All posts by Czarna Teoria

Kijów, Ukraina: grupa “Odważnych” podkłada bombę pod budynek Departamentu Kryminalno- Śledczego

W nocy, 10 czerwca 2020 roku, budynek Departamentu Kryminalno-Śledczego (Kijów, 25, autostrada Nabareżne) został zaatakowany bombą benzynową.

Pewnego dnia przerażające wiadomości nadeszły z Kagarlyka na Ukrainie, gdzie w nocy 24 maja policjanci napadli i zgwałcili kobietę wezwaną na świadka. Szczegóły – policjanci nałożyli na kobietę maskę przeciwgazową, zakuli ją w kajdanki i wystrzelili z broni dyżurnej nad jej głową – rozeszły się po całym kraju.

Podobne wiadomości napływają z drugiej strony Dniepru, gdzie policjanci, którzy zabili pięcioletniego chłopca w Perejasławiu Chmielnickim, zostali zwolnieni za kaucją.

Od początku kwarantanny policja zalewała ulice Kijowa. Wzrosła kontrola i presja, częstsze stały się nieuzasadnione kontrole. Podobnie działo się na Podolu Kijowskim: zatrzymania i przeszukania przechodniów pod fałszywym pretekstem, nakłanianie do łapówek, pobicia na posterunkach policji.

Te sytuacje to tylko elementy wielkiej układanki. “Reformowanie policji” jest całkowitą stratą czasu, ponieważ policja jest narzędziem przemocy w rękach państwa. To przestępstwo samo w sobie a wszelkie wykroczenia jej personelu – po prostu skrajne przejawy monopolu na przemoc.

Przez naszą akcję, wymierzamy policzek w twarz policji. Apelujemy do społeczeństwa i do każdego człowieka, aby przyłączył się do tego przedsięwzięcia, nie pozostawał obojętny, organizował się i stawiał aktywny opór. Ludzie z Minneapolis w USA dają nam przykład – w odpowiedzi na rasistowskie zabójstwo czarnego człowieka przez bestialskiego policjanta, rozpoczęli prawdziwą wojnę uliczną przeciwko państwowym ciemiężcom i sadystom w mundurach.

Społeczeństwo może chronić się zarówno przed przestępczością, jak i przed policją. Wymaga to determinacji, wzajemnej pomocy i samoorganizacji – rozwoju instytucji samorządowych i milicji ludowej.

Zachęcamy wszystkich do działania, aby żadne okrucieństwa policji i państwa nie pozostały bezkarne!

Wzywamy do broni!

Odważni

*****

Aktualizacja:

Ukraińskie media i policja potwierdziły, że w nocy z 10 czerwca 2020 roku miał miejsce atak na Wydział Kryminalno-Śledczy w Kijowie. Doniesienia podają, że pożar zniszczył co najmniej jedno biuro w budynku, kilka innych jest poważnie uszkodzonych. Niektórym dziennikarzom udało się “powiązać” atak z przypadkiem zabójstwa Pawła Sheremeta.

Wideo z “Kijowskiej Operacji” pokazuje strażaków kijowskich gaszących pożar w budynku Wydziału Śledczego, który został zaatakowany przez anarchistów. (link: https://bo-ak.org/media/yendifvideoshare/videos/20/20200609_sledkom_kiev_tushat5ee226b082c0e.mp4?sd)

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Meksyk w ogniu zamieszek przeciwko represjom policyjnym (wideo)

Morderstwo Giovanniego i protesty w Guadalajara (4 czerwca)

Dodając do międzynarodowego klimatu spowodowanego nie tylko pandemią, ale także kryzysem systemowym i cywilizacyjnym, który wykorzystał Covid-19 jako pretekst do zaostrzenia dominacji społecznej, a zaledwie kilka tygodni po zamieszaniu wywołanym przez bunty w USA wywołane przez zabójstwo afroamerykańskiego George’a Floyda z rąk białej rasistowskiej policji, jeden z wielu przypadków przemocy policyjnej, do której jesteśmy przyzwyczajeni w Meksyku, a który szybko rozprzestrzenił się w sieci. Film przedstawiający zatrzymanie Giovanniego Lópeza, budowniczego, który został pobity i zamordowany przez policję, gdy siedział na ulicy bez maski ochronnej, w gminie Ixtlahuacán de los Membrillos w Jalisco, 4 maja 2020 r. czwartek, 4 czerwca, w centrum Guadalajary staje się sceną gorącego protestu, który zakończył się dwoma spalonymi radiowozami patrolowymi, malowaniem po ścianach i zniszczeniem mienia rządowego. Policja zaatakowała tłum gazem łzawiącym, a romans ten zakończył się ponad dwudziestoma aresztowanymi osobami. Opinia publiczna obywateli podskoczyła z oburzeniem, gdy jeden z  zamaskowanych protestujących, oblał policjanta na motocyklu benzyną i podpalił go zapalniczką.

Należy wyjaśnić, że rząd Jalisco zastosował środki policyjno-administracyjne przeciwko ludności pod pretekstem dbania o obywateli; wszystko to w klimacie zamaskowanej militaryzacji policji w całym kraju.

Destrukcja w Meksyku (5 czerwca)

W piątek 5 czerwca protesty wybuchły również w Meksyku z wezwaniem w obronie ruchu antyfaszystowskiego przed wyznaczeniem go jako „grupy terrorystycznej” w Stanach Zjednoczonych oraz w odpowiedzi na zabójstwo George’a Floyda w Minneapolis i Giovanniego Lópeza w Jalisco. Wezwano do protestu przed ambasadą Stanów Zjednoczonych, gdzie anarchiści i antyfaszyści zaprotestowali w sposób bojowy, wywłaszczając, atakując narzędziami, kamieniami, petardami i koktajlami mołotowa, przedsiębiorstwa, urzędy, własność publiczną oraz bezpośrednio konfrontując się z policją odpychając jej ataki i pozostawiając chaotyczny szlak wzdłuż Alei Reformy. Media społecznościowe rozpowszechniały wiadomość o pobiciu towarzysza, a jedna towarzyszka trafiła do szpitala, na szczęście bez policyjnego aresztu. 

Drugi cykl protestów w Guadalajara (5 czerwca)

Ponownie w Guadalajara, 5 czerwca, w różnych punktach miasta ( Palacio de Gobierno, la Casa Jalisco i Fiscalía del Estado przy ulicy 14) odbyły się trzy marsze w celu domagania się sprawiedliwości dla Giovanniego. Pojawiły się doniesienia o nielegalnym przetrzymywaniu osób, które odpowiedziały na wezwanie; protestujących zabrano do ciężarówek bez tablic rejestracyjnych i zgłoszono jako „zaginionych”. Wszędzie było widać policjantów przebranych za cywilów. Inne doniesienia wskazują, że policja zatrzymała autobusy transportu publicznego, z których wyciągano każdego, kto miał „wygląd” protestującego. Pojawiły się również doniesienia o atakach na patrole, graffiti i blokadach dróg.

Działania rozciągają się na Veracruz, dochodzi do większej ilości zgonów z rąk policji (5 czerwca)

W samym środku tych intensywnych wydarzeń kolejny przypadek brutalności policji rozprzestrzenia się w sieci, tym razem w Xalapie w Veracruz, gdzie znany członek społeczności hip-hopowej Carlos Andrés Navarro alias „El área” zostaje zatrzymany i pobity na śmierć na posterunku. Rozpowszechniane jest wideo, które pokazuje Carlosa Andrésa osaczonego przez policję, jak krzyczy „Pomóżcie mi, chcą mnie porwać!”.

Rankiem 5 czerwca grupa nieznanych osób wychodzi, by postawić płonącą barykadę na zewnątrz domu, w którym 5 lat temu, 5 czerwca 2015 r. grupa studentów-aktywistów została zaatakowana przez grupę para-policyjną, wśród aktywistów była policyjna wtyka, która jako jedyna pozostała nietknięta. Na domu zawisły banery z hasłami zemsty za śmierć George’a Floyda, Giovanniego Lópeza, Olivera i Andrésa Navarro, oraz przeciwko rasizmowi i stare dobre “PIERDOLIĆ POLICJĘ”.

Rozpalono także pożary w San Luis Potosí (5 czerwca)

Wezwano do marszu w San Luis Potosí, mobilizacja rozpoczęła się na Plaza de Armas i skierowała się do Congreso Potosino, które było celem ataków i wandalizmu części osób z marszu. Hasło ACAB (All Cops Are Bastards) pojawiło się zarówno w murach Congreso, jak i Fiscalía, gdzie podpalono samochód policyjny z gminy Soledad. Są doniesienia o zatrzymanych.

W Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Chile, Indonezji, Włoszech, Grecji, Francji i dowolnym innym zakątku świata wróg jest taki sam: państwo i kapitał!
Ogień dla policji!
Przeciwko wzrostowi rasizmu, faszyzmu, konserwatyzmu, seksizmu, policyjnych zabójstw i wszelkiej władzy!
Organizuj, maskuj się i atakuj!
Zatrzymaj militaryzację naszego życia, pandemię globalnej dyktatury!
Nie pozwól im zgasić naszej wściekłości!
Nie chcemy procesji ani karnawałów, dokonamy dzikiego buntu!
Niech noc się rozjaśni!

(tłumaczenie z Anarchists Wolrdwide)

Bazylea, Szwajcaria: Systematyczna przemoc wobec uchodźców – wezwanie do działania

Niedawno publicznie stało się wiadome, że w federalnym obozie dla uchodźców w Bazylei (Szwajcaria) systematycznie dochodzi do przemocy. Oczywiście przemoc ta nie jest ani odosobnionym przypadkiem, ani nie ogranicza się do obozów dla uchodźców w Szwajcarii.

Przemoc ta jest systematyczna, a system ma nazwy. Osoby odpowiedzialne są reprezentowane na arenie międzynarodowej i działają w wielu różnych miejscach. Nazwijmy je i pokażmy im, że ich działania niosą za sobą konsekwencje.

Rozprzestrzenianie się koronawirusa uwydatniło przemoc europejskiego reżimu migracyjnego – zarówno na zewnętrznej granicy UE, jak i w lokalnych obozach azylowych i więzieniach.

Wezwanie to ma na celu kontynuację wzmożonej walki z tym zjawiskiem.

Czym są federalne obozy azylowe?

Od wiosny 2019 roku osoby ubiegające się o azyl w Szwajcarii są kierowane do tzw. federalnych ośrodków azylowych. Przyspieszone procedury azylowe związane z budową tych nowych struktur nie skutkują bardziej sprawiedliwymi procedurami dla większości dotkniętych nimi osób, ale szybszą deportacją. Federalne obozy azylowe są często geograficznie odizolowane. Rodzaj zabudowy, lokalizacja, a także narzucone zasady przypominają o więzieniach i innych instytucjach, które pozbawiają ludzi wolności. Przyczyniają się one do rasistowskich konstrukcji państwa narodowego i granic.

Czy to szwajcarskie federalne ośrodki azylowe, niemieckie ośrodki anchor centres (centra zakotwiczenia), CIE (Centro di Identificazione ed Espulsione/ Centro de Internamiento de Extranjeros/Centrum Identyfikacji i Wydalenia) czy francuskie CPA (Centre de Premier Accueil/Centra Pierwszego Przyjęcia): wszystkie one są częścią europejskiego systemu migracyjnego, który kategoryzuje, izoluje i deportuje ludzi przy użyciu siły i przymusu.

W celu funkcjonowania tych obozowych struktur należy utrzymywać różne, niezbędne im, sektory. Obejmują one na przykład budowę, administrację, dostawy żywności, transport, obsługę, nadzór i bezpieczeństwo.

Wszystkie te zadania są powierzane firmom, które czerpią korzyści finansowe z niepewnej sytuacji osób poszukujących azylu.

Co się dzieje w Bazylei?

Z relacji świadków wynika, że w federalnym obozie dla uchodźców w Bazylei ludzie z Maghrebu są celowo nękani, maltretowani, bici, a w niektórych przypadkach poważnie ranieni przez pracowników Security AG. Środki dyscyplinarne, określane przez strażników jako “samoobrona”, często kończą się dla tych osób w szpitalu.

Securitas jest upoważniony do stosowania przemocy i objęty ochroną przez operatora obozu ORS i SEM (Sekretariat Stanu ds. Migracji): za wszelkie incydenty obwinia się osoby, których dotyczy niewłaściwe traktowanie. Obrażenia odniesione przez pracowników Securitas w oficjalnych raportach są rasistowsko przedstawiane jako obrażenia zadane przez „agresywnych mieszkańców Afryki Północnej”.

Federalny obóz dla uchodźców w Bazylei znajduje się bezpośrednio obok więzienia (deportacyjnego) “Bässlergut”. Zarówno w więzieniu, jak i w obozie, istniał i nadal istnieje opór ze strony zatrzymanych. Działania i ataki na te placówki odbywają się również poza murami.

Więcej informacji:

– Broszura dokumentacyjna na temat przemocy Securitas w Bazylei (w języku niemieckim): https://3rgg.ch/wp-content/uploads/2020/05/3RGG_Immer-ein-Grund-uns-zu-schlagen_2020-1.pdf

– Informacje i wcześniejsze działania dotyczące Bässlergut (w języku niemieckim): https://barrikade.info/tag/74

W sprawie biznesu ochroniarskiego

W Szwajcarii Securitas AG jest odpowiedzialne głównie za “usługi w zakresie bezpieczeństwa i porządku” w federalnych obozach dla uchodźców. Protectas również jest rozmieszczone w obozach. Protectas jest szwajcarską wersją aktywnej na arenie międzynarodowej Grupy Securitas (logo z trzema czerwonymi kropkami), która nie ma nic wspólnego z Securitas AG w Szwajcarii (logo oczu).

Istnieje wiele innych firm, które oferują te usługi i w ten sposób dopuszczają się bezpośredniego ucisku i kontroli nad ludźmi- za pomocą przemocy psychicznej i fizycznej.

O “Organizacji ds. Administracji i Projektów Specjalnych (ORS)”.

W Szwajcarii ORS ma niemalże monopol na zarządzanie obozami dla uchodźców. Prowadzi działalność międzynarodową we Włoszech, Niemczech, Austrii i Hiszpanii (w trakcie opracowywania), a biuro UE znajduje się w Belgii.

ORS Service GmbH
Muthgasse 36
AT-1190 Wien
+43 (0)1 8906666-808
info@orsservice.at
www.orsservice.at
www.orsintegration.at

ORS Deutschland GmbH
Albert-Schweitzer-Str. 16
D-78052 Villingen-Schwenningen
+49 (0)7721 697 18 40
info@orsdeutschland.de

ORS Deutschland GmbH
Güterhallenstrasse 4
D-79106 Freiburg
Tel. +49 (0)761 769 931 20
info@orsdeutschland.de

ORS S.r.l.
Piazza Annibaliano 18
I-00198 Roma
Italia
info@ors-italia.com
www.ors-italia.com

ORS Group
14b Rue de la Science
1040 Bruxelles
Belgium
info@ors-group.eu
www.ors-group.eu

Dalsze adresy (w Szwajcarii) odpowiedzialnych przedsiębiorstw można znaleźć pod adresem https://barrikade.info/article/3517

++++ To jest wezwanie! ++++

Na rzecz solidarności ponad granicami państwowymi. Walczmy razem z Twierdzą Europa i wszystkimi jej filarami!

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Nowy projekt: Anarcho-Biblioteka

Adres: https://pl.anarchistlibraries.net/special/index

E-mail: anarchobiblio@protonmail.com

Anarcho-Biblioteka jest, (pomimo swojej nazwy) archiwum od i dla anarchistów, mającym ułatwiać dostęp do anarchistycznych tekstów.

Zakres tekstów zaliczanych przez nas do kategorii anarchistycznych jest dość spory, lecz spory nie oznacza nieograniczony. Trafiają tu teksty mniej lub bardziej akceptowane przez większość anarchistycznej społeczności, lecz nigdy te, które nie są przez nią akceptowane praktycznie w ogóle (czyli np. anarcho-faszyzm czy anarcho-kapitalizm) – decyduje więc siła pewnego niedopowiedzianego konsensusu. Wybór taki jest całkowicie arbitralny (jesteśmy po prostu takimi, a nie innymi anarchistami i chcemy się zajmować właśnie takimi, a nie innym anarchizmami) i nie stoi za nim żadne rozgraniczenie pomiędzy tym co jest, a co nie jest anarchizmem; demokratyczność pozwala na większą inkluzywność.

Zachęcamy do potraktowania tego szerokiego zakresu jako okazję nie do usilnego trzymania się przy swojej pozycji, a przeciwnie, zapoznania się z tym, do czego doszli inni, odmiennie odczytując sens Anarchii. Anarchizm w końcu, przynajmniej w sferze idei, jest potencjalnie najbardziej radykalnym anty-dogmatyzmem, jaki kiedykolwiek powstał. Biblioteka będzie wtedy przestrzenią nie tylko do współistnienia, ale i do wzajemnej edukacji.

Czym wyróżnia się ta strona?

Wyjątkowe jest przede wszystkim to, że każdy może dodać tekst osobiście i ma pełną co do tego autonomię; naszą rolą jest wyłącznie sprawowanie nad wszystkim pieczy.

Poza tym, biblioteka ta, poza wersją online’ową każdego tekstu, dostarcza wysokiej jakości PDF-y w różnych rozmiarach i formatach, pliki źródłowe (czyste i LaTeX) i EPUB-y dla urządzeń mobilnych.

Zachęcamy do tworzenia własnych broszur, macie więc dostęp do wersji tekstów z „impozycją” na arkusz A4: wydrukuj po prostu pobrany plik dwustronnie, zegnij i zepnij arkusze, i masz gotową broszurę. Poza tym, strona dostarcza narzędzie do tworzenia większych broszur – kreator książek; możesz zmieniać w nim układ PDF-ów, tworzyć kolekcje arbitralnej ilości tekstów, a nawet konkretnych części danych tekstów. Wszystko oczywiście z pełną kontrolą rozmiaru, formatu czy czcionek.

Strona dostarcza również zaanwansowanej wyszukiwarki tekstów.

Wszystkie te funkcje wymagają pewnej odpowiedzialności dla ludzi, którzy chcą wnieść coś do biblioteki. Prosimy uploadujących o dodawanie odpowiedniej reprezentacji źródłowego tekstu, z nagłówkami, akcentami (pogrubieniem, kursywą, itd), blokami cytatów itd. dodanymi tam, gdzie tekst tego wymaga. Strona dostarcza pewnych narzędzi, które są częścią jej interfejsu, aby ten proces ułatwić (jest też dostępna ściąga), lecz pewna doza uwagi nadal jest potrzebna. Jeśli chciałbyś dołączyć krótko- lub długo-terminowo do samego projektu, zapoznaj się z instrukcją obsługi (doczeka się ona w przyszłości tłumaczenia).

Skąd mogę dodawać teksty?

Aktualna lista proponowanych źródeł (zachęcamy do podsyłania nam ich na maila) to:

Czarna Teøria
Centrum Informacji Ⓐnarchistycznej
Grεcja ω Θgniu
blog Drabina
Inny Świat
Bezkarność Policji

Mam tekst, który chciałbym dodać. Czy mogę to zrobić?

Jasne, że możesz; nie potrzebujesz nawet konta. Kliknij po prostu w dodaj nowy tekst (ikonka plusa na pasku) i wypełnij instrukcje krok po kroku.

Podstawowa zasada, o której powinieneś pamiętać, to: tekst musi być czytelny i wyglądać dobrze. Nie wstawiaj ścian tekstu które zlewają się w jedną całość, tekstów z niespójnym, mieszanym formatowaniem, itd.

Poza tym, pamiętaj w szczególności o dodaniu tematów, aby ułatwić innym surfowanie po Bibliotece (utworzone już tematy widoczne są w rozwijanej liście po wprowadzeniu treści do komórki). Sprawdź, co jest dostępne, i przy wyborze tematu kieruj się najlepiej swoim przeczuciem co do tego, na co powinny trafić osoby, gdy klikną w odnośniki tematów.

Jeśli nie jesteś pewien tego, jak sformatować tekst, możesz skorzystać ze ściągi dostępnej na stronie, wzorować się na podobnym tekście (pod względem formatu) już w bibliotece dostępnym, a w najbardziej skomplikowanych wypadkach sprawdzić, jak sformatowany został angielski odpowiednik na The Anarchist Library (jeśli wrzucasz tłumaczenie). Aby podejrzeć format pliku w bibliotecznej składni, wystarczy pobrać dany tekst w formacie pliku o nazwie „czysty plik źródłowy”.

Dodałem coś, ale zostałem ocenzurowany!

Jeśli decydujemy się na niepublikowanie czegoś, zazwyczaj kontaktujemy się z uploadującym, dając swoje wyjaśnienie. O problematycznych tekstach zawsze dyskutujemy (chyba że są oczywistym trollem bądź w rażący sposób nie spełniają standardów strony). Jeśli chcesz być pewien, że będziemy się w stanie z tobą skomunikować i wyjaśnić naszą decyzję o ewentualnej moderacji, podaj swojego maila, zanim opublikujesz tekst.

Co z moim zinem?

Jeśli chcesz opublikować tu swój zin, pamiętaj, że nie możemy przyjąć PDF-ów złożonych ze zwykłych skanów. Teksty są tu przetwarzane na różne formaty, nie tylko PDF-owe. Nawet jeśli dołączanie obrazów do tekstów jest jak najbardziej wspierane, biblioteka może nie być najlepszym rozwiązaniem dla tekstów z dużą ich ilością.

Co z moimi skanami?

Świeżo zeskanowane teksty są mile widziane, ale musisz je najpierw przepuścić przez narzędzie do konwertowania skanów na pliki tekstowe (OCR) i sformatować. Nieczytelne teksty są odrzucane – wolimy jakość od ilości. Popracuj nad swoim tekstem i go dopieść, zamiast wrzucać byle co.

Ej, rozpoczęliście beze mnie, mogę dołączyć?

Jasne, możesz dołączyć do ekipy. Kontaktuj się na maila: anarchobiblio@protonmail.com

Co za technologia stoi za stroną?

Wszystkie komponenty korzystają z darmowego oprogramowania o otwartym kodzie źrodłowym: AmuseWiki.

Grecja, Saloniki: 27 maja Aresztowano dwóch anarchistów

We wczesnych godzinach, w środę 27 maja 2020, dwóch anarchistów zostało aresztowanych z powodu próby podpalenia lub ataku bombowego w domach: byłego członka Nowej Demokracji (partia rządząca, konserwatywno-liberalna, centroprawicowa) oraz obecnego prezesa Funduszu Kredytowego – Dimitrisa Stamatisa.

Greckie media donoszą, że jeden z zatrzymanych był widziany przez policjanta w cywilu, jak chodził i sprawdzał dom w pobliżu Kalamarii. Niedługo potem drugi z zatrzymanych został złapany w momencie umieszczania domowej roboty urządzenia, które miało zapłonąć lub wybuchnąć. Ten który był od obczajki został złapany kilka godzin później jadąc rowerem przez miasto.

W domach zatrzymanych odbyła się szczegółowa operacja przeszukiwania, w sumie dotyczyła czterech zeskłotowanych domów w dzielnicy Ano Poli w Salonikach. Dziesięć osób aresztowano, ale po kilku godzinach zostali wypuszczeni, ponieważ przeszukiwanie nie wykazało niczego przeciwko nim.

Dwójka anarchistów została oskarżona o zbrodnie kryminalnej współpracy,  próby wykonania ataku bombowego, próby podpalenia, posiadania i wytwarzania materiałów wybuchowych, które mogłyby być niebezpieczne dla życia, złamanie prawa dotyczącego broni, petard i narkotyków, oraz stawianie oporu przeciwko władzy.

1 czerwca stanęli przed sądem w Salonikach.

SIŁA I SOLIDARNOŚĆ Z TOWARZYSZAMI. NIE ZAPOMNIMY WIĘŹNIÓW SPOŁECZNEJ WOJNY.

ŻADNEGO KROKU W TYŁ.

KAŻDY PŁOMIEŃ I WYBUCH JEST SYGNAŁEM WOLNOŚCI I POWSTANIA PRZECIW WŁADZY.

KAŻDY ANARCHISTYCZNY WOJOWNIK JEST DOBRZE NAOSTRZONYM NOŻEM WYMIERZONYM PRZECIWKO ŚWIATU OPRESJI I NĘDZY.

Grupa Inicjatywa solidarności.

Tzw. USA: RAM wzywa do Międzynarodowej Solidarności z Powstaniem w USA

Rewolucyjny Ruch Abolicjonistyczny (RAM) wzywa do międzynarodowej solidarności: „Zaatakujcie ich kruche bastiony władzy!”

Rewolucyjne pozdrowienia z miejsc, w których insurekcja rozciąga się przez terytorium tzw. Stanów Zjednoczonych. Prosimy nasze/naszych towarzyszki/szów z całego świata o bezlitosne i natychmiastowe akcje solidarnościowe wymierzone w USA.

W ciągu ostatnich kilku dni, nabyliśmy tyle doświadczeń, że są one równoważne z dziesięcioleciami starannej nauki. Poprzez robienie tego, co wcześniej uznawaliśmy za niemożliwe, zdemaskowałyśmy/liśmy kraj w którym mieszkamy, pokazując tym samym jego prawdziwą postać: ten kraj nie jest niczym więcej niż kruchym papierowym tygrysem. Stając naprzeciw masywnemu i technologicznemu państwu policyjnemu, czarnoskórzy Amerykanie zademonstrowali, że od dnia dzisiejszego nie pozwolą się już więcej dać zastraszyć przez struktury władzy, utwierdzone przez biały terror oraz przemoc.

Continue reading Tzw. USA: RAM wzywa do Międzynarodowej Solidarności z Powstaniem w USA

Nowa Kaledonia, Kouaoua: Kopalnia niklu doświadczyła ognia

Wczesnym porankiem 24 maja pas taśmociągu kolejny raz stanął w płomieniach.

Zgodnie z informacją z mediów “Nouvelle Calédonie La 1ere” z 24 maja 2020: “200 metrów węża (nazwa lokalsów na taśmociąg przewożący nikiel) zapłonął w dwóch różnych miejscach: 100 metrów ponad i 100 metrów poniżej, sto metrów od wyjścia z kopalni, na poziomie dopływu wody. Ogień był ugaszony przez należące do SLN (firmy kopalni) ciężarówki-polewaczki. Taśmociąg który transportuje rudę niklu w stronę nadbrzeża był celem ataków podpalaczy od 2017 roku.”

Około 20 razy doszło do podpaleń od roku 2017.

Wielokrotne oskarżenia różnych osób za te podpalenia przeciwko przemysłowi wydobycia rudy niklu nigdy nie zachwiały istniejącej opozycji podpalaczy.

(ź: anarchistsworldwide)

Minneapolis, U$A: Bitwa o Posterunek Trzeciego Okręgu – Osobista relacja

Gdy dotarłem popołudniu na teren Trzeciego Okręgu [policyjnego], atmosfera była jowialna, podczas gdy tysiące osób chillowało sobie przy palącym się samochodzie w rozpieprzonym Targetowym [amerykański supermarket] mini-markecie. Na tle spalonego szkieletu dwupiętrowego budynku z którego wylewał się wodospad żaru, ludzie celebrowali zarówno swój sukces, jak i surrealizm całej sytuacji. Wokół Targetowego parkingu krążyły wypełnione ludźmi pojazdy, z których wydobywały się okrzyki namawiające do jebania policji, oraz utwór Lil Boosie: „Fuck the police”, który stał się hymnem tamtych zamieszek.

Gdy już zaszło słońce, a oblężenie posterunku z Trzeciego Okręgu się już poważnie zaczęło, wszystkie kotłujące się w protestujących emocje – przemieniły się w gniew. Ostatecznie, wybito posterunkowi okna, a następnie się do niego włamano. W ramach ostatecznej walki o terytorium i w akcie tchórzostwa, psy ukryły się na tyłach komisariatu, z którego wypuszczali w kierunku wkurwionych włamywaczy gaz łzawiący. Zirytowani, oraz w nastroju do walki wolni ludzie północy, cisnęli różne przedmioty zza tarcz zrobionych z dykty, w stronę ukrywających się psów. Z kończącą się amunicją oraz bez szans na wygraną, psom nie pozostało już nic innego, jak tylko zdecydować się na żałosne wycofanie się z bitwy. Nareszcie, posterunek – a razem z nim okręg – zostały przejęte.

Continue reading Minneapolis, U$A: Bitwa o Posterunek Trzeciego Okręgu – Osobista relacja

Mauricio Morales – 11 Lat Później, Insurekcjoniści o Tobie Pamiętają

Minęło już 11 lat odkąd wyruszyłeś w swoją ostatnią podróż… 11 lat… a my wszyscy byliśmy zaskoczeni, gdy nadeszła pierwsza rocznica twojej śmierci, Mauri. Lata mijają, ale coś zawsze pozostaje, racja?

Dla tych z nas, którzy ciebie znali, i tych z nas, którzy poznali ciebie po twojej śmierci, było to 11 lat twojej obecności wśród nas, 11 lat dalszego propagowania, włamań, nachodzenia, śmiania się głośno lub szeptem, uparcie rozprzestrzeniając Czarną Śmierć.

Jak wiele stało się w przeciągu tych lat; nie ma żadnej racjonalnej metody mogącej to zliczyć. Są ci, którzy powiedzą, że przegraliśmy, inni, że wiele zyskaliśmy; naprawdę ważne jest jednak to, że trwamy… i że anarchia, jako konkretna praktyka przeciwko wszelkiej formie dominacji, jako nieprzerwana praktyka pozostaje niepohamowana. I właśnie dlatego nasi polegli cieszą się świetnym zdrowiem i nadal się śmieją, dzisiaj już innym śmiechem.

Jak bardzo spodobałyby ci się ulice w tych miesiącach (uśmiechamy się, gdy wyobrażamy sobie odpowiedź), byłeś jednak, Mauri, w trakcie tych pamiętnych dni, w oku chaosu i jego słodkich uniesieniach. Byłeś tam, bo są tam ci, którzy nalegają na wyjście z tobą w chaos.

Właśnie tak braterstwo, ikonoklastyczna pamięć i solidarność były pielęgnowane, przeciwko każdej granicy, represji i śmierci… jak pisali ze szwajcarskiego więzienia kilka lat temu.

Po akcji z 22 maja 2009 roku, kiedy odnalazłeś swoją śmierć atakując klawiszy, nie było żadnego komunikatu, który mógłby objaśnić twoje stanowisko… ale było twoje życie, twoje zapiski, twoje wiersze, twoje piosenki, twoje opowieści, twoje doświadczenia pełne potknięć, błędów, gniewu, śmiechu i sukcesów, twoja stała wytrwałość w próbach by, wszelkimi niezbędnymi środkami, rozświetlić noc i zepsuć imprezę klawiszom świata.

Zapiski te wędrowały od serca do serca, poszukując czynnych dłoni, w których panuje Anarchia. W twoich listach, czarnych tuszem, rozplątuje się gmatwanina twoich idei, uczuć i przekonań; wyraźnie widać, kim zdecydowałeś się być i jakie obrałeś drogi, ryzykując wszystko… nie oczekując aplauzu publiczności, nie szukając zgody powszechnego zadowolenia albo wygranej w konkursie popularności.

W twoich zapiskach ci, którzy ciebie nie znali, odnajdują cię i wykuwają swoje własne więzi współudziału; to właśnie potęga czarnej pamięci, która otwiera skróty i drogi tam, gdzie policyjne, dziennikarskie czy obywatelskie obelgi mają się na siebie nakładać… tak istotny jest ten konflikt towarzyszy, doświadczeń i generacji, że w próbie zerwania tych więzi, 11 lat po twojej śmierci, usłyszeń można szemrania powtarzające dziennikarskie wymysły. To dobrze, że nie jesteś jeszcze popularny… jesteś jednak obecny wśród tych, którzy są nasi, którzy nie pozwalają się poskromić i tych, którzy decydują się na nieposkromienie swoich gorzkich dusz, i tak echo twojego szyderczego śmiechu nadal szerzy się ulicami, wzniecając pożary nawet w najsmutniejsze i najzimniejsze noce.

Nie ma dnia, w którym nie cierpielibyśmy z powodu twojej nieobecności, ale trwamy… Będziesz żył w naszych życiach, Mauri.

Ponad wszelkimi okolicznościami i wszelką pandemią…

z pomocą Anarchii i przeciwko wszelkiej władzy, pozostaniemy najgorszą czarną plagą!!

Z nieskończoną miłością…

Za wszystkich towarzyszy, których zabrakło…

Za wszystkich tych, którzy nadal podnoszą puls konfliktu…

Za więźniów wojny…

Nasza pamięć jest czarna, tak jak nasze serce…

Wieczna pogarda dla klawisza!

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)

Filipiny: oświadczenie Lokalnej Sieci Autonomicznej w sprawie domniemanych prześladowań anarchistów na terenie Filipin

Lokalna Sieć Autonomiczna (LAN) to zdecentralizowana sieć jednostek i kolektywów, utworzona z anarchistów, anty-autorytarystów oraz autonomicznych aktywistów na terenie archipelagu tzw. Filipin. Od początku tego millenium, osoby powiązane z siecią, kontaktują się ze sobą regularnie, bez względu na to czy przesiadują w północnej czy południowej części kraju. Wszyscy należący do tej sieci, bazują na kulturze porozumienia oraz zaufania, dzięki czemu dochodzi regularnie do różnych sposobów organizacji, kampanii lub po prostu wielu form aktywności i projektów.

Spotkaliśmy się ostatnio z opublikowanym w internecie artykułem, dotyczącym domniemanych prześladowań anarchistów na terenie Filipin. Artykuł ten nazywał się [przyp. tłum.: po polskim tłum. z CzT] “Filipiny: Prześladowania anarchistów nie ustępują” i został opublikowany po raz pierwszy przez Anarchistyczną Komunistyczną Grupę (ACG – Anarchist Communist Group) z Wielkiej Brytanii, a następnie rozpowszechniany na innych międzynarodowych anarchistycznych portalach informacyjnych [przyp. tłum.: w tym u nas na Czarnej Teorii]. Większość osób z LAN, zareagowała na ten artykuł w podobny sposób: “jest to bardzo alarmujące”. Jako że temat był kwestią lokalną, postanowiliśmy wszcząć własne dochodzenie w sprawie opisanych tam wydarzeń. Miało to na celu ustalić, na ile prawdziwe były opisane tam wieści.

Aby nadać wam szerszego kontekstu, prawdą jest, że reżim Duterte dokonuje regularnych represji, a obecny rząd jest o wiele bardziej prześladowczy niż wszystkie poprzednie. W wyniku Wojny Narkotykowej, którą Duterte wszczął w 2016 roku, zabito około 30.000 osób; jest to fakt. Niektóre ofiary tych zabójstw pozarządowych, były osobowościami znanymi w świecie narkotykowym, jednak pozostałe setki ofiar, nie były nawet w najmniejszym stopniu powiązane z tym światkiem. Ciągłe zabójstwa i morderstwa były między innymi przeprowadzane na osobach o poglądach lewicowych, dysydentach, przywódcach chłopskich, organizatorach społeczności i innych aktywistach. Anarchistów z Filipin również nie oszczędzono, przez co w 2018. roku zamordowano oraz aresztowano wolontariuszy z Jedzenia Zamiast Bomb (link do artykułu opisującego wydarzenia).

Jednakże wymieniona sprawa została już dawno rozwiązana, a naszych aresztowanych towarzyszy wypuszczono. Od samego początku wszczęcia tej antynarkotykowej wojny, LAN się jej całkowicie sprzeciwia, tak samo jak sprzeciwia się okrucieństwom, na które zezwolił obecny rząd. W ramach tego, Lokalna Sieć Autonomiczna regularnie tworzy wydarzenia, protesty, publikuje ziny i podejmuje różne inne inicjatywy związane z kwestią masowych antynarkotykowych morderstw.

Autorytarny rząd Duterte, traktuje czasy pandemii COVID-19 jako wojnę. Zamiast skupić się na wzmocnieniu zdrowia publicznego, obsadza on w całym kraju punkty kontrolne nad którymi władzę sprawują policja oraz wojsko. Prawdą jest, że podczas kwarantanny ludzie ucierpieli – dotyczy to przede wszystkim osób z biednych i zmarginalizowanych zurbanizowanych miejsc. Rząd nie jest przygotowany na ten kryzys zdrowotny. Zamiast popierać obywateli i pomagać ludziom którzy w wyniku pandemii stracili pracę, rząd usilnie stara się kontrolować i decydować o życiu ludzi, nie mając przy tym żadnego konkretnego planu i ignorując tym samym faktyczne potrzeby tych ludzi. Przykładem takich działań, jest chociażby opóźniona w realizacji pomoc finansowa, przez którą ludzie muszą wychodzić na ulicę i żebrać o jedzenie.

Po informacjach które uzyskaliśmy w trakcie naszego prywatnego dochodzenia, dotyczącego domniemanych prześladowań oraz morderstw na terenie Filipin, możemy wywnioskować, że opisany wcześniej artykuł jest nieprawdziwy. Nie byliśmy w stanie potwierdzić żadnych informacji ani sytuacji opisanych w wymienionym artykule. Potwierdzają to osoby, które poznały autorów tego artykułu. Osoby odpowiedzialne za tamten tekst, nie są ani powiązani z LAN, ani nie uczestniczyli nigdy wcześniej w żadnych anarchistycznych projektach czy inicjatywach. Staraliśmy się z nimi skontaktować aby porozmawiać o zaistniałej sytuacji, w ramach sprostowania kilku rzeczy oraz zaproponowania im uczestnictwa w akcjach solidarnościowych, jednak jedynym odzewem z ich strony było defensywne podejście do sprawy. Dowiedzieliśmy się również, że przed napisaniem tamtego artykułu, autorzy prosili osoby zza granicy o pomoc finansową. Jako że artykuł zawierał w sobie wiele nieprawidłowości, a dodatkowo autorzy ubiegali się o pomoc finansową, kwestionujemy motywy osób odpowiedzialnych za sianie tych dezinformacji.

My – anarchiści z tego Archipelagu, nie jesteśmy w tym momencie celem Państwa. Z tego co nam wiadomo, Rząd nie wie o tym że się organizujemy. Jesteśmy bardzo ostrożni, i podchodzimy bardzo taktycznie do publicznego promowania anarchizmu. Nie chcemy dopuścić do tego, aby przez jakiś niewiarygodny artykuł napisany przez nieznajomą grupę osób, nasz anarchizm uległ zagrożeniu. Środowisko anarchistyczne jest u nas bardzo nieliczne, przez co wszyscy się praktycznie znamy; w obecnej erze cyfryzacji i internetu, dowiedzielibyśmy się czy któryś z naszych towarzyszy zniknął z powierzchni ziemi. Tym samym, nie słyszeliśmy o żadnych masakrach dokonanych w Cebu, a po raz pierwszy spotkaliśmy się z tymi informacjami, na zagranicznych portalach informacyjnych. Wiemy o tym, że Rząd ma na celowniku desydentów, ale nie dlatego bo są oni anarchistami.

Z tego też powodu, LAN domaga się od wszystkich portali informacyjnych, usunięcia i nierozpowszechniania tamtego fałszywego artykułu: czy to z blogów, stron internetowych, facebooka czy twittera. Prosimy o to, ze względu na zapewnienie nam – anarchistom z Archipelagu – bezpieczeństwa. A tamten artykuł, bezpośrednio zagraża naszemu funkcjonowaniu: nie dość że przez swój alarmujący wydźwięk, to jeszcze do tego przez złowieszczy nagłówek.

W tej sprawie, liczymy na międzynarodową solidarność naszych zagranicznych towarzyszy.

Jeśli jesteście zainteresowani w uzyskiwaniu informacji i nowości na temat ruchu czy kolektywów powiązanymi z LAN, śledźcie te strony:

• Bandilang Itim: https://bandilangitim.noblogs.org &
https://twitter.com/ BandilangItimPH
• Etniko Bandido Infoshop:
https://etnikobandidoinfoshop.wordpress.com/ &
https://www.facebook.com/ebinfoshop/
• Safehouse Infoshop: https://www.facebook.com/safehouse.infoshop
• Onsite Infoshop: https://onsiteinfoshopphilippines.wordpress.com/
• Feralcrust: https://feralcrust.noblogs.org/ &
https://www.facebook.com/feralcrustinfoshop/
• Pirate Studio Space: https://www.facebook.com/piratestudiospace/
• FlyingHouse/Ncspace/Tarima:
https://www.facebook.com/flyinghouse2013/

Lokalna Sieć Autonomiczna, Maj 14, 2020.

(tłumaczenie z Anarchists Worldwide)