Tag Archives: walka więzienna

Przetrwać Wirusa: Anarchistyczny poradnik

Kapitalizm w Kryzysie – Wschodzący Totalitaryzm – Strategie Oporu

Pandemia nie minie w ciągu następnych kilku tygodni. Nawet jeśli rygorystyczne środki izolujące wystarczą do zredukowania liczby infekcji do stanu sprzed miesiąca, wirus może ponownie zacząć rozprzestrzeniać się wykładniczo, jak tylko działania te zostaną zawieszone. Obecna sytuacja najprawdopodobniej będzie trwała miesiącami – niespodziewane godziny policyjne, niekonsekwentne kwarantanny, coraz bardziej beznadziejne warunki – aczkolwiek prawie na pewno zmieni swoją formę w momencie, w którym napięcia wewnątrz niej wykipią. Aby przygotować się na ten moment, musimy bronić się i siebie nawzajem przed zagrożeniem stawianym przez wirusa, przemyśleć pytania dotyczące ryzyka i bezpieczeństwa, które stawia pandemia, i skonfrontować się z katastrofalnymi następstwami społecznego porządku, który nigdy nie miał na celu zabezpieczania naszego dobrobytu w pierwszej kolejności.

Przetrwać Wirusa

Wieloletnie anarchistyczne formy organizacji i ochrony mają dużo do zaoferowania jeśli chodzi o pandemię i panikę, którą wywołuje.

Stwórz grupę zażyłości

Perspektywa kwarantanny wiele nam mówi o naszym sposobie życia. Ci, którzy żyją w zżytych rodzinach czy w pełnych radości kolektywnych domach, są w o wiele lepszej sytuacji niż ci z rozbitymi małżeństwami czy z wielkimi, pustymi domami tylko dla siebie. Przypomina nam to, co w życiu jest naprawdę ważne. Wbrew modelom bezpieczeństwa, które są reprezentowane przez burżuazyjny sen o tradycyjnym modelu rodziny i zagraniczną politykę USA, która go odzwierciedla, bycie razem i opieka są o wiele ważniejsze niż rodzaj ochrony oparty na odgradzaniu się od świata.

“Społeczne dystansowanie” nie może oznaczać całkowitej izolacji. Nie będziemy bezpieczniejsi, jeśli nasze społeczeństwo zostanie zredukowane do grupy zatomizowanych jednostek. Nie ochroni nas to przed wirusem ani przed napięciem tej sytuacji, ani przed kumulowaniem władzy, które planują kapitaliści i organy państwowe. Na tyle na ile starszym ludziom grozi ryzyko ze strony wirusa, i tak są już przecież odizolowani od społeczeństwa; zabranianie im kontaktu z innymi nie pomoże ich zdrowiu fizycznemu i psychicznemu. Każdy z nas powinien być częścią zżytej grupy, co maksymalizuje zarówno nasze bezpieczeństwo jak i naszą wspólną zdolność do czerpania radości z życia i podejmowania działań.

Wybierz grupę ludzi, którym ufasz – najlepiej takich, z którymi dzielisz codzienne życie, którzy dzielą podobne czynniki i poziom tolerancji ryzyka. Na potrzeby przeżycia wirusa, to jest właśnie twoja grupa zażyłości, podstawowy budulec zdecentralizowanej organizacji anarchistycznej. Niekoniecznie musisz mieszkać z nimi w tym samym budynku; ważne jest, że możecie zmniejszyć swoje czynniki ryzyka do tych, które razem dzielicie i z którymi czujecie się komfortowo. Jeśli wasza grupa jest za mała, będziecie odizolowani – a to będzie ogromnym problemem, jeśli zachorujecie. Jeśli wasza grupa jest zbyt duża, narazicie się na niepotrzebne ryzyko infekcji.

Rozmawiajcie ze sobą, aż ustalicie wspólne oczekiwania co do tego, w jaki sposób podejdziecie do ryzyka zarażenia. To może być wszystko, od całkowitej fizycznej izolacji, do pamiętania o używaniu środka dezynfekującego po dotknięciu powierzchni w miejscach publicznych. W swojej grupie, jeśli tylko nikt nie ma wirusa, nadal możecie się przytulać, całować, przygotowywać wspólnie jedzenie, dotykać tych samych powierzchni – pod warunkiem, że zgadzacie się na poziom ryzyka, który wspólnie jesteście gotowi tolerować i że komunikujecie się między sobą, gdy pojawi się nowy czynnik ryzyka.

Anarchiści nazywają to kulturą bezpieczeństwa – praktyką ustalania zbioru wspólnych oczekiwań, żeby zminimalizować ryzyko. Kiedy mamy do czynienia z policyjnymi represjami i państwową inwigilacją, chronimy się przez dzielenie się informacjami potrzebnymi do codziennych działań. Kiedy mamy do czynienia z wirusem, chronimy się przez kontrolowanie wektorów wzdłuż których zakażenie może się rozprzestrzeniać.

Continue reading Przetrwać Wirusa: Anarchistyczny poradnik

Saksonia, Niemcy: Podwójny atak na firmy budowlane zarabiające na więzieniach

Wczesne prima aprilis w dzień więźniów politycznych

Tym wczesnym prima aprilisowym żartem ponosimy odpowiedzialność za podpalenia w nocy 18.03.2020 r. w dwóch firmach zaangażowanych w budowę nowego więzienia Zwickau-Marienthal.

Dzisiaj jest rocznica Międzynarodowego Dnia Więźniów Politycznych. Ten dzień został ustanowiony, aby pamiętać o wielu walczących towarzyszach broni, którzy są w lochach więzień na całym świecie. Data nie jest przypadkowa, jest to dzień, w którym  została ogłoszona Komuna Paryska w 1871 r. Dla wielu osób Komuna Paryska była i nadal jest punktem odniesienia dla rewolucyjnych wysiłków na rzecz sprawiedliwości społecznej i wolności politycznej. Rozbicie Komuny, masakra tysięcy komunardów i deportacja setek z nich do kolonii karnych, gdzie zmarli powolną śmiercią, miała na celu pokazać wszystkim rewolucjonistom na świecie, co burżuazyjny rząd jest gotowy zrobić, kiedy to zrobi widzi, że jego władza jest zagrożona.

Nawet dzisiaj tysiące rewolucjonistów siedzi w wielu więzieniach na całym świecie. Walka emancypacyjna trwa od czasu Komuny, a jej dzieci wciąż znajdują się pod kołami represji. Walka o wyzwolenie i wsparcie więźniów trwa od zawsze. Podstawowa krytyka dominacji związana jest z krytyką systemu więziennictwa i moralnością karania. Żądanie wyzwolenia więźniów często zamieniało się w żądanie zniesienia więzień i całkowitego przełamania zasady kary.

Tak więc w czasie rewolty w 68 roku, po uwięzieniu wielu aktywistów, powstał silny ruch solidarnościowy. Kwestia więzień doprowadziła również do ogólnej krytyki systemu karnego. Istnieją jednak różne podejścia do tej kwestii oraz rozróżnienie więźniów politycznych i społecznych. Różnice zostały również wyartykułowane w żądaniach uwięzionych partyzantów miejskich i działaniach wspierających ich grup z zewnątrz. Niektórzy koncentrowali się na specjalnym traktowaniu więźniów politycznych, a inni woleli stawiać żądania ważne dla wszystkich więźniów. Niektórzy więźniowie społeczni okazywali solidarność z rewolucjonistami i rozpoczynali strajk głodowy. Wszystko to miało miejsce w bardzo upolitycznionym okresie, ale można też przypuszczać, że więźniowie polityczni i ich zmagania wpłynęły na buntowników społecznych. Walki więźniów, we współpracy z zewnętrznymi grupami wsparcia, zyskały szeroką uwagę społeczną, a w niektórych przypadkach nawet rezonans. Pierwszy kodeks karny z 1977 r. nie istniałby bez tego oporu.

Niestety nasze działania nie cofną czasu do momentu, w którym nasi bliscy zostali wysłani do więzienia. Wraz ze wzrostem konfrontacji w wojnie społecznej liczba więźniów również wzrośnie. Z jednej strony, ponieważ zwiększy się gotowość ludności do podejmowania ryzyka, z drugiej strony, ponieważ organy represji zintensyfikują swoją pracę, zarówno pod względem jakości, jak i ilości. Ruch rewolucyjny nie może zatem uniknąć zajmowania się kwestią więzienia.

Powinniśmy postrzegać więzienie jako pole walki społecznej, w którym możemy interweniować politycznie. Może dać nam to możliwość spotkania jeszcze większej liczby towarzyszy broni, którzy (także) nie mieli przywileju dorastania w stabilnych warunkach i dlatego wpadli w szpony państwa. Zwłaszcza uwięzione są klasy niższe, marginalizowane, prekariat. Należą do nich osoby o niskich dochodach, bezrobotni, migranci, osoby żyjące nielegalnie, młodzi ludzie i narkomani, można tak wymieniać… Ludzie, którzy wyciągnęli najgorszą kartę w kapitalizmie, nie urodzili się bogaci i dlatego mają dużo do powiedzenia o obecnej sytuacji. Prawdopodobnie całe ich życie było walką – zachęcajmy ich do dalszej walki po naszej stronie. Przeciw systemowi, który uczynił ich najpierw biednymi, a następnie „kryminalistami”.

W tej chwili dochodzi do wielu buntów w więzieniach na całym świecie. Ogromne ograniczenia wynikające z pandemii korony doprowadziły do ​​zamieszek we Włoszech, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Brazylii. W Brazylii 1350 osób uciekło z trzech różnych więzień. We Włoszech ponad 50 osobom udało się przedostać przez mury w Foggi. Niektóre z nich do tej pory były w stanie oprzeć się próbom wyśledzenia przez państwo. Podczas kryzysu ludzie zostali pozbawieni ostatnich ustępstw ze strony państwa. Tak więc straciły one możliwość odwiedzania przez krewnych i przyjaciół, przebywania na zewnątrz przez kilka godzin w ciągu dnia i interakcji z innymi więźniami. Również zapasy żywności spadają z powodu ogromnych ograniczeń, a opieka medyczna jest została zawieszona dla zapomnianych. Represje, które nastąpiły po zamieszkach, pochłonęły już kilka istnień ludzkich. Jedenaście osób zginęło w powstaniach we Włoszech. Sytuacja informacyjna jest trudna, ponieważ strategią państwa zawsze było uczynienie buntów niewidocznymi. Pojawiły się wieści, że niektórzy z nich popełnili samobójstwo. Oczywiście nie można ufać takim wiadomościom. Metodologia ukrywania morderstwa jako samobójstwa w więzieniu jest popularną strategią represyjnych władz w celu likwidacji osób odpornych na radar społeczeństwa, nie od dziś.

Continue reading Saksonia, Niemcy: Podwójny atak na firmy budowlane zarabiające na więzieniach

Niemcy: Dzień Więźniów Politycznych- “Korona czy nie- nie porzucimy Cię!”

18 marca to dzień walki o uwolnienie wszystkich więźniów politycznych i kontynuowanie tradycji ruchu robotniczego.

18 marca 1848 stanowił o walce nowo powstałego proletariatu przeciwko starym władcom i świeżo powstałej burżuazji.

18 marca 1871 r Gwardia Narodowa przejęła władzę w Paryżu, zwiastując początek Komuny Paryskiej.

Tak więc, 18 marca 2020 roku, stwarza dobrą okazję, aby świętować ten dzień. Pomimo, a może zwłaszcza ze względu na światowy “kryzys Korony”. Polityczni więźniowie imperialistycznej RFN (Republiki Federalnej Niemiec) nadal pozostają w zamknięciu. Ciągłe represje najsilniej uderzają w lewicowych migrantów. Dziesiątki rewolucjonistów i lewicowców o korzeniach tureckich i kurdyjskich jest więzionych na podstawie § 129b (fragment kodeksu karnego używanego do prześladowania organizacji rewolucyjnych), często osadzonych w izolatkach, setki osób objętych jest dochodzeniami i procesami. Także 70 000 “normalnych” więźniów to w zasadzie więźniowie społeczni, więzieni ze względu na ich sytuację klasową. Wszyscy są więźniami systemu kapitalistycznego.

Tymczasem w niemieckich więzieniach istnieją pojedyncze przypadki podejrzenia zarażenia koronavirusem. W Mönchengladbach jeden więzień został poddany kwarantannie po kontakcie z osobą, która uzyskała pozytywny wynik testu. W Braunschweig świeżo osadzony więzień wykazywał objawy wirusa w piątek. Następnie zarządzono “ogólne zamknięcie” dla wszystkich więźniów we wszystkich zakładach.

We Włoszech, w kraju dotkliwie doświadczającym “kryzysu Korony” więźniowie zjednoczyli się w protestach. Obawiają się, że nie są odpowiednio zabezpieczani przed możliwością infekcji. W całych Włoszech, w wyniku buntów, od niedzieli zmarło minimum 12 uwięzionych.

W więzieniu San Vittore w Mediolanie, więźniowie wspięli się na dach krzycząc: “chcemy wolności!”. Rozgniewani bliscy więźniów zebrali się także przed kilkoma ośrodkami detencyjnymi protestując przeciwko zakazowi wizyt.

Poprzez symboliczną akcję przed więzieniem Madel (niedaleko Magdeburga)- wystrzelenia kilku flar i skandowania haseł- ludzie wyrazili swoją solidarność i pokazali, że nie zapomną o więźniach, nawet w trakcie światowej pandemii.

Korona czy nie- nie zapomnimy o Was!

Wolność dla wszystkich politycznych i społecznych więźniów- zwłaszcza teraz!

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Włochy: Zamieszki w 27 więzieniach- Ośmiu martwych osadzonych

9 marzec 2020: Trwają zamieszki w 27 więzieniach od poranku. Niektórzy więźniowie żądają amnestii z powodu epidemii Koronawirusa. Ośmiu więźniów jest martwych, sześciu zmarło podczas zamieszek w Modenie wczoraj wieczorem. Odnośnie trzech z nich, służba więzienna ogłosiła u jednego przedawkowanie opiatów, u drugiego benzodiazepin a u trzeciego śmierć poprzez uduszenie się, lecz nie podają z jakiego powodu. Odnośnie drugiej trójki nie ma żadnych wiadomości. 18 więźniów hospitalizowano, głownie z powodu odurzenia. Dwa ostatnie przypadki zgonów stwierdzono w nocy z powodu przedawkowania psychotropów w więzieniach Verona i Alessandria. Te dwie osoby, jeśli wierzyć klawiszom, były przywódcami zamieszek i ukradły psychotropy z więziennego pokoju szpitalnego.

Continue reading Włochy: Zamieszki w 27 więzieniach- Ośmiu martwych osadzonych

Santiago, Chile: List od anarchisty uwięzionego za udział w powstaniu społecznym

Braterski uścisk pełen zrozumienia dla wszystkich tych, którzy w ten czy inny sposób uczestniczą w walce, wszystkich tych, którzy anonimowo wychodzą i uczestniczą w bezpośredniej konfrontacji, bez strachu i chęci wyzysku.

Z miejsca, w którym kruchość wolności stoi w sprzeczności z karnym pragnieniem działania, upodmiotowienie tej idei staje się żywą istotą stojącą na drodze tego padlinożernego systemu, który dąży do zatarcia i deprecjacji wszelkiego antagonizmu w tym społeczeństwie spektaklu, towarów i fetyszyzmu.

Mam przynajmniej satysfakcję z uderzenia w ten system dominacji i jego żarłoczne mechanizmy, w którym każdy może zobaczyć, jak kilka osób wydaje bezsensownie tyle, za ile można by nakarmić setki rodzin, społeczeństwo, które pozwala kilku osobom zgromadzić całe bogactwo poprzez tworzenie warunków nędzy i ucisku.

Ogłaszam się wrogiem tego modelu i jego niezaprzeczalnej ciągłości, jego dogmatów i łańcuchów moralnych, które codziennie nękają nasze istnienie i nie pozostawiają miejsca na wolność lub spontaniczność, ograniczając nas do bycia częścią homogeniczności przekształcającej nas w zwykłe liczby wewnątrz molocha.

Przeciw działalności ekstraktywistycznej i zubożeniu Ziemi i jej ludu!

Wolność dla uwięzionych!

Anarchistyczny Więzień

Więzienie nr 1 w Santiago

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

 

Białoruś, Mińsk: Anarchista Mikita Yemelyanau skazany na 7 lat więzienia

Notka od Anarchists Worldwide: Wyrok wraz z Mikitem Yemelyanau dostał Iwan Komar. Należy podkreślić, że Iwan zaczął współpracować z policją i dał dowody przeciwko Mikitowi. Z tego powodu Anarchistyczny Czarny Krzyż Białoruś nie wspiera Ivana Komara. Zauważyliśmy że w różnych mediach używano różnych imion Mikity w tej sprawie, więc zdecydowaliśmy się oprzeć na wersji użytej przez ABC Belarus jako że czujemy że jest jej najbliżej do prawy.

Ciężkie wyroki sądowe dla dwóch białoruskich anarchistów

12 lutego 2020: W środę zapadł wyrok siedmiu lat więzienia dla dwóch anarchistów, Mikity Yemelyanau oraz Iwana Komara.

Proces rozpoczął się 6 lutego w dzielnicy Savetski w Mińsku. 11 lutego prokurator Ihar Seneu zaproponował sądowi zamknięcie chłopaków na siedem lat w koloni karnej średniego nadzoru. Dzisiaj, kiedy otrzymaliśmy werdykt, sędzia Aleksander Yakunczkin skierował uwagę na propozycję prokuratora.

Dwójka dziewiętnastolatków została zamknięta 20 października, z powodu trwającego dochodzenia we wrześniu. Mężczyźni obrzucili sąd w Mińsku balonami z farbą, a miesiąc później rzucili koktajl mołotowa na zakład karny na ulicy Valadarskiej. Okazali w ten sposób swoją solidarność do Dimitriego Polienko, innego aktywisty ruchu anarchistycznego, wobec którego trwał proces jesienią 2019.

Yemelyanau i Komar zostali oskarżeni artykułem 341 prawa karnego (zbezczeszczenie budynku oraz zniszczenie własności), artykułem 295.3 (czyn szkodliwy z użyciem materiałów łatwopalnych), oraz artykułem 344 (intencjonalne zniszczenie historycznych i kulturowych wartości).

W sądzie Komar nie przyznawał się swojej do winy, Yemelyanau przyznał się do winy częściowo. Iwan Komar oświadczył również, że policjanci wywierali dużą presję na niego podczas dochodzenia.

(ź: anarchistworldwide oraz Belsat)

Saloniki, Grecja: Podwójny atak grupy “Wrzaski przed świtem”

Niezależnie od tego co władze zrobią, zawsze będziemy mieli powody do ataku. Tam gdzie rozpoznajemy władzę i jej autorytet, niezależnie od tego, czy będą to rządy starają się uciszyć wszystkich stawiających opór, stosując przemoc policyjną, czy lokalnych panów, którzy pragną inwigilacji i kontroli w miastach lub w każdym aspekcie nas samych w tym zgniłym społeczeństwie, w relacjach, w samodyscyplinie i ostatecznie w kompromisie.

Wbrew wszelkim próbom dostosowania się i przestrzegania norm, pomimo zagrożeń jakie akty agresji niosą – w świetle strategii intensyfikacji podejmowanej ostatnio przez rządzących – znajdujemy pęknięcia by rozprzestrzeniać zniszczenie.

To my wybieramy czas, miejsce i osoby, aby dzięki temu przekazywać nasze ideę poprzez działania, tak aby stały się one coraz bardziej skuteczne, bardziej niebezpieczne.

Nie jesteśmy zainteresowani przekształcaniem istniejącego społeczeństwa, ale burzeniem podstaw tej zepsutej cywilizacji. Liczy się atak, prawo do zniszczenia tego co istnieje…

O świcie w środę 8/01 w rejonie Eptapyrgio umieściliśmy zdalnie sterowane ładunki wybuchowe pod trzema ciężarówkami używanymi przez władze miejskie do przebudowy tej dzielnicy.

W czwartek wieczorem 9.01 podpaliliśmy pojazd prywatnej ochrony w rejonie Sykes.

Wojna trwa…

Solidarność z chilijskimi rebeliantami

Solidarność ze skłotami

Solidarność z towarzyszem Irdim K. i wszystkimi buntownikami i buntowniczkami, poddanym represjom w więzieniach i poza nimi

Screams before the Dawn

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Teheran, Iran: Uwięziony anarchista Soheil Arabi – „Anarchizm to niekończący się lot”

Soheil Arabi, anarchistyczny więzień polityczny, pisze prosto z niesławnego więzienia Evin w północnej części Teheranu w Iranie…

Anarchizm to niekończący się lot. Już od pierwszego dnia, gdy otwieramy swoje oczy na świat, naszą inteligencję krępuje zarzucona sieć utworzona z religii, narodowości, języka, „rasy” czy seksizmu – to wszystko jest niczym innym jak przeszkodą mającą nam utrudnić naszą ucieczkę. Gdy mówicie do mnie o religii, języku czy zabobonach, staram się wnet stworzyć skrzydła z owych sieci, by następnie polecieć prosto ku nieskończonej wolności myślącego umysłu.

Aby stać się anarchistą, należy wpierw zacząć od zniszczenia strukturowych norm. Jest to rzecz nie tylko trudna, ale również bardzo kosztowna. Jeszcze trudniejsze jest jednak to, aby pozostać owym anarchistą.

Faktem jest, że wszystkie dzielne ptaki lecą w odległe miejsca, a po danym czasie w końcu kończą swoją podróż, gdyż już nie są w stanie lecieć dalej. Zasiadają one wówczas na jakiejś gałęzi u szczycie drzewa czy czubku ogromnej skały.

I kto inny wtedy może stwierdzić, że nieskończona wolność przestała istnieć? I kto inny może wtedy powiedzieć, że leciał dopóty miał siłę w skrzydłach? Nie ma takich ptaków, które latają przez całkowitą wieczność.

Anarchizm zaś jest ptakiem, który wciąż brnie do przodu, naprzeciw postanowionym nieprzychylnościom losu i prawa – niszczy przez to ustrukturyzowane normy; walczy z Władzą, a dzięki temu podbija świat i ustanawia zmiany.

Rozwój Anarchistyczny nie powstaje w wyniku szansy i przypadku, lecz jest produkowany przez ciężką drogę, jaką jest walka wolnościowa.

Soheil Arabi
Więzienie Evin
05.01.2020

(Tłumaczenie z Anarchists Worldwide oraz Asranarshism)

Buenos Aires, Argentyna: Propaganda Solidarnościowa z Rewoltą w Chile

PRZECIWKO NORMALNOŚCI
SPOŁECZNA INSUREKCJA
WOLNOŚĆ DLA WIĘŹNIÓW

Ponad 90 dni temu w Chile, setki tysięcy ludzi wyszło na ulicę, w nadziei że w wyniku walki spotka ich godniejsze życie.

Rządy mogą walczyć z insurekcyjnymi zachowaniami czy rewoltami na wiele różnych sposobów – czasem nie potrzebują niczego więcej niż polityki, darów oraz demokratycznej farsy. Jednak gdy zostają już przyparci do muru, przestają się kryć ze swoim monopolem, a w rezultacie – pokazowo – używają przemocy. Domagają się podporządkowania, wykorzystując przy tym represje, tortury i więzienia, ustanawianie nowych praw które sprzyjają tym represyjnym działaniom, w tym prosekucje za bycie zakapturzonym, zwiększanie kar za grabież czy obronę przy pomocy barykad.

Tysiące ludzi zostało uwięzionych a następnie ukaranych po to, aby Władza mogła się szczycić przykładnością, oraz aby wrócić do pożądanej normalności, której Rząd potrzebuje do poprawnego funkcjonowania. Władzy potrzebny jest społeczny pokój pozwalający Kapitałowi na generowanie ogromnych zysków. kosztem marnych pieniędzy branych od wyzyskiwanych.

Jednakże barykady wciąż stoją na ulicach. Akcje oraz solidarność nabierają kreatywnej formy, która tworzy relacje odtrącające od siebie logikę autorytetu i władzy.

Rządy się chwieją, i to wszędzie!
Wolność dla Więźniów!

(Tłum. z Anarchists Worldwide)

Bristol, Anglia: Akcja Sabotażowa w Więzieniu Dla Młodocianych “Vinney Green” z rąk eko-anarchistycznych wandali FAI-IRF

Powróciliśmy! Po raz kolejny przyszliśmy z wizytą do „Oddziału Wzmożonego Nadzoru” Vinney Green (również zwanym Więzieniem Dla Młodocianych), które mieści się na przedmieściach Bristolu. Dokonaliśmy sabotażu oraz unieruchomiliśmy 4 samochody należące do klawiszy. Vinney Green zostało ostatnio zaatakowane
w Czerwcu.

Obecnie w tym zakładzie pozostaje zamkniętych dwudziestu czterech młodych ludzi (w wieku od 10 do 18 lat). Vinney Green jest jednym z 15 innych oddziałów wzmożonego nadzoru w Anglii – a dodatkowo, jest ono obecnie powiększane.
W zeszłym roku odnotowano w tym zakładzie 144 napaści. To konkretne więzienie, zostało nawet publicznie skrytykowane między innymi za „wysoką ilość restrykcji” (lecz proszę nas nie zrozumieć źle: nie ma czegoś takiego jak „dobre” więzienie,
a więziennictwo – nie jest nigdy akceptowalne)…

Pamiętajcie o dzieciakach w te święta. Pamiętajcie o Alexisie Grigoropolousie, który został zastrzelony w Grecji przez policję mając ledwo lat 15.

W tym samym czasie, gdy znaczna część ludzi gromadzi się wokół urn wyborczych – my, przejęliśmy ulice. Taki młodociany psikus – dla tych, w młodocianym… Kamery czy płoty nas nie odstraszają… A ich wyborcza retoryka, nigdy nie uciszy naszego gniewu. Boris Johnson obiecuje ostrzejsze wyroki; my zaś – więcej takich akcji…

Do następnego razu.
Ogień więzieniom!

Komórka Grudniowa
Eko-anarchistyczne wandale – FAI/IRF

Źródło: Anarchists Worldwide