barros Arana) wzniesiono barykady i bannery, oraz rozrzucano ulotki, a w gliniarzy poleciały mołotowy. Protestujące osoby sprzeciwiają się obecności Carabinieros w miejscach edukacji.

Na uczelni imienia Barrosa Arany (INBA) grupa studentów przemaszerowała do Muzeum Pamięci i Praw Człowieka, aby uczcić pamięć zamordowanych i zaginionych 49 lat po zamachu stanu.

Wywieszono transparenty i rozrzucono broszury z napisami: “Za zamordowanych w dyktaturze”, “Za wszystkie serca uciszone przez państwo i wszystkich towarzyszx zamordowanych w dyktaturze: ogniem i bronią studenci i lud upamiętniają ich. Nie przebaczymy, nie zapomnimy!”, “Towarzysze Pablo Vergara i Aracely Romo obecni, teraz i zawsze!”, “Naszym najlepszym hołdem jest kontynuowanie walki”, “Od pamięci do propozycji ludowej, Liceo de Aplicación”.

Continue reading Santiago, Chile: Starcia z policją na uczelniach

Ateny, Grecja: Egzarchia zmienia się w pole bitwy po decyzji państwa o zniszczeniu jej historycznego placu

Był to trzeci duży protest przeciwko budowie stacji metra na placu Egzarchii od sierpnia 2022 roku. W pierwszym wzięło udział ok. 1.000 osób, w drugim ponad 2.000, a w tym  ok. 4.500 protestujących. Po tym wielkim proteście na ulicach Egzarchii w centrum Aten wybuchły zamieszki.

 

Wideo z protestu i zamieszek, które miały miejsce w sobotę 24 września 2022 roku przeciwko decyzji państwa o zniszczeniu historycznego placu Egzarchii pod pretekstem budowy na nim stacji metra.

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

 

 

 

Cochabamba, Boliwia: Podpalenie policyjnej półciężarówki specjalnej jednostki do zwalczania przemocy

Wczesnym rankiem 12 września, o godzinie 2:40, umieściłyśmy urządzenie zapalające złożone z czterech półlitrowych plastikowych butelek z benzyną, związanych taśmą klejącą, które podpaliłyśmy za pomocą knota, który zmontowałyśmy z 5 zapałek i 3 kadzideł związanych gumkami.

Umieściłyśmy to proste urządzenie za jednym z przednich kół, aby upewnić się, że główne uszkodzenie znajdzie się w obszarze silnika.

Chociaż wszystkie ich samochody są łatwopalne, wybór furgonetki jednostki do zwalczania przemocy nie jest przypadkowy. Nie ma wyjątku, każdy oddział policji jest wrogiem i nie kupujemy ich pieśni i tańca o walce z przemocą ze względu na płeć. Patriarchat upadnie, gdy upadnie ostatni kamień tego więziennego społeczeństwa. Brzydzimy się ich genderowym kapitalizmem. Brzydzimy się jego państwowym pomiotem zmuszanym do niezgłębionych różnic, by zaspokoić potrzeby postkolonialnych oligarchii. Nie żądamy niczego od tych instytucji, nie chcemy żadnej policji w naszych dzielnicach i społecznościach z opowieścią o bezpieczeństwie kobiet. Wy, mordercze policjantki, jesteście fallusem (teraz wypalonym) patriarchatu!

Miałyśmy dużo zabawy, wyobrażając sobie, jak próbowaliście gasić pożar swoimi małymi wiaderkami, wy butolizy!

Continue reading Cochabamba, Boliwia: Podpalenie policyjnej półciężarówki specjalnej jednostki do zwalczania przemocy

Santiago, Chile: Spalenie firmy przetwórstwa mięsa

Wczesnym rankiem w poniedziałek 19 września, pomimo patriotycznego święta wiszącego w powietrzu, grupa co najmniej 6 anonimowych encapuchadxs (zakapturzonych) całkowicie opanowała sklep  z mięsem Susaron przy Matta Avenue, gmina Quilicura.

Przy pomocy broni palnej udało im się spacyfikować strażników, a następnie oblać substancją zapalającą i podpalić  6 ciężarówek firmy rzeźniczej.

Przed całkowitym zniknięciem z miejsca, osoby rozrzucają broszury na rzecz wyzwolenia zwierząt, podczas gdy płomienie zaczynają się rozprzestrzeniać, podpalając zakład pakowania mięsa.

Na miejsce przybyło około 70 strażaków, aby ugasić pożar, a następnie spalone szczątki pojazdów zostały zbadane przez PDI (policja kryminalna). Podsekretarz spraw wewnętrznych, Manuel Monsalve, powiedział:

“Niestety,  w ciągu ostatnich kilku tygodni słyszeliśmy o wezwaniach do licznych wydarzeń związanych z obroną praw zwierząt, z którymi z pewnością większość z nas zgadza, ale myślę, że nikt nie zgadza się na przemoc (….), nie ma związku z obrona praw zwierząt,  która jest całkowicie uzasadnione i myślę, że znajdzie ona miejsca w polityce państwa, ale Chile odrzuca dziś stosowanie przemocy i państwo będzie takie przypadki ścigać.”

Continue reading Santiago, Chile: Spalenie firmy przetwórstwa mięsa

Santiago, Chile: Spalenie cyrku rodeo przez Grupę Antygatunkową imienia Emilii Bau

12 września, w oczekiwaniu na zbliżające się święta narodowe, anonimowe osoby postanowiły podpalić medialunę1 znajdującą się u stóp wzgórza Renca, powodując znaczne szkody.

Dyrektor Konfederacji Chilijskiego Rodeo, Roberto Concha, powiedział o ataku: “Wyrażamy nasze absolutne potępienie dla podpalenia  w gminie Renca, które spowodowało poważne straty materialne w miejscu, gdzie od sześciu lat nie odbywają się zawody Rodeo z powodu odmowy władz gminnych (…) Jest to miejsce pełne chilijskości”.

Wkrótce potem “Grupo Antispeciesist Emilia Bau – Nueva Subversión”, przyznała się do odpowiedzialności za atak poprzez e-maile do różnych stron kontrinformacyjnych.

Oświadczenie o ataku

W nocy 12 września, na kilka dni przed rozpoczęciem uroczystości patriotycznych, zaatakowałyśmy galery i quinchas2 medialuny położonej u stóp wzgórza Renca, zagrody, które pod motywami “sportowymi” i “kreolskimi” nie robią nic innego, jak tylko utrwalają złe traktowanie i tortury wobec życia zwierząt, a także przemysłu hodowlanego i rybackiego, ośrodków łowieckich i wiwisekcji.

Według FEROCHI (Federación Deportiva del Rodeo Chile, założona w 1961 roku, która w 1962 roku, na mocy oficjalnego dokumentu Narodowej Rady Sportu i Chilijskiego Komitetu Olimpijskiego, uznaje rodeo za “dyscyplinę sportową”), co roku odbywa się ponad 1900 rodeo, co świadczy o usystematyzowaniu tych nadużyć. FEROCHI, Federacja Hodowców Koni, chilijskie kluby Huaso i Gil Letelier, między innymi, to organizacje, które są współwinne utrzymania tych wysokich liczb. Dlatego nie możemy zapominać o koniecznej projekcji działań antygatunkistycznych, które mają na celu położenie kresu tej rzeczywistości.

Trwając na ścieżkach ataku na władzę, łączymy się z siłami ofensywnymi obstawiającymi i rozszerzającymi Nowy Przewrót, w ten sam sposób, w jaki podnosimy naszą maksymalną dyspozycyjność z autonomicznym działaniem, które dąży do intensyfikacji negacji świata porządku i prawa.

Continue reading Santiago, Chile: Spalenie cyrku rodeo przez Grupę Antygatunkową imienia Emilii Bau

Hrabstwo Seminole, Floryda, USA: Biura Demokratów i Republikanów pomalowane sprayem

Do osób z biur partii Republikanów i Demokratów z hrabstwa Seminole: jebać was wszystkich.

Pomalowałyśmy wasze biura. Nie będziemy się zajmować bezpodstawnymi twierdzeniami o “antysemityzmie”, ponieważ są to kłamstwa wypowiadane w celu zwiększenia sympatii dla syjonistów. Nie mamy sympatii dla nikogo, komu odpowiada ludobójstwo obywateli palestyńskich. Słowo “naziści” zostało napisane, by odsłonić prawdziwą twarz partii republikańskiej.

Uważamy, że obie wasze partie są współwinne wzrostu faszyzmu w tym mieście i stanie. Republikanie wciskają nam kłamstwa o imigrantach i trans młodzieży, podczas gdy Demokraci stoją z boku i karcą ludzi, którzy nie głosowali na ich partię, która nic nie robi.

Kazać komuś głosować to kazać mu czekać. Jak długo może czekać dziecko, którego nie stać na szkolne obiady? Jak długo może czekać osoba w ciąży, zmuszona do noszenia płodu do końca, podczas gdy to ją zabija? Jak długo może czekać ktoś, kto został eksmitowany?

Skończyłyśmy z czekaniem. Odmawiamy grania w wasze wyborcze gierki, ulegania ludobójczym ideom faszystów. Nie będziemy się zastanawiać nad polityką szacunku i “wyższych wartości”.

Weźmiemy to, czego chcemy, od ludzi gromadzących to za paywallami i systemami głosowania. Nie potrzebujemy waszej aprobaty i nie musimy głosować, żebyście marnowali nasz czas.

Jebać obie partie.

Continue reading Hrabstwo Seminole, Floryda, USA: Biura Demokratów i Republikanów pomalowane sprayem

Ateny, Grecja: Komunikat odpowiedzialności za zniszczenia biletomatów, kasowników i innych elementów infrastruktury stacji metra Kerameikos

* zdjęcie poglądowe z innej, podobnej akcji z 2017

Ateny, komunikat odpowiedzialności 2/9/22

W ostatnich latach doświadczyłyśmy ogólnego ataku na dzielnicę Egzarchii, z eksmisjami squatów, operacjami oczyszczania i próbą narzucenia reżimu okupacji policyjnej w dzielnicy. Obecnie ten atak nasila się, dzięki pomocy Attiko Metro i próbie budowy stacji metra na Placu Egzarchii. Wybór placu na budowę stacji jest politycznym i ideologicznym wyborem władz miejskich i państwa, częścią szerszej strategii, która w ostatnich latach znalazła swój wyraźny wyraz w kontrataku państwa na Egzarchię, dzielnicę, w której opór i walka z wyzyskiem i uciskiem zostały uterytorializowane zarówno symbolicznie, jak i praktycznie.

Wybór budowy stacji metra na Placu Egzarchii nie jest oparty na potrzebach mieszkańców dotyczących ich przemieszczania się – nie może być, ponieważ w warunkach dominacji klasowej nasze przemieszczanie się jest zdefiniowane i zorganizowane w metropolii przez państwo jako transport towarowej siły roboczej. Wybór stacji na placu nie jest oparty na pragnieniach dzielnicy dotyczących wykorzystania przestrzeni publicznej/otwartej, ale przeciwko nim, postrzegany jako kolejna okazja do rozmieszczenia setek policjantów w dzielnicy z zamiarem zniszczenia jej jedynego placu, miejsca spotkań i aktywności politycznej oraz oddania go w ręce interesów kapitału.

W tym samym czasie ma miejsce muzealizacja Politechniki wraz z przekształceniem budynku Giniego w muzeum/przestrzeń eventową, co stanowi próbę całkowitego wykorzenienia pamięci i praktyk partyzanckich w dzielnicy, jednocześnie trwa “przebudowa” Wzgórza Strefi przez firmę Prodea. Wraz z placem są to jedyne zielone płuca dzielnicy, które metro i proponowana przez władze miejskie i wykonawców przebudowa zamierzają zabetonować. Celem jest wtargnięcie do dzielnicy i zmiecenie jej z korzyścią dla prywatnych interesów w interesie turystyki i prywatyzacji oraz przekształcenie Egzarchii poprzez eksmisję mieszkańców, wycinkę drzew i narzucenie całkowitej kontroli nad obszarem.

Z naszej strony, wbrew logice alternatywnego parku tematycznego, będziemy walczyć o to, by Egzarchia pozostała schronieniem dla uciśnionych i bazą dla działań politycznych. Władze miejskie, państwo i kapitał, które mają ambicje wobec naszej dzielnicy, muszą wiedzieć, że będą one miały swój koszt. W tym koszcie, oprócz pensji wojsk okupacyjnych pilnujących placu budowy przed gniewem mieszkańców i walczących części społeczeństwa, które wiecują na Egzarchii, doliczmy na początek zniszczenia dokonane w piątek 2/9 na stacji metra Kerameikos, w automatach do weryfikacji biletów, barach, kasach i bankomatach.

RUCH OPARTY NA NASZYCH POTRZEBACH, A NIE NA INTERESACH PAŃSTWA/KAPITAŁU
PLAC – ULICA – POLITECHNIKA – NIE ZROBICIE Z EGZARCHII MUZEUM
REGENERACJA OZNACZA WYSIEDLANIE BIEDNYCH LUDZI
EGZARCHIA ZAWSZE TU BĘDZIE – OGIEŃ NA PLACACH BUDOWY METRA ATTIKO –
POLICJANCI – WYKONAWCY – RATUSZ – WSZYSCY CI DRANIE PRACUJĄCY RAZEM

skromni i buntowniczy

(tłumaczenie z Act For Freedom Now!)

 

 

 

Można pochować swoją monarchinię, ale nie da się zagrzebać zbrodni monarchii

19 września 2022

Elżbieta Aleksandra Maria Windsor (znana jako królowa Elżbieta II poza kręgami anarchistycznymi) zmarła w wieku 96 lat. Zostanie zapamiętana przede wszystkim za milczenie podczas horrorów popełnianych w jej imieniu w trakcie jej długiego panowania.

Na tron wstąpiła w 1952 roku w wieku 24 lat. Wykształcona w Eton w sprawach konstytucyjnych, została gruntownie przygotowana przez państwo do roli utrwalania jego niesprawiedliwości. Z roli tej wywiązała się z wielką wprawą i posłuszeństwem. Jednym z elementów nonkonformizmu była jednak jej niezdolność do trzymania się z dala od polityki. Przez lata pojawiało się coraz więcej dowodów pokazujących, jak niekonstytucyjnie i nieustannie ingerowała w działalność rządu, zwłaszcza po to, by zapewnić sobie i swoim spadkobiercom uprzedzającą faworyzację w sprawach podatkowych.

Podczas swoich rządów cierpiała na okresy głębokiej niepopularności. Na przykład w 1992 r. społeczeństwo odrzuciło pomysł płacenia za odbudowę zamku Windsor, po tym jak został on spustoszony przez pożar. Brytyjczycy zdali sobie sprawę, że poważny pożar w jednym z 23 zamków, pałaców i innych rezydencji to nie to samo, co cierpienie, które większość z nich odczuwała na co dzień.

Dalsza niepopularność została zapewniona, gdy okazała nieludzkie emocje wobec śmierci swojej byłej synowej, Diany Spencer, w wypadku samochodowym w Paryżu w 1997 roku. Uratowało ją public relations rządu New Labour, który zainterweniował i napisał dla niej scenariusz do odczytania w telewizji na żywo. Zmiana podejścia zadziałała, jej popularność wzrosła, ale cierpienie ludzi trwało nadal.

Continue reading Można pochować swoją monarchinię, ale nie da się zagrzebać zbrodni monarchii