Tag Archives: Akcja Bezpośrednia

Portland, USA: podpalenie placówki Bank of America

Ostatniej nocy włamałxm się do Bank of America w Portland w stanie Oregon i wznieciłxm duży pożar. Według doniesień prasowych, ogień szybko się rozrastał i ugaszenie go zajęło strażakom ponad godzinę.

Atakuję z zemsty na kapitaliźmie za za piekło, które tworzy, aby rozbić iluzję policyjnej kontroli, która zwykle go chroni, i po prostu dlatego, że mogę.

Bank of America finansuje fundację policyjną w Atlancie i tysiąc innych projektów kontroli. Wcześniej tego dnia, sześciu przyjaciół z Atlanty oskarżonych o “terroryzm domowy” zostało zwolnionych z więzienia. Niech ten ogień przyniesie im trochę ciepła w zimie.

Niech żyje anarchia!

Przesłane anonimowo przez e-mail

(tłumaczenie z Dark Nights)

Atlanta Forest, USA: Kolejna ciężarówka holownicza spłonęła w Weelaunee

15/11/2022

W późnych godzinach popołudniowych we wtorek, 8 listopada (dzień wyborów), kolejna ciężarówka holownicza wjechała na parking Parku Ludu Weelaunee z zamiarem wywiezienia zwęglonych szczątków ciężarówki holowniczej Ryana Millsapa, która została spalona jeszcze w lipcu. Ta ostatnia ciężarówka stała się pomnikiem siły tego ruchu i już przynajmniej raz została obroniona przed wywiezieniem. Kiedy więc pojawiła się ta nowa ciężarówka – jej kierowca od razu oświadczył, że już zadzwonił na policję, a kiedy tylko się pojawił – obrońcy lasu szybko zareagowali. Policja, z drugiej strony, nie podjęła działania. Kiedy dla kierowcy stało się jasne, że policjanci są zbyt leniwi, przepracowani i przestraszeni, aby przyjść mu z pomocą, porzucił pojazd z kluczykami w środku. Kiedy DKPD w końcu przyjechało na miejsce, byli zbyt przerażeni, aby nawet wejść na parking, a co dopiero do lasu. Obrońcy lasu podjechali ciężarówką na pole, aby zablokować ścieżkę, na którą w maju ubiegłego roku wjechał buldożer. Następnie podpalili ją, bardzo uważając, by okoliczna trawa się nie zapaliła.

Tymczasem ci Amerykanie, którzy wciąż wierzą w rytuał głosowania, oddawali swoje karty do głosowania za utrzymaniem takiej czy innej wersji status quo. Uważają to za wolność, tak jakby wybór między 100 markami płatków śniadaniowych był tym samym, co wybór sposobu życia. My wybraliśmy inną drogę. Wybraliśmy obronę terytorium, do którego rości sobie prawo lud, dla ludu – tam, gdzie policja nie ma odwagi wjechać, bo widziała, co dzieje się z pojazdami wroga. Wybraliśmy szalejący ogień pod pełnią księżyca!

Z poważaniem,
Komitet Wyborczy Stacey Abrams

Źródło: Scenes from the Atlanta Forest

DN Uwaga: Poniżej oryginalna spalona ciężarówka Ryana Millsapa, którą próbowano odholować.

(tłumaczenie z Dark Nights)

 

Region Grand Est, Francja: Atak na infrastrukturę nuklearną w solidarności z Alfredo Cospito

Atak na infrastrukturę nuklearną w solidarności z Alfredo Cospito [Francja/Grand Est]

W maju tego roku anarchistyczny więzień Alfredo Cospito został przeniesiony do reżimu izolacyjnego 41bis. Metoda tortur polegająca na pozbawieniu zmysłów ma na celu złamanie jego buntowniczego ducha i uciszenie go. Aby uzyskać zniesienie warunków izolacji, nasz towarzysz rozpoczął 20 października bezterminowy strajk głodowy. 1 grudnia – w 42. dniu jego strajku głodowego – podczas przeglądu warunków przetrzymywania podjęto decyzję o kontynuowaniu procesu tortur. Jeśli włoskie państwo faszystowskie będzie trwało przy swojej praktyce izolacji, Alfredo może nie doczekać końca tego roku. Ale jego śmierć nie będzie samobójstwem: będzie to morderstwo w wyniku tortur dokonane przez mściwy polityczny wymiar sprawiedliwości.

Powstrzymajmy to zabójstwo

Najbardziej żarliwą formą rewolucyjnej solidarności jest kontynuowanie walk, za które nasi compas są za kratkami. Właśnie w tym duchu w niedzielę 11 grudnia, podczas nocnej akcji sabotażowej, weszliśmy na pylon linii EHV (Extra High Voltage) Fessenheim-Paryż i odkręciliśmy śruby. Pylon nadal stoi, ale jego konstrukcja jest wyraźnie naruszona. Niech nasz rewolucyjny gniew działa w sojuszu z naturą, a zimowa burza zrobi resztę!

Alfredo zawsze potrafił połączyć kwestię rewolucji społecznej z kwestią ekologii, a poprzez swoje słowa i czyny połączyć ekobójczą grabież naszej planety z walką z dominującymi siłami, wyzyskiem i uciskiem. W swoim oświadczeniu w sprawie postrzelenia w kolano lidera włoskiego przemysłu jądrowego Roberto Adinolfiego (Ansaldo Nucleare), a później w różnych wypowiedziach podczas procesu w sprawie Scripta Manent, opisał potrzebę zakotwiczenia perspektywy rewolucyjnej w ruchu antynuklearnym. Wnosząc cenny wkład do debaty, w 2018 roku mówił również o walce z projektem CIGÉO dotyczącym zakopania odpadów jądrowych we francuskiej wiosce Bure nad Mozą. Odnosząc się do idei różnorodności praktykowanych tam taktyk, sugeruje intensyfikację wybranych form walki. Jest to jedna z wypowiedzi, które zostały później wykorzystane do uzasadnienia zaostrzenia warunków jego zatrzymania.

W związku z tym pragniemy podjąć tę ideę i kontynuować ją, podążając za wątkiem nieformalnej organizacji i permanentnego ataku na wszystkie dominujące infrastruktury, które, naszym zdaniem, już zamknęły nas w klatce na wieczność. I to bez odcinania się od strategii, które szkodzą fizycznej integralności osób, do których są skierowane, jak mógłby to zrobić Roberto Adinolfi; nie za pomocą dokumentu strategicznego złożonego z pustych słów i pompatycznych rewolucyjnych frazesów, ale poprzez praktyczne zastosowanie akcji bezpośredniej.

Linia energetyczna, którą zaatakowaliśmy, nie została wybrana przypadkowo. Jest to dokładnie linia o napięciu 400 000 V, która w przyszłości będzie dostarczać energię elektryczną do bezużytecznego i przynoszącego efekty odwrotne do zamierzonych projektu przemysłowego CIGÉO. W tym samym czasie, w pobliżu terenu Cigéo, operator sieci publicznej RTE planuje budowę stacji transformatorowej na obszarze wielkości 20 boisk piłkarskich, która będzie w stanie zaspokoić pragnienie energii atomowego potwora. Wydana tego lata Deklaracja Użyteczności Publicznej stwarza wszystkie warunki prawne do wywłaszczenia gruntów niezbędnych do tego celu.

Forma działania, którą wybraliśmy, wiąże się ze znacznym ryzykiem. Dlatego wkrótce opublikujemy nowy komunikat z pewnymi informacjami technicznymi, aby jej przeprowadzenie było jak najbardziej bezpieczne.

Miłosny uścisk przez morza, granice i mury.
Dla wszystkich więźniów w walce!
Solidarność oznacza atak!

Wściekłość,
Transmisje i
Zamieszki

Serwis odłączania pylonów wszelkiego rodzaju.

(tłumaczył Nae Midion z Lile Indymedia)

Rzym, Włochy: Zniszczenia i pożary w dzielnicy Appio Latino w solidarności z anarchistą Alfredo Cospito prowadzącym strajk głodowy

Z mediów dowiadujemy się, że 18 grudnia w rzymskiej dzielnicy Appio Latino, krótko po północy nieznane osoby uszkodziły kilka placówek bankowych, w tym pocztę – a konkretnie podpalono co najmniej jedną skrzynkę pocztową i wybito kilka szklanych okien – wywleczono na ulicę i podpalono kilka kontenerów na śmieci. Według doniesień mediów, zniszczenia i pożary miały miejsce, pomiędzy ulicami Macedonia, Via Latina i Roselle Square. Na niektórych budynkach pozostawiono napisy: “Alfredo libero”, “No 41 bis”, w nawiązaniu do Alfredo Cospito, uwięzionego anarchisty prowadzącego strajk głodowy na całego przeciwko reżimowi więziennemu 41 bis (w którym przebywa od 5 maja) i wyrokowi dożywocia (który prawdopodobnie będzie ostatecznym wyrokiem dla towarzysza po zakończeniu procesu Scripta Manent, który dotarł do ostatnich rozpraw).

Siły represyjne, które przybyły na miejsce tuż po wydarzeniach, nie były w stanie nikogo zatrzymać, gdyż nieznane osoby opuściły już teren.

[Zdjęcia pochodzą z reżimowych mediów].

(tłumaczenie z Dark Nights)

Ateny, Grecja: Podpalenie furgonetki HERTZ ku pamięci Kostasa Fragoulisa

Roszczenie odpowiedzialności

W nocy ze środy na czwartek 14 grudnia podpaliliśmy samochód dostawczy firmy Hertz zaparkowany w rejonie Egzarchii.

Firma ta, znana z inwestycji z jednej strony i jako ważny trybik w kapitalistycznym świecie z drugiej, jest dla nas politycznym przeciwnikiem.

Obszar dzielnicy, a także każdy inny obszar, nie jest bezpieczny dla tych pojazdów i wszystkiego, co jest związane z ich światem. Egzarchia była, jest i będzie obszarem, który zrodził i nadal pielęgnuje polityczne świadomości, marzące o zniszczeniu ich świata.

Ten atak był refleksyjnym posunięciem w odpowiedzi na wydarzenia ostatnich kilku dni; aresztowań na marszu 6 grudnia, aresztowań na marszu dla Kostasa Fragoulisa, blokady naszych towarzyszy w szkole prawniczej Nomiki; dni Alexisa i jego krwi, która nigdy nie przestaje szukać zemsty, gdy czternaście lat później państwo i jego uzbrojone szumowiny wciąż strzelają i zabijają.

Ten atak poświęcony jest pamięci Kostasa Fragoulisa, zabitego przez policyjną kulę.

NIECH ŻYJE ANARCHIA
WALKA TRWA

(tłumaczenie Nae Midion z AthensIndymedia)

Ateny, Grecja: Komórka Zemsty “Carlo Juliani” bierze odpowiedzialność za atak z użyciem materiałów wybuchowych na dom pierwszej radczyni Ambasady Włoch

Od 20 października Alfredo Cospito prowadzi strajk głodowy przeciwko reżimowi więziennemu narzuconemu mu przez państwo włoskie, pod nazwą 41 bis. Alfredo przebywa w więzieniu od 2012 roku, wziąwszy na siebie odpowiedzialność za postrzelenie Roberto Adinolfiego, dyrektora Ansaldo Nucleare, akcję przeprowadzoną przez Nieformalną Federację Anarchistyczną/Międzynarodowy Front Rewolucyjny (FAI/IRF). Od tego czasu towarzysz pozostaje nieugięty i nadal angażuje się w sprawę wyzwolenia społecznego. Z tego powodu państwo włoskie zdecydowało się nałożyć na niego od 5 maja reżim 41 bis, czyli więzienie w więzieniu, w którym będzie przebywał w odosobnieniu przez 23 godziny dziennie, z jedną godziną na spotkania z innymi więźniami, o czym zadecyduje dyrekcja więzienia, narzucając mu pełną kontrolę, w tym nad tym, z którymi współwięźniami będzie się kontaktował. Komunikacja z przyjaciółmi i krewnymi będzie ograniczona do jednego godzinnego spotkania w miesiącu, za szybą, lub 10-minutowej rozmowy telefonicznej, gdzie krewny będzie musiał wykonać ją z posterunku policji lub innego więzienia. Ograniczone jest również jego prawo do posiadania książek i materiałów drukowanych, a także korespondencji. System zwolnień nałożony przez państwo włoskie na więźniów politycznych i aresztantów poprzez 41 bis jest obecnie promowany na cały okres rozpatrywania wyroku, a nie na 4 lata, na które obowiązywał pierwotnie.

41 bis to reżim politycznej, społecznej i sensorycznej eksterminacji, mający na celu całkowite wyeliminowanie wszelkich kontaktów ze światem zewnętrznym. Celem jest nic innego jak fizyczna i moralna eksterminacja tych, którzy wybierają drogę rewolucyjnej, czujnej sprawiedliwości przeciwko tyranii państwa i kapitału. Eksterminacja lub zmuszenie ich do rezygnacji z działania jest istotą praw burżuazyjnej sprawiedliwości, tak zwanych praw “antyterrorystycznych”, które przewidują specjalne warunki, oddziały i ośrodki detencyjne, izolację, tortury i ciężkie wyroki, przeznaczone przede wszystkim dla organizacji rewolucyjnych i ich członków, na takiej zasadzie, że to państwo określa, która organizacja lub osoba jest terrorystą.

Tu właśnie wyłania się podwójna sprzeczność terroryzmu państwowego. Po pierwsze, etykietuje ono jako terrorystów tych, którzy buntują się przeciwko narzuconemu przez klasę terroryzmowi władców, zastrzegając sobie fizyczną i moralną eksterminację za pomocą swoich mechanizmów, a jednocześnie te same mechanizmy nie uznają statusu więźnia politycznego czy przeciwnika politycznego u tych, których próbują eksterminować. Państwo nie może zatem wymierzyć prawdziwej sprawiedliwości, ponieważ nie potrafi mówić prawdy. Burżuazyjna “sprawiedliwość” jest niczym innym jak mechanizmem narzucania i utrwalania władzy klasowej nad społeczeństwem.

Continue reading Ateny, Grecja: Komórka Zemsty “Carlo Juliani” bierze odpowiedzialność za atak z użyciem materiałów wybuchowych na dom pierwszej radczyni Ambasady Włoch

Berlin, Niemcy: Ogień przeciwko policji dla Alfredo Cospito

ogień dla Alfredo

1/12/22

Dzisiejszej nocy podpaliłyśmy psiarskie samochody przed posterunkiem policji w berlinie.

dedykujemy naszą akcję Alfredo, Annie, Juanowi i Iwanowi. wszyscy oni prowadzą strajk głodowy przeciwko brutalnym represjom ze strony państwa włoskiego.

w noc przed rozprawą sądową alfredo, która ma na celu rewizję środków 41-bis wobec niego, wysyłamy wiadomość o solidarności. my, wasze przyjaciółki i wspólniczki na całym świecie, idziemy obok was drogą odmowy i ataku.

Wyrokiem tym państwo włoskie chce uciszyć Alfreda i uniemożliwić mu szerzenie anarchistycznej idei całkowitego wyzwolenia, przewrotu i autonomii. zapominają jednak, że jest nas wiele i jesteśmy wszędzie.

41-bis jest używany jako instrument kontroli przeciwko naszym towarzyszom. liczba przestępstw karanych więzieniem rośnie, podobnie jak surowość kar. ale nie uciszycie nas, nie zdusicie naszego buntu.

naszym celem są wszystkie instrumenty represyjne państw narodowych, takie jak policja, więzienia, izolatki, §129a, 41-bis. nie ma różnicy między Włochami a Niemcami, nie ma różnicy między tymi wszystkimi tak zwanymi “demokracjami”. naszym wrogiem jest okrutny system, w którym żyjemy, i wszyscy ci, którzy chcą go podtrzymywać.

te płomienie są także wyrazem płomienia wściekłości, który płonie pod naszą skórą po rasistowskich mordach popełnionych przez pałarzy w ostatnich miesiącach. ci, którzy byli zaangażowani w zabójstwo mouhameda lamine dramé i bronią morderców: poczujcie naszą nienawiść i czekajcie na nas, gotowych do uderzenia w odwecie, dyszących na wasze karki.

tą akcją okazujemy również naszą solidarność z naszymi towarzyszami i wspólnotą squatu Prosfygika w atenach, i dajemy jasno do zrozumienia, że nie zaakceptujemy żadnego ataku na nasze struktury bez oporu.

WOLNOŚĆ DLA ALFREDO, ANNY, IVANA I JUANA! LIBERTÀ PER TUTTI E TUTTE!

(tłumaczenie z Abolition Media)

Ateny, Grecja: Podpalenie pojazdu należącego do spekulantów wojennych DB Schenker

W dniach upamiętnienia Politechniki nie możemy zapominać o antymilitarystycznych implikacjach powstania. W samym środku dyktatury wojskowej, jednym z centralnych haseł okupowanej Politechniki w ’73 było “Precz z NATO”. Podejmując ten wątek, anarchia musi dziś znaleźć sposób na bezpośrednie działanie przeciwko tym, którzy czerpią zyski i korzyści z tych wojen.

Podczas gdy staramy się rozwijać anarchistyczne rozważania i analizy każdego międzypaństwowego konfliktu wojennego, często ignorowany jest jeden z najważniejszych aspektów wielopłaszczyznowej walki antykapitalistycznej: sabotowanie machiny śmierci na ziemi, na której się znajdujemy. Ponieważ znajdujemy się na terytorium wpływów NATO, mamy obowiązek sabotować wszystko, co jest używane przez siły zbrojne państwa greckiego i jego sojuszników, przemysł zbrojeniowy, finansistów i tych, którzy wydają rozkazy i podejmują decyzje.

Obok inwazji państwa rosyjskiego na terytorium Ukrainy, trwa wojna państwa tureckiego z Kurdami, a USA prowadzi wojny na całym świecie. We wszystkich tych przypadkach DB Schenker aktywnie uczestniczy, wspierając te wojny i czerpiąc z nich zyski. Jest to niemiecka spółka państwowa, należąca do Deutsche Bahn (DB, niemieckiej spółki kolejowej) i kontrolowana przez niemieckie Ministerstwo Transportu. Jest to firma odpowiedzialna za zbrodnie podczas II wojny światowej, a dziś obsługuje centra łańcucha dostaw w dziesiątkach miejsc na całym świecie, transportując i dostarczając sprzęt wojenny, broń, a także części pojazdów, czołgów i samolotów wojennych. W 2019 roku DB Schenker otrzymał nagrodę od Departamentu Transportu USA za współpracę z tymże Departamentem, albowiem okazuje się, że jest bardzo mało wojen ponadnarodowych, w których DB Schenker nie transportuje broni na linie frontu.

Spółka matka, Deutsche Bahn, jest odpowiedzialna za projekt “Tren Maya”, rozwój linii kolejowych na terytorium Meksyku, w tym w regionie Chiapas, linii, które będą służyć meksykańskiemu wojsku. Projekt ten zniszczy ogromne połacie zalesionych terenów, a także ziemie, które są domem dla tysięcy ludzi. Służy on oczywiście jako podstawa szerszego planu nacisku państwa meksykańskiego na wyzwolone terytoria Zapatystów, a opór przeciwko niemu już się rozpoczął.

Continue reading Ateny, Grecja: Podpalenie pojazdu należącego do spekulantów wojennych DB Schenker

Volos, Grecja: Oświadczenie odpowiedzialności za zniszczenie siedziby Nowej Demokracji podczas marszu 6 grudnia

Podczas dzisiejszego marszu miała miejsce interwencja polityczna, a konkretnie wtargnięcie do biur partii Nowa Demokracja. Zniszczyłyśmy szklane wejście, następnie weszłyśmy na 2 piętro, gdzie wyważyłyśmy drzwi i obrzuciłyśmy wszystko białą farbą.

Powyższa akcja miała miejsce przy okazji próby zamordowania przez państwo 16-letniego K. Fragoulisa w przeddzień 6 grudnia, wybuchu w kotłowni, który doprowadził do śmierci ucznia w szkole podstawowej w Serres oraz prowokacyjnej postawy premiera, który podarował każdemu gliniarzowi premię 600 euro.

PRZECIWKO PAŃSTWU I KAŻDEMU RZĄDOWI

ORGANIZUJEMY SIĘ HORYZONTALNIE PRZECIWKO HIERARCHII I REAGUJEMY NA ULICACH

NIE PRZYZWYCZAJAĆ SIĘ DO ŚMIERCI I REPRESJI

NIE CHODZIŁO O BENZYNĘ, NIE CHODZIŁO O PIENIĄDZE.

POLICJANCI STRZELALI, BO BYŁ ROMEM.

OKUPOWAĆ THOLOS (Uniwersytet w Tesalii)

(tłumaczenie z Dark Nights)

USA: Nocne Sowy #2 – Lato Sabotażu

Pobierz broszurę: Druk – Tabloid [do ryzografu]
Pobierz plakat akcji: Druk – Tabloid [Na Risograf]

Roxanne Dunbar-Ortiz pisze w An Indigenous People’s History of the United States, “Wszystko w historii USA dotyczy ziemi”. Wszystkie państwa narodowe polegają na utrzymaniu kontroli nad konkretnym terytorium, a kapitalizm zmusił ludzi na całym świecie do zależności poprzez odebranie im dostępu do ziemi. Jednak Stany Zjednoczone są również państwem kolonialnym, zbudowanym na anty-indiańskości i anty-czarności. Reżimy kolonialne, takie jak USA, “tworzą swoją legitymację poprzez okupację ziemi tubylczej i próbę delegitymizacji suwerenności rdzennej ludności. […] To fundamentalny rdzeń projektu kolonialnego” (Amrah Salomon, O’odham Anti-Border Collective). Zrozumienie głębokiego znaczenia “odzyskania ziemi” jako celu ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w sytuacji, gdy kampania Obrony Lasu Atlanta i inne walki oparte na miejscu nabierają rozpędu na tym terytorium. Nadanie priorytetu suwerenności tubylczej może być trudne do osiągnięcia dla osadników w USA, ale jest krytyczne dla sukcesu walki wyzwoleńczej. [1]

Podobnie jest z praktykami autonomicznych i ofensywnych akcji bezpośrednich, które ta kolumna ma na celu połączyć. Walki w obronie ziemi, zwłaszcza gdy są splecione z ponownymi zapewnieniami o samostanowieniu rdzennych mieszkańców, stanowią egzystencjalne zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych jako projektu kolonialnego. Oznacza to, że takie walki spotykają się z brutalnymi represjami. Możemy pomóc uniknąć ograniczenia, do którego dąży represja, poprzez rozprzestrzenianie aktywnej obrony ziemi w nowych miejscach, unikając kontroli państwa poprzez podejmowanie działań w nieoczekiwany i zdecentralizowany sposób.

Musimy uczyć się na historycznych błędach antykapitalistycznych strategii, które próbowały wyodrębnić autonomiczne przestrzenie lub zbudować podwójną władzę, nie przechodząc jednocześnie do ofensywy przeciwko kapitałowi, białej supremacji i reszcie projektu kolonialnego. Jak zauważa esej “Ziemia i wolność”, omawiając ruch “Powrót do ziemi” z lat 70-tych, “głęboka potrzeba przezwyciężenia alienacji i ponownego spotkania ze światem nigdy nie usunie nas z drogi. Jeśli idziemy do lasu, aby znaleźć pokój – nie wewnętrzny, ale brak wrogów – robimy to źle. Życie prowadzone wbrew dyktatowi kolonizacji jest życiem bezprawia i konfliktu” (Sever, Black Seed #1).

Insurekcyjny anarchizm zyskał popularność wśród anarchistów w Stanach Zjednoczonych w ciągu ostatnich dwóch dekad częściowo w odpowiedzi na znaczący brak konfliktowych akcji bezpośrednich w wielu dominujących radykalnych tendencjach w tym czasie. [Wiele osób pragnących bardziej bojowego podejścia ostrzyło sobie zęby na ruch antyglobalizacyjny, w którym anarchiści i inni radykałowie ścierali się z policją w masowych mobilizacjach przeciwko międzynarodowym szczytom rządowym, takim jak G7. Dzięki tym doświadczeniom, niektórzy starali się rozszerzyć swoje praktyki poza defensywną postawę, którą te demonstracje zachowywały (jako że celem demonstracji było powstrzymanie czyjegoś zaplanowanego wydarzenia) i poleganie na ogromnej frekwencji, aby stworzyć możliwość konfliktu.

Myśl i praktyka insurekcyjna podkreśla zdolność jednostek i małych grup do przejmowania inicjatywy poprzez przechodzenie do ofensywy, szczególnie poprzez taktyki takie jak wandalizm i sabotaż, czy to w kontekście szerszego ruchu społecznego, czy też na własnej osi czasu. Te rodzaje działań są często określane jako “ataki”, chociaż zazwyczaj są one wymierzone raczej w mienie niż w ludzi. W miejscach, gdzie lewicowi i bardziej lewicowi anarchiści dominują w większości ruchów radykalnych i wyraźnie dystansują się od takich działań, uczciwe sojusze w ramach tych ruchów mogą być prawie niemożliwe. Ta dynamika historycznie ograniczyła bardzo potrzebne akcje bezpośrednie do małej, ale często wciąż wpływowej podgrupy ludzi.

Continue reading USA: Nocne Sowy #2 – Lato Sabotażu